20'li yaşlarımı normal bir genç kadın olarak olağan şeyler yaşayarak geçiremiyorum. Eksik, hissiz, korku dolu olarak yıllar geçiyor. Şimdiye odaklanıp kendimi iyileştirmeye, travmanın yarattığı bu etkiyi yok etmeye çalışsam da, duygusal olarak kendimi açamıyorum, uzak tutuyorum.
Ufak ufak adımlar bile zor geliyor, gerçekten böyle mi geçecek hayatım?
Yaşadığım şeyi anlatmaya başlayarak mı düzelmeye başlayacağım...Başlangıç bu ise o zaman hiç olmayacak, bambaşka bir ülkeye gidip yeniden doğmuşum gibi hissetmeye ihtiyacım var. İyileşmem ancak böyle olacak biliyorum.