• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Söz veripte tutmayan annem

melina123

Üye
Kayıtlı Üye
10 Şubat 2023
491
414
23
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
 
Tavır almam… Belki kırılırım,zorlanırım ama annem baksın diye doğurmadım nihayetinde…
Onunda kendine göre sıkıntıları olabilir.Belki yaşı gereği yorgunlukları olabilir.Size bakmış büyütmüş zaten.
Ben anneden kayınvalideden böyle beklentilere girmeyi doğru bulmuyorum. Zaman zaman destek olmaları başka ama bakmak çok daha zor…
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Para teklif etseniz annenize ?
 
Gun icinde ne yasandi o kdr da isten cagirip kiyafetler kapinin onune koydu. El olsa birini ayarlayana kdr idare edeyim der. Bakicilarin bile cogu ayrılmadan 1 ay once birakacagini soyluyor ki baktiklari bebeklerle bag kuruyorlar zorda kalmasinlar diye yeni biri ayarlansin diye. Anneninz bastan asagi hatali
 
Konusmazdim ama nedenini de söyleyim ablamın çocuğuna bakipta benim çocuğuma bakmadığı dan.herhangi bir sağlık sıkıntısı olmadığı sürece bakmak istemiyorum deseydi konusmazdim da biraz sert olucam ama. Şimdi çocuklarıma annem kayınvalide dönüşümlü bakıyor.zor ama nasıl kiyacam başkasına vermeye aklım kalır diyor annem öyle böyle idare ediyorx
 
Söz verip tutmaması yanlış bir davranış olmuş. Maddi durumunuz çok kötü değilse bakıcı vs ayarlayın dicem ama güvenilir birini bulmak bu devirde çok zor.

İşten çıkmaktan başka çareniz yok gibi duruyor. Eş dost güvendiğiniz biri varsa teklif edebilirsiniz.
Kız çocuğu olduğu içi kimseye veremem güvenip gerçi cinsiyeti kalmadı bu devirde ama bakıcı tutabilcek kadar bir işte çalışmıyorum benim maaşımdan çok istiyorlar.Çevremde ne bakmak isticek nede güvenebiliceğim kimse yok
 
Evet kimse kimse için doğurmuyor çocuk ama ailelerin birbirine destek olması gerektiğini düşünüyorum. Uzun süreli bakmak istemeyebilir ama sizinki 1 yıllık geçici bir süreç zaten kreşe verecekmişsiniz. Anneniz ilerde rahatsızlanabilir 3 ay 5 ay bakılması gerekebilir o zaman nasıl talep edecek bunu sizden.
 
Tavır almam… Belki kırılırım,zorlanırım ama annem baksın diye doğurmadım nihayetinde…
Onunda kendine göre sıkıntıları olabilir.Belki yaşı gereği yorgunlukları olabilir.Size bakmış büyütmüş zaten.
Ben anneden kayınvalideden böyle beklentilere girmeyi doğru bulmuyorum. Zaman zaman destek olmaları başka ama bakmak çok daha zor…
Haklısınız bende çocugum oldugunda böyle birşeyi yaptırmak istemiyordum fakat maddi açıdan mecbur oldugum için çalışmam gerekiyordu bende çocugumu bırakıp akşama kadar görmemek istemezdim :(
 
Kız çocuğu olduğu içi kimseye veremem güvenip gerçi cinsiyeti kalmadı bu devirde ama bakıcı tutabilcek kadar bir işte çalışmıyorum benim maaşımdan çok istiyorlar.Çevremde ne bakmak isticek nede güvenebiliceğim kimse yok
O zaman kızınız kreş çağına gelene kadar mola vereceksiniz malesef
 
Gun icinde ne yasandi o kdr da isten cagirip kiyafetler kapinin onune koydu. El olsa birini ayarlayana kdr idare edeyim der. Bakicilarin bile cogu ayrılmadan 1 ay once birakacagini soyluyor ki baktiklari bebeklerle bag kuruyorlar zorda kalmasinlar diye yeni biri ayarlansin diye. Anneninz bastan asagi hatali
İnanın öğlen 11 de konuştuğumuzda çok keyifliydi kız napıyor dediğimde iyi oyun oynuyo dedi saat 12:30da ağlayarak arayınca bende korktum ben bakmak istemiyorum gel götür dedi işten nasıl çıktığımı bilemedim yemeğimi bırakıp koştum
 
Sizin çocuğunuza bakmak zorunda değil kimse… sizde koşturmak zorunda değilsiniz 😉bırakın öbür kızları koşsun zordayken yanınızda olmayan anneyide iyi günde lütfen siz yaklaştırmayın maddi zorunluluğunuz olmamış olsa hadi neyse der affedin derdim ama bu sekılde affedilmemeli bence . Ve bundan sonra bu olayı asla unutmayın ..

insan çalıştığı yerden işi bırakacağında bile patronuna zor durumda kalmasın die haber eder eleman bul der. Sizin anne pat die toparlamış kapıya koymuş torun bu yaaa neye ne kadar bunalmış olabilirsin ki bugün bunalırsın kızım yarın izin al der dinlenir ertesi toparlanırsın başınıza bi iş gelse demekki iki ay zor bakacak …
 
Bebeğinizin huyu nasıl, anneniz zorlanmış olabilir mi? Annem yeğenime baktı bikaç ay, çok uslu bi bebekti ama benim kızıma bi gün bile bakmadı, bakmam diyor çünkü kızım çok ağlayan yorucu bi bebek.. Öyle bi durum mu acaba?
 
Evet kimse kimse için doğurmuyor çocuk ama ailelerin birbirine destek olması gerektiğini düşünüyorum. Uzun süreli bakmak istemeyebilir ama sizinki 1 yıllık geçici bir süreç zaten kreşe verecekmişsiniz. Anneniz ilerde rahatsızlanabilir 3 ay 5 ay bakılması gerekebilir o zaman nasıl talep edecek bunu sizden.
Annem hep ben yaşlanınca huzur evine giderim kimseye ihtiyacım yok diyip duran bi kadın bende olurmu anne öyle şey ben sana gül gibi bakarım derdim hep.Annem sevgi vermedi bize hiç bir kere güzel kızım dememiştir.kardeşlerimede aynı şekilde.Doğuma girdiğimde bile uyuyordu hiö endişelenmemiş bile doğumdan sonra torunu için kalmaya gelmek bile istemedi olaylar çıkardı 3 günlük lohusayken hüngür hüngür ağladım şokundan
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Her şeyi geçtim torununun eşyalarını toplamış kapının önüne koymus yazmışsınız ya benim başıma gelse çok ama çok kırılirdim. Bir cocuguna yapıyorsa diğerine de yapacak. Eğer gerçekten hastaysa tamam ona lafım yok ama siz ona da yok diyorsunuz. Burda mesele çocuğa bakmak zorunda olmasi degil. Benim de çocuğum var ve çalışıyorum ama kimse bakmıyor bakmasın da. Kesinlikle sinir koyun. Bir de bakıcı falan bulamaz misiniz
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Gün için de kaç saat yanlız bırakıyorsunuz yanı kaç da gidip kaçta dönüyorsunuz
 
Söz verip tutmaması tabiki iyi bir şey değil diğer kardeşin çocuğuna baktıysa üzülürdüm bende ama ondan önemlisi durumunuzu bile bile yüz üstü bırakması iyi olmamış kahınvalideniz filan yok mu acaba 1 sene daha idare edebilecek?
Kayınvalidem var ama eşime bile küçükken bakmamış babanesi büyütmüş eşimi.Bakabilicek potansiyelde bi kadın değil eşim kendiside der zaten beni büyütmemişki torununj nasıl büyütsün diye.Yanına gittiğimizdede zaten 10dk ilgilenip yoruldum diyip bırakıyor nasıl bırakıyım:(
 
Her şeyi geçtim torununun eşyalarını toplamış kapının önüne koymus yazmışsınız ya benim başıma gelse çok ama çok kırılirdim. Bir cocuguna yapıyorsa diğerine de yapacak. Eğer gerçekten hastaysa tamam ona lafım yok ama siz ona da yok diyorsunuz. Burda mesele çocuğa bakmak zorunda olmasi degil. Benim de çocuğum var ve çalışıyorum ama kimse bakmıyor bakmasın da. Kesinlikle sinir koyun. Bir de bakıcı falan bulamaz misiniz
Evet aslında sorun sadece bakmaması değil ayrımcalık yapması ve direk eşyalarını al götür demesi :( Bakıcı ücretleri malesef maaşımdan yüksektir birde çok küçük tanımadığım birine bırakmak imkansız:( bugünlerde geçicek elbet ama bu yaşanılanları unuturmuyum nasıl davranabilirim bilmiyorum
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Annenizin yaptığı tabii ki ayıp olmuş size karşı ama sonuç olarak bakmak zorunda değiller .
Üç seneyi aşkındır evliyim ve etrafımda herkes bana neden çocuk yapmıyorsun diyor kayınvalidem sürekli bakabileceğini söylüyor ama ben şu an Çalışmazsam mutlu olacağımı düşünmüyorum. Hayat standardımı düşünüyorum bunun için bir birikim yapmam gerektiğini düşünüyorum çünkü annem ya da kayınvalidem bakmıyorum deme hakkına sahipler ve ben bu çocuğu onlara güvenerek yapamam. Maalesef bizim toplumda aile planlaması diye bir şey olmuyor. Sonra da böyle zor durumda kalınıyor.
 
Back
X