- 15 Nisan 2017
- 3.377
- 8.788
- Konu Sahibi strawberry_cake
- #1
İyi akşamlar hanimlar.
Daha öncede benzer bir konu açmıştım annemle ilgili. Bu konumda çözüm odaklı tavsiyeler rica edeceğim sizden. Zira buna çok ihtiyacım var. Annem kısaca tarif etmem gerekirse aşırı toksik bir ebeveyn ve aynı zamanda narsist bir kişiliğe sahip. Ona karşı asla tahammülümün kalmadığını fark ettim. Yaydığı negatif enerji resmen ruhumu emiyor.
Senenin yarısı Türkiye'de diğer yarısı yurt dışında kalıyorlar. Kısa zaman önce döndü ve ben dönmesiyle ruhumun daraldığını hissetmeye başladım resmen. İnanın konuştuğu konular sadece hastalığıyla, kendinisin ne kadar fedakâr ne kadar mükemmel ne kadar üstün bir kişiliğe sahip olmasıyla başkalarının ne kadar tü kaka olmasıyla ve ona herkes tarafından ne kadar haksızlık yapıldığıyla alakalı. Anlatırken ona farklı bir bakış açısı sunmaya çalışmam öfke patlamalarıyla sonuçlanıyor adeta.
Çocukluğumda ve bekarlığımda histerik yapısıyla bana bir sürü travma yaşattı. Bu durum ben evlendikten sonrada devam etti tabi. Diğer konumda deginmiştim biraz. Şimdilerde anneanneme takmış durumda. Kadın 80 yaşın üzerinde, bir gözünün görme yeteneğini tamamen kaybetmiş durumda. Dedem gibi despot bir adamla hayat mücadelesi vermeye çalışan ve tüm bunlara rağmen enerjisiyle herkese iyi gelen ve espiriyi dilden bırakmayan biri. Yurtdışındayken grip olmuş annem ve anneannem ona niye sıcak yemek yapıp göndermemiş diye ortalığı yıktı. Buraya geldi hala ayni mesele devam ediyor. Yani bu gibi mahkemeleri hiç bitmiyor inanın yıldım artık. Kadincağızı savunmamla beni suçlamaya başlaması bir oluyor. Ben olsaymışım öyle bir anneye selam bile vermezmişim onun annesine yaptığı fedakarlıkları yapmazmışım vs vs. Normalde konuşmuyor bağıra bağıra konuşuyor.
Yurt dışından buraya geldi diye ne kadar yorulduğunu, evin işleri alış verişi onu ne kadar 'harap ettiğini' (iki yardımcı kadın tutmasına rağmen, alışverişi yüzde 80i babam yapmasına rağmen) anlatıp duruyor. Madem öyle bir kaç günlüğüne seni dinlendirecek bir yere gidin diyorum paramı var diye tersliyor (sahip olduklarinin haddi hesabı yok halbuki). Bu konuşma dün gecmisti aramızda bugünde aramış kendine bir çift burma bilezik aldığını anlatıyor ballandıra ballandıra. Ee hani paraniz yoktu diyemiyorum çünkü desem paramizda gözün mu var diyecek direkt demese bile öyle demeye getirecek :))
Kısacası annemin çarpık zihnihetinden, kendini sürekli övüp başkalarını yerin dibine sokmasından, kendini sürekli mağdur olarak göstermesinden çok sıkıldım. Onunla bir araya gelmek bana hiç iyi gelmiyor. Eskisi gibi görüşmüyorum ama elimde olsa Türkiye'nin öbür ucuna giderim o denli bıktırdı beni. Görüşmeyi daha fazla azaltsam annelik hakkından girip cehennemin ortasına gonderir beni. Ben ne yapacağım bu kadınla hiç bilmiyorum. Bir insan hiç mi biraz pozitif olmaz ya hiçmi elindekilerin kıymetini bilmez. Hiçmi biraz yapıcı olmaz. Bu yaşıma kadar ağzından bir kez olsun şükür lafını duymadım. İnanılmaz soğudum kendisinden gözümde yabancıdan farkı yok gibi.
Bu profilde annesi olanlar, ruh sağlığınızı nasıl koruyorsunuz ve çok fazla kırıp dökmeden görüşmeyi nasıl en aza düşürüyorsonunuz?
Daha öncede benzer bir konu açmıştım annemle ilgili. Bu konumda çözüm odaklı tavsiyeler rica edeceğim sizden. Zira buna çok ihtiyacım var. Annem kısaca tarif etmem gerekirse aşırı toksik bir ebeveyn ve aynı zamanda narsist bir kişiliğe sahip. Ona karşı asla tahammülümün kalmadığını fark ettim. Yaydığı negatif enerji resmen ruhumu emiyor.
Senenin yarısı Türkiye'de diğer yarısı yurt dışında kalıyorlar. Kısa zaman önce döndü ve ben dönmesiyle ruhumun daraldığını hissetmeye başladım resmen. İnanın konuştuğu konular sadece hastalığıyla, kendinisin ne kadar fedakâr ne kadar mükemmel ne kadar üstün bir kişiliğe sahip olmasıyla başkalarının ne kadar tü kaka olmasıyla ve ona herkes tarafından ne kadar haksızlık yapıldığıyla alakalı. Anlatırken ona farklı bir bakış açısı sunmaya çalışmam öfke patlamalarıyla sonuçlanıyor adeta.
Çocukluğumda ve bekarlığımda histerik yapısıyla bana bir sürü travma yaşattı. Bu durum ben evlendikten sonrada devam etti tabi. Diğer konumda deginmiştim biraz. Şimdilerde anneanneme takmış durumda. Kadın 80 yaşın üzerinde, bir gözünün görme yeteneğini tamamen kaybetmiş durumda. Dedem gibi despot bir adamla hayat mücadelesi vermeye çalışan ve tüm bunlara rağmen enerjisiyle herkese iyi gelen ve espiriyi dilden bırakmayan biri. Yurtdışındayken grip olmuş annem ve anneannem ona niye sıcak yemek yapıp göndermemiş diye ortalığı yıktı. Buraya geldi hala ayni mesele devam ediyor. Yani bu gibi mahkemeleri hiç bitmiyor inanın yıldım artık. Kadincağızı savunmamla beni suçlamaya başlaması bir oluyor. Ben olsaymışım öyle bir anneye selam bile vermezmişim onun annesine yaptığı fedakarlıkları yapmazmışım vs vs. Normalde konuşmuyor bağıra bağıra konuşuyor.
Yurt dışından buraya geldi diye ne kadar yorulduğunu, evin işleri alış verişi onu ne kadar 'harap ettiğini' (iki yardımcı kadın tutmasına rağmen, alışverişi yüzde 80i babam yapmasına rağmen) anlatıp duruyor. Madem öyle bir kaç günlüğüne seni dinlendirecek bir yere gidin diyorum paramı var diye tersliyor (sahip olduklarinin haddi hesabı yok halbuki). Bu konuşma dün gecmisti aramızda bugünde aramış kendine bir çift burma bilezik aldığını anlatıyor ballandıra ballandıra. Ee hani paraniz yoktu diyemiyorum çünkü desem paramizda gözün mu var diyecek direkt demese bile öyle demeye getirecek :))
Kısacası annemin çarpık zihnihetinden, kendini sürekli övüp başkalarını yerin dibine sokmasından, kendini sürekli mağdur olarak göstermesinden çok sıkıldım. Onunla bir araya gelmek bana hiç iyi gelmiyor. Eskisi gibi görüşmüyorum ama elimde olsa Türkiye'nin öbür ucuna giderim o denli bıktırdı beni. Görüşmeyi daha fazla azaltsam annelik hakkından girip cehennemin ortasına gonderir beni. Ben ne yapacağım bu kadınla hiç bilmiyorum. Bir insan hiç mi biraz pozitif olmaz ya hiçmi elindekilerin kıymetini bilmez. Hiçmi biraz yapıcı olmaz. Bu yaşıma kadar ağzından bir kez olsun şükür lafını duymadım. İnanılmaz soğudum kendisinden gözümde yabancıdan farkı yok gibi.
Bu profilde annesi olanlar, ruh sağlığınızı nasıl koruyorsunuz ve çok fazla kırıp dökmeden görüşmeyi nasıl en aza düşürüyorsonunuz?
annenize anneannem sana bi yemek yapmadı diye kaç zamandır anlatıyosun ama sen de tüm negatif enerjini bana yükleyerek ruhumu daraltıyosun, bizim için çok fedakarlık yapmışsın ya lütfen biraz daha yap ve artık anlatma diyin. Muhtemelen yine kavga eder ama sonrasında o da minimum irtibata geçer diye düşünüyorum.
