Kizlar mrb konuyu uzatmamaya caliscam 2 yillik evliyiz. Esim evlendikten sonra yurtdisina yanima geldi. Ama türkiyede de annesinden babasindan cok uzakta yasiyordu zaten bayramlarda falan görüyordu ancak. Kardesleriyle ablalariyla yasiyordu.
Kv ve kp yasli insanlar özellikle kp bakima muhtac bi adam. Esim bu yaz ailesini görmeye gitti ve cok kötü bir halde geri döndü. Orda islerini görmüs oraya buraya götürmüs. Evimi özledim diyordu orda bana sürekli. Neyse döndü evine hergün saatlerce uyuyordu yorgunluktan. Babasinin durumuna da cok üzülmüs öyle böyle degil. Babasindan bahsederken gözleri doluyor resmen. Biraz öleceginden korkuyor acikcasi. Eve döndügünde bu konuyu güzel güzel konustuk hep dedimki karamsar olma babanin rahatsizligi ölümcül degil (yürüyemiyor).
Neyse düzelmeye basladi sonra durumu, yine neseli bi adama döndü. Ta ki bayrama kadar. Kardeslerini ablalarini aradi bayramlasmak icin ve sanirim iyice canini skmislar. Artik ne anlattilar bilmiyorum ama benim 2 yildir gözlemledigim kadariyla annesi babasi kolunu kapiya carpsa ogullarina anlatirlar. Bosubosuna burda moralini bozdular kac kez. Böyle olunca evimizinde huzuru kaciyor cünkü esimin akli hep onlarda oluyor.
Ben esimi karsima aldim ve samimi bi sekilde git türkiyeye dedim. Aklin orda oldugu sürece bu evlilik yürümez dedim (bu korkularla yani). Reddetti nolursa olsun seni birakmam dedi. Ama ben cidden ayrilmayi göze almistim.
Simdi görüyorum moralinin bozuk oldugunu soruyorum birsey yok diyor ve yalandan yüzümü oksuyor. Sonra ayni sogukluk devam ediyor. Sanirim ablalari buna birseyler söylediler ve yine aklina biseylerin takilmasini sagladilar.
Tabiki ailenin yeri ayri ben ailesini önemsemesinden rahatsiz degilim ama esimin ordan bile bile canini skiyorlar durmadan. Ciddi bi durum varsa tabiki haberdar etsinler ama dedigim her kücük rahatsizliklarini anlatirlar. Üstüne bide babasi telefonda aglamaya basliyor. Olanda bizim evin huzuruna oluyor...
Neyapacagimi sasirdim ne trye dönmek istiyor nede korkularini atabiliyor.
Kv ve kp yasli insanlar özellikle kp bakima muhtac bi adam. Esim bu yaz ailesini görmeye gitti ve cok kötü bir halde geri döndü. Orda islerini görmüs oraya buraya götürmüs. Evimi özledim diyordu orda bana sürekli. Neyse döndü evine hergün saatlerce uyuyordu yorgunluktan. Babasinin durumuna da cok üzülmüs öyle böyle degil. Babasindan bahsederken gözleri doluyor resmen. Biraz öleceginden korkuyor acikcasi. Eve döndügünde bu konuyu güzel güzel konustuk hep dedimki karamsar olma babanin rahatsizligi ölümcül degil (yürüyemiyor).
Neyse düzelmeye basladi sonra durumu, yine neseli bi adama döndü. Ta ki bayrama kadar. Kardeslerini ablalarini aradi bayramlasmak icin ve sanirim iyice canini skmislar. Artik ne anlattilar bilmiyorum ama benim 2 yildir gözlemledigim kadariyla annesi babasi kolunu kapiya carpsa ogullarina anlatirlar. Bosubosuna burda moralini bozdular kac kez. Böyle olunca evimizinde huzuru kaciyor cünkü esimin akli hep onlarda oluyor.
Ben esimi karsima aldim ve samimi bi sekilde git türkiyeye dedim. Aklin orda oldugu sürece bu evlilik yürümez dedim (bu korkularla yani). Reddetti nolursa olsun seni birakmam dedi. Ama ben cidden ayrilmayi göze almistim.
Simdi görüyorum moralinin bozuk oldugunu soruyorum birsey yok diyor ve yalandan yüzümü oksuyor. Sonra ayni sogukluk devam ediyor. Sanirim ablalari buna birseyler söylediler ve yine aklina biseylerin takilmasini sagladilar.
Tabiki ailenin yeri ayri ben ailesini önemsemesinden rahatsiz degilim ama esimin ordan bile bile canini skiyorlar durmadan. Ciddi bi durum varsa tabiki haberdar etsinler ama dedigim her kücük rahatsizliklarini anlatirlar. Üstüne bide babasi telefonda aglamaya basliyor. Olanda bizim evin huzuruna oluyor...
Neyapacagimi sasirdim ne trye dönmek istiyor nede korkularini atabiliyor.