Boyle bir adamdan cocuk yapma isteginizi hic anlayamadim. bu kadar olumsuzlugun ustune bebek olsun derken beklentiniz nedir, bebeginiz olunca bu adam prense mi donusecek ? samimiyetle soruyorum bu adamdan neden cocuk yapmak istiyorsunuz? o kadar yasanilanlar olmus siz bebek istemiyorum dedi diye konusmuyorsunuz.
Bebek yapma çabaları niye? Eşiniz daha evine yetmiyor. Olgunlaşmamış. İstememesini gayet doğal buluyorum.
Boşanın diyeceğim ama boşanmadığınıza göre boşanmamak için bir sebebiniz var? Nedir?
elim ayağım titredi sinirden..bu ne ya..yine iyi dayanmışsınız
dünyaya gerçekten bir çocuk getirmek mesele değil.
onun her halini, sorumluluğunu almanın dünyayı fethetmekten daha zor olduğunu söylesem inan abartmış olmam.
şimdi en azından bir tek kendin varsın, çarparsın çıkarsın kapıyı. Ama çocuk olunca sen kapıdan çıkınca "anne nereye gidiyoruz, babam gelmiyor mu?" dediği zaman ölmek istediğin an olur.
Ben ne yapmalıyım diye sormuşsun ya... Öncelikle bu adamdan kesinlikle çocuk yapmamalısın. En azından çocuğunun geleceği için... Adam resmen seninle geçinmek için evlenmiş besbelli. Bir de üstüne evde hizmetçi gibi kullanıyor. Bir an önce önlemini alman lazım yoksa seni de borç batağına sürükleyecek. Gençliğine yazık.
biz kadinlar evlenirken yeni hayat diye elimizden geleni yapar eski huylarimizdan bile belki vazgeceriz yuvamiz icin ama cogu erkek bunu yapmiyor maalesef ve aile olgunlugu gostermiyor.sunu yapin diyemem ama cocugu erteleyin daha ortada rayina oturmayan bir evlilik ve sorumluluk almayan bi es var..allah kolaylik versin
Açıkçası sabrına hayran kaldım.
Hemen çocuk niye düşünüyorsunuz ki yaşıniz kaç bence evliliğiniz tam oturmadan çocuk düşünmeyin.
Seni sahiplenip , sana merhamet göstermeyen, doğucak bebeğe karşı sorumluluk sahibi olur mu dersin?
Ben kadını kapı önüne koyan "erkek"leri anlamıyorum. Anlayamıyorum. Yabancı kadın olsa yapılmaz yahu. Hem de 1 aylık evliyken. Yuh. Çocuğunuz olursa çekecekleriniz kat be kat artar. Eşiniz adam olmadan çocuğunuzun "olmaması" için dua edin bence...
Ben şu anlattığın özellikte adamı boşadım, hemde 6 aylık bebeğim varken...Merhaba kızlar; yaklaşık 2 sene önce evlendik.. bir tanıdık vasıtası ile tanıştırıldık..2 ay gibi tanıma süresi sonrasında çok özel bir evlenme teklifi , ardında nişan ve düğün... eşim o zamanlar kendini çok farklı tanıtmış ben daha ayakları yere basan, sorumluluk sahibi iken eşim daha rahat geleceği umursamayan biri..
babasız büyüdüm ve maddi zorluklarla bu yaşıma kadar hem annemle ev geçindirdim ,hem kardeşimi okuttum hem de olabildiğince kenara da para koydum... nişanlıyken bak ben evlilikte bütün yükü senin üstüne yıkamam elimden gelen herşeyi de yaparım dedim ve herşeyimi mobilyama beyaz eşyama kadar aldım yaptım... oda tamam benim de zaten birikmişim var herşeyi hallederiz dedi... neyse düğün oldu bitti...
aradan 1 ay geçti a benden altınları istedi bende dedim neden istiyorsun... bağırdı çağırdı... kavga büyüdü beni kolumdan tuttu akşam vakti dışarı attı... tabi sonra araya aileler girdi bizi barıştırdı... her neyse sonrasında akşam işten geldim bu arada bende çalışıyorum ağlıyor benim borcum var artık tıkandım bankalar arıyor, tamam dedim al altınların bir kısmını git borcunu öde... 10 milyar bozdurup kartlarını kapadı... bu arada kenarda birikmişi hatta hiç bişeyi yokmuş, altınlara onun aldığı beyaz eşyaya ve mobilyaya kadar biz kendimiz ödededik... hadi dedim bunlar mühim değil... önemli olan yuvamız... huzurumuz...
fakat bir gün tesadüfen eşimin başka borçları olduğunu da öğrendim.. bu da yaklaşık 30 milyar kadar ve ben deliye döndüm zaten belliydi sürekli benden para istiyordu her sıkıştığında altın bozduruyordu.. neden bu borç dedim YEDİM, İÇTİM, GEZDİM dedi... bende bana mı güvendin peki evlenirken ki aldığı para onun borçlarına yetmiyor... durumu ailesine anlattım.. ay işte haberimiz yok falan... neyse herşeyi kabullendim.. boşver el elele veririz bunlarda biter sağlık olsun dedim... ama yok ben alttan aldıkça o üstüme gelmeye başladı.. evde her işi ben yaparım elini bişeye sürmez suyuna kadar ayağına götürürüm.. o paşalar gibi yatar... sürekli bir sinir hali...
tabi bir de çocuk olayı... doktora gittik.. dediler normal yolla mucize.. eşinin spermleri çok düşük size tüp bebek olması lazım... ben bebek için didinirken bizimki o borcun içinde birde araba almaya kalktı onunda bir ton kavgası yapıldı... hiç bir alttan almak bir şefkat merhamet yok.. bir defa aşılama yaptırdık.. o akşam hastaneden geldim daha içeri girdim koltuğua oturdum yere bişey dökülmüş şunu makine getirde alıver dedi.. dedim şaka mı yapıyorsun... ne var da ne olmuşta ne nazlısın deyip dalga geçmeye başladı... kaynana gibi herşeye de karışır... yok tezgahı öyle silme, yok bunu böyle yapma, yok evli güzelce temizle...
Arada kavgalar kavgalar... en sonunda bir kavgamızda hastaneye gitmeyeceğim dedi ki tıp fakültesi ekim ayında tüp bebek için çağıracaktı... bebek falan istemiyorum dedi... o günden beri konuşmuyoruz... açıkçası konuşmakta içimden gelmiyor..
ben mükemmel değilim hatalarım vardır, ama istediğİm biraz sorumluluk anlayış, merhamet
Şimdi soruyorum hanımlar ben ne yapmalıyım?
üstelik bu bir defa olmadı 2 kez oldu...
bu kendi bencilliğim ve çocukları çok sevmemden kaynaklı bir durum herhalde... hayır daha beter olacak bir keresinde o çocuk hiç ağlamacak hele bir ağlasında o zaman görüşürüz demişti...
Aslında ona karşı büyük bir aşk duymuyoru, sevgim ve saygım var... saygımı kaybetti... ailemi düşünüyorum boşanırsam gidecek yerim yok. bir erkek kardeşim var o da daha bekar.. birde ben sorun olmayayım istiyorum..
bu kendi bencilliğim ve çocukları çok sevmemden kaynaklı bir durum herhalde... hayır daha beter olacak bir keresinde o çocuk hiç ağlamacak hele bir ağlasında o zaman görüşürüz demişti...
eşimin olgunlaşmadığı gerçek ama yaşım 32 ve ilerde istesekte zor olmayacak...
Aslında ona karşı büyük bir aşk duymuyoru, sevgim ve saygım var... saygımı kaybetti... ailemi düşünüyorum boşanırsam gidecek yerim yok. bir erkek kardeşim var o da daha bekar.. birde ben sorun olmayayım istiyorum..
yani siz böyle yazınca idrak ediyorum bazı şeyleri.. ben yuvam yıkılmasın derken bir çok şeyden taviz vermişim..
haklısınız çocuk başka bir sorumluluk, ama ben düzeleceğini umut ettim hep
ben bunu ailesine de anlattım, ama adamların dünya umrunda değil, ailece rahatlar... olsun diye kredi çeker yapıverirsiniz hep dedikleri bu... kredilerle yaşıyorlar... eğer eşimi sıkmazsan biz 100 milyar borcun içine rahat gireriz çünkü inanılmaz seviyor para harcamasını...
çocuk mevzusunu artık bende kapattım... zamana bıraktım.. tedaviye de gitmeyeceğim...
bu kadar sabırlı olmak karşındaki insanın seni kullanmasına neden oluyor ve ben böyle olmasına üzülüyor, dayanamıyorum...
32 yaşındayız..
olmaz, onunda yükünü bana atar... hı olumlu tarafları da var, bazen ek iş yapıyor hafta sonları... tabi aldığımız maaş hiç bişeye yetmiyor.
üstelik bu bir defa olmadı 2 kez oldu...
Ailenize neden yük olasınız ki? Çalışıyorsunuz ve ayaklarınızın üzerindesiniz? Ailenize ne gibi bir sıkıntınız olabilir. İnanın bu adam yüzünden çektiğiniz sıkıntılar aileniz için daha yıkıcı olur bilseler.
32 yaşında olduğunuzu tahmin etmedim. Sizi 22-23 eşinizi de en fazla 25 diye hayal ettim. Yani tamam çocuk isteğinizi anlıyorum ama bu adam doğru adam mı? Ailesini devreye soksanız. Samimiyetiniz var mı ki?
Merhaba kızlar; yaklaşık 2 sene önce evlendik.. bir tanıdık vasıtası ile tanıştırıldık..2 ay gibi tanıma süresi sonrasında çok özel bir evlenme teklifi , ardında nişan ve düğün... eşim o zamanlar kendini çok farklı tanıtmış ben daha ayakları yere basan, sorumluluk sahibi iken eşim daha rahat geleceği umursamayan biri..
babasız büyüdüm ve maddi zorluklarla bu yaşıma kadar hem annemle ev geçindirdim ,hem kardeşimi okuttum hem de olabildiğince kenara da para koydum... nişanlıyken bak ben evlilikte bütün yükü senin üstüne yıkamam elimden gelen herşeyi de yaparım dedim ve herşeyimi mobilyama beyaz eşyama kadar aldım yaptım... oda tamam benim de zaten birikmişim var herşeyi hallederiz dedi... neyse düğün oldu bitti...
aradan 1 ay geçti a benden altınları istedi bende dedim neden istiyorsun... bağırdı çağırdı... kavga büyüdü beni kolumdan tuttu akşam vakti dışarı attı... tabi sonra araya aileler girdi bizi barıştırdı... her neyse sonrasında akşam işten geldim bu arada bende çalışıyorum ağlıyor benim borcum var artık tıkandım bankalar arıyor, tamam dedim al altınların bir kısmını git borcunu öde... 10 milyar bozdurup kartlarını kapadı... bu arada kenarda birikmişi hatta hiç bişeyi yokmuş, altınlara onun aldığı beyaz eşyaya ve mobilyaya kadar biz kendimiz ödededik... hadi dedim bunlar mühim değil... önemli olan yuvamız... huzurumuz...
fakat bir gün tesadüfen eşimin başka borçları olduğunu da öğrendim.. bu da yaklaşık 30 milyar kadar ve ben deliye döndüm zaten belliydi sürekli benden para istiyordu her sıkıştığında altın bozduruyordu.. neden bu borç dedim YEDİM, İÇTİM, GEZDİM dedi... bende bana mı güvendin peki evlenirken ki aldığı para onun borçlarına yetmiyor... durumu ailesine anlattım.. ay işte haberimiz yok falan... neyse herşeyi kabullendim.. boşver el elele veririz bunlarda biter sağlık olsun dedim... ama yok ben alttan aldıkça o üstüme gelmeye başladı.. evde her işi ben yaparım elini bişeye sürmez suyuna kadar ayağına götürürüm.. o paşalar gibi yatar... sürekli bir sinir hali...
tabi bir de çocuk olayı... doktora gittik.. dediler normal yolla mucize.. eşinin spermleri çok düşük size tüp bebek olması lazım... ben bebek için didinirken bizimki o borcun içinde birde araba almaya kalktı onunda bir ton kavgası yapıldı... hiç bir alttan almak bir şefkat merhamet yok.. bir defa aşılama yaptırdık.. o akşam hastaneden geldim daha içeri girdim koltuğua oturdum yere bişey dökülmüş şunu makine getirde alıver dedi.. dedim şaka mı yapıyorsun... ne var da ne olmuşta ne nazlısın deyip dalga geçmeye başladı... kaynana gibi herşeye de karışır... yok tezgahı öyle silme, yok bunu böyle yapma, yok evli güzelce temizle...
Arada kavgalar kavgalar... en sonunda bir kavgamızda hastaneye gitmeyeceğim dedi ki tıp fakültesi ekim ayında tüp bebek için çağıracaktı... bebek falan istemiyorum dedi... o günden beri konuşmuyoruz... açıkçası konuşmakta içimden gelmiyor..
ben mükemmel değilim hatalarım vardır, ama istediğİm biraz sorumluluk anlayış, merhamet
Şimdi soruyorum hanımlar ben ne yapmalıyım?
Bu da iyi bir durum değil mi?Ailesi de bir garip hani görseniz dışardan ne kadar iyi insanlar dersiniz... ama bir kere de yavrum borcunuz vardı ne oldu bir sıkıntının var mı demediler... bebeğimiz olmadığını biliyorlar bir kere sormadı ne yaptın tedaviyi diye... ben aşılama oldum sevgili kayınvalidem cepten aramış neyse çıktım hastaneden eve gelince aradım ayy aradım açmadın diyor bir de bana, dedim anne normaldir aşılama oldum.. ne var ki o kadar zor bişey mi diyor.. şaka gibi... açıkçası ailesinin ne faydaları var ne zararları var... sadece aile toplantılarında birine altın takılacaksa bebek görmeye gidilecekse hemen aranırız plan yapılır bir o zaman iyiler.
Annenizle el ele verip evi geçindirmiş , kardeşini okutmuş , çalışan bir kadınsınız. Neden gidecek yerim yok diye düşünüyorsunuz ?
Duygularınızı ölçüp tartın , bu evliliği sürdürmeyi gerçekten istiyor musunuz ? Eşiniz 2 kez sizi kapı dışarı etmekten çekinmemiş , üstelikte ilkinde daha yeni evliymişsiniz. Mesele ne? Altınlar. O gün vardı verdiniz , olmadığında ne olacak ?
Bu da iyi bir durum değil mi?
Zırt zırt arayıp da moralini bozsa. Orada burada "bizim gelin de kısır çıktı" dese..
Sürekli yanında bitse...
Kk yı hiç okumuyorsun sanırım.
Size göre küçüğüm ama böyle bi adamdan çocuk yapmayın..
ALLAH çocuğunuz olmasını, bu adamdan olmasını yani uygun görmüyo gibi geldi bana kötü bişy demek istemiyorum yanlış anlamayın.. Bu adamdan olması..
Çünkü çocuğun ihtiyaçlarınıda karşıyamaz.. karşılamaz..
Çocuk heba olur..
Bence tedavi falanda olmayın..
Çocuk istemiyorrum diyen biriyse ; bu lafını çocuğada yansıtır..
Çocuğa yazık olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?