- 25 Eylül 2015
- 1.025
- 1.311
- 133
GUNCEL: kızlar aile terapistimle haftalardır grusuyorum. Sonunda psikolog vasfımi kenara koyarak bi kadın olarak empati yaparak konuşuyorum. Hasta şuan o seni nasıl sindirmiş ve Nil sana hiç saygı duymuyor ve neden kendine bunu yapmasına izin veriyorsun. Artık kendine olan saygını da kaybetmişsin ve bu en acı olanı dedi.
&##### Ailemin yanına geldim ve herşeyi anlatmak için sizden de destek bekliyorum kızlar. Boşanmam yuvayı bozmak kolay değil kızlar. Nolur biraz destek verseniz gücü mu toplasam (( #######
Oturduk, konuştuk. (Dün akşam)Bağırmadan kavga etmeden. Artık yoruldugumu anlattım. Herşeyi.dinledi, o da anlattı.
Hergun eve gelince üzgün ağlayan biri görmek istemiyorum mutlu olmak istiyorum ama boşanacaksan. Dava açıcaz. Boşanma sonuçlanana kadar evde kal. Gittiğinde babanın evine boşanmış git. Herkes duyduğunda bitmiş olsun. Benim evimin içinde ki kavgayı biri duymasın, duyarsa da bitmiş olması lazım dedi. Boşanmak bir saat bir haftalık iş dedi. Boşanınca ne olacak daha mutlu olucak misin gerçekten dedi. Benim bike hayatima biri girse ne olacak asla daha iyi olmayacak, illa ki kavgalar olucak. Niye biz yuvamızı yıkalım. Gel yeniden kuralım. Değişelim. Yanlislarimi söyle bir daha yapmayayım. Düzelteyim onu. Gel yaralarımızı saralım.
Sen oğlundan ayrı durabilir misin dedi? Ölürüm dedim.
E bana niye bunu yapıyorsun?
Herşeyi bırakalım, geçmişi de, kendimi düzelteceğim okulu da bırakıcam. Sadece yuvamı kurtarıcam, sadece yuvamızı kurtaralım. Böyle konuşunca daha iyi anladım. Yalnislarimi anladım. Artık bırakalım 3.kisileri, yuvamıza kimseyi müdahale ettirmeyelim dedi. Öylece baktim dışarı. Boşanırız derken bile bembeyazdı yüzü donuktu, zar zor konuştu..
Tekli koltuklarda oturuyorduk tam önümdeydi. O sırada oglum sırtına çıktı. Kucağıma eğilince öyle yattı. Oğlum gitti ama o kalkmadı. Öylece yattı kucağımda. Bende sustum o da sustu. Elim de kucagimdaydi. Tuttu öptü ben senin eline bile kkurban olurum dedi sessizce. Kalktık sonra.
Bosanmak veya boşanmamak için düşünücem dedim. Zaten karantinadayım.. yarın sabah sınavım var. Biseyler hazırladık beraber kimse yine konuşmuyor. Yardım etti yedik. Sonra da mutfağı beraber temizledik. Alışveriş yapmıştı onları da yerleştirdik. Demek ki insan kavga etmeden de yardim edebiliyormus.. Sonra orda bana sarılmak istedi. Ne yapıyorsun bi dur dedim.. belki karıma son sarilisimdir barı bırakta doya doya sarılayım dedi.
8 yıl sonra ilk defa gözlerimin içine bakarak konuştu. Ilk defa bu kadar samimi konuştu.. boşanmak bir saat bir hafta belki ama yıkması en kolayı biz niye yikalim gel beraber kaldıralım dedi...
Birde ikimizde okul okuyoduk o da ekstra bi bölüm okuyordu. Okulu da bırakıcam dedi. Tam çocuk oldu okullara başladık. Sen başka odada ben başka odada da ders çalışıyoruz birbirimize hiç vakit ayıramadik. Cocuuk uyudu biz kkitaplara gomulduk. Söyle bi evli çiftler gibi bir film izleyemiyoruz hep okul sınav iş temposu arasında kaybolduk.
.herşeyi birakicam ve sadece yuvami kurtarıcam dedi.. dünyada benim yuvamdan ailemden daha önemli ne var ki dedi..
Çok pismanim yaşattığım herşey için pismanim ama seni mutlu etmek için herşeyi yapicam.. destek olucam.. al arabada senin olsun.. nasıl mutlu olucaksan dedi...... oğlumuza bunları yaşatmaya hakkımız yok bi günahı yok dedi..
Sabah işe giderken yine kimse konuşmadı. Sarıldı uzun uzun saçımı öptü sonra gitti...
Şunu da eklemek sterim. Zaten boşanacak olsam da okulu bitirmeyi bekliyordum ama şimdi böyle bir konuşma olunca da bu dönem bitene kadar konuşmayarak kızarak değil de acaba ıyi olur muyuz diye bakmam gerekiyor mu bunu merak ediyoru....
7.sayfa da sadem'e yazdığım cevap güncel.cunku herkes herşeyi kabullenip hiç evden gitmediğini düşünmüş
&##### Ailemin yanına geldim ve herşeyi anlatmak için sizden de destek bekliyorum kızlar. Boşanmam yuvayı bozmak kolay değil kızlar. Nolur biraz destek verseniz gücü mu toplasam (( #######
Oturduk, konuştuk. (Dün akşam)Bağırmadan kavga etmeden. Artık yoruldugumu anlattım. Herşeyi.dinledi, o da anlattı.
Hergun eve gelince üzgün ağlayan biri görmek istemiyorum mutlu olmak istiyorum ama boşanacaksan. Dava açıcaz. Boşanma sonuçlanana kadar evde kal. Gittiğinde babanın evine boşanmış git. Herkes duyduğunda bitmiş olsun. Benim evimin içinde ki kavgayı biri duymasın, duyarsa da bitmiş olması lazım dedi. Boşanmak bir saat bir haftalık iş dedi. Boşanınca ne olacak daha mutlu olucak misin gerçekten dedi. Benim bike hayatima biri girse ne olacak asla daha iyi olmayacak, illa ki kavgalar olucak. Niye biz yuvamızı yıkalım. Gel yeniden kuralım. Değişelim. Yanlislarimi söyle bir daha yapmayayım. Düzelteyim onu. Gel yaralarımızı saralım.
Sen oğlundan ayrı durabilir misin dedi? Ölürüm dedim.
E bana niye bunu yapıyorsun?
Herşeyi bırakalım, geçmişi de, kendimi düzelteceğim okulu da bırakıcam. Sadece yuvamı kurtarıcam, sadece yuvamızı kurtaralım. Böyle konuşunca daha iyi anladım. Yalnislarimi anladım. Artık bırakalım 3.kisileri, yuvamıza kimseyi müdahale ettirmeyelim dedi. Öylece baktim dışarı. Boşanırız derken bile bembeyazdı yüzü donuktu, zar zor konuştu..
Tekli koltuklarda oturuyorduk tam önümdeydi. O sırada oglum sırtına çıktı. Kucağıma eğilince öyle yattı. Oğlum gitti ama o kalkmadı. Öylece yattı kucağımda. Bende sustum o da sustu. Elim de kucagimdaydi. Tuttu öptü ben senin eline bile kkurban olurum dedi sessizce. Kalktık sonra.
Bosanmak veya boşanmamak için düşünücem dedim. Zaten karantinadayım.. yarın sabah sınavım var. Biseyler hazırladık beraber kimse yine konuşmuyor. Yardım etti yedik. Sonra da mutfağı beraber temizledik. Alışveriş yapmıştı onları da yerleştirdik. Demek ki insan kavga etmeden de yardim edebiliyormus.. Sonra orda bana sarılmak istedi. Ne yapıyorsun bi dur dedim.. belki karıma son sarilisimdir barı bırakta doya doya sarılayım dedi.
8 yıl sonra ilk defa gözlerimin içine bakarak konuştu. Ilk defa bu kadar samimi konuştu.. boşanmak bir saat bir hafta belki ama yıkması en kolayı biz niye yikalim gel beraber kaldıralım dedi...
Birde ikimizde okul okuyoduk o da ekstra bi bölüm okuyordu. Okulu da bırakıcam dedi. Tam çocuk oldu okullara başladık. Sen başka odada ben başka odada da ders çalışıyoruz birbirimize hiç vakit ayıramadik. Cocuuk uyudu biz kkitaplara gomulduk. Söyle bi evli çiftler gibi bir film izleyemiyoruz hep okul sınav iş temposu arasında kaybolduk.
.herşeyi birakicam ve sadece yuvami kurtarıcam dedi.. dünyada benim yuvamdan ailemden daha önemli ne var ki dedi..
Çok pismanim yaşattığım herşey için pismanim ama seni mutlu etmek için herşeyi yapicam.. destek olucam.. al arabada senin olsun.. nasıl mutlu olucaksan dedi...... oğlumuza bunları yaşatmaya hakkımız yok bi günahı yok dedi..
Sabah işe giderken yine kimse konuşmadı. Sarıldı uzun uzun saçımı öptü sonra gitti...
Şunu da eklemek sterim. Zaten boşanacak olsam da okulu bitirmeyi bekliyordum ama şimdi böyle bir konuşma olunca da bu dönem bitene kadar konuşmayarak kızarak değil de acaba ıyi olur muyuz diye bakmam gerekiyor mu bunu merak ediyoru....
7.sayfa da sadem'e yazdığım cevap güncel.cunku herkes herşeyi kabullenip hiç evden gitmediğini düşünmüş
Son düzenleme: