Son Ayrilik

Bu hikayeyi ben yazdım, nasıl?



SON AYRILIK……..
Hani son demiştin bu ayrılık,bu defa son.Bırakıp gittin beni,arkana bile bakmadan.
Gelmedin………
Oysa ne güzel başlamıştı her şey.Arabamı market otoparkında tek bulduğum boş yere park edebilmek için,gaza bastığımda burun buruna geldik.Sen de boş yeri görmüştün besbelli. Ama benim kaptırmaya hiç niyetim yoktu.Biraz da olsa zorlarsın,izin vermezsin diye düşünürken geri çektin arabanı.Bana yol verdin park edebilmem için.
“Ne kadar kibar” diye geçirdim içimden.Yanılmamıştım.Daha sonra ki her görüşmemizde bunu kanıtlamıştın. Her görüşmemizde dedim,otoparkta beklediğim inadını, benden telefon numaramı almak için bayağı kullandın. Hoşuma gitmedi desem yalan olur.Kibarlığınla etkilemiştin zaten. İnşallah peşimi bırakmaz diyordum.Eğer ilgilenmeseydin,çok bozulurdum.
İlk görüşmemizde,iyi bir işin olduğunu,arada sırada yurt dışı seyahatlerine çıktığını falan anlattın. İyi anlaştık,hatta kaynaştık.Sanki birbirimizi yıllardır tanıyorduk.
Zamanla aramızdaki arkadaşlık,aşka dönüştü.Her buluşmamızdan önce ne kadar heyecanlanıyordum.Seni görmek sanki bir tutku olmuştu..Gözlerindeki ışıltıdan, duygularımın karşılıksız olmadığını anlıyordum.
Günler,ayları kovaladı.Zaman su gibi akıp geçiyordu.Her günüm bir ömre bedeldi.
Seni biran görmeden yapamıyordum.Sabah gözümü açtığımda,sanki rüyadan uyanacağım sanıyordum.Ama rüya değildi.
Bir gün yurtdışı seyahatin olduğunu söyledin.Ben de gelmek istedim.O kadar ısrar ettim ki,hayır diyemedin.Seyahatte birkaç kere toplantı nedeniyle beni yalnız bıraktın.Olsun başka bir şehirde yalnız olacağıma,aynı şehirde olmak daha güzeldi.
Döndük.Ama sende bir gariplik vardı.Elinden geldiğince yakın olmaya çalışıyor fakat bir yandan da bir şeyler hissettirmeme çabası içindeydin.Neydi o bir şeyler, hiç anlamıyordum.
Sevgin sanki her şeyi örtüyordu.Deliler gibi aşıktım.Başka hiçbir şey görmüyordu ki gözüm.
Çok geçmedi yine bir yolculuk.Bu sefer ısrarım fayda etmedi.Bahaneler sıralıyordun.
Toplantıdayken beni yalnız bırakmak hoşuna gitmiyormuş,canım sıkılırmış bu da onu çok üzüyormuş falan filan….Nasıl bırakacaktın beni?Ben razıydım oysa.Aynı havayı soluyayım bu bile yeterdi bana.Ama olmadı….Gittin….
Geçmedi sanki günler,bir asır geldi.Telefonlarımda yorgun gelen sesin,beni daha da çok üzdü.
İşler çok,az kaldı geliyorum diyordun.Bekledim,bekledim,sonunda geldin.
Yorgunluk tüm bedenini sarmıştı.Tuhaf davranışların gittikçe artmış,artık benden uzaklaşıyordun.Evet eminim,bir sorun vardı.Ama her seferinde,işlerinin çokluğundan
bahsediyordun.Hiç inanmadım,Elbet,her şey ortaya çıkacaktı bir gün…….
Yine bir yolculuk,arkasından yine,yine……..Ne oldu da bu ayrılıklar bu kadar arttı?
Her gidişinde bu son diyordun,ama hiç olmadı.Biliyordum,sen de beni seviyordun.
Peki neler oluyordu?Niçin bu ayrılıklar son bulmuyordu?Neden kendini benden uzak tutuyordun?Şüphe iyice benliğimi sarmıştı.Bir sorun vardı ve ben onu bulmalıydım.
Ama nasıl?
Bu son gidişinde çok uzun kaldın.Telefonda bu sefer kesin son,işlerimi toparlayıp geliyorum ve bir daha ayrılık yok dedin.Ben de her zamanki gibi bekledim.Dedim ya bu sefer çok uzundu.Artık sabrım tükenmeye başlamıştı.Tam yanına gelmeyi planlarken,sen geldin.
Ama sanki hiç mutlu değildin.Ne olduğunu sorduğumda işlerin de aksaklıklar olduğunu,belki son bir defa daha gidebileceğini söyledin.Üzüldüm,ama belli etmedim.Bu sefer ben de geleceğim dedim.Ses çıkarmadın.
Gittikçe kopuyorsun sanki benden.Düşünüyorum,çıkar yol bulamıyorum.
Gene mi ayrılık?Bu sefer kesin son dedin.Bekle beni,artık hiç ayrılmayacağız dedin.Yalvarmalarım boşunaydı.Beni yanında istemedin.
Zaten hep bekliyordum.Değişen son defa olması mıydı?Bir de dua et dedin.Neden diye sorduğumda yolculuk bu belli mi olur dedin.Hiç böyle dememiştin ki.Tuhaf.
Bekliyorum,bekliyorum.Niye gelmiyorsun?En son gidişin çok uzundu demiştim.Ama bu ondan da uzun oldu.Yok,gelmiyorsun,telefonda etmedin.Arıyorum,ulaşamıyorum.
Bir terslik var,biliyorum.Neler oluyor?
Son demiştin,ayrılmayacağız demiştin.Gelmedin,çok uzun sürdü bu sefer.Hiç gelmedin.
Artık eminim,sen beni terk ettin.Ama neden,ne oldu?Hani beni seviyordun,yalan mıydı?
Dönecektin ve bir daha ayrılmayacaktık hani?Umudum kesildi.Sen gerçekten beni terk ettin.
Nasıl dayanacağım hasretine?
Yine geçmiyor günler,bu sefer son ayrılık acıtıyor canımı.Yapamıyorum,seni unutamıyorum diye ağlarken,işte o birgün geldi.
Her şeyin ortaya çıktığı gün,postacı elime bir mektup verdi.Gittiğin şehirden yazılmıştı.Ama yazan sen değildin.Heyecanla açtım,okudum bir çırpıda.
Dondum,kaldım.O an dünya ters düz oldu,ben nefes almıyordum.Mektupta yazılanlar beynimde yankılanıyordu.Bir doktordan geliyordu.Senin doktorundan. Uzun zamandır çok ama çok hasta olduğunu,yaşamanın çok az da olsa geçireceğin bir ameliyatla mümkün olacağını yazıyordu.Sen ameliyatı red etmiş,zamanı gelince ne olacaksa olur dediğin bir anda benle karşılaşmışsın. Bana o kadar bağlanmışsın ki benden ayrılmamak için ameliyatı kabul etmişsin.Sık sık seyahatlerin bu yüzdenmiş.Beni üzmemek için bir şey dememişsin.
Hazırlıklar sırasında hep aksilikler çıkmış ama sen vazgeçmemişsin.Benim için.
Yaşamak istemişsin benim için…
Son ayrılık dediğin de ameliyatınmış.İyi olacağına inanmış ve bana döneceğini ümit etmişsin. Doktoruna eğer olur da bir aksilik çıkarsa bana haber vermesini istemiş,senağlamasenağlamaaşkından asla şüphe etmememi istemişsin.
Ama adı üstünde son ayrılık.Tam bir son oldu işte.Kopardı seni benden.
Sen gittin ve bir daha gelmedin.
Aynı şehirde ayrı olmayı bile kabul etmezken,şimdi ayrı şehirlerde nefes almaya bile canımı verirdim.
Niye bıraktın beni?Nasıl yaşayacağım ben sensiz?
Niye bana söylemedin?Belki beraber yenerdik, ya da…..
Ya da beraber olürdük……..:a015: senağlama