- 13 Nisan 2007
- 15.555
- 36.071
- Konu Sahibi yorgun savaxsxçxix
- #81
Bu gün arabayla çıktık evden eşim ortanca kızım ve ben, yola çıkarken geçende bahsettiğim bizim sarı delikanlılın onu sokağa atan kişilerin evinin önünden geçiyoruz yavrum baktım ki onu istemeyen kişilerin evini evi bildiği için gidip kaının önüne uzanmış gölge yer bulduğu içinde huzurla yatıyorsenağlama içim tuhaf oldu ağlamamak için kendimi zor tuttum çok sakin olan eşim bile her görüşte ayrı ayrı söylenir oldu.. Bu kadar masum bir varlığı kendilerine alıştırıp sonrada aç bırakıp sokağa atan insanları kınıyorumsenağlamasenağlama
İçim parçalandı şimdi... :çok üzgünüm:
Hayvanlarda taptığım bir özellik bu.. Ne kin biliyorlar, ne nefret.. Dibine kadar da haklı olsalar durum değişmiyor..
İşte o sonsuz huzurlu enerjilerine aşığız ya bunların.. hayatımda tanıdığım hiçbir insanda, onda birini bile almadım bu enerjinin..
Ama kallisim.. Kış mevsiminde kulübeyi dizayn edeceksin ya.. O zaman "yeni ev" in neresi olduğunu öğrenebilir Sarı delikanlımız..
Yani.. sahne öyle bir canlandı ki gözümde.. iyi bi'şeyler bulmak zorundayım, tutunmak için..