valla arkadaşlar ben bu hastalığa herşeyi içime atarak yakalandım çevremle paylaşmadım kimse üzülmesin ben üzüleyim dedim hep kötümser baktım bide üstüne platonik olarak birine aşık oldum ve bunların hepsi hastalığıma zemin hazırladı iyimi yaptım hayır kimse benden değerli değilki bunu geç anladım herkes kendi hayatını yaşıyo kimse kendinden başkasını düşünmüyo bizim gibi düşünenlerde böyle hastalıklarla mücadele ediyo ama genede bu halimize şükürler olsun sonuçta yarın bizi ne bekliyo Allah bilir ben herşeyde hayır vardır diye düşünüyorum bunada şükür insanlar ne dertlerde uğraşıyo gazetede neler görüyoruz yani buna şükür edicez ki Allahta bizim yardımcımız olsun
herkese sağlık ve sevgilerimle,
royallcim sen cerrahpaşadamıydın