Size de böyle oluyor mu? Hiç bir yere ait hissetmiyorum..

Pardonbakarmisiniz · Perşembe 16:45

Eşim devlet memuru çok şehir gezdik köyler de görev yaptı şehir merkezlerinde heryerde görev yaptı kendimi hiç bir yere ait hissedemedim öbür memur arkadaşlara bakıyordum eşleri gittikleri heryeri ailesi gibi beklemişler sahiplenmisler ben öyle olamadım. Hadi dedik tayinciyiz çok yer gezdik ondan ama kendi aileme gittgimde eşimin ailesine gittiğimde de öyle. Hiç bir yerde rahat değilim ait hissetmiyorum. Ben farklıymışim gibi kenardan onları izliyormusum gibi.. arkadaş ortamında da öyle. Rahat biri olamiyorum. 3. Kişiyle benim tanıştırdığı arkadaşlarım onlarla daha samimi olup beni disladilar gibi hissettim hep. Ve öyle de oldu benden habersiz buluşuldu genelde. Çok mu sıkıcı biriyim anlamıyorum. Çocuklarınin evimi dagitmasina falan sınırsız izin verdim onlar topladikva Allah aşkına bırak otur oynasınlar dedim hep. Elimden geldiğince rahat ettirmeye çalıştım ama olmayınca olmuyo demek. Belki de benim kendimin rahat olmamam onları da kastı mesela onlar bir araya gelince baş örtülerini falan açarlar pijama ile gezerler evin içinde falan ben kadın kadinayken bile çekindim hep ortumu arkaya bile atmadım. Bu mu rahatsız etti acaba ? Ozguvensiz mi durdum diyorum kendi kendime bilmiyorum belki de sebep yok beni sevmediler. Aslında eğlenceli biriyim ama biraz kilom olduğu için kendim gibi davranamiyorum. Ondan mı acaba ay sebep aramaktan yoruldum. Beni kimse sevmiyor yanimda kimse rahat değil ben hiç bir ortama ait değilim yabani gibiyim yalnızım sıkılıyorum

neden böyle acaba ?

Grazia95 · Perşembe 18:44

Bana kendinizi çok sıkıştırmışsınız gibi geldi. Bizi seven insanlar zaten her halimizle seviyor. Siz de kendinizi her halinizle sevip kendinize değer vermelisiniz. İçinizden geldiği gibi, canınızın istediği gibi yaklaştığınızda insanlara gerçek siz olursunuz. Bırakın sevmeyen de sevmesin. Bakalım siz onları sevecek misiniz? Önce kendiniz için yaşayın. İnsanlar hep konuşur birilerinin hakkında. Konuşmaları haklı olduklarını göstermez ama. Kendini sevmekle başlar her şey.

Miss Salvatore · Perşembe 18:52

Pardonbakarmisiniz .!.:
Eşim devlet memuru çok şehir gezdik köyler de görev yaptı şehir merkezlerinde heryerde görev yaptı kendimi hiç bir yere ait hissedemedim öbür memur arkadaşlara bakıyordum eşleri gittikleri heryeri ailesi gibi beklemişler sahiplenmisler ben öyle olamadım. Hadi dedik tayinciyiz çok yer gezdik ondan ama kendi aileme gittgimde eşimin ailesine gittiğimde de öyle. Hiç bir yerde rahat değilim ait hissetmiyorum. Ben farklıymışim gibi kenardan onları izliyormusum gibi.. arkadaş ortamında da öyle. Rahat biri olamiyorum. 3. Kişiyle benim tanıştırdığı arkadaşlarım onlarla daha samimi olup beni disladilar gibi hissettim hep. Ve öyle de oldu benden habersiz buluşuldu genelde. Çok mu sıkıcı biriyim anlamıyorum. Çocuklarınin evimi dagitmasina falan sınırsız izin verdim onlar topladikva Allah aşkına bırak otur oynasınlar dedim hep. Elimden geldiğince rahat ettirmeye çalıştım ama olmayınca olmuyo demek. Belki de benim kendimin rahat olmamam onları da kastı mesela onlar bir araya gelince baş örtülerini falan açarlar pijama ile gezerler evin içinde falan ben kadın kadinayken bile çekindim hep ortumu arkaya bile atmadım. Bu mu rahatsız etti acaba ? Ozguvensiz mi durdum diyorum kendi kendime bilmiyorum belki de sebep yok beni sevmediler. Aslında eğlenceli biriyim ama biraz kilom olduğu için kendim gibi davranamiyorum. Ondan mı acaba ay sebep aramaktan yoruldum. Beni kimse sevmiyor yanimda kimse rahat değil ben hiç bir ortama ait değilim yabani gibiyim yalnızım sıkılıyorum neden böyle acaba ?

Evet ben de çoğu zaman kendimi böyle hissediyorum. Hiçbir yere ait değilmiş gibi. Belki de bu dünyanın geçici olduğunu hatırladığım içindir. Sizde sanırım özgüven sorunu var. Çekingen misiniz?

Dünden beri bu şarkıyı dinliyorum

Dante · Perşembe 20:24

Pardonbakarmisiniz .!.:
ben kadın kadinayken bile çekindim hep ortumu arkaya bile atmadım

konudan bağımsız bunu neden yaptınız

balbazaar · Cuma 09:32

Pardonbakarmisiniz .!.:
Eşim devlet memuru çok şehir gezdik köyler de görev yaptı şehir merkezlerinde heryerde görev yaptı kendimi hiç bir yere ait hissedemedim öbür memur arkadaşlara bakıyordum eşleri gittikleri heryeri ailesi gibi beklemişler sahiplenmisler ben öyle olamadım. Hadi dedik tayinciyiz çok yer gezdik ondan ama kendi aileme gittgimde eşimin ailesine gittiğimde de öyle. Hiç bir yerde rahat değilim ait hissetmiyorum. Ben farklıymışim gibi kenardan onları izliyormusum gibi.. arkadaş ortamında da öyle. Rahat biri olamiyorum. 3. Kişiyle benim tanıştırdığı arkadaşlarım onlarla daha samimi olup beni disladilar gibi hissettim hep. Ve öyle de oldu benden habersiz buluşuldu genelde. Çok mu sıkıcı biriyim anlamıyorum. Çocuklarınin evimi dagitmasina falan sınırsız izin verdim onlar topladikva Allah aşkına bırak otur oynasınlar dedim hep. Elimden geldiğince rahat ettirmeye çalıştım ama olmayınca olmuyo demek. Belki de benim kendimin rahat olmamam onları da kastı mesela onlar bir araya gelince baş örtülerini falan açarlar pijama ile gezerler evin içinde falan ben kadın kadinayken bile çekindim hep ortumu arkaya bile atmadım. Bu mu rahatsız etti acaba ? Ozguvensiz mi durdum diyorum kendi kendime bilmiyorum belki de sebep yok beni sevmediler. Aslında eğlenceli biriyim ama biraz kilom olduğu için kendim gibi davranamiyorum. Ondan mı acaba ay sebep aramaktan yoruldum. Beni kimse sevmiyor yanimda kimse rahat değil ben hiç bir ortama ait değilim yabani gibiyim yalnızım sıkılıyorum neden böyle acaba ?

"Ben farklıymışım gibi, kenardan onları izliyormuşum gibi" cümleniz her şeyin sebebi gibi bence. Yoksa kilolu olanlar, 90-60-90 vücuda sahip olmayanlar yalnız kalır diye bir şey yok toplumumuzda.

Lumpiyet · Cuma 11:42

Sizi çok iyi anlıyorum bana da olur ben de sürekli fedakarlıklar yaparım evime misafir alırım hediye alırım ama bir samimi ortam olmaz nedendir diye kardeşime sordum köşelisin dedi olmazsa olmazları var dedi şu saatte gelmeliyim yada gitmeliyim kurallara çok uyuyorsun dedi sıkıcısın dedi dedikodu yapılmıyor senle herkesin gündemiyle ilgilenmiyorsun dedi

umutluev · Cuma 12:43

Ben tam tersi. Bu kişilik meselesi. Gittiğim yere direkt adapte oluyorum. Geziyorum dolaşıyorum. Her şeyden önce kendime yetiyorum. Market, avm, pazar fark etmez. Gezerim. İnsanlarla hemen kaynaşırım. Baktım kafamız uymadı mı, dert etmem. Sallarım. Film izlerim. Evde pasta börek yaparım. Ama hiç düşünmem o beni sevmiş bu sevmemiş. Ben onları sevmiş miyim acaba. Önemli olan kendimim.

İnsan huyunu seçemez ya da değiştiremez. Ama kendini iyi bilir. Nelerden hoşlandığını bilirsin. Onlara yönel. Bulunduğun evi, odayı kendine göre düzenle.

Misal ben kahve severim. Filtre kahve makinem, espresso makinem, frencpress, çeşitli kupalar ne ararsan var. Yaparım bi kahve. Açarım bi film. Ohh. İsterse kimse seni sevmesin. Sen önce kendini sev.

Çay demle. Kek yap. Otur ye iç. Dizi izle. Örgü ör. Dantel işle. Kendini meşgul et.

Evini düzenle. Odanı düzenle. Ortama uy. Evini sev. Oraya aitsin sen. Arayışta olma sürekli. Olanla yetin.

pelolin · Cuma 17:28

Ben mesela çok sakin, kibar insanlardan çok sıkılıyorum
Hep ben muhabbet açıyormuş gibi hissedip, yoruluyorum.
Telle aradıklarında bile aman şimdi ne konuşucam diyorum
Kendim çok aktif, canlı bir insanım istiyorum ki karşımdaki de öyle olsun
Ve arkadas çevremi de ona göre ayarlamış durumdayım
Yavas konusan, yemek yiyen, yürüyen insana gelemiyorum..
Veya sürekli dert anlatan, modumu düşüren insanlara tahammülüm bile yok.
Bunları neden söyledim kendimi çok iyi tanıyıp, ona göre çevremi oluşturuyorum.
Sizde kendi yapınıza uygun arkadaşlar edinin, o zaman kasmak zorunda kalmazsınız bence

Dasmeer_86 · Cuma 17:36

Belki çok konuşmayı sevmıyorsunuzdur.
Sakın yapıdasınızdır o yüzden ılgılerını çekmiyorsunuzdur.
Benım bır arkadaşım vardı kendi halınde hep.
Kız selam veriyorduk ilk zamanlar o da anca selam verırdı.
Ilk atandığım yerde çok değişik gelmişti.
Hıc konuşmuyordu sürekli muhabbetı ben dondurdum.
Şuan arkadaşız farklı ilde evli çocuklu.
Her benım bulunduğum ile geldiğinde benı arar sorar.
Yapısı öyle suan tek arkadaşı ben sayılırım.
O daha çok dinlemeyi sever.

Aysenimi · Cumartesi 23:18

Pardonbakarmisiniz .!.:
Eşim devlet memuru çok şehir gezdik köyler de görev yaptı şehir merkezlerinde heryerde görev yaptı kendimi hiç bir yere ait hissedemedim öbür memur arkadaşlara bakıyordum eşleri gittikleri heryeri ailesi gibi beklemişler sahiplenmisler ben öyle olamadım. Hadi dedik tayinciyiz çok yer gezdik ondan ama kendi aileme gittgimde eşimin ailesine gittiğimde de öyle. Hiç bir yerde rahat değilim ait hissetmiyorum. Ben farklıymışim gibi kenardan onları izliyormusum gibi.. arkadaş ortamında da öyle. Rahat biri olamiyorum. 3. Kişiyle benim tanıştırdığı arkadaşlarım onlarla daha samimi olup beni disladilar gibi hissettim hep. Ve öyle de oldu benden habersiz buluşuldu genelde. Çok mu sıkıcı biriyim anlamıyorum. Çocuklarınin evimi dagitmasina falan sınırsız izin verdim onlar topladikva Allah aşkına bırak otur oynasınlar dedim hep. Elimden geldiğince rahat ettirmeye çalıştım ama olmayınca olmuyo demek. Belki de benim kendimin rahat olmamam onları da kastı mesela onlar bir araya gelince baş örtülerini falan açarlar pijama ile gezerler evin içinde falan ben kadın kadinayken bile çekindim hep ortumu arkaya bile atmadım. Bu mu rahatsız etti acaba ? Ozguvensiz mi durdum diyorum kendi kendime bilmiyorum belki de sebep yok beni sevmediler. Aslında eğlenceli biriyim ama biraz kilom olduğu için kendim gibi davranamiyorum. Ondan mı acaba ay sebep aramaktan yoruldum. Beni kimse sevmiyor yanimda kimse rahat değil ben hiç bir ortama ait değilim yabani gibiyim yalnızım sıkılıyorum neden böyle acaba ?

Bilnçaltınız böyle kodlanmış.korktuğun şey anında başına gelir maalesef.

Size de böyle oluyor mu? Hiç bir yere ait hissetmiyorum..

Ayrıntılı Düzenleme

Pardonbakarmisiniz

Üye

Grazia95

Yeni Üye

Miss Salvatore

İnsanlar aşka küsmüş sen onlar gibi olma. 🦋💕

Dante

Her gün birinizi, bir gün hepinizi..

balbazaar

wingardium leviosaa

Lumpiyet

Üye

umutluev

Nirvana

pelolin

Aktif Üye

Dasmeer_86

Aktif Üye

Aysenimi

Popüler Üye

Benzer Konular