Iyi günler herkese,
5 aydır görüştüğüm biri vardı evlilik niyetiyle.
Her şey güzel ilerliyordu.
kendisi yurt dışındaydı biz tanıştığımızda ve yeni dönmüştü.
Çok arkadaş çevresi olduğundan ve geç saate kadar dışarda, arkadaşlarında vs olmasından dolayı , kendisine evlilikten sonra görüşümü bildirdim. Yani her şeyin ortası olur, bekar hayatını unutması lazım, geç saatlerde eve gelmeden olmaz, benimle vakit geçirmesini ama tabi arkadaşlarına da zaman ayırması gerektiğini.
Neyse bu konu biraz hassas çünkü kendisi serbestliğe çok düşkün. Ama ben bu konuları konuşmam lazımdı ki sonradan sorun yaşamayalım. Ve pişman değilim. Sadece belki üstüne gittim ve kendimi iyi ifade edemedim.. bunun için pişmanım.
Neyse bana bu konularda olumsuz düşündüğünü demedi, ama belliydi zorlandığı ve hoşuna gitmediği.
Yurtdışından dönerken (arkadaşlarıyla tatilden) demiştim şükür ilişkimiz ilerliyecek filan, o da demişti ki evet ama 2 kişiye hayat farklı , yani tabi karımla tatili 1000 kere tercih ederim ama arkadaşlarla farklı. Ve eklemişti ki bayaa zaman çocuk istemiyorum tatillere gidelim. Bunlar detay ama hayata bakışını gösteriyor.
Ve bundan 1 ay önce benimle devam etmek istemedigini soyledi. Dedim emin misin iyi düşün. O da şimdilik böyle düşünüyorum, geçici bir karar. bana dedi: ama diyelim ki ilerde olurda sen daha istemezsen anlayış gösteririm.
Yani açık bir kapı bıraktı. Sosyal medyayadan beni takipten çıkarttı ama engellemedi.
Artık tanıdım onu ve eminim ki evlenip bekarlık rahatlığından olmaktan korktu. Ve eminim ki baska kızlarla konuşmaz. Yani bence benim söylediklerim hoşuna gitmedi sadece ve bu yüzden daha 24 yaşında olduğu için evlenme projesini şimdilik kenara koydu. Bana onu beklemememi söyledı , yani olursa olur ama olmazsa nasip gibi.
Sizce bir gün döner mi ? Aradan 1 ay geçti..
Ve bu pişmanlık duygusundan nasıl kurtulurum? (Bu arada bitmeden ona açıklama yapmıştım ki ben sıkmam onu , yani tek istediğim bekar gibi yaşamaması evlendikten sonra ama anlayışlı birisiyim vs)
Uzun oldu biraz şimdiden tşkrler
5 aydır görüştüğüm biri vardı evlilik niyetiyle.
Her şey güzel ilerliyordu.
kendisi yurt dışındaydı biz tanıştığımızda ve yeni dönmüştü.
Çok arkadaş çevresi olduğundan ve geç saate kadar dışarda, arkadaşlarında vs olmasından dolayı , kendisine evlilikten sonra görüşümü bildirdim. Yani her şeyin ortası olur, bekar hayatını unutması lazım, geç saatlerde eve gelmeden olmaz, benimle vakit geçirmesini ama tabi arkadaşlarına da zaman ayırması gerektiğini.
Neyse bu konu biraz hassas çünkü kendisi serbestliğe çok düşkün. Ama ben bu konuları konuşmam lazımdı ki sonradan sorun yaşamayalım. Ve pişman değilim. Sadece belki üstüne gittim ve kendimi iyi ifade edemedim.. bunun için pişmanım.
Neyse bana bu konularda olumsuz düşündüğünü demedi, ama belliydi zorlandığı ve hoşuna gitmediği.
Yurtdışından dönerken (arkadaşlarıyla tatilden) demiştim şükür ilişkimiz ilerliyecek filan, o da demişti ki evet ama 2 kişiye hayat farklı , yani tabi karımla tatili 1000 kere tercih ederim ama arkadaşlarla farklı. Ve eklemişti ki bayaa zaman çocuk istemiyorum tatillere gidelim. Bunlar detay ama hayata bakışını gösteriyor.
Ve bundan 1 ay önce benimle devam etmek istemedigini soyledi. Dedim emin misin iyi düşün. O da şimdilik böyle düşünüyorum, geçici bir karar. bana dedi: ama diyelim ki ilerde olurda sen daha istemezsen anlayış gösteririm.
Yani açık bir kapı bıraktı. Sosyal medyayadan beni takipten çıkarttı ama engellemedi.
Artık tanıdım onu ve eminim ki evlenip bekarlık rahatlığından olmaktan korktu. Ve eminim ki baska kızlarla konuşmaz. Yani bence benim söylediklerim hoşuna gitmedi sadece ve bu yüzden daha 24 yaşında olduğu için evlenme projesini şimdilik kenara koydu. Bana onu beklemememi söyledı , yani olursa olur ama olmazsa nasip gibi.
Sizce bir gün döner mi ? Aradan 1 ay geçti..
Ve bu pişmanlık duygusundan nasıl kurtulurum? (Bu arada bitmeden ona açıklama yapmıştım ki ben sıkmam onu , yani tek istediğim bekar gibi yaşamaması evlendikten sonra ama anlayışlı birisiyim vs)
Uzun oldu biraz şimdiden tşkrler