Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.

Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir psikiyatrist. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık. Daha doğrusu ablam eşimin hastasıydı (ablamın uzun yıllar çocuğu olmadı. Bu dönemde ağır bir depresyon süreci geçirdi).

Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.

Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarına dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimiz ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.

Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp duruyor. Eşimi annesini uyarması konusunda kaç kez tembihledim ama eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı

Kızlar eşimle biz birkaç kez çocuk denemesi yaptık ancak hiçbirinde başarılı olamadık. Annesi onu da başıma kalktı. Bu da ablası gibi kısır heralde çocuğu olmuyor deyip deyip durdu. Neymiş soylarını yaşatacak bir torun veremiyormuşum. Eski geliniyle oğluna nazar değip boşanmasalarmış mutlaka çocukları olurmuş. Eski gelinin ailesinde herkes ikiz üçüz doğuruyormuş. Bizim aile ise kısırmış

Annesi böyle söyledikçe eşim hep sustu. Cinsel anlamda da benden uzaklaştı. Kendisine yaklaştıkça beni itti. Oysa annesi gelmeden önce beni hep teselli ediyordu. Aşkım biz daha yeni evliyiz illa ki çocuğumuz olur acele etmemize gerek yok diyordu. Ancak kayınvalidem geldikten sonra devamlı bizim çocuğumuz olmayacak mı? Ben hiçbir zaman baba olamayacak mıyım diye söylendi. Her söylenmesinde ona sarıldım öptüm birlikte olmak istedim ama eşim bu isteğime bazen karşılık verdi bazen de zaten çocuğumuz olmuyor diyerek reddetti. Annesi yüzünden üzerimde o kadar çok çocuk baskısı oluşmuştu ki eşimi doktora gitme konusunda ikna ettim. Fakat eşim yemeyip içmeyip hemen annesine yetiştirdiği için kayınvalidem bana ağzı alınmayacak sözler etti hem de eşimle birlikte doktora gitmemizi engelledi. Oğlunda sorun yokmuş sorun bendeymiş benim doktora gitmem lazımmış. Bizde kısırlık ırsiymiş. Tüm ağır laflar işitmeme rağmen hep sustum. Yaptığım tüm yemekler beğenilmedi. Bakımsızlıkla suçlandım. Sırf oğlu gibi doktor olmadığım için eğitimsiz oldum. Daha pek çok şey…

Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler

Hala arkadaşlarmış. Kayınvalidem bunu bana eşim işteyken ballandıra ballandıra anlattı. Benim duyar duymaz kaynar sular başımdan aşağıya döküldü. Elim ayağım titriyordu. Hemen eşimi aradım sordum. içimden nolur doğru olmasın diye dua ediyordum. Ancak eşim uzunca bir süre sessiz kaldı, cevaplamak istemedi. O sessiz kalınca ben de tamam anladım ben her şeyi dedim ve yüzüne kapattım. Yüzüne kapatır kapatmaz beni sürekli beni aradı mesajlar attı. Asla cevap vermedim. Tüm eşyalarımı topladım ailemin evine döndüm. Yaklaşık bir aydır ailemin yanındayım. Eşim barışmak için çok çabalıyor. Ayrıldığımızdan beri her saat başı arıyor, benimle görüşmek istiyor. Ancak ben aramalarına dönmüyorum. Bir aydır yüzünü görmedim. O da benim yüzümü görmedi. Bana her gün mutlu olduğumuz güldüğümüz fotoğraflarımızı yolluyor. Annem babam eşime karşı çok sinirli eşim gelse dahi eve almıyorlar. Hatta annem ve babamla konuşmak için kayınvalidem geldi anneme babama yalvardı, yaptıklarından pişman olduğunu, ne olursa olsun bir daha aramıza girmeyeceğini söyledi.

Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.

Cac · 2 Ağustos 2023

Bu adam 5 yasindaki bebe bu bir
Anneci cok tehlikeli bu iki
Anasi amann amann tuüu tuu evlerden irak kadin bu üç
Adamjn yasi cok buyuk ilerde sıkıntı bu adamın psikiyatr olduğuna eminmiyiz daha annesi ve sizin aranizda dengeyi kuramiyor
Ben bosanirim
adam yalanci birde eski esiyle hala görüşüyor olabilir sizden uzak donemde onunla beraber bile olabilir eski eski kesin kaynana yuzunden bosandi

Hamilemisniz birde ayy cok zor durum
Barisin diyecem belki pisman olmustur ama sizin aklınızda soru isareti guven kaldimi eski esi ile gorusmelerine dost hane gorusmemi cidden soru isaretleri cok birazcik daha baba evinde dinlenin sürünsünler ben hamile olduğumu söylerdim karar asamasindayim derdim anne ogul biraz daha basbasa kalsin Bende sizin gibi ikilemde kaldimmmm

Gokcesag · 2 Ağustos 2023

Bacım maddi durumun iyiyse, ekonomik gücün varsa boşa gitsin.
Hiç düşünme bile.
Hayat çok güzel, kendi yaşında milyon tane erkek var eğlenceli yakışıklı.
Koca, anne baba gibi değildir olmuyorsa üzüyorsa yol verilir.

Cac · 2 Ağustos 2023

Tabi söylede bir durum var insanlar bazen böyle dersler gerekiyor sizin aile evinde olmaniz ben güçlü kadinim ceker giderim imajini verdi barissaniz bile adam artik bunlari goze alip ayni davranmaz diye düşünüyorum baktiniz aynisi oluyor yol veririm dersiniz.keske olmasa diyoruz ama sizin affetme kafanizda silme durumuda var ayni şeyleri kurmadan gecin hayata zorlanan siz olursunuz sizin bu esinizle aranizdaki guven anlayisina bağlı evet ona güveniyorum kahve içilir dersen ala

Aussie_Brekkie · 2 Ağustos 2023

MiyavMaya .!.:
Kızlar eşimle biz birkaç kez çocuk denemesi yaptık ancak hiçbirinde başarılı olamadık. Annesi onu da başıma vurup durdu. Bu da ablası gibi kısır herhalde çocuğu olmuyor deyip deyip durdu.

Eşinizi en kısa sürede meslekten men etmeleri gerek. İnşallah mahrem bilgilerini yaydığı bir hastaya denk gelir de süründürüler kendisini. Düşünsene psikiyatriste gidiyorsun, en özel en mahrem sorununu anlatıyorsun, o da koşup başkasına anlatıyor. Sizinle evlenmiş olması ablanızın durumunu anlatma hakkı vermiyor rezile. Yoksa siz mi gidip ablamın çocuğu olmuyor dediniz kayınvalideye?

Adamda kocalık vasfı yok. Eski eşi de bu yüzden ayrılmış, aferin akıllı kadınmış. Bir ömür bu hastalıklı tipleri çekmek istememiş.

Nasıl bir yol izlerdiniz diye boşuna sormayın çünkü döneceksiniz. Verdikleri hiç bir sözü de tutmayacaklar çünkü artık sizi bağlayan bir çocuğunuz olacak. Siz de çocuğum babasız büyümesin bahanesine sarılıp her defasında affedeceksiniz bu güvenilmez insanı. Nedense hep bu tarz evliliklerde son saniyede can simidi gibi hamilelik haberi alınıyor.

krizanteeemmm · 2 Ağustos 2023

İnsanların yapısının ve karakterinin zor değişeceğini düşünüyorum. size yapılan her şey, tüm yaşadıklarınız büyük bir kötülük. kayınvalidenizin söyledikleri çok ağır şeyler. sizin aranızı bu kadar bozmaya çalışıp ardından gelmeniz için yalvarmasına oldukça şaşırdım. zaten istediği sizin ayrılmanız değil miydi? hiçbir şey söylemeyen eşiniz ne söyledi de geldi acaba? gerçekten pişman olacak insanın tüm bunları size yapacağını açıkçası düşünmüyorum. belki ikinci bir boşanmayı göze alamadılar.
isterseniz hamilelik mevzusunu anne babanızla da konuşup bir karar alın. kayınvalideniz değişmeyecektir diye düşünüyorum. aynı şeyler yaşanırsa eşiniz bu sefer arkadanızda duracak mı? barışıp aynı şeyleri yaşayıp ailenizin yanına gelirseniz bu sefer aileniz de size tepki gösterebilir.

yenGEnC · 2 Ağustos 2023

çocuğu olmamasindan çektiği sıkıntıyı atlatabilmek için
"çocuğumuz olmayacaksa sevişmeye gerek yok,bühüüü :KK61:

" diyen psikiyatriste yıllarca gidip tonlarca para döken ablana acıdım.
Ne salak adammış bıraktığın kocan

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

bafelix .!.:
Eşinizi en kısa sürede meslekten men etmeleri gerek. İnşallah mahrem bilgilerini yaydığı bir hastaya denk gelir de süründürüler kendisini. Düşünsene psikiyatriste gidiyorsun, en özel en mahrem sorununu anlatıyorsun, o da koşup başkasına anlatıyor. Sizinle evlenmiş olması ablanızın durumunu anlatma hakkı vermiyor rezile. Yoksa siz mi gidip ablamın çocuğu olmuyor dediniz kayınvalideye?

Adamda kocalık vasfı yok. Eski eşi de bu yüzden ayrılmış, aferin akıllı kadınmış. Bir ömür bu hastalıklı tipleri çekmek istememiş.

Nasıl bir yol izlerdiniz diye boşuna sormayın çünkü döneceksiniz. Verdikleri hiç da affedeceksiniz bu güvenilmez insanı. Nedense hep bu tarz evliliklerde son saniyede can simidi gibi hamilelik haberi alınıyor.

Öncelikle cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. Ablamın durumunu eşim değil ablamın kendisi bizzat kayınvalideme anlattı. Zaten ablamın yıllardır çocuğu olmuyordu. Uzun yıllar tedavi gördüğünü komşumuza kadar herkes biliyordu. Eşim seanslarda ablamla ne konuştuğunu hiçbir zaman anlatmadı, anlatmazda. Birileri hakkında bir şeyler anlatmak, bir şeyler söylemek gibi huyları yok, olamazda. Mesleği gereği insanı iyi hissettiren bir tarafı var. Biz evlenmeden önce beni o en çok yanı çekmişti. Kendimi asla kötü hissetmiyordum. O zamanlar annesi tabii ki hayatımızda yoktu. Evlendikten sonra da her şey çok güzeldi. Ta ki annesi evimize belli bir süre yerleşene kadar.
Eski eşiyle neden ayrıldılar hiç bilmiyorum. Çünkü biz tanıştığımızda onlar boşanalı uzun yıllar olmuştu. Eşim de neden ayrıldıklarından hiç bahsetmedi. Ben sorduğumda boşanmanın da evlenmek kadar doğal olduğunu vurguladı ve konuyu kapattı. Ben sürekli ısrar edince eski eşinin evli olduğunu görüşmediklerini bu konuyu konuşmanın da manasız olduğunu belirtti.
Hamileliği uzun zamandır istiyordum. Bunun için de çok çabaladım. Ama bu çabayı eşimle birlikte verdim. Hamile olduğumdan eşimin haberi yok. Bahsettiğiniz gibi kendisini kolayca affedecek olsaydım bir aydır tüm ısrarlarına karşılık verirdim. Kendisini yaklaşık bir aydır görmüyorum. Takdir edersiniz ki her şeyi bir anda silmek ve unutmak kolay olmuyor. Ben de sizin gibi kayınvalidemin düzeleceğine inanmıyorum. Eşimin de yalanını affedemiyorum.

cileklipasta95 · 2 Ağustos 2023

MiyavMaya .!.:
Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.

Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 yaş büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir psikiyatrist. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık. Daha doğrusu ablam eşimin hastasıydı (ablamın uzun yıllar çocuğu olmadı. Bu dönemde ağır bir depresyon süreci geçirdi).

Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.

Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarıma dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimizin ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.

Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp durdu. Annesini uyarması konusunda eşimi kaç kez tembihledim ancak eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı Kızlar eşimle biz birkaç kez çocuk denemesi yaptık ancak hiçbirinde başarılı olamadık. Annesi onu da başıma vurup durdu. Bu da ablası gibi kısır herhalde çocuğu olmuyor deyip deyip durdu. Neymiş soylarını yaşatacak bir torun veremiyormuşum. Eski geliniyle oğluna nazar değip boşanmasalarmış mutlaka çocukları olurmuş. Eski gelinin ailesinde herkes ikiz üçüz doğuruyormuş. Bizim aile ise kısırmış Annesi böyle söyledikçe eşim hep sustu. Cinsel anlamda da benden uzaklaştı. Kendisine yaklaştıkça beni itti. Oysa annesi gelmeden önce beni hep teselli ediyordu. Aşkım biz daha yeni evliyiz illa ki çocuğumuz olur acele etmemize gerek yok diyordu. Ancak kayınvalidem geldikten sonra devamlı bizim çocuğumuz olmayacak mı? Ben hiçbir zaman baba olamayacak mıyım diye söylendi. Her söylenmesinde ona sarıldım öptüm birlikte olmak istedim ama eşim bu isteğime bazen karşılık verdi bazen de zaten çocuğumuz olmuyor diyerek reddetti. Annesi yüzünden üzerimde o kadar çok çocuk baskısı oluşmuştu ki eşimi doktora gitme konusunda ikna ettim. Fakat eşim yemeyip içmeyip hemen annesine yetiştirdiği için kayınvalidem bana ağza alınmayacak sözler etti hem de eşimle birlikte doktora gitmemizi engelledi. Oğlunda sorun yokmuş sorun bendeymiş benim doktora gitmem lazımmış. Bizde kısırlık irsiymiş. Tüm ağır laflar işitmeme rağmen hep sustum. Yaptığım tüm yemekler beğenilmedi. Bakımsızlıkla suçlandım. Sırf oğlu gibi doktor olmadığım için eğitimsiz oldum. Daha pek çok şey…

Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler Hala arkadaşlarmış. Kayınvalidem bunu bana eşim işteyken ballandıra ballandıra anlattı. Tabii benim duyar duymaz kaynar sular başımdan aşağıya döküldü. Elim ayağım titredi. Hemen eşimi aradım sordum. İçimden nolur doğru olmasın diye dua ediyordum. Ancak eşim uzunca bir süre sessiz kaldı, cevaplamak istemedi. O sessiz kalınca ben de tamam anladım ben her şeyi dedim ve yüzüne kapattım. Yüzüne kapatır kapatmaz beni sürekli aradı, mesajlar attı. Asla cevap vermedim. Tüm eşyalarımı topladım ailemin evine döndüm. Yaklaşık bir aydır ailemin yanındayım. Eşim barışmak için çok çabalıyor. Ayrıldığımızdan beri her saat başı arıyor, benimle görüşmek istiyor. Ancak ben aramalarına dönmüyorum. Bir aydır yüzünü görmedim. O da benim yüzümü görmedi. Bana her gün mutlu olduğumuz güldüğümüz fotoğraflarımızı atıyor. Annem ve babam eşime karşı çok sinirli eşim gelse dahi eve almıyorlar. Hatta annem ve babamla konuşmak için kayınvalidem bile geldi anneme ve babama yalvardı, yaptıklarından pişman olduğunu, ne olursa olsun bir daha aramıza girmeyeceğini söyledi.

Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.

Öncelikle tebrik ederim, Allah hayırlı sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmeyi nasip etsin

Eşinizin annesinin etkisinde kalması hiç doğru değil, hele ki kocaman bi adam, hem de psikiyatrist.. Ben sizin yerinizde olsam şuanda boşanmaz bir şans daha verirdim, tabii ki annesinin kendi evine dönmesi ve tekrar yatılı gelmemesi şartıyla.. Ikinci şansıda kullanamazsa o zaman boşanmayı düşünürdüm

Bilgee1 · 2 Ağustos 2023

MiyavMaya .!.:
Öncelikle cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. Ablamın durumunu eşim değil ablamın kendisi bizzat kayınvalideme anlattı. Zaten ablamın yıllardır çocuğu olmuyordu. Uzun yıllar tedavi gördüğünü komşumuza kadar herkes biliyordu. Eşim seanslarda ablamla ne konuştuğunu hiçbir zaman anlatmadı, anlatmazda. Birileri hakkında bir şeyler anlatmak, bir şeyler söylemek gibi huyları yok, olamazda. Mesleği gereği insanı iyi hissettiren bir tarafı var. Biz evlenmeden önce beni o en çok yanı çekmişti. Kendimi asla kötü hissetmiyordum. O zamanlar annesi tabii ki hayatımızda yoktu. Evlendikten sonra da her şey çok güzeldi. Ta ki annesi evimize belli bir süre yerleşene kadar.
Eski eşiyle neden ayrıldılar hiç bilmiyorum. Çünkü biz tanıştığımızda onlar boşanalı uzun yıllar olmuştu. Eşim de neden ayrıldıklarından hiç bahsetmedi. Ben sorduğumda boşanmanın da evlenmek kadar doğal olduğunu vurguladı ve konuyu kapattı. Ben sürekli ısrar edince eski eşinin evli olduğunu görüşmediklerini bu konuyu konuşmanın da manasız olduğunu belirtti.
Hamileliği uzun zamandır istiyordum. Bunun için de çok çabaladım. Ama bu çabayı eşimle birlikte verdim. Hamile olduğumdan eşimin haberi yok. Bahsettiğiniz gibi kendisini kolayca affedecek olsaydım bir aydır tüm ısrarlarına karşılık verirdim. Kendisini yaklaşık bir aydır görmüyorum. Takdir edersiniz ki her şeyi bir anda silmek ve unutmak kolay olmuyor. Ben de sizin gibi kayınvalidemin düzeleceğine inanmıyorum. Eşimin de yalanını affedemiyorum.

Siz kaç yaşındasınız? Eğer bebeği istiyorsanız bence doğurun. Evliliğinize de bir şans daha verin derim ben . Baştan konuşun herşeyi, rahatsız olduklarınızı. O da annesine çizgisini çizsin. Sonra hayatınız boyunca keşke bir şans vermiş olsaydım demezsiniz en azından.

Dasmeer · 2 Ağustos 2023

Bu ülkede boşanmış adamlar cidden sıkıntılı.
Şuan hamilesiniz isiniz var mı?
Çocuğa nasıl bakacaksiniz?
Eşinize şuan olmasa da illa diyeceksiniz hamile olduğunuzu.
Durumunuz karışık.
O kaynananın o evden gitmesi lazim.
Ömür torpusu.
Eşinizin eski eşiyle görüşmesi de facia.
Ortada çocuk yok.
Nerden tutulsa elde kalıyor.

geceningolgesi · 2 Ağustos 2023

Ayy bu ne biçim aile

Kayınvalide tam bir şeytan. Hangi yüzle aileniz ile konuşmaya geldi acaba? Önce arayı bozmak için elinden geleni yap sonra gel barıştırmaya çalış. Deli ki ne?!
Ayrıca eşinizin iş ahlakı yok! Ablanızın durumunu annesi neden biliyor? Ona ne ki?! Adam güya olgun ve psikiyatrist ama kendisine, ailesine faydası yok. Böyle eşini ezdiren, annesinin hainliklerine tek laf etmeyen adamlar artık benim midemi bulandırıyor. Üstelik bir de yalan var! Eski eşle arkadaş kalmak ne ya?! Siz yapsanız ortalığı yıkar. Güveni zedeler bu durum direk.
Hamileymişsiniz bilmiyorum belki karşılıklı konuşarak, anlaşarak bir şans daha verilebilir. Başka o anne o eve bir zahmet girmesin bir daha. Ben böyle şeytanını görmedim. Ama güven duygusu yıkılmış işte Bunun üstesinden gelebilir misiniz?

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

krizanteeemmm .!.:
İnsanların yapısının ve karakterinin zor değişeceğini düşünüyorum. size yapılan her şey, tüm yaşadıklarınız büyük bir kötülük. kayınvalidenizin söyledikleri çok ağır şeyler. sizin aranızı bu kadar bozmaya çalışıp ardından gelmeniz için yalvarmasına oldukça şaşırdım. zaten istediği sizin ayrılmanız değil miydi? hiçbir şey söylemeyen eşiniz ne söyledi de geldi acaba? gerçekten pişman olacak insanın tüm bunları size yapacağını açıkçası düşünmüyorum. belki ikinci bir boşanmayı göze alamadılar.
isterseniz hamilelik mevzusunu anne babanızla da konuşup bir karar alın. kayınvalideniz değişmeyecektir diye düşünüyorum. aynı şeyler yaşanırsa eşiniz bu sefer arkadanızda duracak mı? barışıp aynı şeyleri yaşayıp ailenizin yanına gelirseniz bu sefer aileniz de size tepki gösterebilir.

Ben de değişeceğini hiç zannetmiyorum. Kayınbabam yıllar önce vefat etmiş. Kayınvalidem aile apartmanında tek başına yaşıyor. Ben ilk başlarda annesini tam manasıyla tanımadığım için annende mi acaba bizimle yaşasa diye bir teklifte bulundum. Ancak eşim istemedi. Eşim genel olarak ne sorsam hiçbir şeyi pek anlatmaz. Hep insanı iyi hissettiren tarafı vardı. O yüzden ben de pek bir şey sormazdım. Hoş sorsam da söylemezdi zaten. Annem ve babam evlenmemi hiç istemedi. Eve döndüğümde de hiç sorgulamadılar noldu diye. Belki de böyle olacağını biliyorlardı. Eşim kendisine kolay kolay dönmeyeceğimi biliyor. Çünkü ailem hep arkamda ve maddi olarak da ailemin durumu çok şükür iyi. Ona ihtiyacım yok.

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

Cac .!.:
Bu adam 5 yasindaki bebe bu bir
Anneci cok tehlikeli bu iki
Anasi amann amann tuüu tuu evlerden irak kadin bu üç
Adamjn yasi cok buyuk ilerde sıkıntı bu adamın psikiyatr olduğuna eminmiyiz daha annesi ve sizin aranizda dengeyi kuramiyor
Ben bosanirim
adam yalanci birde eski esiyle hala görüşüyor olabilir sizden uzak donemde onunla beraber bile olabilir eski eski kesin kaynana yuzunden bosandi

Hamilemisniz birde ayy cok zor durum
Barisin diyecem belki pisman olmustur ama sizin aklınızda soru isareti guven kaldimi eski esi ile gorusmelerine dost hane gorusmemi cidden soru isaretleri cok birazcik daha baba evinde dinlenin sürünsünler ben hamile olduğumu söylerdim karar asamasindayim derdim anne ogul biraz daha basbasa kalsin Bende sizin gibi ikilemde kaldimmmm

Annesinin düzeleceğini hiç zannetmiyorum. Annesi aile apartmanında tek başına yaşıyor. Elbet bir gün evine dönecekti. Annesinin tek derdi çocuk ve oğlunu kimseyle paylaşmak istemiyor. Eski eşiyle görüşmesi ve bunu benden saklaması her şeyin bitmesine neden oldu. Eşim hiçbir şeyi anlatmaz, söylemez. Ama böyle bir önemli konuyu anlatması gerekirdi.

Magrat · 2 Ağustos 2023

MiyavMaya .!.:
Merhaba kızlar, aranıza yeni katıldım. Üye olup derdimi anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ancak anlatmadıkça her gün daha kötüye gidiyorum. Bu sebeple size içimi dökmek ve fikirlerinizi almak istiyorum. Değerli tecrübelerinizi ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz çok mutlu olurum.

Eşimle 2 yıllık evliyiz. Eşim benden 14 yaş büyük (biliyorum aramızdaki yaş farkı çok fazla ancak eşim yaşına göre oldukça genç duruyor. Aramızdaki yaş farkı belli olmuyor) ve kendisi bir doktor. Benim ilk evliliğim, eşimin ise 2. evliliği. Ancak eşimin ilk evliliği çok kısa sürmüş ve çocuğu yok. Eşimle ablam aracılığıyla tanıştık.

Ablam tedavinin ilk başlarında eniştemle birlikte gidip geliyordu. Daha sonra eniştemin iş saatleri randevu saatleriyle çakışınca ablamı ben getirip götürmeye başladım. Eşimle tanışmam da bu şekilde oldu. Eşimi ilk gördüğümde hiçbir şey hissetmedim. Benim için normal sıradan biri gibiydi. Fakat eşim beni görür görmez etkilenmiş (etkilendiğini kendisi itiraf etti). Zamanla ben de kendisinden etkilendim. Hatta aşık oldum.

Tanışmamızdan bir sene sonra evlendik (aramızdaki yaş farkı, eşimin daha önce evlenip boşanmış olması dolayısıyla ailem evlenmemi hiç istemedi. Ancak benim ısrarlarıma dayanamayarak evlenmemize izin verdiler). Evliliğimizin ilk bir yılı mükemmeldi. Eşim beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu (sürekli sürprizler hazırlıyor, her dakikasını benimle geçirmek için çabalıyordu). Hem duygusal hem de cinsel anlamda ikimizde çok çok mutluyduk. Ancak evliliğimizin ikinci yılı kabus gibi geçti ve geçiyor. Çünkü kayınvalidem dizinden ameliyat oldu ve eşim tek çocuk olduğu için bize yerleşti.

Kayınvalidem huysuz ve patavatsız birisi. Geldiği günden beri eşimle bizi ayırmak için elinden gelen her şeyi yaptı. Sürekli eşimin yanında bana nisbet yapar gibi eski gelininin konusunu açıp açıp durdu. Annesini uyarması konusunda eşimi kaç kez tembihledim ancak eşim annesini hiçbir zaman uyarmadı Kızlar eşimle biz birkaç kez çocuk denemesi yaptık ancak hiçbirinde başarılı olamadık. Annesi onu da başıma vurup durdu. Bu da ablası gibi kısır herhalde çocuğu olmuyor deyip deyip durdu. Neymiş soylarını yaşatacak bir torun veremiyormuşum. Eski geliniyle oğluna nazar değip boşanmasalarmış mutlaka çocukları olurmuş. Eski gelinin ailesinde herkes ikiz üçüz doğuruyormuş. Bizim aile ise kısırmış Annesi böyle söyledikçe eşim hep sustu. Cinsel anlamda da benden uzaklaştı. Kendisine yaklaştıkça beni itti. Oysa annesi gelmeden önce beni hep teselli ediyordu. Aşkım biz daha yeni evliyiz illa ki çocuğumuz olur acele etmemize gerek yok diyordu. Ancak kayınvalidem geldikten sonra devamlı bizim çocuğumuz olmayacak mı? Ben hiçbir zaman baba olamayacak mıyım diye söylendi. Her söylenmesinde ona sarıldım öptüm birlikte olmak istedim ama eşim bu isteğime bazen karşılık verdi bazen de zaten çocuğumuz olmuyor diyerek reddetti. Annesi yüzünden üzerimde o kadar çok çocuk baskısı oluşmuştu ki eşimi doktora gitme konusunda ikna ettim. Fakat eşim yemeyip içmeyip hemen annesine yetiştirdiği için kayınvalidem bana ağza alınmayacak sözler etti hem de eşimle birlikte doktora gitmemizi engelledi. Oğlunda sorun yokmuş sorun bendeymiş benim doktora gitmem lazımmış. Bizde kısırlık irsiymiş. Tüm ağır laflar işitmeme rağmen hep sustum. Yaptığım tüm yemekler beğenilmedi. Bakımsızlıkla suçlandım. Sırf oğlu gibi doktor olmadığım için eğitimsiz oldum. Daha pek çok şey…

Bardağı taşıran son damla ise eşimin bana yalan söylemesi oldu. Biz eşimle sevgili olduğumuz dönemde eski eşini boşandıktan sonra hiç görmediğini zaten boşandıktan sonra bana onun evlendiğini söylemişti. Ama kayınvalidem sağ olsun eşimin tüm yalanlarını ortaya çıkardı. Meğer eski eşi boşandıktan sonra hiç evlenmemiş, hatta eşimle gerek sevgili olduğumuz gerekse evlendiğimiz dönemde bile birkaç kez görüşüp kahve içmişler Hala arkadaşlarmış. Kayınvalidem bunu bana eşim işteyken ballandıra ballandıra anlattı. Tabii benim duyar duymaz kaynar sular başımdan aşağıya döküldü. Elim ayağım titredi. Hemen eşimi aradım sordum. İçimden nolur doğru olmasın diye dua ediyordum. Ancak eşim uzunca bir süre sessiz kaldı, cevaplamak istemedi. O sessiz kalınca ben de tamam anladım ben her şeyi dedim ve yüzüne kapattım. Yüzüne kapatır kapatmaz beni sürekli aradı, mesajlar attı. Asla cevap vermedim. Tüm eşyalarımı topladım ailemin evine döndüm. Yaklaşık bir aydır ailemin yanındayım. Eşim barışmak için çok çabalıyor. Ayrıldığımızdan beri her saat başı arıyor, benimle görüşmek istiyor. Ancak ben aramalarına dönmüyorum. Bir aydır yüzünü görmedim. O da benim yüzümü görmedi. Bana her gün mutlu olduğumuz güldüğümüz fotoğraflarımızı atıyor. Annem ve babam eşime karşı çok sinirli eşim gelse dahi eve almıyorlar. Hatta annem ve babamla konuşmak için kayınvalidem bile geldi anneme ve babama yalvardı, yaptıklarından pişman olduğunu, ne olursa olsun bir daha aramıza girmeyeceğini söyledi.

Her gün ağlıyorum. Eşimi hala çok seviyorum. Ama tüm bu olanlar canımı çok acıtıyor. Tam affetsem mi diye düşünüyorum söylediği yalanlar ve annesi karşısında hep susup beni ezdirmesi aklıma geliyor sinirleniyorum. Ayrıca kızlar geçen hafta ablamla doktora gittim hamile olduğumu öğrendim. Öğrendiğimden beri içimde buruk bir sevinç var. Hamile olduğumu sadece ablam biliyor. Eşimin bebekten haberi yok. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız bu durumda ne yapardınız? Affeder miydiniz? Nasıl bir yol izlerdiniz? Fikirlerinize ihtiyacım var.

Tam iki ucu b*klu değnek haline gelmiş ilişkiniz...
Bence eşiniz değişmez, annesiyle arasında çok sağlıksız bir bağımlılık var., Üstelik sizin ezilmeniz ve mutsuz olmanız pahasına annesine boyun eğmeye kadar varmış bu bağımlılık. Yani dümdüz ikiniz arasında bi seçim yapmış ve anneciğini seçmiş. Korkunç.
Kalmaya karar verirseniz, bunu değiştiremeyeceğiniz gerçeğini göze alarak vermeniz gerekecek.

Ben olsam boşanır ve çocuğumu kendim büyütürdüm.
İyi bir avukat ve sağlam bir nafaka ile çözümlenmeli gibi görünüyor...

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

Bilgee1 .!.:
Siz kaç yaşındasınız? Eğer bebeği istiyorsanız bence doğurun. Evliliğinize de bir şans daha verin derim ben . Baştan konuşun herşeyi, rahatsız olduklarınızı. O da annesine çizgisini çizsin. Sonra hayatınız boyunca keşke bir şans vermiş olsaydım demezsiniz en azından.

yenGEnC .!.:
çocuğu olmamasindan çektiği sıkıntıyı atlatabilmek için
"çocuğumuz olmayacaksa sevişmeye gerek yok,bühüüü" diyen psikiyatriste yıllarca gidip tonlarca para döken ablana acıdım.
Ne salak adammış bıraktığın kocan

Annesi etkisi altında kalan bir erkekse maalesef…

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

PrimulaBaggins .!.:
Tam iki ucu b*klu değnek haline gelmiş ilişkiniz...
Bence eşiniz değişmez, annesiyle arasında çok sağlıksız bir bağımlılık var., Üstelik sizin ezilmeniz ve mutsuz olmanız pahasına annesine boyun eğmeye kadar varmış bu bağımlılık. Yani dümdüz ikiniz arasında bi seçim yapmış ve anneciğini seçmiş. Korkunç.
Kalmaya karar verirseniz, bunu değiştiremeyeceğiniz gerçeğini göze alarak vermeniz gerekecek.

Ben olsam boşanır ve çocuğumu kendim büyütürdüm.
İyi bir avukat ve sağlam bir nafaka ile çözümlenmeli gibi görünüyor...

cileklipasta95 .!.:
Öncelikle tebrik ederim, Allah hayırlı sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmeyi nasip etsin Eşinizin annesinin etkisinde kalması hiç doğru değil, hele ki kocaman bi adam, hem de psikiyatrist.. Ben sizin yerinizde olsam şuanda boşanmaz bir şans daha verirdim, tabii ki annesinin kendi evine dönmesi ve tekrar yatılı gelmemesi şartıyla.. Ikinci şansıda kullanamazsa o zaman boşanmayı düşünürdüm

Eşim tek çocuk. Kayınbabam yıllar önce vefat etmiş. Evlenmeden önce annesine bu kadar düşkün olduğunu bilmiyordum. Evliliğimizin ikinci yılı tüm bunlar yaşandı. Annesinin yaptıklarını unutsam bile eski eşiyle hala görüşmesini ve bana hiç söylememesini asla unutamam. En çok canımı acıtan o.

cileklipasta95 · 2 Ağustos 2023

MiyavMaya .!.:
Eşim tek çocuk. Kayınbabam yıllar önce vefat etmiş. Evlenmeden önce annesine bu kadar düşkün olduğunu bilmiyordum. Evliliğimizin ikinci yılı tüm bunlar yaşandı. Annesinin yaptıklarını unutsam bile eski eşiyle hala görüşmesini ve bana hiç söylememesini asla unutamam. En çok canımı acıtan o.

Tek çocuk olması aynı evde yaşamak zorunda olduğunuz anlamına gelmez hele de böyle şer bi insana.. Ana-oğul ilişkisi genellikle evlendikten sonra bi kuvvetleniyor, hayatın yazılı olmayan bi kuralı heralde bu..

Eşinize sorun bence neden yalan söylediğini, sizden gizlediğini, ona nasıl tekrar güvenebileceğinizi.. Iki yetişkin insan olarak başbaşa olduğunuz bir ortamda konuşun.. Kimse boşanmak için evlenmez, evlilik dediğimiz şey sevgililik değil ki hemen silip atalım.. Siz kendinize güvenen, arkasında ailesi olan bi kadınsınız, şartlarınız kabul görmezse yolunuzu ayırabilecek bi güce sahipsiniz..

MiyavMaya · 2 Ağustos 2023

Gokcesag .!.:
Bacım maddi durumun iyiyse, ekonomik gücün varsa boşa gitsin.
Hiç düşünme bile.
Hayat çok güzel, kendi yaşında milyon tane erkek var eğlenceli yakışıklı.
Koca, anne baba gibi değildir olmuyorsa üzüyorsa yol verilir.

Üniversite mezunuyum. Mezun olunca belli bir süre babamın işlerine baktım. Çok şükür ailemin maddi durumu iyi. Yanıtınız için teşekkür ederim.

Matmazel - · 2 Ağustos 2023

Kv ilk bir yil melek miydi ikinci yil bu yuzunu gordunuz?
Esiniz kendi sokugunu dikememis meslegi kendi hayatinda yetersiz kalmis
Sizinleyken eski karisiyla gorusmesi benim icin aldatmadir
Kahve de icse aldatmadir
Siz sorgulamayin konuyu kapatin diye de o evlendi demis
Pes dogrusu
Su an ana ogul basbasa kaldilar stres toplari da evden gitti o yuzden yalvarirlar tabi donmeniz icin
Kv evine donse bi daha karismasa bile esinizin yaptigi affedilemez
Kolayliklar diliyorum

Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?

Yeni Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Nirvana

Aktif Üye

Nirvana

Yeni Üye

Aktif Üye

Guru

Nirvana

Aktif Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Guru

Yeni Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Guru

Benzer Konular