- 18 Şubat 2018
- 12.291
- En iyi cevaplar
- 2
- 55.180
- 598
- 44
- Konu Sahibi HissikabLeLvukuu
-
- #21
Boşan yazmak kolay belki ama gerçekten çocuk yokken ve böyle bir iş imkanınız varken çok çok iyi düşünün. İleride sadece duygusal olarak değil maddi olarak da sömürülmeye başlayacaksınız ve aslında hiç vazifeniz değilken yapmadığınız şeyler için bile kendinizi suçlu hissedeceksiniz.Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Normalde çok kolay boşan diyen biri değilim ama size bu şekilde davranan bir adamla ömür geçmez.Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
yol yakınken bu hatadan dön ve boşan. çalışan ayaklarının üstünde bir şekilde duran bir kadınsın.Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
BencedeAnlattıklarına göre yazıyorum, çocukta yokken boşan bence
Hanım efendi ben daha dün kayıt oldum ve ilk defa konu açıyorum herkesin derdi aynı demekki?Bu kaçıncı konu açışınız? Her seferinde aynı cevapları alıyorsunuz artık bir karar verin isterseniz.
Keşke evlenmeseydiniz.Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Hayır tabiki haklısınız ben sadece ailemi üzmek istemediğim için şu zamana kadar sabrettimSizce bosanmalımıyım ?
Evet...
Peki sence hizmetçi olarak devam etmeli misin?
Keşke bunu her gün kendime söylüyorum ama olacakla öleceğe maalesef ki çare olmuyorKeşke evlenmeseydiniz.
Bosanın zararın neresinden dönseniz kar. Kedi alsanız bundan iyiydi. Eve öküz almışsınız resmen. Temizliğe kadın işi diyen bir gerizekalı var evde. Kendine acı boşan. Hizmetçi misin bu ayının afedersin de çok sinir oldum. Anneniz de iki üzülür düzelir. Mutsuz olsanız daha mı iyi. Önce alın karsınıza konuşun bir terapiye gidin beraber . Ev işi i bir zahmet yapsın cabalasın. Yok ben böyleyim derse salın gitsinKeşke bunu her gün kendime söylüyorum ama olacaklar öleceğiz maalesef ki çare olmuyor
Bende senin gibi internetten tanıştım ama böylesi insanlardan hiç bi halt olmuyor eşlerini rezil etmekden başka bı işe yaramiyorlarMerhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Yol yakınken bırak ilerde boş yere giden zamanına yanarsinMerhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?