- 1 Mayıs 2024
- 6
- -2
- 1
- Konu Sahibi HissikabLeLvukuu
-
- #1
Anlattıklarına göre yazıyorum, çocukta yokken boşan benceMerhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Yazılan şeylere istinadenMerhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Şimdiki evliliklerin genel sorunu bu bence erkekler mantık evliliği yapıyor çalışan kadın istiyorlar sevmedikleri mantiklarina yatiklari içinde hiç bir konuda yardımcı olmuyorlar ev işlerinde vs kırmaktan da cekinmiyorlar bence aşk evliliği olsa böyle sorunlarda olmaz bugün okudum ikinci konu bu aynı şeyler hepMerhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Bunları ben yasasaydim maddi gücüm varken çekmez ,bosanirdim. Yaşım geçiyor korkusuyla yapılan bir evlilik ,görev gibi. Sen belki hamile kalmak için o da çamaşır bulaşık işini halletirmek için.Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?