Sizce ben mi abartıyorum ?

muallakmualla .!.:

Merhaba kızlar..şuan yorumlarınıza çok ihtiyacım var ve samimiyetinize güvenerek durumumu olduğu gibi anlatıyorum şimdi size..

Ben 25 yaşındayım, benden 10 yaş büyük bir erkek arkadaşım var.. Sorumluluğunu bilen bir eş ve baba olacağına eminim ve beni gerçekten çok ama çok seviyor. Aslında ben başlarda sadece biraz hoşlanıyordum ama o bana çok aşık olmuştu ve herşey bi anda gelişiverdi şimdi bende gözü kapalı aşık olmasam da gerçekten çok seviyorum onu. Şimdi evlenmek üzereyiz, ben onun ailesiyle o da benim ailemle tanıştı, ailelerin tanışmasını ise sürekli erteliyorum çünkü aileler tanıştığı anda herşey çok hızlı şekilde gelişecek biliyorum..1 ay içinde nişan ve 4-5 ay sonra düğün.. şimdi diyeceksiniz ki evlenmek istemiyormusun.. bazen çok istiyorum hemen evleniverelim uğraşmayalım formalitelerle diyorum içimden ama bazen öyle hareketleri oluyor ki vazgeçiyorum evlenmekten filan.. ne midir beni vazgeçiren..

1. çok basit şeylere aniden parlayıveriyor ve çok kırıcı sözler söyleyebiliyor
2. çok konuşkan ve bilmiş(bende öyleyim) doğal olarak iletişim kurmamız zorlaşıyor. Eğer sadece ben alttan alırsam tartışmalarımızı sonlandırıyoruz yoksa imkansız bu da beni yıpratıyor.
3. arkadaşlarıda yaşı büyük insanlar ve isimle hitap etmek, onlarla iletişim kurmak benim için çok zor oluyor(arkadaşları kardeşi gibi ve sık sık görüşüyor bende görüşmek durumunda kalıyorum ilişkileri çok sıkıfıkı)
4. giyim konusunda çok açık saçık giyinmememe rağmen uyarılar getiriyor,sanırım herkes bana baktığında beni kıskanıyor.
5. sanırım en önemlisi bu.. normalde inanılmaz titizken benim yanımda burnunla oynayabiliyor,geğiriyor.. Gaz çıkarması için kavga ederek anca vazgeçirdim,diğerleri için saka yollu yada ciddi ciddi uyardığımda ben evleneceğim insanın yanında kendimi kasacaksam nerede rahat olurum diyor.. normalde gerçekten bakımlı bi insan olmama rağmen ayrıntılara öyle çok dikkat ediyor ki bendeki en ufak bakımsızlığa tahammül edemiyor uyarıyor.. utanıyorum bende.. yani bence yaptığı kabalığın yanında benimki bir hiç.. ama diyorum ya normalde inanlmaz titiz bunları onu tanıyan birini söylesem hayatta inanmaz benim uydurduğumu söyler.. bende bu konuda çok titizim onu burnunla oynarken,gaz çıkarırken, bile bile geğirirken görmeye tahammül edemiyorum..vazgeçiremedim bitürlü..

Şimdi size sorum; evlenince yada ilişkiniz artık el ense boyutuna geldiğinde sevgiliniz bu tip rahatlık belirtileri gösterdi mi sizde de?? siz ne yaptınız bu durumda? sizce ben bu olanlara aşırı mı tepki gösteriyorum, normali bu da ben alışmak zorunda mıyım yoksa bunlar benim abarttığım şeyler de pire için yorgan mı yakıyorum?

Bir yandan da düşündüğümde eşini gerçekten çok seven, evine bakma sorumluluğu olduğuna güvendiğin, iyi bir baba olabilecek çok az erkek var.. çok küçük de değilim artık yaş 25.. ne yapmalıyım bana çok acil yardımcı olun artık ailesinin gelmesini daha fazla erteleyemem çünkü. Bu iş ya olacak yada olmayacak artık..

Genişletmek için tıkla...