• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce ben mi abartıyorum ?

muallakmualla

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2010
24
0
36
İstanbul
Merhaba kızlar..şuan yorumlarınıza çok ihtiyacım var ve samimiyetinize güvenerek durumumu olduğu gibi anlatıyorum şimdi size..

Ben 25 yaşındayım, benden 10 yaş büyük bir erkek arkadaşım var.. Sorumluluğunu bilen bir eş ve baba olacağına eminim ve beni gerçekten çok ama çok seviyor. Aslında ben başlarda sadece biraz hoşlanıyordum ama o bana çok aşık olmuştu ve herşey bi anda gelişiverdi şimdi bende gözü kapalı aşık olmasam da gerçekten çok seviyorum onu. Şimdi evlenmek üzereyiz, ben onun ailesiyle o da benim ailemle tanıştı, ailelerin tanışmasını ise sürekli erteliyorum çünkü aileler tanıştığı anda herşey çok hızlı şekilde gelişecek biliyorum..1 ay içinde nişan ve 4-5 ay sonra düğün.. şimdi diyeceksiniz ki evlenmek istemiyormusun.. bazen çok istiyorum hemen evleniverelim uğraşmayalım formalitelerle diyorum içimden ama bazen öyle hareketleri oluyor ki vazgeçiyorum evlenmekten filan.. ne midir beni vazgeçiren..

1. çok basit şeylere aniden parlayıveriyor ve çok kırıcı sözler söyleyebiliyor
2. çok konuşkan ve bilmiş(bende öyleyim) doğal olarak iletişim kurmamız zorlaşıyor. Eğer sadece ben alttan alırsam tartışmalarımızı sonlandırıyoruz yoksa imkansız bu da beni yıpratıyor.
3. arkadaşlarıda yaşı büyük insanlar ve isimle hitap etmek, onlarla iletişim kurmak benim için çok zor oluyor(arkadaşları kardeşi gibi ve sık sık görüşüyor bende görüşmek durumunda kalıyorum ilişkileri çok sıkıfıkı)
4. giyim konusunda çok açık saçık giyinmememe rağmen uyarılar getiriyor,sanırım herkes bana baktığında beni kıskanıyor.
5. sanırım en önemlisi bu.. normalde inanılmaz titizken benim yanımda burnunla oynayabiliyor,geğiriyor.. Gaz çıkarması için kavga ederek anca vazgeçirdim,diğerleri için saka yollu yada ciddi ciddi uyardığımda ben evleneceğim insanın yanında kendimi kasacaksam nerede rahat olurum diyor.. normalde gerçekten bakımlı bi insan olmama rağmen ayrıntılara öyle çok dikkat ediyor ki bendeki en ufak bakımsızlığa tahammül edemiyor uyarıyor.. utanıyorum bende.. yani bence yaptığı kabalığın yanında benimki bir hiç.. ama diyorum ya normalde inanlmaz titiz bunları onu tanıyan birini söylesem hayatta inanmaz benim uydurduğumu söyler.. bende bu konuda çok titizim onu burnunla oynarken,gaz çıkarırken, bile bile geğirirken görmeye tahammül edemiyorum..vazgeçiremedim bitürlü..

Şimdi size sorum; evlenince yada ilişkiniz artık el ense boyutuna geldiğinde sevgiliniz bu tip rahatlık belirtileri gösterdi mi sizde de?? siz ne yaptınız bu durumda? sizce ben bu olanlara aşırı mı tepki gösteriyorum, normali bu da ben alışmak zorunda mıyım yoksa bunlar benim abarttığım şeyler de pire için yorgan mı yakıyorum?

Bir yandan da düşündüğümde eşini gerçekten çok seven, evine bakma sorumluluğu olduğuna güvendiğin, iyi bir baba olabilecek çok az erkek var.. çok küçük de değilim artık yaş 25.. ne yapmalıyım bana çok acil yardımcı olun artık ailesinin gelmesini daha fazla erteleyemem çünkü. Bu iş ya olacak yada olmayacak artık..:(
 
diğerlerini okudum okudum da şu 5i okuyunca
hakkatten gözüm seğerdi yaaaa:53:
var mı böyle bi saçmalık yaa
bi insan evleneceği insanın yanında
kaçırmıycak yani bu işin şeyini
evleneceğin bayana saygılı olacaksın ki
aranızdaki bazı durumlar korunsun
kendi senin bakımına uyarıyor
bi yandanda gaz çıkarıyor
ay böyle bi saçmalık görmedim
gece gece nasıl sinirlendim yaaaaaaaa.
beş yıla yaklaşıyor benim ilişkim
önümüzdeki aya nişan olacak hayırlısıyla
1 yıl beraber aynı evi paylaşmışlığımız var
üstelik o beydende küçük
kendisi 29 yaşında
ve herzaman bana karşı çok saygılı olmuştur.
bak bitanem aşk, sevgi, güven falan filan....
bu kelimelerin en başında saygı yoksa
hepsi yalan olur.
benim nacizane düşüncem bu canım
bence pire için yorganı yakmıyorsun.
oldu canım, yaşın 25 oldu diye yoldan tut çevir bi adam
bu adamdan iyi baba olur diye.
olur mu öyle şey.
hem ne var senin yaşında en güzel çağların bunlar
burnunu karıştıran bi adamın değil,
düzgün kendi yaşlarında bi delikanlının elini tutman gerektğini düşünüyorum
aşırı tepki gösterdiğine inanmıyorum ben.
ve şöyle düşünmen lazım senin
herşeyi bi teraziye koy tart.
de ki bu adam biz daha sevgiliyken böyle rahatsa
ben evlenince nasıl baş edeceğim bununla.
onun tüm bu rahatlığı seni küçük görmesinden kaynaklanıyor
küçük dediğim yaş olarak.
geçmişte benim de böyle bi durumum vardı.
ve şuan tabiki yok.
benden 10 yaş büyüktü,
aşırı kıskançtı.
ben o zaman daha küçüktüm tabi
şimdi düşününce evet ya parmağında
iyi oynattığı durumlar vardı diyorum.
çünkü hep onun dediği olurdu.
ve şuan yok bitti gitti.
ve çok mutluyum.
o an hayırlısı böyleymiş diyemedim,
ama bazen şer gibi görünen durumlar hayır oluyor işte.
Allah büyük canım.
kendi kararını kendin
iyice düşün ver.
 
Son düzenleme:
kelebek_84 varya su serptin içime, artık acaba ben miyim anormal olan diye düşünmeye başlamıştım.. peki 5. nin haricindekiler hakkında ne düşünüyosun? onlar yersiz kaygılar mı sence?
 
aniden parlamasına birşey diyemem
herkes sakin mizaçta olacak diye birşey yok
da kırıcı sözlerden kastın ne?
ne diyor kızınca.
 
Son düzenleme:
parlayınca kırıcı sözlerde çıkıyor ağzından.. sonra pişman olup benim sinirliyken söylediklerimi tamama tutma diyo ama olmuyo işte kalbimi kırıyor o anda..
 
eğer küfür kullanmıyorsa
seni tartaklamıyorsa
ne bilim kolundan çekiştirmek gibi
normal tartışmalardır olur çiftler arasında.
ben çabuk parlarım mesela
ama kesinlikle dilimi ısırırım
giderim sakinleştiririm kendimi
ondan sonra mantıklı bi şekilde konuşurum.
çünkü sinir başa düşünce akıl dışarı çıkarmış.
o huyuna bişey diyemem şimdi.
 
su anda dikkatini ceken yada canını sıkan hersey buz dağının görülen kısmı gibi düşün
bu tek senin ilişkin için degil bütün bereberlikler için geçerli
 
ya varya bi yandan da kendimi suçlu gibi hissediyorum bi tuhaf oluyorum böyle anlatırken.. seviyorum çünkü.. :78: hatta öyle ki ilk başta hiç böyle şeyler yapmıyordu sadece o titiz halini biliyordum ya, artık hiçbir erkeğin titizliğine inanmam hepsi öyleymiş gibi geliyo.. ileride pişman olacağım bişey yapmak istemiyorum devam ederek de bitirerek de.. gözümü karartıp karar vermem gerek yumurta kapıya dayandı artıkk:18:
 
aynen ben de aniden parlarım ama tutmaya çalışırım kendimi elimden geldiğince. ama karşındaki kişi de aynı özelliğe sahip olup tutmayınca daha çok fişekliyor insanı ve bende sabırlı olmakta zorlanıyorum.. bu rahatsız olduğum şeylerin fazlası mı olacak diyosunuz yani :S
 
şöyle söyleyeyim, mesela benim evde olduğuma %100 emin olsa bile aradıysa ve ben duşta tuvalette yada duymamışsam 20 dk yarım saat bile geçmişse yine de aşırı sinirlenir,o telefon açılacak müsait olmasan bile açıp müsait değilim denilecek der.defalarca arar o süre boyunca. eğer ben alttan alırsam olay büyümez, eğer karşılık verirsem kavga büyür. kendisi anaç bir yapısı olduğundan kadın erkek herkesle içli dışlıdır canımlı balımlı konuşur ama benim içli dışlı olmam onu rahatsız eder tartışırız.. vereceği cevap da her tipik türk erkeğinde olduğu gibi "ben erkeğim" olur.
 
kıyafette de son zamanlarda kadınsı şeyler aldırmak istiyo bana, daha da küçük durmamam için.. liseli gibi converse giyme, uzunca bir kaban giy artık kısa montlar giyme(popom açıkta kalıyor diye), topuklu giyme (boyum zaten uzun olduğundan dikkat çekiyor diyeymiş) filan başladı artık. daha da artmasa bari..
 
insana böyle şeyler sanki küçükmüş gbi geliyor başta
ama sonra onlar damla damla birikiyor
benden büyük eski arkadaşım dedigimde aynıı böyle bi tipti
göz kalemi çekme
gömlek giydigimde üst düğmeye kadar ilikletirdi
uzun etek giymelere başlamıştım
saçlar örülecek
böle abarttıkça abartmaya başlamıştı
ık mık diyodum ama
eninde sonunda hep onun dediği oluyordu.
ayrıldıktan sonra insan başta üzülüyor evet
ama inan kuş gibi oluyorsun:)
ne kadar boğulduğunu o zaman anlıyorsun.
 
ya bide hani öyle şekilde söylüyo ki o an ona karşılık bile versem bi süre sonra evet yaa artık converse giymiyim filan diyorum içimden farkında olmadan.. daha önce iki erkek arkadaşım oldu ikisi de yaşıtımdı. şimdi yaşıtlarım sanki çok küçük gibi geliyo anlaşamam sanıyorum ama benden büyük biriyle de bu gibi iletişim problemlerimiz oluyo. dengem bozuldu galiba ya .. sen de böyle bişey yaşamışsın sana da bu oldu mu? olduysa düzeldin mi tekrar.. ben şuan onu terkedemem gibi geliyo bunu düşününce kalbim sıkışıyo ama yaza evlendiğimi düşününce de bu oluyo.. anlıyor musun beni.. :25:
 
evet bana da oldu tabi,
bide çok zeki bi adamdı.
o olgun olunca diğerleri minik akıllı gibi geldi başta
ama bu sonradan geçiyor canım,
yaşıtların arasına karışınca.
hemen evlenmek istiyordu
Allahtan babam vermedi de ayrıldık.
eğer böylee aşk acısından ayrılık acısından ölünseydi
herkestenn önce ben nalları dikerdim.
hiçte bişey olmadı valla insan kendini zamanla toparlayıveriyor.
şimdi şuanki sevdiğim insanlada çok mutluyum,
iyikide ayrılmışım diyorum tabiki.
eğer onla beraber olsaydım şuan camdan bile bakamıyor olacaktım.
bide böyle saçma bişey vardı.
camdan asla bakamazmışım.
bide bu insan okumuş kültürlüydü
yemişim onun kültürünü
 
amanın camdan bakma mı.. :53: Allah kurtarmış canım ya.. aynen o da çok zeki, kültürlü ve bi an önce evlenmek istiyor.. işin kötüsü babamın vermeme gibi bi durumu da yok hayat senin seçim senin diyor hiç karışmam diyor.. keşke karışsaydı bahanem olurdu.. sen nasıl ayrıldın ne dedin.. o ne tepki verdi, ne kadar sürede toparlandın? ya böyle mutlu olduğun bi ilişkin varken (maşallah :nazar: ) sana eskileri hatırlatmak istemezdim ama bana paralel şeyler yaşayan birinden tecrübe paylaşımı yapmam gerek :43:
 
benimde eşim benden 10 yaş büyük herşeyi kendilerinin bildiğini düşünüyolar yoruyo canım insanı büyük eş....düşünsene senin şimdi yapmak istediğin şeyleri o 10 yıl önce yapmış alışıyosun orta yolu buluyosun ama 5 6 yıl sürüyo o arada sen zaten onu yapma bunu yapma yorulup onla yaşıt duruma geliyosun...:26:
 
Back