Selam arkadaslar,
Icinden bir turlu cikamadigim bir sorunum var. Biriyle tanistim. Kendisi cok kibar, eli yuzu duzgun, egitimli, hos bi adam. Beni de cok begendigini soyluyor. Saatlerce konusabiliyoruz hic sikilmadan. Lakin benim kafami karistiran bazi seyler var.
Ben ic anadoluda yetismis bir kizim. Ailem muhalif evet ama kadinlarin buyuk cogunlugu kapali, herkes kendince dini vecibelerini yerine getirmeye calisir. Ben de acigim, makyaj yaparim vs ama dini vecibelerimi yerine getirmeye de calisirim.
Karsimdaki adamsa egeli, hayata daha farkli bakan, bana gore cok daha serbest yetismis ve yasayan bi insan. O bu farki sorun etmiyor, hatta benim inancli oldugumu anladigindan beri sanki bu konulara daha yatkinmis gibi bi hale girdi :)
Ben dun onu biraz stalklarken annesinin sosyal medya hesabini buldum. Anladigim ve onun da anlattigi kadariyla egitimli, aydin bir kadin. Ancak kapali kadinlari asagilayan bir paylasimi olmus. Ben bunu gorunce sok oldum ve uzuldum, cunku dedigim gibi benim ailem kapali bi aile. Bu yuzden bitirmek istiyorum ama cok da uzuluyorum bitmesine.
Bu konu haricinde kafami kurcalayan baska noktalarsa;
- 32 yasinda ama hala yl yapiyor ve duzgun bir isi yok. Lisans diplomasi olmasina ragmen parttime isiyle alakasiz islerde calisiyor.
- cok ozguvensiz, benim ondan daha iyilerini hakettigimi dusunuyor. 1 aydir konusuyoruz ama bulusmadan once kilo vermesi ve kas yapmasi gerektigini soyluyor. Bulusmak icin 3 ay daha beklemem gerek ve ben tezcanli biri olarak boyle agirdan alan bir insan hakkinda ne dusunmeliyim bilemiyorum.
- egitim ve dis gorunus olarak onu begenmeyecegimden kaygilaniyor, ama alakasi yok, gercekten yakisikli ve iyi bir egitimi var. Konusurken kendimi sik sik onu toparlarken buluyorum.
- hic kiskanc olmadigini soyluyor ve bunu dusunduruyor. Paranoya derecesinde kiskanc bir adam elbette olmasin ama biraz da olsa kiskanmasi lazim bana gore.
- bir diger sorunsa gun icinde bana istedigim kadar yazmamasi. Biz sadece aksamlari konusabiliyoruz, onda da bana gore yine az.
Ailelerimizi cok alakasiz buluyorum. Ama tum bunlarin yaninda hoslaniyorum sanirim. Kendisi cok yapici, alttan alan, kibar bir adam. Iliskiye baslarsak da sanki daha cok bana uyum saglarmis gibi geliyor ama uzun vadede ne kadar saglikli olur bunu bilmiyorum.
Terapi aldigim icin terapistim bir yere kadar kendimi sabote ettigimi soyluyor. O yuzden kafam cok karisik. Bu konuyu iki arkadasimla paylastim. Biri bulusmadan karar verme diyor, digeri bitir, bu zaman kaybi diyor.
Siz ne dersiniz?