- 29 Mart 2012
- 1.760
- 1.812
- 333
- Konu Sahibi Camille_claudel
-
- #1
Annesinin fikirlerini çocuğuna yüklemek çok anlamsız. Benim de ailemle aynı fikirde olmadığım tonla konu var. Bu yüzden bitireceksen bitirme. Karşındaki insana haksızlık yapmış olursun.
Diğerlerine gelecek olursak:
-YL yapmasında yaşına rağmen bir sıkıntı görmedim. Ne kadar güzel yükselmeye çalışıyor.
-Hayatımda daha saçma çok az şey duydum. 32 yaşında olduğundan emin misin? Dış görünüşe olan takıntılı halimiz ergenlik çağında baskın olur. Sonra düzelmesi lazım. Bana başka bahaneler varmış gibi geldi. İnternet üzerinden tanıştıysan fake fotoğraf bile olabilir dikkat et.
-Eğitimi ne ki yüksek lisansa rağmen part-time işlerde çalışıyor ya da kendini bu kadar yetersiz görüyor?
-Kıskanç bir insan hayatımda istemezdim. Kişisel görüştür saydı duyuyorum.
-İş yerinde telefona vakti olmuyor olabilir. Ben de bölük pörçük konuşmaktansa akşam yarım saat sadece bana odaklanılmasını seviyorum. 32 yaşında insanın ergenler gibi bütün gün elinde telefon olmasını bekleyemezsiniz.
*Bence siz olmazsınız. Olsanız bile uzun vadeli olacağını sanmıyorum. Takıldığın şeyler akla gelmeyecek şeyler. Bu ilişkideki esas soru bence çok daha farklı. Ben sürekli pohpohlamam gereken bir adamla ilişki yaşamak istemem. Yaşının insanı değilmiş gibi geldi. Aileler çocukları için derler ya yaşından ileri diye bu kişi bence yaşından geri. Erkekler evet geç olgunlaşırlar ama bu kadar değil bence yaSizin yaşınızın da ondan çok daha küçük -hatta tahminimde 25 ten küçük- olduğunuzu düşünüyorum. Olgunlaşmanız lazım ablacım
Endişeleriniz de oldukça haklısınız.Lutfem yol yakınken bırakın.Size uyum sağlamış gibi görünür ama buradaki hikayelerin %70 aile temalı.Bir de bu açık görüşlü nasıl oluyor.İnanclarindan dolayı insanları aşağılayan bildiğin karanlık çağ insanıdır.Ayrica 32 yaşına gelip gala eli ekmek tutmayan erkek de bir işe yaramaz.Su çok kibar çok yakışıklı eee sonuç hüsran.Selam arkadaslar,
Icinden bir turlu cikamadigim bir sorunum var. Biriyle tanistim. Kendisi cok kibar, eli yuzu duzgun, egitimli, hos bi adam. Beni de cok begendigini soyluyor. Saatlerce konusabiliyoruz hic sikilmadan. Lakin benim kafami karistiran bazi seyler var.
Ben ic anadoluda yetismis bir kizim. Ailem muhalif evet ama kadinlarin buyuk cogunlugu kapali, herkes kendince dini vecibelerini yerine getirmeye calisir. Ben de acigim, makyaj yaparim vs ama dini vecibelerimi yerine getirmeye de calisirim.
Karsimdaki adamsa egeli, hayata daha farkli bakan, bana gore cok daha serbest yetismis ve yasayan bi insan. O bu farki sorun etmiyor, hatta benim inancli oldugumu anladigindan beri sanki bu konulara daha yatkinmis gibi bi hale girdi :)
Ben dun onu biraz stalklarken annesinin sosyal medya hesabini buldum. Anladigim ve onun da anlattigi kadariyla egitimli, aydin bir kadin. Ancak kapali kadinlari asagilayan bir paylasimi olmus. Ben bunu gorunce sok oldum ve uzuldum, cunku dedigim gibi benim ailem kapali bi aile. Bu yuzden bitirmek istiyorum ama cok da uzuluyorum bitmesine.
Bu konu haricinde kafami kurcalayan baska noktalarsa;
- 32 yasinda ama hala yl yapiyor ve duzgun bir isi yok. Lisans diplomasi olmasina ragmen parttime isiyle alakasiz islerde calisiyor.
- cok ozguvensiz, benim ondan daha iyilerini hakettigimi dusunuyor. 1 aydir konusuyoruz ama bulusmadan once kilo vermesi ve kas yapmasi gerektigini soyluyor. Bulusmak icin 3 ay daha beklemem gerek ve ben tezcanli biri olarak boyle agirdan alan bir insan hakkinda ne dusunmeliyim bilemiyorum.
- egitim ve dis gorunus olarak onu begenmeyecegimden kaygilaniyor, ama alakasi yok, gercekten yakisikli ve iyi bir egitimi var. Konusurken kendimi sik sik onu toparlarken buluyorum.
- hic kiskanc olmadigini soyluyor ve bunu dusunduruyor. Paranoya derecesinde kiskanc bir adam elbette olmasin ama biraz da olsa kiskanmasi lazim bana gore.
- bir diger sorunsa gun icinde bana istedigim kadar yazmamasi. Biz sadece aksamlari konusabiliyoruz, onda da bana gore yine az.
Ailelerimizi cok alakasiz buluyorum. Ama tum bunlarin yaninda hoslaniyorum sanirim. Kendisi cok yapici, alttan alan, kibar bir adam. Iliskiye baslarsak da sanki daha cok bana uyum saglarmis gibi geliyor ama uzun vadede ne kadar saglikli olur bunu bilmiyorum.
Terapi aldigim icin terapistim bir yere kadar kendimi sabote ettigimi soyluyor. O yuzden kafam cok karisik. Bu konuyu iki arkadasimla paylastim. Biri bulusmadan karar verme diyor, digeri bitir, bu zaman kaybi diyor.
Siz ne dersiniz?
Endişeleriniz de oldukça haklısınız.Lutfem yol yakınken bırakın.Size uyum sağlamış gibi görünür ama buradaki hikayelerin %70 aile temalı.Bir de bu açık görüşlü nasıl oluyor.İnanclarindan dolayı insanları aşağılayan bildiğin karanlık çağ insanıdır.Ayrica 32 yaşına gelip gala eli ekmek tutmayan erkek de bir işe yaramaz.Su çok kibar çok yakışıklı eee sonuç hüsran.
Pınar baştan bulanmış zaten. Tavsiyem ilerletmeyinSelam arkadaslar,
Icinden bir turlu cikamadigim bir sorunum var. Biriyle tanistim. Kendisi cok kibar, eli yuzu duzgun, egitimli, hos bi adam. Beni de cok begendigini soyluyor. Saatlerce konusabiliyoruz hic sikilmadan. Lakin benim kafami karistiran bazi seyler var.
Ben ic anadoluda yetismis bir kizim. Ailem muhalif evet ama kadinlarin buyuk cogunlugu kapali, herkes kendince dini vecibelerini yerine getirmeye calisir. Ben de acigim, makyaj yaparim vs ama dini vecibelerimi yerine getirmeye de calisirim.
Karsimdaki adamsa egeli, hayata daha farkli bakan, bana gore cok daha serbest yetismis ve yasayan bi insan. O bu farki sorun etmiyor, hatta benim inancli oldugumu anladigindan beri sanki bu konulara daha yatkinmis gibi bi hale girdi :)
Ben dun onu biraz stalklarken annesinin sosyal medya hesabini buldum. Anladigim ve onun da anlattigi kadariyla egitimli, aydin bir kadin. Ancak kapali kadinlari asagilayan bir paylasimi olmus. Ben bunu gorunce sok oldum ve uzuldum, cunku dedigim gibi benim ailem kapali bi aile. Bu yuzden bitirmek istiyorum ama cok da uzuluyorum bitmesine.
Bu konu haricinde kafami kurcalayan baska noktalarsa;
- 32 yasinda ama hala yl yapiyor ve duzgun bir isi yok. Lisans diplomasi olmasina ragmen parttime isiyle alakasiz islerde calisiyor.
- cok ozguvensiz, benim ondan daha iyilerini hakettigimi dusunuyor. 1 aydir konusuyoruz ama bulusmadan once kilo vermesi ve kas yapmasi gerektigini soyluyor. Bulusmak icin 3 ay daha beklemem gerek ve ben tezcanli biri olarak boyle agirdan alan bir insan hakkinda ne dusunmeliyim bilemiyorum.
- egitim ve dis gorunus olarak onu begenmeyecegimden kaygilaniyor, ama alakasi yok, gercekten yakisikli ve iyi bir egitimi var. Konusurken kendimi sik sik onu toparlarken buluyorum.
- hic kiskanc olmadigini soyluyor ve bunu dusunduruyor. Paranoya derecesinde kiskanc bir adam elbette olmasin ama biraz da olsa kiskanmasi lazim bana gore.
- bir diger sorunsa gun icinde bana istedigim kadar yazmamasi. Biz sadece aksamlari konusabiliyoruz, onda da bana gore yine az.
Ailelerimizi cok alakasiz buluyorum. Ama tum bunlarin yaninda hoslaniyorum sanirim. Kendisi cok yapici, alttan alan, kibar bir adam. Iliskiye baslarsak da sanki daha cok bana uyum saglarmis gibi geliyor ama uzun vadede ne kadar saglikli olur bunu bilmiyorum.
Terapi aldigim icin terapistim bir yere kadar kendimi sabote ettigimi soyluyor. O yuzden kafam cok karisik. Bu konuyu iki arkadasimla paylastim. Biri bulusmadan karar verme diyor, digeri bitir, bu zaman kaybi diyor.
Siz ne dersiniz?
Aile uyumu çok önemli, evliliği aile yüzünden biten biri olarak söylüyorum bunu. Arkadaşınızın anlayışlı ve kibar olması acaba kendini size denk görmediğinden olabilir mi, eğer durum böyle ise zaman geçtikçe ve sizi kendince cepte gördüğünde durum tam tersine dönebilir sizin yanınızda kendini ezik hissederek sizi ezmeye başlar, erkekler hep önde olmak isterler. Kıskanç olmaması da evet bence sıkıntılı, kendinizi çok kaptırmayın bu adama.Selam arkadaslar,
Icinden bir turlu cikamadigim bir sorunum var. Biriyle tanistim. Kendisi cok kibar, eli yuzu duzgun, egitimli, hos bi adam. Beni de cok begendigini soyluyor. Saatlerce konusabiliyoruz hic sikilmadan. Lakin benim kafami karistiran bazi seyler var.
Ben ic anadoluda yetismis bir kizim. Ailem muhalif evet ama kadinlarin buyuk cogunlugu kapali, herkes kendince dini vecibelerini yerine getirmeye calisir. Ben de acigim, makyaj yaparim vs ama dini vecibelerimi yerine getirmeye de calisirim.
Karsimdaki adamsa egeli, hayata daha farkli bakan, bana gore cok daha serbest yetismis ve yasayan bi insan. O bu farki sorun etmiyor, hatta benim inancli oldugumu anladigindan beri sanki bu konulara daha yatkinmis gibi bi hale girdi :)
Ben dun onu biraz stalklarken annesinin sosyal medya hesabini buldum. Anladigim ve onun da anlattigi kadariyla egitimli, aydin bir kadin. Ancak kapali kadinlari asagilayan bir paylasimi olmus. Ben bunu gorunce sok oldum ve uzuldum, cunku dedigim gibi benim ailem kapali bi aile. Bu yuzden bitirmek istiyorum ama cok da uzuluyorum bitmesine.
Bu konu haricinde kafami kurcalayan baska noktalarsa;
- 32 yasinda ama hala yl yapiyor ve duzgun bir isi yok. Lisans diplomasi olmasina ragmen parttime isiyle alakasiz islerde calisiyor.
- cok ozguvensiz, benim ondan daha iyilerini hakettigimi dusunuyor. 1 aydir konusuyoruz ama bulusmadan once kilo vermesi ve kas yapmasi gerektigini soyluyor. Bulusmak icin 3 ay daha beklemem gerek ve ben tezcanli biri olarak boyle agirdan alan bir insan hakkinda ne dusunmeliyim bilemiyorum.
- egitim ve dis gorunus olarak onu begenmeyecegimden kaygilaniyor, ama alakasi yok, gercekten yakisikli ve iyi bir egitimi var. Konusurken kendimi sik sik onu toparlarken buluyorum.
- hic kiskanc olmadigini soyluyor ve bunu dusunduruyor. Paranoya derecesinde kiskanc bir adam elbette olmasin ama biraz da olsa kiskanmasi lazim bana gore.
- bir diger sorunsa gun icinde bana istedigim kadar yazmamasi. Biz sadece aksamlari konusabiliyoruz, onda da bana gore yine az.
Ailelerimizi cok alakasiz buluyorum. Ama tum bunlarin yaninda hoslaniyorum sanirim. Kendisi cok yapici, alttan alan, kibar bir adam. Iliskiye baslarsak da sanki daha cok bana uyum saglarmis gibi geliyor ama uzun vadede ne kadar saglikli olur bunu bilmiyorum.
Terapi aldigim icin terapistim bir yere kadar kendimi sabote ettigimi soyluyor. O yuzden kafam cok karisik. Bu konuyu iki arkadasimla paylastim. Biri bulusmadan karar verme diyor, digeri bitir, bu zaman kaybi diyor.
Siz ne dersiniz?
Aile uyumu çok önemli, evliliği aile yüzünden biten biri olarak söylüyorum bunu. Arkadaşınızın anlayışlı ve kibar olması acaba kendini size denk görmediğinden olabilir mi, eğer durum böyle ise zaman geçtikçe ve sizi kendince cepte gördüğünde durum tam tersine dönebilir sizin yanınızda kendini ezik hissederek sizi ezmeye başlar, erkekler hep önde olmak isterler. Kıskanç olmaması da evet bence sıkıntılı, kendinizi çok kaptırmayın bu adama.
Siz yurtdışındaınız adam Türkiyede doğru mu? Aileler düğün dışında bir araya gelmeyecekler. Görüştüğünüz kişi ailenizin kapalı olduğunu biliyorsa, annesini zaten tanıyordur durumları idare edebilecekse sorun olmaz. Dış görünüşüne bu denli güvensiz erkeğin kesin bir kusuru vardır görmediğiniz bir yerde. Bacakları çok kalındır mesela… bir görüşün yüzyüze derim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?