- 9 Mart 2011
- 11.819
- 9.232
- 448
Hepiniz haklısınız; fakat eşim bunu kabul etmeyebilir.Yani sanmıyorum kabul edeceğini.
Bende cüzi bile olsa yardım etmek istiyorum.
Bu arada eşim mühendis,sanırım mesleğinden dolayı gelirimizin iyi olduğunu düşünüyor.Oysa ki standart bir gelirimiz var.
Ayrıca hiç mi akıl edemiyor sanki maaşı gidip ben çekiyorum.Offf...
Peki birşey soracağım; sizin dediğiniz gibi ortalama 500 tl gibi bir para göndersem komik mi olur istediği paraya karşılık?
Yani en azından unutacağım para o kadar olabilir,neticede parayı kendim kazansam tamam alsın 1000-2000 tl. Ama kendime ait gelirim mi var sanki...
Hem para cüzi olunca bende yerine kolaylıkla koyabilirim. Ama birden 1000 tl gibi para ortadan yok olursa bunu eşime açıklayamam.Yerinede zor koyarım
Lütfen fikir verin...Arada kaldım.
burası tuhafıma gitti sizde çalışmıyorsunuz neden onun işi bırakması size ters bi durummuş gibi geldi ki
konuya dönecek olursak bi şekilde çalışmaya başlaması gerekiyor
Merhabalar; kaç gündür içinden çıkamadığım bir sorunum var.Resmen uykularım kaçtı.
Artık bir şekilde buraya girip konu açmak istedim.Lütfen bana bir yol gösterin.
Daha doğrusu sorun değilde,arada kaldım resmen. Lütfen okuyanlar samimi şekilde fikrini paylaşırsa sevinirim.
Kısaca şöyle sorayım; ev hanımı olduğunuz halde (daha doğrusu eşinizden ayrı bir paranız yok yada hesaplarınız eşinizle ortak) bir arkadaşınıza borç para verir miydiniz?
Üstelik 4000-5000 tl gibi bir para...?
Durumu şöyle özetleyim...
Bir arkadaşım eşinden ayrıldı yaklaşık 1 sene önce.Nafaka falanda almıyor. Sanıyorum aileside çok destek olmuyor.
Evlendiğinde işini bırakmıştı,hangi akla hizmetse... Şimdi sıkıntı içinde tabi,iş bulamıyor.
9 ay sonra ayrılık kararı alıp yollarını ayırdılar.Her neyse;bu süre içinde sanıyorum biriktirdiği parayla bir süre kendi yolunu çizmeye çalıştı.Ya iş bulamadı ya çalışmak istemedi bunu tam bilemiyorum. Ama son zamanlarda iş aradığını ve sıkıntılı bir süreç geçirdiğini biliyordum.Bende öncesinde dost olduğumuz için "bir şeye ihtiyacın olursa söyle" tarzında yaklaşımda bulunmuştum.Gerçekten de elimden ne gelirse yapabileceğim değer verdiğim bir arkadaşımdı. Her ne kadar çok sık görüşüyor olmasakta...
Geçen hafta beni aradı ve utana sıkıla borç para istedi.
Fakat istediği para çok küçük bir rakam değil; 4000-5000 tl gibi bir mebla istiyor.
Yani tamam elimden geleni yaparım dedim de;bu para beni aşar. Zengin miyim ben sanki.
Bir kere ben çalışmıyorum. Kendime ait bir maaşım yok sonuçta; kullandığım kredi kartları eşime ait yada hesabımız ortak.Eşime dersem hoş karşılamayabilir;sonuçta bizimde harcamalarımız var. Hani bu 400-500 tl gibi küçümsenecek bir para değil ki...
Maddi durum olarak kötü değiliz çok şükür. Tabi öyle zengin,lüks yaşayan kesimden de değiliz. Sonuçta herkesin gelirine göre bir gideri var,harcamaları var. Sonuçta biz de bir ev aldık ve onun borçlarını ödüyoruz.
Elbette yardım etmek istiyorum fakat değil 4000 falan; 1000-2000 tl bile ben eşimden habersiz zor veririm...Hatta veremem.
Arada kaldım;bir yandan arkadaşımın zor durumda kalmasına üzülüyorum ve böyle bir gününde ona yardımcı olmak istiyorum;bir yandan bu parayı kendi param değil sonuçta,nasıl ödeyeceğimi düşünüyorum...
En azından paranın yarısını vereyim diyorum;tabi bunu eşimden habersiz nasıl yapabilirim bilmiyorum.
Bir kaç altınım var,acaba onları mı bozdurup versem...?Sonra o altınları çaktırmadan belki alıp yerine koyabilirim.Sizce yanlış mı düşünüyorum?
Size sorum şu;siz olsanız ne yapardınız...?
Bir kaç altın bozdurup eşimden habersiz vermem ne kadar doğru?
Offf arada kaldım; gerçekten çok zor bir durum. Kendi param olsa hiç düşünmeden elimden geldiğimce verirdim;ama bu şekilde nasıl veririm...
Bir de şöyle düşünüyorum;sonuçta bu parayı ya ilerde vermezse/veremezse...
İşte o zaman bu mebla benim için can yakıcı olur diyorum.En azından beni çok sarsamayacak bir mebla vereyim diyorum...Offf işin içinden çıkamadım. Siz olsaydınız ne yapardınız?
borç vericeksen eğer
ya arkadaşını gözden çıkar, ya da paranı unut derler..
çok doğru bence
almaya gelınce herşey güzeldir, vermeye gelınce işler değişiyor genelde..
İyi ki varsınız;borç konusundaki tespitlerinizde çok haklısınız.
Farklı fikirleri okumak daha iyi idrak etmemi sağladı.
Kendi çapımda cüzi bir yardımda bulunmaya karar verdim.Gerçi ben karar vermeden beni arayıp hangi hesaba gönderceğimide söyledi...Her neyse.
Gözden çıkarabileceğim bir para olmalı. Dediğiniz gibi, eğer parayı küçümserse de bu kendi ayıbı. Madem bu kadar sıkıntısı var ailesiyle yaşasın sonuçta. Ben neden kendimi sıkıntıya sokayım ki,hani imkanım olsa gene yapacağım ama yok...
Parayı az bulursa yapabileceğim birşey yok, ben elimden geleni uygun gördüğüm şekilde yapıyor olacağım.Benim içim rahat olacak.Öbür türlüde ben huzursuz olacağım.
Elbette durum çok ciddi olsaydı yada söz konusu sağlık olsaydı belki yaklaşımım daha farklı olurdu.
Ama en azından madem bu durumdasın,akraba veya ailenle iletişimini koparmayacaksın;ya da küçükte olsa bir iş bulup çalışacaksın...Öyle değil mi...
Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin...
Nereden ne bulup çıkarıyorsunuz,benim onca yazdığım şeye karşılık...Her neyse.
Kendimin işsiz olduğumu söyledim zaten. İl değişikliği yaşadığımızı da söyledim. Keyfi çalışmamazlık yapmıyorum.Ayrıca geçen sömestır yüksek lisansa başladım.İnşallah yolumu açacaktır...
Bundan önce biriktirdiğim/biriktirdiğimiz paralarla ev alma işine giriştik.Haliyle şu an hali hazırda eşimden ayrı param yok,eşimle ortak hesabımız var.
Yani tüm seceremi dökmem mi gerekiyor?! Sırf tasvip etmediğim birşeyi söylediğim için...Sonuçta onun evliliğindeki çıtırdamalarını ve sonra ki koşullarını biliyordum.
Herşeyi geçtimde; belki benim maddi olarak ailem vs gibi güvendiğim gibi şeyler vardır ve çalışmıyorumdur..Karşımdaki insanın benim veya bir başkası gibi eğer güvenebildiği bir kaynak yok ise,onun çalışmıyor olmasını tasvip etmemem kadar doğal birşey olamaz ki...
Yani ben çalışmıyor olsam bile "ben" ve "o"nun durumu aynı değil ki...Bu herkes için böyle,herkesin şartları farklıdır.
Valla ortak yorumlar onu gösteriyor...
Bir de benim huyum vardır, ben kendi paramıda isteyemem belki imkanı yoktur falan diye...
Ne bileyim,düşünüyorumda insan kendi parasını isterken bile çekimser olur böyle bir durumda.
Yani istesen bir türlü istemesen bir türlü.
Bir de sonuçta ne kadar güvenirsen güven karşındakine,hayat bu...Planladığın şekilde gitmeyebilir bazı şeyler. İşte böyle bir durumda ne ben zor durumda kalmak istiyorum ne de onun bana karşı mahçup olmasını istiyorum.
işin içine para girdiği zaman
herşey farklı boyuta giriyor
bir müddet sonra..
çalışmayan insanda ki cesarete bak..az para değil cnm yaa..nasıl ödeyecekmış? ayrıca ne zaman ödeyecekmiş?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?