Merhabalar; kaç gündür içinden çıkamadığım bir sorunum var.Resmen uykularım kaçtı.
Artık bir şekilde buraya girip konu açmak istedim.Lütfen bana bir yol gösterin.
Daha doğrusu sorun değilde,arada kaldım resmen. Lütfen okuyanlar samimi şekilde fikrini paylaşırsa sevinirim.
Kısaca şöyle sorayım; ev hanımı olduğunuz halde (daha doğrusu eşinizden ayrı bir paranız yok yada hesaplarınız eşinizle ortak) bir arkadaşınıza borç para verir miydiniz?
Üstelik 4000-5000 tl gibi bir para...?
Durumu şöyle özetleyim...
Bir arkadaşım eşinden ayrıldı yaklaşık 1 sene önce.Nafaka falanda almıyor. Sanıyorum aileside çok destek olmuyor.
Evlendiğinde işini bırakmıştı,hangi akla hizmetse... Şimdi sıkıntı içinde tabi,iş bulamıyor.
9 ay sonra ayrılık kararı alıp yollarını ayırdılar.Her neyse;bu süre içinde sanıyorum biriktirdiği parayla bir süre kendi yolunu çizmeye çalıştı.Ya iş bulamadı ya çalışmak istemedi bunu tam bilemiyorum. Ama son zamanlarda iş aradığını ve sıkıntılı bir süreç geçirdiğini biliyordum.Bende öncesinde dost olduğumuz için "bir şeye ihtiyacın olursa söyle" tarzında yaklaşımda bulunmuştum.Gerçekten de elimden ne gelirse yapabileceğim değer verdiğim bir arkadaşımdı. Her ne kadar çok sık görüşüyor olmasakta...
Geçen hafta beni aradı ve utana sıkıla borç para istedi.
Fakat istediği para çok küçük bir rakam değil; 4000-5000 tl gibi bir mebla istiyor.
Yani tamam elimden geleni yaparım dedim de;bu para beni aşar. Zengin miyim ben sanki.
Bir kere ben çalışmıyorum. Kendime ait bir maaşım yok sonuçta; kullandığım kredi kartları eşime ait yada hesabımız ortak.Eşime dersem hoş karşılamayabilir;sonuçta bizimde harcamalarımız var. Hani bu 400-500 tl gibi küçümsenecek bir para değil ki...
Maddi durum olarak kötü değiliz çok şükür. Tabi öyle zengin,lüks yaşayan kesimden de değiliz. Sonuçta herkesin gelirine göre bir gideri var,harcamaları var. Sonuçta biz de bir ev aldık ve onun borçlarını ödüyoruz.
Elbette yardım etmek istiyorum fakat değil 4000 falan; 1000-2000 tl bile ben eşimden habersiz zor veririm...Hatta veremem.
Arada kaldım;bir yandan arkadaşımın zor durumda kalmasına üzülüyorum ve böyle bir gününde ona yardımcı olmak istiyorum;bir yandan bu parayı kendi param değil sonuçta,nasıl ödeyeceğimi düşünüyorum...
En azından paranın yarısını vereyim diyorum;tabi bunu eşimden habersiz nasıl yapabilirim bilmiyorum.
Bir kaç altınım var,acaba onları mı bozdurup versem...?Sonra o altınları çaktırmadan belki alıp yerine koyabilirim.Sizce yanlış mı düşünüyorum?
Size sorum şu;siz olsanız ne yapardınız...?
Bir kaç altın bozdurup eşimden habersiz vermem ne kadar doğru?
Offf arada kaldım; gerçekten çok zor bir durum. Kendi param olsa hiç düşünmeden elimden geldiğimce verirdim;ama bu şekilde nasıl veririm...
Bir de şöyle düşünüyorum;sonuçta bu parayı ya ilerde vermezse/veremezse...
İşte o zaman bu mebla benim için can yakıcı olur diyorum.En azından beni çok sarsamayacak bir mebla vereyim diyorum...Offf işin içinden çıkamadım. Siz olsaydınız ne yapardınız?
Artık bir şekilde buraya girip konu açmak istedim.Lütfen bana bir yol gösterin.
Daha doğrusu sorun değilde,arada kaldım resmen. Lütfen okuyanlar samimi şekilde fikrini paylaşırsa sevinirim.
Kısaca şöyle sorayım; ev hanımı olduğunuz halde (daha doğrusu eşinizden ayrı bir paranız yok yada hesaplarınız eşinizle ortak) bir arkadaşınıza borç para verir miydiniz?
Üstelik 4000-5000 tl gibi bir para...?
Durumu şöyle özetleyim...
Bir arkadaşım eşinden ayrıldı yaklaşık 1 sene önce.Nafaka falanda almıyor. Sanıyorum aileside çok destek olmuyor.
Evlendiğinde işini bırakmıştı,hangi akla hizmetse... Şimdi sıkıntı içinde tabi,iş bulamıyor.
9 ay sonra ayrılık kararı alıp yollarını ayırdılar.Her neyse;bu süre içinde sanıyorum biriktirdiği parayla bir süre kendi yolunu çizmeye çalıştı.Ya iş bulamadı ya çalışmak istemedi bunu tam bilemiyorum. Ama son zamanlarda iş aradığını ve sıkıntılı bir süreç geçirdiğini biliyordum.Bende öncesinde dost olduğumuz için "bir şeye ihtiyacın olursa söyle" tarzında yaklaşımda bulunmuştum.Gerçekten de elimden ne gelirse yapabileceğim değer verdiğim bir arkadaşımdı. Her ne kadar çok sık görüşüyor olmasakta...
Geçen hafta beni aradı ve utana sıkıla borç para istedi.
Fakat istediği para çok küçük bir rakam değil; 4000-5000 tl gibi bir mebla istiyor.
Yani tamam elimden geleni yaparım dedim de;bu para beni aşar. Zengin miyim ben sanki.
Bir kere ben çalışmıyorum. Kendime ait bir maaşım yok sonuçta; kullandığım kredi kartları eşime ait yada hesabımız ortak.Eşime dersem hoş karşılamayabilir;sonuçta bizimde harcamalarımız var. Hani bu 400-500 tl gibi küçümsenecek bir para değil ki...
Maddi durum olarak kötü değiliz çok şükür. Tabi öyle zengin,lüks yaşayan kesimden de değiliz. Sonuçta herkesin gelirine göre bir gideri var,harcamaları var. Sonuçta biz de bir ev aldık ve onun borçlarını ödüyoruz.
Elbette yardım etmek istiyorum fakat değil 4000 falan; 1000-2000 tl bile ben eşimden habersiz zor veririm...Hatta veremem.
Arada kaldım;bir yandan arkadaşımın zor durumda kalmasına üzülüyorum ve böyle bir gününde ona yardımcı olmak istiyorum;bir yandan bu parayı kendi param değil sonuçta,nasıl ödeyeceğimi düşünüyorum...
En azından paranın yarısını vereyim diyorum;tabi bunu eşimden habersiz nasıl yapabilirim bilmiyorum.
Bir kaç altınım var,acaba onları mı bozdurup versem...?Sonra o altınları çaktırmadan belki alıp yerine koyabilirim.Sizce yanlış mı düşünüyorum?
Size sorum şu;siz olsanız ne yapardınız...?
Bir kaç altın bozdurup eşimden habersiz vermem ne kadar doğru?
Offf arada kaldım; gerçekten çok zor bir durum. Kendi param olsa hiç düşünmeden elimden geldiğimce verirdim;ama bu şekilde nasıl veririm...
Bir de şöyle düşünüyorum;sonuçta bu parayı ya ilerde vermezse/veremezse...
İşte o zaman bu mebla benim için can yakıcı olur diyorum.En azından beni çok sarsamayacak bir mebla vereyim diyorum...Offf işin içinden çıkamadım. Siz olsaydınız ne yapardınız?
