SİZ KAZANDINIZ

evet büyük konuşuyorsun, ne biliyosun ne yaşadığımı nelerin sonunda kendimden vazgeçmeye çabaladığımı , kendimi parçaladığım halde psikolojik baskıyla sevgisizlikten bu hale geldiğimi evet ben bile isteye doğurdum sanane bundan derdimi anlatmam ben kimseye anlatsam da çözüm getirecek kimse yok tabikide bebeğimden soğumadım o an ki öfke ile yazdım ve buraya gelip yazdım neden biliyo musun ya kendime zarar vericektim ya buraya içimi dökücektim
bir hiç tanımadığım bir insanın beni yargılamasından kötü anne olmadığım kalmıştı o da oldu sana şimdi neler yaşadığımı anlatayım mı, normal doğum diye gittim bebeğin kalp atışı yavaşladı diye sezeryana alındım ne ağladım ne sızladım ameliyattan çıktım 1 dk bile kucağımdan ayırmadım gözünün içine baktım ziyarete geldiler şimdi bu sezeryan oldu diye 2. ci de sezeryan olucak dediler, başka biri geldi kız hamile etkilenmesin diye yürüyüşlere çıkmayayım dedim o kız geldi bana bebek çıkmış ama göbeğin inmemiş dedi, kayınvalide telefonda herkese sütü gelmedi meme ucu yok dedi ve her gün tekrarladı bunu, eş dediğim kişi başlarda onu uyardı beni savundu destekledi sadece birkaç gün sonrasında o da gerçek yüzünü gösterdi sen bu çocuğu emziremezsin dedi bebek sarılıklı doğdu sütüm gelmedi diye mamaya başvurduk şimdi bırakamıyoruz emzirmeye çalışıyorum çabalıyorum bu kadar insana rağmen, kucağıma alırım bu sıcakta bebek benden dolayı sıcak oluyor terliyor gelir alır kucağımdan üff çocuğu terletmişsin sanki ben bilerek yapıyorum emzirmek için kucağıma koyarım koca karı eşim bacağını aç şöyle otur böyle otur öyle emzirme süt geliyormu diye tepemde dikilirler, kavga da ettim hepsiyle merak edersen onu da gidereyim, en son eşle de birbirimize girdik büyük ihtimal boşanıcaz , annen eve yemek yapıp getirmesin diye benle kavga eden hakaret eden söylediğim şeylere inanmayan beni yalancı gören bana sen kadın mısın diyen sırf kendi evde rahat rahat içebilmek için herkesi evden gönderen , kendin bak bebeğe kendin yıka uzakta olan insanlar nasıl yapıyor beceriksiz misin diyen annem her gün gün içinde geliyor diye surat yapan, hamileliğimden beri hiç bir sosyalliğim yokkken beni umursamayıp bunaldım sıkıldım 1 hafta annemlere gitcez ben orda çevremle görüşcem arkadaşlarımla görüşcem işe ordan gitcem sende kalcaksın diyen ve daha biz bebekle bir düzen oluşturmamışken , benimle evlendiğine lanet okuyan , oraya gittiğimde başıma gelecekleri bildiğim için karşı çıktığım için 3 gün kalır döneriz dediğim için rezil olan ben 40 gündür güldüğüm bir gün olmadı, kendi akrabalarının kızları neşe içinde büyütüyor el bebek gül bebek bende böyle yaşıyorum çünkü kendi kızları kıymetli , al sana kafayı yemiş miyim yememiş myiim yalnız mıyım değil miyim ben bunu kime anlatsam bana acıyıp boşan diyecek, boşanıcam ama kimsenin bana acımasını istemiyorum içimi dökmek istedim yalnızlığı iliklerime kadar hissediyorum
 
İyi de tüm bu olaylardaki en masum kişi bebek. Ondan niye soğudun ki? Kocandan soğu.
 
Ay ne alaka yaaa ne alaka? Sen lohusa depresyonu yaşamışsındır hayattan soğumuşsundur, o kocasından soğumuştur, diğeri çocuğundan soğumuştur. Herkesin lohusalığı farklı, herkesin kendine.
Psikolojik bir durum bu. Buraya yazarken bunun farkında da olmayabilir ayrıca. Gidin bir doktora danışın yahu burada vaaz vereceğinize.
Lohusa depresyonu yaşayıp psikiyatristlik olan ben şu kadını anladım, o dönem çocuğumdan soğumadığım, kendimce başka dertlerim olduğu halde.
İşin içine bebekten soğuma girdiği için mi bu gudubet lohusalık lohusalıktan sayılmıyor, hayret bir şey. Bu günler geçince hissettiği duygular için utanacak. Lohusalıktan olduğunu o zaman anlayacak işte…
 
Merhaba nasılsınız daha iyisinizdir İnşaallah .Ben de iki çocuk annesiyim ilk çocuğumda çalışıyordum doğum yaptım gazlı hep ağlayan bi oğlumla kış ayinda eve tıkıldım ve hep ağlardım bende lohusalık depresyonuna girdim sütüm de azdi.İkinci hamilelekte kendimi hazırladım güya sakın olucam çevreye kulak asmicam süt yapan şeyler yiyip içip kızımı daha çok emzircem dedim ama daha beter oldu kontrol diye gittim aniden doğuma aldılar sonra kızım iki üç kere emdi ver bi daha asla emmedi memeyi tutmadı bile ve dah beter bunalıma girdim..kayinvaldeyle kavga eşle kavga sanki lohusa onlar gibi lohusanın halinden anlamıyorlar destek yerine köstek oluyorlar yavrumun bebekligi anlamadan öyle böyle geçti.Size tavsiyem fazla dışarı çıkmayan biriyseniz dışarı çıkın her gün dolaşın bebeğinizle parka gidin iyi gelir.
 
Merhaba daha da kötüyüm çünkü sürekli eleştiriliyorum eşim tarafından,diğer insanlar tarafından da meme alıyor mu baskısı annem sürekli emzir diyip duruyor eşim vardiyalı çalışıyor o gündüz uyurken bebek ağlamasın diye emziremiyorum çünkü öyle böyle değil etinden et koparmış gibi ağlıyor mama veriyorum, 1 haftadır dışarı çıkmadık en son kayınvalidelere kalmaya gitmiştik ordada evdeydik ama en azından balkona falan çıkıyorduk kendi evimizde balkonun baktığı kısım çok gürültülü ve tozlu inşaat var çıkamıyoruz odadan odaya dolanıyoruz neyse dün akşam heves ettim eşime ben teklif ettim dışarı çıkalım diye hep kendisinin dışarı çıkmak isteyinden benim hiç bişey istemememden şikayetçiydi ama tabikide burnumdan geldi sürekli eleştiri gel sen bak bebeğe bütün gün diyince de ses yok, akşam yemeğini erken yesek çıkarız her akşam böyle dedi 8-9 da yemek yiyoruz dedi bende 1-2 kez olmuş şeyi söylüyorsun napabilirim çocukla anca bu kadar oluyor günü gününe uymuyor dedim ve asla tek çeşit yemek istemez geçen gün tek çeşit yaptığımda sen böyle yapmazdın diye sorguladı acıkınca aşırı sinirli artık böyle herşeye sinirlenir oldu bişey dersin kinayeli güler annem yardıma gelir kendin yapamıyo musun evinin kadını ol ya bi çekip çevir evi bi kendine bak der vardiyalı çalıştığı için annem o yokken gelmeye çalışır ben öyle yönlendirdim kırmadan, eve gelmek için benim evden gitmemi mi bekliyo der hatta geçen gün kavga ederken annen yatmadan yatmaya eve gidiyo nüfusumuza alalım bari dedi kavga ettik, ev temiz olcak çamaşırlar yıkanmış ütülü olcak yemek olcak he bide afedersin karı koca ilişkiside olcak kadın kendine bakcak çocuğa bakacak mutlu şen şakrak olcak cilveli olacak uyuyacak uykusunu alacak ki emzirebilcek güzel giyincek onun istekleri bitmez bitmiyor da ama ben bunların birini bile tam yapamıyorum , çalışan biriydim iznim bitecek bu seferde bunun kavgası başlayacak bebeğe annemin bakmasını istemiyor benim çalışmamamı istiyor bilmiyorum napsam yaranamıyorum bu kadar laf bu kadar eleştiri sevmiyorum sanırım artık ailemi sevmiyor bunu görmüş oldum ne yaparsak hep onun ailesiyle yapıyoruz onun ailesine bağlıyız buna rağmen onun ailesiyle 1 saat mesafede oturuyoruz benim ailemle aynı yerde onun ailesiyle daha çok görüşürüz bundan yakınırsam da napayım plan yapın sizle de bişeyler yapalım diyo, mesela 1 hafta ailemle görüşmedik diyelim haftasonu mutlaka onlarda bi organizasyon vardır aile apartmanında oturuyorlar gideriz dönüşte de desem annemlere bi kahve içmeye uğrasak mı desem benim annemlere gittik ya illa seninkine de bugün gitcez der, yengesi yıllarca öyle davranmış hala daha yapıyor , beni de onunla aynı biliyor işte hangi birini anlatayım, geçen gün sinir krizi geçirdim çocuğu yatağa bırakıp kıyafetlerimle duşa girdim yoksa kendime zarar verecektim çıktım boşanalım nolur ben dayanamıyorum dedim asla kabul etmedi, ben fazlalığım evde sen beni değil aileni seviyorsun diye çıkıştı ben bundan sonra eve gelir yemek yer işe giderim sende ailenle yap napıyosan dedi 2 gün sonra geldi sarıldı sırf idare etmek için karşılık verdim ama hissim yok, maddi olarak da sıkıntılarımız var babasına borcumuz var ama hiç bu ara almayayım demiyolar, o borcu da almak istemedim beni dinlemedi bak zorlanırız dedim yok anlamadı şimdi evde bişey eksik demeye çocuğun şu ihtiyacı var demeye çekiniyorum düğünler oluyor kıyafetlerime giremiyorum haliyle almak zorunda kalıyorum en ucuzuna bakıyorum onu da gücendirmeden ama günün sonunda yine yaranamıyorum
 
Yaranmaya calisşmayın bence elinizden ne geliyorsa onu yapın çünkü agzinizla kuş da tutsanız bazı insanlara yaranamazsınız özellikle cahil insanlarla uğraşmak çok zor Bende çok fedakarlık yaptım ama yaranamadım saldım ipin ucunu artık çünkü onlara kafayi taka taka unutkanlık başladı ve kızım 28 aylıkken hiç koymadigim bir yere kahvaltı sırasında çaydanlık koydum ve bi dakka içinde unuttum kızımda yerinden kalktı ve çaydanlığın üzerine ayaklarını indirdi düşünün çaydanlık arka tarafımda yanımda yani kızımda cekyattan inerken maalesef devrildi ayağı bacağı yandı yavrumun 1 ay pansumana gittik geldik Benim unutkanlığım yüzünden neler çekti yavrum 8 ay oldu hala kötüyüm psikolojim bozuldu uyku uyuyamaz yemek yiyemez oldum kendimi hiç bir Zaman affetmicem vicdan azabı çekiyorum.Size tavsiyem bebeğinize çok iyi bakın Rabbim korusun siz de bebeği alın arabasına koyun dolaşın bırakın illa eşimle gideyim diye beklemeyin bence 4 gün önce de 12 yaşındaki oğlum bisikletten düştü bacağı yaralandı 10 dikiş atıldı Kv geldi benle kavga etti hakaret küfür eşim desen bana hak versede anasına birsey demio oda benle kavga etti siz söyleyin hangi biriyle ugrasayim cahillerle mi evlatlarimla mi Hayattaki en önemli şey evlatlarımızın sağlığı bebeğinize bakın şükür edin dua edin
 
İnsan lohusa depresyonunda ve çevresindeki tüm kan emicilerle de çevrelenince bırakın başkalarını kendinden bile soğuyor bu soğumaya el kadar bebekte dahil.. !!!!!! saçma sapan eleştirmişler.. ben sizi çok iyi anlıyorum…
Çaresizlik duygusunu yoğun yaşayan insanlar çaresiz bir yavrucağa çare olup onu besleyip büyütürken ister istemez anlık böyle duygu geçişleri oluyor… sonra neden böyle düşündüm diye kendine kızmalar tekrar hayata küsmeler tekrar bebeğe olan yetememe duygusuyla isyan sonra geri pişmanlık derken bu döngü devam ediyor…

Etrafınızda İNSAN da olmayınca boşluk hissi, anlaşılma duygusuna ihtiyaç birisi el uzatır yardım eder belki diye umutlar vs vs


Geçecek hepsi…
 
Mamaysa gerçekten mama. Anne sütü mucize ama senin psikolojin daha kıymetli. Herkesi etrafından uzaklaştır. Emmeyen çok sağlıklı bebekler de var. Sen iyilesmene odaklan. Sana yararı olmayanın ağzı da laf yapmasın.
 
Hayatımda büyüğüm ya da küçüğüme tak diye cevap verebilen bir insan olmadım ya sustum ya açıklama yaptım ama artık yoruldum söz konusu annelik söz konusu yetersizlik çok bunaldım hiç hayal ettiğim gibi olmadı
 
Bazen hayal kırıklığına uğrayabiliriz ama bu yol sizin onlar da yolunuzdaki taşlar. Şöyle düşünün ben kirilacagima onlar kırılsın, beni uzuyorsa onlar da üzülsün. En bencil olmanız gereken dönemdesiniz. Siz susturamiyorsaniz eşiniz susturacak. Ek gıdaya geçince o açığı kapatırım diyin. Bazen kirilmamak için kırmak gerekir. Sizi seven yaninizda sevmeyen de ardinizda kalsın. Şuan size ve sevginize muhtac bir bebek var en önemlisi sizin size ihtiyacınız var. Bu günler geçecek emin olun. Derin bir nefes alın ve kendinize odaklanın. Hayırlısıyla sağlıkla huzurla büyütün siz mukemmel bir anne oldunuz
 
Dirdirci koca hayattan sogutur. Ne yaparsaniz yapin ama sakın isten ayrilmayin. Issiz kalirsaniz bu sefer daha yeni para verdim ne aldin, ne yaptin, para kalmadi vs diye ekonomik siddete baslayacak. Iyice psikolojiniz bozulacak. Ise giderseniz hem sosyallesme ihtiyacinizi giderecek hem paranizi kazanip bu adama bagimli olmayacaksiniz. Adam sizi yalnizlastirmaya calisiyor cok dikkatli olun. Ailenizden soyutlayip isinizden olmanizi bekliyor. Tamamen ona bagimli yasamanizi istiyor. Dedifim gibi cok dikkatli olun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…