Şuan kucağımda 40 günlük bebeğim var ama 1 gün bile mutlu uyanıp geçirdiğim günüm olmadı kucağımda bebeğe bakan bir bakıcıyım sadece o kadar çok ağlıyor ki rengi değişiyo resmen sadece acıktığında değil herşeyde aynı tonda aynı feryatta bir ağlama artık ya evi terkedicem ya kendimi bi yerlerden atıcam, sarılıkla doğdu sütüm gelmedi mama verdik meme ucu yok diye tutmadı uç taktık 2 kere çekip yoruldu aman sarılığı artmasın diye mama verdik mama verdikçe memeyi unuttu birkaç gündür memeye alıştırmaya çalışıyorum 3 saat meme de durdu emdi de yerine yatırdım 10 dk sonra feryat figan ağlamaya başladı 60 ml mama verdik sanki hiç emmemiş gibi o emiyor diye sağım yapmayı da bıraktım o emdikten sonra sağdım ya az geldi ya hiç gelmedi üstüne bide regl oldum iştahım yok su içemiyorum ya vaktim olmuyo ya aklıma gelmiyor, bütün bunları yaparken her kafadan çıkan ses te cabası üzüldüğümü görmüyorlrmış gibi başımda ah vah diyolar kendi annemde dahil , sanki ufacık bebek bile bana kafa tutuyor ondan soğuyayım sevmeyeyim istiyor moral moral diyolar ya ben yüksek tutmaya çalıştıkça her taraftan herkes beni bitirmeye çalışıyor, ben pes ettim artık mamaysa mama hayattan soğudum başkalarıyla kıyaslanmaktan soğudum laf işitmekten bebekten soğudum siz kazandınız