Hak veriyorum herkese . Nasıl bu kadar kendimden 9 yaş büyük birine takıntı yaptım anlamıyorum. Sabah uyanıyorum aklımda akşam yatıyorum aklımda. Şimdi annemlerle gezmeye gideceğiz hala hevesim yok. Sırf benim enerjimi aldı diye. Kendisi son görülmesini de kapatmış. Napmaya çalışıyorsa artık. Bir gün buraya uzun uzun her şeyi yazmak istiyorum. Ki dönüp bakayım tekrar tekrar hatalarıma .. şu mesajların üzerine nasıl dönmez diyorum. Az önce işyerinden biriyle konuştuk benim hakkımda nasıl o çocuğa bakar bu kız artık bütün değerini herkesin gözünde yerle bir etti diyorlarmış Senin hakkında işte köyden geldi orada yalnız ona sarılıyor diyorlarmış hakkımda .. belki sevdim sevginin nedeni mi olur. Ama bu adam bana bir gram sevgisi olsa yazmaz mı bir de uzaktayız . Anlamadığım şey onun ınstagramında fotoğrafımızı paylaşmıştı kaldırmamış ikisini de . Madem benimle konuşmak istemiyorsun neden resimlerimiz duruyor. Son mesajı dün attım sizce bi daha yazar mı ? Biliyorum diyeceksiniz değer vermiyor diye konuşma diye .. hareketlerinin altında anlam aramaya çalışırken çok yoruluyorum ( yeşil kutucuklar benim yazdıklarım) ‘ yazarsada kesin yine bir şey olmamış gibi yazacaktır. Bende yine aynı davranacağımdır . Ama vazgeçmek isterken nasıl ona saplanıyorum sürekli