Selam arkadaşlar.
Benim sorum hiç sır tutamayan annemle ilgili…
Yaşım 31 ve 1,5 yıllık evliyim.
Nezaman bişey anlatsam özel mesela evliliğimde sıkıntılarım oldu oluyor herkes gibi , gidip erkek kardesime anlatiyor.. Hatta tutamiyor gidip telefonda memlekette annaneme bile anlatabiliyor.. Defalarca uyardim kimseye anlatma diye ama zaman geciyor bakiyorum anlatmis bile..
Erkek kardeşim annemle yalniz yaşıyor ve çok yakiniz oyuzden çekineceğim bişey yok ama hayatimda olan biten herşeyi bilmesine, hakim olmasina istemiyorum neticede.. Kardesimi ilgilendiren bir konuda yok ne diye herseyi anlatiyo anlamiyotum. Cokta tartistim kisa annemle bu konuda yine ayni Yine ayni.
Anlatincada ikisinede yeri geldiginde elestirmek icin kendilerinde hak göruyolar ozamanda kendime kiziyorum mesafeyi iyi ayarlayamadim diye…
Annem yeri geldi evliliğimide etkilediği oldu, kötu niyeti olmasa bile ayni şey nışanlıykende oldu. Eşimin ailesi kötü davranışlar sergilediler hala oluyor ama eşimle herşeyi idare ediyoruz çok şükr.
Eskiye bakarak daha az görusuyorum annemle, haftada bi felan. Bi kac kez msjlasiyoruz annrmle haftada gunluk öyle nasilsin gunun nasil geciyor gibisinden. Annem kendi der arkadasa guvenme bugun ark olur yarın ne olur bilemezsin diye. Bi nebze dogru gidip kimlere sır söyler bilemezsin. Cok guvendigim bir iki dostumla dertlesebilirim evet ama örnek olarak bir yakin dostumun annesiyle annem arkadas, gidip anlatabilme ihtimali var kücükte olsa.
E biz kimle dertleşelim, çok kötu bi durum gerçekten … bunu yaşayanlar varmi? Sizin çözümümuz nedir? Ben bundan sonra hiç bi detay fln vermek istemiyorum hayatimda.. Annem çok iyi çok destekçidir ama sıkıntılarım olduğunda annemle asla paylaşmak istemiyorum artik..
Okadar sinir bozucu bi durumki… üstüne suan hamileyim iyim Cok sükür ama hormonlarin etkisiyle daha çok kızıyor kırılıryorum..
Benim sorum hiç sır tutamayan annemle ilgili…
Yaşım 31 ve 1,5 yıllık evliyim.
Nezaman bişey anlatsam özel mesela evliliğimde sıkıntılarım oldu oluyor herkes gibi , gidip erkek kardesime anlatiyor.. Hatta tutamiyor gidip telefonda memlekette annaneme bile anlatabiliyor.. Defalarca uyardim kimseye anlatma diye ama zaman geciyor bakiyorum anlatmis bile..
Erkek kardeşim annemle yalniz yaşıyor ve çok yakiniz oyuzden çekineceğim bişey yok ama hayatimda olan biten herşeyi bilmesine, hakim olmasina istemiyorum neticede.. Kardesimi ilgilendiren bir konuda yok ne diye herseyi anlatiyo anlamiyotum. Cokta tartistim kisa annemle bu konuda yine ayni Yine ayni.
Anlatincada ikisinede yeri geldiginde elestirmek icin kendilerinde hak göruyolar ozamanda kendime kiziyorum mesafeyi iyi ayarlayamadim diye…
Annem yeri geldi evliliğimide etkilediği oldu, kötu niyeti olmasa bile ayni şey nışanlıykende oldu. Eşimin ailesi kötü davranışlar sergilediler hala oluyor ama eşimle herşeyi idare ediyoruz çok şükr.
Eskiye bakarak daha az görusuyorum annemle, haftada bi felan. Bi kac kez msjlasiyoruz annrmle haftada gunluk öyle nasilsin gunun nasil geciyor gibisinden. Annem kendi der arkadasa guvenme bugun ark olur yarın ne olur bilemezsin diye. Bi nebze dogru gidip kimlere sır söyler bilemezsin. Cok guvendigim bir iki dostumla dertlesebilirim evet ama örnek olarak bir yakin dostumun annesiyle annem arkadas, gidip anlatabilme ihtimali var kücükte olsa.
E biz kimle dertleşelim, çok kötu bi durum gerçekten … bunu yaşayanlar varmi? Sizin çözümümuz nedir? Ben bundan sonra hiç bi detay fln vermek istemiyorum hayatimda.. Annem çok iyi çok destekçidir ama sıkıntılarım olduğunda annemle asla paylaşmak istemiyorum artik..
Okadar sinir bozucu bi durumki… üstüne suan hamileyim iyim Cok sükür ama hormonlarin etkisiyle daha çok kızıyor kırılıryorum..
Son düzenleme: