Uzun süre önce tanıdığım yıllar sonra karşılaştığım ve sevdiğim biriyle sözlüyüm. yaklaşık 1 senedir konuşuyoruz.
küçükken anne baba sevgisinden mahrum kalmış babasından uzak yaşamış biri. lise zamanında babasıyla annesini kendi çabalarıyla barıştırmış. hep paraya alışmış ama çalışmayı da çok seviyor.yan gelip yatacak biri değil ticaret kafası var..evde tek çalışan da o,evin yükü onda.
evde huzuru yok anladığım kadarıyla. aslında eski olayları hatırlayıp ailesinin her yaptığı gözüne batıyor büyütüyor. hep bi an önce evlensem de kurtulsam onlardan derdinde. yaşıtlarına göre çok olgun. çocukca şeyler yapmaz saçmalamaz. ama gelin görün ki bişeye sinirlensin,işler yolunda gitmesin söylediğim ufacık bi laf bile büyüyor,ilgilenmiyosun desem bile bağırıp çağırıyor. tabi telefonda. yanımda sessiz huzurlu.kin tutma huyu da yok büyütmez unutur geçer,açmaz konuyu ama korkuyorum alışkın değilim. geçenlerde ben kardeşine evde bi sorun mu var abin dengesiz gibi soru sordum. hani tek danışabileceğim kişi o da yenge evden dolayı dedi. bu mesajımı görüp kızmış. 2 gün ne söylesem kızdı. hatta bi ara gerizekalı mısın dedi. tabi üzüldüm dokundu bana. sonra söyleyince hatırlamak istemiyor boşver diyor ama. aklımda süreli o lafları. bu 2.gerizekalı deyişi ve bi kaç kere de bağırmıştı. ben bi konuya kızılınca tartışalım bitsin diye üsteliyorum,o da konuşmayalım üzmeyelim birbirimizi diyor da ben üstüne gidince bağırıyor sanırım. korkuyorum ya evlenince böyle hakaret ederse ben unutamazsam,kaldıramazsam..Eskiden de böyle değilmiş,sakin,annesine felan çıkışmayan biriymiş. 2-3 senedir varmış sinir ama büyütüyo muyum ki.