Arkadaşlar Merhaba,
Öncelikle belirteyim. Sevgili
@Mune ablanın bilgisi dahilinde ikinci üyelik açtım. Hali hazırda aktif bi üyeyim. Tanıdıklar olabilir diye buradan yazmak istedim.
Aylar önce biten bir nişanlılık sürecim oldu. Maddi manevi inanılmaz derecede sömürüldüm, 4 yıllık bi ilişkiydi, masumdum, iyi niyetliydim, hatta belki saftım vs. vs. suistimal edildim sonuç olarak. Sonra aldatıldığımı öğrenince kendime acı çektirmekten vazgeçtim ve kangren olan uzvumu kestim attım, çıkarttım hayatımdan bu adamı (Benle birlikteliğinin son 7 ayında diğer kız ile birlikteymiş). Ayrıldığımda düğünümüze 2 ay kalmıştı, yani son güne kadar her ikimizi de idare edecekmiş zat-ı muhterem. O gün kızı da aradım, anlattım, tabi bana inanmadı. Ben de sen bilirsin dedim kapattım konuyu.
Gel zaman git zaman hayatım düzene girdi, bitiremediğim akademik çalışmalarımı tamamladım, iş yerimde terfi aldım, yurt dışına çıktım geldim vs. herşey iyi gidiyordu. Hatta hayatıma da biri girdi bu dönemde, şükür edecek kalitede bir ilişki yaşıyorum şimdilik, tabi tecrübeler herşeye hazır olmamı da hatırlatıyor her daim.
Kısa özetten sonra bende ipleri koparan dün akşamki olaya geleyim,
İş çıkışı biraz yorgundum ve 6 gibi uzandım uyuyakalmışım. Annem, babam, kardeşim, komşum, iş arkadaşlarım, kuzenlerim birçok kişi deli gibi aramış. Uyandığımda öyle korktum ki aileme birşey oldu sandım.
Zat-ı muhterem evleniyormuş, saydığım herkese davetiye göndermiş. Be adam!! Ben seni sildim, ne halin varsa gör, git cehennemin dibinde evlen, bana ne. Benim ailemi, annemi, babamı üzmeye ne hakkın var!
Neyse saatler süren 'İyiyim, yok niye üzüleyim, hayır hayır gelmenize gerek yok, yok gelirim yarın işe, güçlüyüm ben merak etmeyin' li konuşmalardan sonra sabah 4'e kadar uyuyamadım, sabah da işe gitmek için uyanamadım.
Tabi bende ipler koptu ya, sabah aradım o haysiyetsizi, dedim ki; "Davetiyeni aldım, tebrik ederim. Bekle ben de geliyorum düğününe, sana altın takacağım!" derken yüzüme kapattı. Neyse o sinirle kızı aradım (Mobilyalarım, perdelerim, beyaz eşyam, altınlarıma kadar kendisine hediye edildiğini, aslında onları benim aldığımı, gerekirse faturalarını bile kendisine ileteceğimi söyledim. Sonra da dedim ki; maddi borçlarını ve kendi nişanımda ailemin taktığı altınları göndermezse kına, düğün, gelin almaya kadar tüm etkinliklere ben de geliyorum, o şerefsiz hırsızı 7 sülalesine rezil edeceğim. Basına da haber yaptıracağım (yaptırabileceğimi bilirler). Bu arada altınlar babasının özel kasasındaydı, emaneten vermiştim.
Bu arada malum kız ile nişanlandıktan sonra hala bana özür mailleri, beni affet çiçekleri göndermeye devam ediyordu. Mailler, mesajlar vs. hepsi kayıtlı duruyor, sabah kıza da söyledim. Bana iletir misin mailleri dedi. Tamam dedim ama sonra düşündüm, ya kız benim yüzümden terk ederse? Aklı başında koca insan, ben göstereceğimi gösterdim, biraz da kendi araştırıp öğrensin öyle değil mi? Yani mailleri iletip iletmemekte de kararsız kaldım. Birisi bana böyle bi iyilik yapsa, düğün öncesi hayatımı kurtardın diye teşekkür ederdim o da ayrı tabi ama bakış açısı işte.
Şimdi aylar sonra mevzu para veya altın mı diyeceksiniz? Yok vallahi değil, sadece hala beni tahrik etmeye çalışması, ş....liği, pislik yapması kanıma dokunuyor. Sen kaşındın hesabı yani. Derdim para olsaydı elimde nişanda çekilmiş takı görüntüleri bile var, verirdim bi avukata uğraşsın dursun. Ama yok, dellendirdi beni, uyuyan canavarı uyandırdı karaktersiz!
Dün geceden beri düşünüyorum, karakolluk dahi olsam gidip orada huzurunu kaçıracağım. O benim yaşlı anamı babamı 1000 km uzakta gecenin bir yarısı huzursuz ederse bunun bedelini ödemeli öyle değil mi? Bu adam dolandırıcı, beni de dolandırdı, işte kanıtları diye kendimi hayal ediyorum o derece koptum yani :)
Evet, ben böyle kontrolsüz birisi değilim, haklısınız :) Ama sabır da bir yere kadar arkadaşlar, birisi bu adama diş göstermezse böyle hadsiz hudutsuz davranmaya devam edecek. Kendisini kraliyet ailesinden zanneden, kendi hariç kimseyi insan yerine koymayan, iyi yalan söyleyen bu sinsi adama bi bedel ödetmeliyim artık. Hatta öyle bi bedel olmalı ki 60 yaşındaki anamı babamı aklına getirdiğinde korkudan içi titremeli,
Dün geceden beri sağlıklı düşünemiyor olabilirim, lütfen bana bi yol gösterin.
Bu arada destan yazmışım affedin, şimdiden değerli görüşleriniz için teşekkür ederim.
Sevgiler
mutluluklar." Yazar yollardım. Ne halleri varsa görsünler sonrasında.
