Şikayet ettim, pişmanım

sakura21 .!.:

İyi geceler herkese, bir süreliğine yurtdışındayım, konuyu da kimseyle doğru düzgün konuşamadım ve içimden geçenler doğru mu yanlış mı nasıl düşünmeliyim bilmiyorum lütfen beni yargılamayın sadece doğruyu başkalarından da duymaya ihtiyacım var..
Burda bir arkadaşım var bana birini ayarlamak istedi. Kendisi de Türk. Kabul ettim gidip görüştüm, aslında oturup konuştuğumuzda ondan etkilendim, yani sevgili olsak kabul ederdim belki, ama kendisi ciddi düşünen biriydi tabi bende ciddi düşünüyorum o yüzden tek kurşunumu ona harcamaya değer görmedim. Ne bileyim içime sinmeyen bir şeyler vardı işte tam anlamıyla aradığım bu diyemedim ve kendisini reddettim. Evet etkilendim ama uzun süredir bir erkekle oturup güzel bir muhabbet etmediğim için mi etkilenmiştim yoksa gerçekten onu beğendiğim için miydi bunun üzerinde çok düşündüm, Cevabını kendime veremedim. Velhasıl çok NET bir dille reddettim Ama o çok ısrar etti, defalarca yazdı aradı feysbuktan defalarca engellediğim halde mesaj attı, 7-8 numarasını engelledim, ben engelledikçe başka numara aldı, vazgeçmesi beni rahat bırakması için ricalar ettim (konuşmalarım hep çok resmiydi) yetmedi hakaretler ettim ama bana mısın demedi ve bu durum beni çok korkuttu. Onu engelledim diye bir mesajında azarlayıp tersleyip zaten sana aşık değilim sadece evlenebileceğim bitişi olduğunu düşündüm deyip, başka mesajında beni çok sevdiğini aşık olduğunu nolursa olsun evlenmek istediğini söylüyordu ve bunlar onun dengesiz takıntılı biri olduğunu düşünmemi sağladı, bende gerçekten endişelenmeye başladım. Babama durumu anlattım, Babam çocuğu bizzat tanıyor o yüzden ilk bana ısrar ettiğini söylediğimde kendisini gidip insan gibi uyardı, çocuk özür diledi. Bir daha yapmayacağına hem benden hem babamdan özür diledi. Aradan sadece bir hafta geçti ve bizimki yine tacize başladı. Bu sefer babama söylemeyecektim çünkü muhtelemen çocuğu dövecekti ve böyle bir şey yaşansın istemedim ama bir yandan da Napsam diye düşünmeye başladım. Başka sevdiğim bir aile büyüğüne durumu anlattım, akıl istedim. Sağolsun o da babamı arayıp haber vermiş. Babam öğrenince köpürdü, Türk derneğinin yemeği varmış akşam , babam yemekten önce beni aradı polise gidicez yarın dilekçe yaz dedi tamam dedim, telefonu kapattım ve kapattıktan sonra ortamda çocuğu görünce sinirinden dayanamayıp üzerine yürümüş bağırmış 9-10 kişi zor ayırmışlar. Çocuk ortamdaki herkese rezil oldu.( hep tanıdıklar) Ertesi gün de polise gitti ve polis de bir daha yapması durumunda tutuklanacağını söyleyerek onu uyardı. Telefon numaramı değiştirdim.
Olayların üzerinden iki üç gün geçti tabi ondan hiç ses Seda yok. Benim sorunum ise şu, neden bilmiyorum ama onun için üzülüyorum. Çok mu üzerine gittik, burda polisin işin içine girmesi baya ciddi bir şey, hem babam herkesin içinde dövmeye kalktı hem polis uyardı hem çalıştığı yerden uyarı aldı... beni çok bunalttı üzerime çok geldi çok korkuttu ama olanlardan sonra onun için üzülüyorum. Bunu bu hale kendisi getirdi laf dinlemedi gayet medeni şekilde davrandık kar etmedi, doğru mu yaptım çok mu üzerine gittim şimdi kendini nasıl hissediyordur diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Hatta nerdeyse gidip özür dileyecek kadar üzüldüm kendisi için.. Ne diyorsunuz bu konuda lütfen bana yardımcı olun.. teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Durch .!.:

Adam yolunu kesmemiş karşına çıkmamış.
En başta numaranı değiştirseydin bu kadar uzamazdı olay.

Genişletmek için tıkla...