Neden olmasın?
Denemeden bilemezsiniz hayatın ne getireceğini.
Evlenmeden önce bekar hayatınız vardı, evlendiniz değişti, boşanırsınız yine değişir ve akar gider.
Geçinemem mi diyorsunuz? Çalışana ekmek var.
Ev bulamam, döndüremem tek başıma mı diyorsunuz? Ev arkadaşları bulunur, ilanlar var. Sorup soruşturursunuz atıyorum 3 kız çıkarsınız bir eve, çalışır, olur gidersiniz.
Beslemek, bakmak zorunda olduğunuz çocuğunuz mu var? Yok. Sadece kendi canınızdan sorumlusunuz.
Bunlar imkansız değil, sadece bir adımla başlar.
Dört yanınıza görünmez duvarlar örüyor korkularınız. Oysa ki o evin içi daha korkunç olmalı.
"Acaba bu kez neye sinirlenip dövecek?" bekleyişi ile yaşamak, bu en ağırı değil mi?