Müthiş bir hikaye sizinki ve anlatımınızda çok içten. Bende yutkunamıyorum şu an. Boğazıma takılıyor nefesim. Bebeğinizin mekanı zaten cennet. Rabbim size de sabır versin. Hepimiz bir gün öleceğiz. Öbür taraf nasıl bir yer bilmiyoruz ama sevdiklerimizle kavuşacağız en nihayetinde.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...
- Konu Sahibi 24kasim
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- sezeryan doğum
- 24 Şubat 2022
- 2.530
- 5.879
- 88
- 33
Burada özet geçtim aslında. Tüm hikayemizi anlattığım bi post açmıştım. Onu da buraya ekliyorum. Belki okumak isteyen olur. Çok zordu ama yaşandı. Yaşadım. Her anı içimde hep yara olarak kalacak.
Arya'nın hikayesi
Amin canim amin
doktor bana 6 ay sonra düşünebilirsin demisti 8 ay sonra falan hazır hisettim kendimi ama hemen olmadi birazda psikolojik galiba 1 bucuk sene sonra hamile kalabildimBende 11 ocak 2022 de oğlumu kaybettim sizinkini ne sebepten kaybettiniz
Başınız sağolsun çok acı deneyimlere sahip konu altında yazanlar aslında benimki dekolman nedenli oldu 34 haftada düşünsenize ben oğluma eşyalar alırken o beni bırakti gitti
- 26 Ocak 2022
- 309
- 380
- 33
Başınız sağolsun , ben plesanta previadan kaybettim , sizin nasıl oldu ,i?
- 16 Mart 2022
- 434
- En iyi cevaplar
- 1
- 468
- 33
- 40
Merhaba cennet kuşu anneleri. Hepinizin başı sağolsun.
19 ocakta doğum yaptım 37+5 hiç bir sıkıntım yoktu herşey normaldi güle oynaya gittik odamızı süsledik. Ama o doğum zamanı ameliyat haneye girdiğimde kaçmak istedim sanki sonra kendi kendime kızdım saçmalama sen bir doğum daha yaptın neden korkuyorsun diye. Bir tane 9 yaşında oğlum var çok şükür Allah'ıma tutunacak dalımmış meğerse. Spinal anestezi yapılırken tekme atıyordu oğlum son annesine vurmasıymış meğerse. Doğum oldu dediğin gibi meleğim ağlamadı . Ama yaşıyordu solunumu yavaşlamış hemen sağ tarafımda kalp masajı yaptılar ağladı sesini duydum kuzumun çok şükür dedim ama sonrası yok bende beni bayıltmışlar o anda.doğum sırasında bebeğin eşi parçalanmış onu temizlemek uzun sürmüş doktorum dediki rahmini kurtardık. Gözlerimi açtığımda yavrumun kıyefetleri orda duruyordu. Bebeğim nerde dedim ses yok. Oda gittik ortalık yıkıldı bağırtımdan eşimde yok ortada herkes ağlıyor.annem dedi bebek iyi ama küveze girmesi lazımmış. Soğuk uygulama sadece başka özel hastahanede varmış. Benim doğum yaptım özel hastanede yokmuş. Eşim ne gerekiyorsa yapılsın demiş hemen ambulansla sevk etmişler.bebek ilk solunum azlığı yaşadığı için oksijensiz kalıp beynine zarar vermesin diye 3günlük bir küvez olacaktı. Perşembe taburcu oldm koşa koşa oğlumu görmeye gittim. Heryeri kablo doluydu.Ordaki doktor beni o gün orada öldürdü. Siz dedi enfeksiyon kapmışsınız bebeğin durumu kritik böbrekler çalşmıyor çiş yapmıyor dedi.kriz geçirdim.orada ağlıyarak sütümü sağdm bıraktm. Ben doğumdan 2gün önce kan ve idrar testi verdim sürekli değerlerime bakldı enfeksiyon olsa bilirdim. Hiç birşeyim yoktu. Cmrtesi sevindirici haber aldk böbrekleri düzelmiş çişini kendi yapmış.umutlandık dedikki pazrtrsi oğlumuz gelecek.23 ocak Pazar sabah aradılar kanama geçirdi müdahale ettik durumu kritik diye. Eşime dedim git hastahaneye bebeği görmek istiyorum de diye elim gitmiş süt göndermiştim almışlar sütü. Bebeği görmek istiyorum diyince doktoru çağırmşlar. Meğerse oğlum cennet kuşu olmuş. Akcigerlerinde 2 sefer kanama geçirmiş birini durdurmuşlar ikinciyi durduramamışlar. 57 gün oldu göz yaşım dinmiyor 20 gün boyunca hergün gittim mezarına şimdi haftada 2 gidiyorum acısı çok büyük yarası çok derin ARDA'm yarım kalmış hikayem kapanmayan yaram biz seni çok sevdik meleğim.oğlumu kaybettikten sonra bu topiği baştan sona okudum. Yazmak istedim cesaret edemedim. İnstagramda ne kadar paylaşım yapan sayfalar varsa takip ettim okudum tekrar tekrar. Bu acıyı yaşayan malesef ilk ve son olmayacağım bebekler çocuklar ölmese keşke ama kader
Arya eva yı da okudum instagramda Allah ım sizede sabır versin
19 ocakta doğum yaptım 37+5 hiç bir sıkıntım yoktu herşey normaldi güle oynaya gittik odamızı süsledik. Ama o doğum zamanı ameliyat haneye girdiğimde kaçmak istedim sanki sonra kendi kendime kızdım saçmalama sen bir doğum daha yaptın neden korkuyorsun diye. Bir tane 9 yaşında oğlum var çok şükür Allah'ıma tutunacak dalımmış meğerse. Spinal anestezi yapılırken tekme atıyordu oğlum son annesine vurmasıymış meğerse. Doğum oldu dediğin gibi meleğim ağlamadı . Ama yaşıyordu solunumu yavaşlamış hemen sağ tarafımda kalp masajı yaptılar ağladı sesini duydum kuzumun çok şükür dedim ama sonrası yok bende beni bayıltmışlar o anda.doğum sırasında bebeğin eşi parçalanmış onu temizlemek uzun sürmüş doktorum dediki rahmini kurtardık. Gözlerimi açtığımda yavrumun kıyefetleri orda duruyordu. Bebeğim nerde dedim ses yok. Oda gittik ortalık yıkıldı bağırtımdan eşimde yok ortada herkes ağlıyor.annem dedi bebek iyi ama küveze girmesi lazımmış. Soğuk uygulama sadece başka özel hastahanede varmış. Benim doğum yaptım özel hastanede yokmuş. Eşim ne gerekiyorsa yapılsın demiş hemen ambulansla sevk etmişler.bebek ilk solunum azlığı yaşadığı için oksijensiz kalıp beynine zarar vermesin diye 3günlük bir küvez olacaktı. Perşembe taburcu oldm koşa koşa oğlumu görmeye gittim. Heryeri kablo doluydu.Ordaki doktor beni o gün orada öldürdü. Siz dedi enfeksiyon kapmışsınız bebeğin durumu kritik böbrekler çalşmıyor çiş yapmıyor dedi.kriz geçirdim.orada ağlıyarak sütümü sağdm bıraktm. Ben doğumdan 2gün önce kan ve idrar testi verdim sürekli değerlerime bakldı enfeksiyon olsa bilirdim. Hiç birşeyim yoktu. Cmrtesi sevindirici haber aldk böbrekleri düzelmiş çişini kendi yapmış.umutlandık dedikki pazrtrsi oğlumuz gelecek.23 ocak Pazar sabah aradılar kanama geçirdi müdahale ettik durumu kritik diye. Eşime dedim git hastahaneye bebeği görmek istiyorum de diye elim gitmiş süt göndermiştim almışlar sütü. Bebeği görmek istiyorum diyince doktoru çağırmşlar. Meğerse oğlum cennet kuşu olmuş. Akcigerlerinde 2 sefer kanama geçirmiş birini durdurmuşlar ikinciyi durduramamışlar. 57 gün oldu göz yaşım dinmiyor 20 gün boyunca hergün gittim mezarına şimdi haftada 2 gidiyorum acısı çok büyük yarası çok derin ARDA'm yarım kalmış hikayem kapanmayan yaram biz seni çok sevdik meleğim.oğlumu kaybettikten sonra bu topiği baştan sona okudum. Yazmak istedim cesaret edemedim. İnstagramda ne kadar paylaşım yapan sayfalar varsa takip ettim okudum tekrar tekrar. Bu acıyı yaşayan malesef ilk ve son olmayacağım bebekler çocuklar ölmese keşke ama kader
Arya eva yı da okudum instagramda Allah ım sizede sabır versin
- 24 Şubat 2022
- 2.530
- 5.879
- 88
- 33
Amin. Evlat acısını Allah bir daha hiç kimseye göstermesin.
- 16 Mart 2022
- 434
- En iyi cevaplar
- 1
- 468
- 33
- 40
- 2 Mart 2022
- 230
- 134
- 23
- 34
03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim
Nasıl dayanıcam bilmiyorum
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum 2 defa negatif çıktı. İnsan bir neden arıyor hani şu sebepten dense açım hafifler mi hayır. Bu acı hafiflemez. Allah herkese sabırlar versin cennet kuşu anneleri.
Tekrar hamile kalmak istiyorum ama sezeryanlı olmak beni deli ediyor. Belki diyorum belki meleğimin kardeşi olsa biraz olsun açım diner mi
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim
Nasıl dayanıcam bilmiyorum Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum 2 defa negatif çıktı. İnsan bir neden arıyor hani şu sebepten dense açım hafifler mi hayır. Bu acı hafiflemez. Allah herkese sabırlar versin cennet kuşu anneleri.
Tekrar hamile kalmak istiyorum ama sezeryanlı olmak beni deli ediyor. Belki diyorum belki meleğimin kardeşi olsa biraz olsun açım diner mi
- 24 Şubat 2022
- 2.530
- 5.879
- 88
- 33
Lütfen acele etmeyin. Kendinizi eksik hissediyorsunuz biliyorum. Ama bakın küçücük bedenler çok büyük savaşlar veriyorlar. Şayet genetik ise yine aynı şeyi yaşayabilirsiniz ve bu çok ağır gelir size. Üstelik bebeğiniz özel gereksinimli olarak yaşarsa bir de onun acılarına çare olamazsanız daha çok yakarsınız kendinizi. Tevekkül edin. Siz elinizden geleni yapın önlemleri alın ve sağlıkla bebeğinizi kucağınıza alın. Geç olsun ama Allah bir daha acı göstermesin.03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum 2 defa negatif çıktı. İnsan bir neden arıyor hani şu sebepten dense açım hafifler mi hayır. Bu acı hafiflemez. Allah herkese sabırlar versin cennet kuşu anneleri.
Tekrar hamile kalmak istiyorum ama sezeryanlı olmak beni deli ediyor. Belki diyorum belki meleğimin kardeşi olsa biraz olsun açım diner mi
- 2 Mart 2022
- 230
- 134
- 23
- 34
İnanın ben kendimi tanıyorum oğlumun kardeşi olsa biraz olsun kendimi iyi hissederim. Hemenden kastım tabiki şimdi değil genetik sonucu bi çıksın ki yakında çıkar. Dikişlerim biraz daha toparlansın. 5-6 ay içinde tüp bebekse tüp bebek ( genetikse ) değilse normal yolla yine düşünüyorum. Tabiki geç olsun güç olmasın Allah sağlıklı bebekler nasip etsin. Ama bu şekilde kafayı Yicek gibiyim kendimi çok eksik hissediyorum.
- 24 Şubat 2022
- 2.530
- 5.879
- 88
- 33
Umarım her şey gönlünüzce olurİnanın ben kendimi tanıyorum oğlumun kardeşi olsa biraz olsun kendimi iyi hissederim. Hemenden kastım tabiki şimdi değil genetik sonucu bi çıksın ki yakında çıkar. Dikişlerim biraz daha toparlansın. 5-6 ay içinde tüp bebekse tüp bebek ( genetikse ) değilse normal yolla yine düşünüyorum. Tabiki geç olsun güç olmasın Allah sağlıklı bebekler nasip etsin. Ama bu şekilde kafayı Yicek gibiyim kendimi çok eksik hissediyorum.
bekleyin vakti gelecektir. Allah en güzel en iyi vakitte nasip etsin bize- 10 Mart 2022
- 173
- 32
- 28
- 34
Hocam merhaba burası yeri mi bilmiyorum size danışmak istedim. . Sadece otururken ya da ayaktayken bacaklarımda soluk beyaz lekeler beliriyor. Ayaktayken bacağım biraz kızarıyor ve sanki bazı yerlere kan gitmiyor gibi beyaz solgun lekeler ortaya çıkıyor düğme bozuk para büyüklüğünde. Uzanıp yatınca hemen kendiliğinden geçiyor kaşıntı kabarıklık yok. Damar tıkanıklığı belirtilerinden biri mi bu durum ? Nedir bu cildiyeye mi gitmem lazım kalp damar doktoruna mı ?
Sağolun sizinde başınız sağolsun ben 37+3 günlükken sezeryanlı bir şekilde doğum yaptım bebeğim 5 gün küvezde kaldı ciğerleri gelişmemiş dediler daha farklı metabolik sıkıntılarıda var dediler hastalığına persistan pulmoner hipertansiyon dediler kuzum dayanamadı 5 günün sonunda vefat etti
Öyle oluyor Rabbim sabrımızı artırsın bizim bütün eşyalarımız kaldı giyemedim meleğim sadece ilk giydiği kıyafeti kaldı banada
Acimin üstünden 2 bucuk sene geçse de melegimin kardeşi şu an kucagimda olsa da yine de ayni şekilde yanıyor canim her yeni hikaye okuduğumda ayni acıyi en derinden her seferinde hissediyorum03.02.2022 regaip kandilinde sezeryan doğum yapıp bebeğimi kaybettim.
Aslında bebeğim 28.haftaya kadar gayet sağlıklıydı hamileliğim çok güzel ilerliyordu.28.haftada rutin kontrole gittiğimizde doktorum bebeğimin kalbinde sol kapakçıkta büyüme gördü ve anlam veremedi.En son 2 hafta önce geldiğimizde herhangi bir problem yoktu. Doktorumda şaşkındı,bizde. Hemen 22.haftada gittiğim perinatoloji doktoruna gittik, o da aynı şeyi söyledi ve kalbinde ritim bozukluğu da vardı aynı zamanda.Geçen hafta grip atlattığımı söyleyince belki de ‘sende vardır kalbinde bir ritim bozukluğu bebeğinde ondan etkilenmiştir hemen bi doktora görün eğer sende bir sıkıntı yoksa çocuk kardiyolojisine görün’dedi. Hemen randevu aldık gittik ve ilk defa bende bi sıkıntı olsun diye dua ettim çünkü sıkıntı bendeyse bir ilaçla halledilebilirmiş.Bende çıkmayınca çocuk Kardiyolojisine gittik. Doktor baya bi inceledi ilk defa gördüğüm bir bulgu ben bunu bir araştırim dedi. Aynı zamanda perinatoloji uzmanıda bu durumu araştırıyordu. Yani herkes böyle bir durumla ilk defa karşılaşıyordu. Dünyam başıma yıkıldı oğlumu dört gözle beklerken bu durumla karşılaşmak hemde 7 aylık bir bebekte ne olduğu bilinmeyen bi durumla karşılaşmak çok tedirgin edici ve üzücüydü. Yüzmüş yüzmüş kuyruğuna gelmiştik ve doktorların hepsi resmen ayağa kalkmıştı ve en sonunda kalbe nerden geldiği nerden çıktığı belli olmayan bir damarın gereksiz yere kan pompaladığı teşhisi kondu ve bu ilerleyen dönemde kalp yetmezliğine yol açabilirdi yani durum riskliydi ama biz eşimle bunu asla kabul etmek istemedik.Bizim oğlumuz sağlıkla gelecekti sağlıkla gelmese de iyileşecekti. Doktorlar birbiriyle bağlantı kurmaya başladılar hepsi bizim için en iyisini planlıyordu ve perinatoloji doktorumuz Ankara’da doğum yapmamızı önerdi orda çok iyi bir kalp ve damar cerrahisi olduğunu ve doğum yapılması gereken hastanenin tam teşekküllü olması gerektiğini söyledi. Toparlanıp Ankara’ya gittik 30.haftamızda orda da kardiyoloji doktoru baktı ve bebeğimin doğar doğmaz anju olabileceğini söyledi.Ve beni doğum yaptıracak olan doktoruma yönlendirdi o da perinatoloji bölümündeydi. Doktor suyumun fazla olduğunu bebeğin iri olduğunu söyledi ve buralarda olun her an hersey olabilir dedi. Çok korkuyoduk bütün doktorlar tedirgindi ve çok riskli bir durumla karşı karşıyaydık. Mersin’e geri döndük burda son işlerimizi toparladık.Her ihtimale karşı akçiğer geliştirici iğne vurulduk.Bu arada sık sık bebeğimin kalbini kontrol ettiriyorduk herhangi bir sıkıntı yoktu derken 33+4 te akciğerde bir kan görüldü.Kan kalbe o kadar çok pompa yapmıştı ki akciğere sıçramıştı.Sadece kalp değildi artık sıkıntı daha da büyümüştü. Hemen Mersin’deki doktorum Ankara’daki doktorlarla görüştü anlattı durumu doktorlar benimle görüştüler ve hemen gel dediler. Ertesi gün hemen yola çıktık (03.02.2022 de saat 10 )
Akşam üzeri 4 buçuk gibi geldik hemen perinatoloji uzmanının yanına gittik.O gün bebeğim çok hareketliydi.Mersin’den Ankara’ya gidene kadar hiç durmamıştı. Acaba bana bişey mi demek istemişti. Yada rahat mı değildi hep soruyorum bunu kendime
Doktorumda çok hareketli olduğunu farketti ve beni hastaneye yatırdı süreklı nts yle hareketlerini kontrol ediyorlardı hemşireler. Yanıma eşimi bile almamışlardı koronadan dolayı yalnızdım. Çok korkuyordum.Çok acıkmıştım ama doktorum aç bırakın demiş hemşirelere. Annemi bile getirmemiştik yanımda çünkü doğumun bu kadar erken olabilecegını düşünmemiştik.O gün regaip kandiliydi hava buz gibiydi ve ben o hastane odasında bebeğimle başbaşa bir yandan nts nin sesi bir yandan bebeğimin tekmeleri hüngür hüngür ağlayarak dua ediyordum.Derken hemşire içeri girdi saat 21:30 civarı sizi doğuma alıcaz dedi.Nasıl yani diyebildim ben daha bugün gelmiştim biz tedbir amaçlı yatıyorduk çok ani olmuştu. Bebeğimin çok hareketli olması meğersem iyi değilmiş NTS kayıtları da onun iyi olmadığını gösteriyormuş derken hemen eşimi aradım ağlaya ağlaya.O arada beni hazırlıyorlardı.Eşim geldi elimi tuttu sıkıca ve beni doğumhaneye kadar uğurladı.Hüngür hüngür ağlıyordum.Çok korkuyordum 33+5 tik daha. Tamam 2 hafta önden gidiyorduk ama hiç hazır değildim.Ve bebeğimin sıkıntıları vardı ameliyata girecekti belki derken o kadar stresliydim ki anlatamam. Ameliyat masasında etrafım kalabalık hem bebek için hem benim için. Spiral anestezi yapıldı ve kendimi kastığım için iğne çok zor yapıldı. Yarım saat 40 dk yı bulmuştur belki de.O Arada bebeğim son tekmelerini atıyormuş ama haberim yokmuş.Resmen bana veda etmiş benim oğlum. O son tekmesini hiç unutmicam.
Derken iğne vurulmasıyla bebeğimin doğması bir oldu ağlamaya çalıştı ağlayamadı bebeğim sadece minicik bi ses çıkardı. O ses hiç gitmiyor kulağımdan. Yukardaki ışıklardan yansımasını gördüm çok güzel bi bebekti canım oğlum benim.Ağlamayınca hocam niye ağlamadı dedim ama ses çıkarmadı kimse.Sonra yan tarafa aldılar bi panikle ve oğluma gözlerimin önünde kalp masajı yaptılar. Ayakları o kadar güzeldi ki bebeğimin öpemeden gitti. Yoğun bakıma aldılar sadece 2 saat yaşamış ve gitti meleğim
Sebebi bilinmiyor genetik araştırılıyor. Benim aklımda bir sürü soru işareti var hamileyken 2 tane biontech oldum açana ondan mı diye bile aklıma geldi.26.haftamda çok fena grip oldum test oldum 2 defa negatif çıktı. İnsan bir neden arıyor hani şu sebepten dense açım hafifler mi hayır. Bu acı hafiflemez. Allah herkese sabırlar versin cennet kuşu anneleri.
Tekrar hamile kalmak istiyorum ama sezeryanlı olmak beni deli ediyor. Belki diyorum belki meleğimin kardeşi olsa biraz olsun açım diner mi
sezeryandan 6 ay sonra düşünebilirsiniz biz de öyle yapmıştık ama önce meleginize icten veda edin gelecek bebek onun yerine gecmeyecek bunu kabullenin Rabbim yaridimciniz olsun bu günler en zor zamanlariniz şimdi zamanla acıya alışılıyor malesefRabbim evlatlarımıza sağlık huzur versin haklısınız hiçbir şeyin yeri dolmuyor ancak ne mutlu size kısa süre sonra kavuşmuşunuz evladınıza çok sevindirici bir haber sizi üzmeyeceksem süreç nasıldı sizin kaybınız ne kaynaklıydı nasıl tekrar hamilelik süreci geçirdizni bahsedebilirmisinzAcimin üstünden 2 bucuk sene geçse de melegimin kardeşi şu an kucagimda olsa da yine de ayni şekilde yanıyor canim her yeni hikaye okuduğumda ayni acıyi en derinden her seferinde hissediyorum
- 16 Mart 2022
- 434
- En iyi cevaplar
- 1
- 468
- 33
- 40
Meleğimin orda olduğunu kabullendim o cennet kuşu dedim. Herşey bahane oldu ömrü 3günlükmüş dedim ama yine kafamda sürekli keşkeler var. Ahh o keşkelerle geri gelmeyecek ama bir mucizemi bekliyor yürek. Bu acı ne zormuş. Güçlüsün aşarsın diyolar ama bilmiyorlarki dipteyim hiç güçlü değilim. Ardam cennet kuşum. Dokunamadığım koklayamadığım meleğim.Acimin üstünden 2 bucuk sene geçse de melegimin kardeşi şu an kucagimda olsa da yine de ayni şekilde yanıyor canim her yeni hikaye okuduğumda ayni acıyi en derinden her seferinde hissediyorum
