Zaten insanlara bu kadar uzulmemiz de garip geliyor
Zaten insanlara bu kadar uzulmemiz de garip geliyorNasil güzel yazmışsınız boğazıma bir yumru oturdu.
Bir söz vardır 'Anne yavrusunu nice sever,ya Allah yarattığı kulu nasıl sever'...onun bize olan sevgisinin yanında bizim sevgilerimiz hiç kalır.
Bana da çok sordular hastamiydi sağlıklı olsa yaşardı.yarim kiloluk bebekler yaşıyor artık diye sanki ben bilmiyorum 6 aylık bebeklerin bile yaşadığını hayatına sorunsuz devam edebildiklerini.insanlar çok acimaz ama onların yaptıkları hiç içimi acıtmadı herkes ne yaparsa kendine yapar.Rabbim herkesin gönlüne versin.evet bizim sınavlarımız ağır ama Allah her kuluna nasip etmez diye biliyorum bazen/bazende çok üzülüyorum... peygamber efendimiz ağlamış evladının acısına bizler nasıl dayanmaya çalışıyoruz.
Allah razı olsun...iyi geceler canım...
Merhamet,vicdan meselesi...kimeleri korunma yöntemi gibi kürtajlarini oluyorlar nasıl bir vicdan aklım almıyor.Zaten insanlara bu kadar uzulmemiz de garip geliyor
Evet. Ben de çok suçladım kendimi 2 yaşında oğlum var onu kucagima aldım ondan mi oldu yerimden hızlı kalktım ondan mi oldu diye yedim bitirdim kendimiMerhamet,vicdan meselesi...kimeleri korunma yöntemi gibi kürtajlarini oluyorlar nasıl bir vicdan aklım almıyor.
Ben yavrumun vebalinden korkuyorum herşeyimi yapmışım bi yerde bi hatamı yaptım yanlış bisey mı konuştum bilmeden diye.ne diyelim Allah Islah etsin merhamet versin.
Beni şuan hüngür hıçkırık ağlattın.. ben senden 15 gün önce gelmiştim buralara o gün bugündür de buralardayım herzaman yazmasam da muhakkak her girdiğimde okur takip ederim. Sizlerden daha rahat konuşabildiğim kimse yok Çok çok sevindim arkadaşım inan kendimmişim gibi sevindim rabbim sağlıkla sıhhatle kucağına alıp büyütmeyi nasip etsin inşallah herbirimize. Buruşuk buruşuk anneanne babanne olup çocuklrımız ve torunlrımızla koca bi aile olduğumuz günleri de görelim inşallah. Bende iki defa kimyasal gebelik sonrası şükür şuan 7 haftalık gebeyim. Ve inan tevekkül halindeyim. Rabbim inşallah bu defa yüzümüze güler, Kucaklarımızı boş bırakmaz .. beni de duana ekle olur mu? Müsait olduğun ilk an bize haber et dualarım seninle olacak muhakkk çek cennet kokusunu içine yaralarına derman ruhunun ilacına kavuş allhın izniylemerhaba melek anneleri
belki beni hatırlayanlar vardır, uzun süredir girmiyorum siteye. ben en son bıraktığımda 2550'li sayfalardaydık, nerdeyse 2900.sayfaya gelinmiş. aramıza yeni katılan anneler olmuş. ne acı, allah düşmanımın bile başına vermesin, istemem kimsenin yüreği böyle yangın yerine dönsün. ben 3 eylül 2016'da ilk bebeğim oğlum mete'yi 40 hafta 6 günlükken ve her şeyin yolunda olduğu ve normal olduğu söylenmişken karnımda kaybettim. her şey yolunda olduğu için normal doğumu bekliyorduk ve hastaneye gittiğimde açıklığım olduğu için ve doğum başlamış olduğu için suni sancı vererek normal doğumla dünyaya getirdim oğlumu. hiç birinize anlatmama gerek yok o acıyı, zaten kader arkadaşı olduğumuz için burdayız hepimiz. ben doğumdan sonra oğlumun eşyalarına elimi dahi süremedim, kız kardeşim ben hastaneden dönmeden kaldırmış her şeyi. sonrası büyük yıkım, acı, gözyaşı, kendimi suçlama...
ben oğluma otopsi yapılmasını kabul etmedim, kıyamadım çocuğuma.cenazesini teslim etmeyiz otopsi yapılırsa dediler, ben bebeğimin cenazesini almak istedim. sonrasında pıhtılaşma testleri yapıldı ve bende 2 tane mutasyon çıktı. normal doğum yaptığım için doktor hiç korunma vermedi, zaten vücudun hazır olduğunda ancak hamile kalırsın dedi. tabi bu arada eski doktoru görmek istemedim, doğum yaptığım hastanenin önünden bile aylarca geçmedim. mete'den sonra 6 haftalık bir düşük yaptım. tabi yine acı, gözyaşı ve yıkım.
2017 nisanda tekrar hamile kaldım. 30. haftaya kadar aspirin ve kan sulandırıcı iğne ; 30.haftadan sonra 34. haftaya kadar sadece iğne kullandım. 34.haftadan beri haftalık kontrole gidiyorum. bugün kontrolden geldim. 37. hafta bitmek üzere ve bebeğin iyi olduğunu söylüyor ama kötü bir geçmişim olduğu için bekletmek istemiyor. o yüzden pazartesi nasipse doğuma gideceğim.
doğum anında edilen duaların kabul olduğunu söylerler. dua etmek istediğim arkadaşlar vardı. onların isimlerini bir not defterine yazacaktım, o zaman burası aklıma geldi. ben oğlumu ilk kaybettiğimde buradan çok destek almıştım. o zamanlarda da bizim gibi bebeklerini kaybeden ve bebeklerinin kardeşlerini kucaklarına alan melek annelerinin mesajlarını okuyordum ve yemin ederim sanki kendim doğum yapmış gibi seviniyordum.
tanıdığım tanımadığım, ismini bildiğim bilmediğim, tüm melek annelerine; hepinize dua edicem pazartesi günü. keşke bunlar başımıza hiç gelmeseydi, keşke kimsenin başına gelmese, keşke bir daha hiç bir bebek ölmese ama dünyanın kanunu böyle. bu dünya imtihan dünyası. evlat acısı peygamber imtihanı, bizler çok büyük bir sınavla imtihan edildik. her seferinde dilimdem düşürmüyorum; rabbim bizleri bir daha evlatlarımızla sınama, bize evlat acısı yaşatma, bize sağlıklı, mutlu, huzurlu, akıllı, hayırlı kız ve erkek evlatlar nasip et, kucaklarımızı boş koyma. evlatlarımızın büyüdğünü görmeyi, sünnetlerini, mezuniyetlerini, gelinliklerini, damatlıklarını görmeyi nasip et. amin.
hepinize dua edicem kardeşlerim, siz de bana dua edin. rabbim bu sefer bebeğimi kolaylıkla sağlıcakla kucağıma almayı nasip etsin, bu sefer bebeğimi eve getireyim.
Canım rahatsız ediyorum kusura bakmayın siz adıyamanlıydınız değil mi doktorunuz kimdi ben Adıyaman'dayım doktor arayışındayımCanm bebeginin iyi olmasına cok sevindim gercekten.emin ol. anne sütü aldıkça cabucak büyür ins.Rabbim bize de nasip etsin kavuşmayı
Evet adiyamanliym yardmci olmak isterdim ama baska sehirde yaşıyorumCanım rahatsız ediyorum kusura bakmayın siz adıyamanlıydınız değil mi doktorunuz kimdi ben Adıyaman'dayım doktor arayışındayım
Hangi sehirdesiniz acaba gebelik sürecindeki doktorunuzu öğrenebilir miyim rica etsemEvet adiyamanliym yardmci olmak isterdim ama baska sehirde yaşıyorum
Yazınızı ağlayarak okudum. Böyle sonunda mutlu hikayeler okuyuncada kendim doğum yapmış gibi mutlu oluyorum. Bize de umut oluyorsunuz.Rabbim sabrınızın sonunda mükafatınızı vermiş acınızı bir nebze de olsa dindirmiş. Sağlıkla güzellikle büyütün yavrunuzu. Bende 6 ay önce ikiz meleklerimi kaybettim. bir yanım çok istiyor bir yanım korkuyor. Siz nekadar zaman sonra hamile kaldınızBİR YANIM SABIR...BİR YANIM ŞÜKÜR....
burdakiler tanır beni.ama yaşadıklarımı yazmak istiyorum. Evlendikten 1 yıl sonra çocuk düşünmeye başladk.ilk aydan olur sanyrdm olmadı.2.ay 3.ay derken1 yıl gecmesine rağmen olmadı öyle kihic çocuğum olmayacak diye endiselenmeye basladk.derken tedaviye basladdk.iki igne takibi 1 aaşılama da olumsuz sonuçlandı.o ay umudumuz kayboldu.tam olmuyo derken ara verdigim ay tedavisiz gebe kaldığımı öğrendim.o kadar sevindik ki mucizem dedim beklenmedik oldu gelisi bebegimin 21.ayda gebe kalmıştm.sonra rutin kontroller.hersey yolunda sorunsuz bir gebelik.heyecanla yapılan alisveris artk anne olmann verdigi sonsuz mutluluk.kizim geliyordu hayatıma.bekledigim cennet kokulum ömrüm geliyordu.dogum vakti bahara mart ayin geliyordu.evime bahar gelecek kalbim neselenecek diyordum.karnımda severkrn gelmeden de seni cok özledim bebeğim derdim.öyle bir ozlem öyle bir sevgi ki burnumun diregi sizlardi severken.karnımdaykdn konuşup okşayıp hareketini kayıt altına bile almistm.derken son haftalar ve dogum vakti.37.haftadan sonra artk kritik sureci gecmenin verdigj umut..sorun yok sıkıntı yok be normal dogumu bekliyorum.bir sabah karşı komşmun balkonunda gördüğüm pembe zibinlar demek komsum dogum yaptı dedim..sevdim karnımi hadi kizim sıra sende sen de dog hasretim bitsin seveyim dedim.tam 20 gün sonra 39.haftamn bittiği gün yine kontrol günü.hazırlandk kapıda esim ayakkabısini giyerken son kez dönüp besigine baktim kizimin.nedendir ki Rabbim hayırla döneyim evime dedim ve çıktık evden 26 mart 2016 sabahı .bebegim kucağmda dönmeyi haysl ederek kontrole gittik.hastanede fis alırken aniden sancm başladı ve birşeyler aktığını hissettim.tabi ya nisandedim. Akan bikac damla kandi aferin kizim tam zamaninda doguyorsun dedim.dr muaeyene etti acik sezaryan dedi..normal istiyordum ama kizima kavusuyorum ya sezaryan dediysevardr bir bildigi deyip sevincle dogumhaneye sevincle dogumhaneye indim.hemen nefes al denilip bikac defa narkoz verildi ve sonra uyandrlmaya çalışılmam.uyanamadammn bebegimi sordum iyi dediler.odaya çıktım bebeğim nerde dedim gelecek yogun bakımda dediler.tabi iyidir diye düşündüm hem dogumdan önce kalp atışını duymustum ya.beni bebegime götürün dedim yürüyemezsin dediler .yürürum kalkacam gerekirse kosarim dedim.kalktım yine götürmediler.sonra wc de sutum akinca ağlamaya basladm.acı gercgi tahmin edebiliyorm ama inanmak istemiyorum.esime ablama neden süt istemiyolat sütüm boşa akiyo dedim.gerek yok mama veriyolar dediler.bebeğimizin durumu kritik kendini herseye hazırla dediler.ben kendimi bebegimi kaybetmeye nasıl hazırlayacaktm ki.defalarca gidecem dedim kimsegoturmedj kızımın yanına.gelen hemsirenin agzindan laf alabilmek icin bana bebeğimin fotografini cekip getirmesini rica ettim olnaz makinalar bozulur dediler.gelen temizlikciye bile bebeğimi sordum beklr dediler.bekledim kızım seni cok bekledim zaten hasretle seni beklemiştim.ertesi sabah esime bebeğimi sordum hadi beni götür dedim.gidemeyiz kaybettik dedi.dünyam başima yıkıldı elimizde bebek cantalari akan sutum gözyaşlarıyla döndüm eve.ah kızım bari bi defa kucağıma verselerdi bir defa öpüp koklasaydm.öpüp koklaya hazrladgm hersey toplanmıştı.o kadar zorki yasayan anlar.günlerce bis beşigin başında bebegim diye diye agladm.Rabbim dindir acimi bana dayanma gücü ver dedim.carcabuk da teseidini kardesini istedim.ilk 6 ay bittiğinde aglamadigim gün yoktu.kizim bir dk bir sn aklimdan çıkmadı.cikmaz da.sonra eski hayatıma dönmeye çalıştım ama kendimi boymu bükük yarm hissederek.kimileri bebegi sordu agladm.gece yarısı komsumun bebegine uyanıp ağladım.girdigim mağazada bebek ayakkabısı görüp ağladım.densiz insanlarin lafına agladm.minicik mezarinin başında ağladım.aglarken de bir yandan sabir ve tesellisini istedim sonra yeniden düşünen gebelik.beklenmedik bir zamanda yeniden nasip etti Rabbimm.hüzünle umt ettim.bu defa güzel olacak kavuşacam dedim koku endişe heyecanla gecen 9 ay ve her gün vurunulan igne..ve 37 +2 de 22 eylül sabahında kızımın kardeşine kavustum görenler ablasının aynısı dediler.cok şükür 3.5 aylık oldu bebeğim.her gün yüzlerce defa cok şükür diyorum.ve yüreği yansn bütün annelere içten dua ediyorum.sabirdan sonra şükretneyi nasip etsin diye.acı gecmez ama zaman biraz ilacı ve kardesi teseelisi olur.burda yazılan umut verici hayatları okuyunca acaba ben de yasar miyim diye umut ededim.ama bir o kadar da. Bana uzak gelir ve korkardm.meğer sabrın sonunda şükür de yazmış Rabbim.Allah isteyen bekleyen herkese nadip etsin kisa sürede dayanma gücü versin hepimize.
Aynisini yasadim ne eksik ne fazla. Aglattiniz beni. Gerci bu aralar yine sakinlesemiyorum. Bebegime aldigim hersey dolabinda duruyor. Bakip bakip agliyorum. Nasil duzelicem bilmiyorum. Cok zormus coook....BİR YANIM SABIR...BİR YANIM ŞÜKÜR....
burdakiler tanır beni.ama yaşadıklarımı yazmak istiyorum. Evlendikten 1 yıl sonra çocuk düşünmeye başladk.ilk aydan olur sanyrdm olmadı.2.ay 3.ay derken1 yıl gecmesine rağmen olmadı öyle kihic çocuğum olmayacak diye endiselenmeye basladk.derken tedaviye basladdk.iki igne takibi 1 aaşılama da olumsuz sonuçlandı.o ay umudumuz kayboldu.tam olmuyo derken ara verdigim ay tedavisiz gebe kaldığımı öğrendim.o kadar sevindik ki mucizem dedim beklenmedik oldu gelisi bebegimin 21.ayda gebe kalmıştm.sonra rutin kontroller.hersey yolunda sorunsuz bir gebelik.heyecanla yapılan alisveris artk anne olmann verdigi sonsuz mutluluk.kizim geliyordu hayatıma.bekledigim cennet kokulum ömrüm geliyordu.dogum vakti bahara mart ayin geliyordu.evime bahar gelecek kalbim neselenecek diyordum.karnımda severkrn gelmeden de seni cok özledim bebeğim derdim.öyle bir ozlem öyle bir sevgi ki burnumun diregi sizlardi severken.karnımdaykdn konuşup okşayıp hareketini kayıt altına bile almistm.derken son haftalar ve dogum vakti.37.haftadan sonra artk kritik sureci gecmenin verdigj umut..sorun yok sıkıntı yok be normal dogumu bekliyorum.bir sabah karşı komşmun balkonunda gördüğüm pembe zibinlar demek komsum dogum yaptı dedim..sevdim karnımi hadi kizim sıra sende sen de dog hasretim bitsin seveyim dedim.tam 20 gün sonra 39.haftamn bittiği gün yine kontrol günü.hazırlandk kapıda esim ayakkabısini giyerken son kez dönüp besigine baktim kizimin.nedendir ki Rabbim hayırla döneyim evime dedim ve çıktık evden 26 mart 2016 sabahı .bebegim kucağmda dönmeyi haysl ederek kontrole gittik.hastanede fis alırken aniden sancm başladı ve birşeyler aktığını hissettim.tabi ya nisandedim. Akan bikac damla kandi aferin kizim tam zamaninda doguyorsun dedim.dr muaeyene etti acik sezaryan dedi..normal istiyordum ama kizima kavusuyorum ya sezaryan dediysevardr bir bildigi deyip sevincle dogumhaneye sevincle dogumhaneye indim.hemen nefes al denilip bikac defa narkoz verildi ve sonra uyandrlmaya çalışılmam.uyanamadammn bebegimi sordum iyi dediler.odaya çıktım bebeğim nerde dedim gelecek yogun bakımda dediler.tabi iyidir diye düşündüm hem dogumdan önce kalp atışını duymustum ya.beni bebegime götürün dedim yürüyemezsin dediler .yürürum kalkacam gerekirse kosarim dedim.kalktım yine götürmediler.sonra wc de sutum akinca ağlamaya basladm.acı gercgi tahmin edebiliyorm ama inanmak istemiyorum.esime ablama neden süt istemiyolat sütüm boşa akiyo dedim.gerek yok mama veriyolar dediler.bebeğimizin durumu kritik kendini herseye hazırla dediler.ben kendimi bebegimi kaybetmeye nasıl hazırlayacaktm ki.defalarca gidecem dedim kimsegoturmedj kızımın yanına.gelen hemsirenin agzindan laf alabilmek icin bana bebeğimin fotografini cekip getirmesini rica ettim olnaz makinalar bozulur dediler.gelen temizlikciye bile bebeğimi sordum beklr dediler.bekledim kızım seni cok bekledim zaten hasretle seni beklemiştim.ertesi sabah esime bebeğimi sordum hadi beni götür dedim.gidemeyiz kaybettik dedi.dünyam başima yıkıldı elimizde bebek cantalari akan sutum gözyaşlarıyla döndüm eve.ah kızım bari bi defa kucağıma verselerdi bir defa öpüp koklasaydm.öpüp koklaya hazrladgm hersey toplanmıştı.o kadar zorki yasayan anlar.günlerce bis beşigin başında bebegim diye diye agladm.Rabbim dindir acimi bana dayanma gücü ver dedim.carcabuk da teseidini kardesini istedim.ilk 6 ay bittiğinde aglamadigim gün yoktu.kizim bir dk bir sn aklimdan çıkmadı.cikmaz da.sonra eski hayatıma dönmeye çalıştım ama kendimi boymu bükük yarm hissederek.kimileri bebegi sordu agladm.gece yarısı komsumun bebegine uyanıp ağladım.girdigim mağazada bebek ayakkabısı görüp ağladım.densiz insanlarin lafına agladm.minicik mezarinin başında ağladım.aglarken de bir yandan sabir ve tesellisini istedim sonra yeniden düşünen gebelik.beklenmedik bir zamanda yeniden nasip etti Rabbimm.hüzünle umt ettim.bu defa güzel olacak kavuşacam dedim koku endişe heyecanla gecen 9 ay ve her gün vurunulan igne..ve 37 +2 de 22 eylül sabahında kızımın kardeşine kavustum görenler ablasının aynısı dediler.cok şükür 3.5 aylık oldu bebeğim.her gün yüzlerce defa cok şükür diyorum.ve yüreği yansn bütün annelere içten dua ediyorum.sabirdan sonra şükretneyi nasip etsin diye.acı gecmez ama zaman biraz ilacı ve kardesi teseelisi olur.burda yazılan umut verici hayatları okuyunca acaba ben de yasar miyim diye umut ededim.ama bir o kadar da. Bana uzak gelir ve korkardm.meğer sabrın sonunda şükür de yazmış Rabbim.Allah isteyen bekleyen herkese nadip etsin kisa sürede dayanma gücü versin hepimize.
Sezaryandan 6 ay sonra düşünmeye basladk.3ay sonra gebe kaldm.iki sezaryan arası tam 18 ay oldu.Yazınızı ağlayarak okudum. Böyle sonunda mutlu hikayeler okuyuncada kendim doğum yapmış gibi mutlu oluyorum. Bize de umut oluyorsunuz.Rabbim sabrınızın sonunda mükafatınızı vermiş acınızı bir nebze de olsa dindirmiş. Sağlıkla güzellikle büyütün yavrunuzu. Bende 6 ay önce ikiz meleklerimi kaybettim. bir yanım çok istiyor bir yanım korkuyor. Siz nekadar zaman sonra hamile kaldınız
Sizin adınıza çok sevindim sağlıkla sihhatle büyütün bebeğinizi sizler bizlere bir ışık oluyorsunuz.ekim annesimiydiniz nickiniz yabancı gelmiyor benimde bebegim yaşasaydı 3.5 aylık olacaktı.. benim için öpün lütfen kuzunuzu.dışarıda bir bebek gördüğüm zaman öpüp koklayasım geliyor.tabi ki isteyemiyorum delimidir diye düşünecekler.BİR YANIM SABIR...BİR YANIM ŞÜKÜR....
burdakiler tanır beni.ama yaşadıklarımı yazmak istiyorum. Evlendikten 1 yıl sonra çocuk düşünmeye başladk.ilk aydan olur sanyrdm olmadı.2.ay 3.ay derken1 yıl gecmesine rağmen olmadı öyle kihic çocuğum olmayacak diye endiselenmeye basladk.derken tedaviye basladdk.iki igne takibi 1 aaşılama da olumsuz sonuçlandı.o ay umudumuz kayboldu.tam olmuyo derken ara verdigim ay tedavisiz gebe kaldığımı öğrendim.o kadar sevindik ki mucizem dedim beklenmedik oldu gelisi bebegimin 21.ayda gebe kalmıştm.sonra rutin kontroller.hersey yolunda sorunsuz bir gebelik.heyecanla yapılan alisveris artk anne olmann verdigi sonsuz mutluluk.kizim geliyordu hayatıma.bekledigim cennet kokulum ömrüm geliyordu.dogum vakti bahara mart ayin geliyordu.evime bahar gelecek kalbim neselenecek diyordum.karnımda severkrn gelmeden de seni cok özledim bebeğim derdim.öyle bir ozlem öyle bir sevgi ki burnumun diregi sizlardi severken.karnımdaykdn konuşup okşayıp hareketini kayıt altına bile almistm.derken son haftalar ve dogum vakti.37.haftadan sonra artk kritik sureci gecmenin verdigj umut..sorun yok sıkıntı yok be normal dogumu bekliyorum.bir sabah karşı komşmun balkonunda gördüğüm pembe zibinlar demek komsum dogum yaptı dedim..sevdim karnımi hadi kizim sıra sende sen de dog hasretim bitsin seveyim dedim.tam 20 gün sonra 39.haftamn bittiği gün yine kontrol günü.hazırlandk kapıda esim ayakkabısini giyerken son kez dönüp besigine baktim kizimin.nedendir ki Rabbim hayırla döneyim evime dedim ve çıktık evden 26 mart 2016 sabahı .bebegim kucağmda dönmeyi haysl ederek kontrole gittik.hastanede fis alırken aniden sancm başladı ve birşeyler aktığını hissettim.tabi ya nisandedim. Akan bikac damla kandi aferin kizim tam zamaninda doguyorsun dedim.dr muaeyene etti acik sezaryan dedi..normal istiyordum ama kizima kavusuyorum ya sezaryan dediysevardr bir bildigi deyip sevincle dogumhaneye sevincle dogumhaneye indim.hemen nefes al denilip bikac defa narkoz verildi ve sonra uyandrlmaya çalışılmam.uyanamadammn bebegimi sordum iyi dediler.odaya çıktım bebeğim nerde dedim gelecek yogun bakımda dediler.tabi iyidir diye düşündüm hem dogumdan önce kalp atışını duymustum ya.beni bebegime götürün dedim yürüyemezsin dediler .yürürum kalkacam gerekirse kosarim dedim.kalktım yine götürmediler.sonra wc de sutum akinca ağlamaya basladm.acı gercgi tahmin edebiliyorm ama inanmak istemiyorum.esime ablama neden süt istemiyolat sütüm boşa akiyo dedim.gerek yok mama veriyolar dediler.bebeğimizin durumu kritik kendini herseye hazırla dediler.ben kendimi bebegimi kaybetmeye nasıl hazırlayacaktm ki.defalarca gidecem dedim kimsegoturmedj kızımın yanına.gelen hemsirenin agzindan laf alabilmek icin bana bebeğimin fotografini cekip getirmesini rica ettim olnaz makinalar bozulur dediler.gelen temizlikciye bile bebeğimi sordum beklr dediler.bekledim kızım seni cok bekledim zaten hasretle seni beklemiştim.ertesi sabah esime bebeğimi sordum hadi beni götür dedim.gidemeyiz kaybettik dedi.dünyam başima yıkıldı elimizde bebek cantalari akan sutum gözyaşlarıyla döndüm eve.ah kızım bari bi defa kucağıma verselerdi bir defa öpüp koklasaydm.öpüp koklaya hazrladgm hersey toplanmıştı.o kadar zorki yasayan anlar.günlerce bis beşigin başında bebegim diye diye agladm.Rabbim dindir acimi bana dayanma gücü ver dedim.carcabuk da teseidini kardesini istedim.ilk 6 ay bittiğinde aglamadigim gün yoktu.kizim bir dk bir sn aklimdan çıkmadı.cikmaz da.sonra eski hayatıma dönmeye çalıştım ama kendimi boymu bükük yarm hissederek.kimileri bebegi sordu agladm.gece yarısı komsumun bebegine uyanıp ağladım.girdigim mağazada bebek ayakkabısı görüp ağladım.densiz insanlarin lafına agladm.minicik mezarinin başında ağladım.aglarken de bir yandan sabir ve tesellisini istedim sonra yeniden düşünen gebelik.beklenmedik bir zamanda yeniden nasip etti Rabbimm.hüzünle umt ettim.bu defa güzel olacak kavuşacam dedim koku endişe heyecanla gecen 9 ay ve her gün vurunulan igne..ve 37 +2 de 22 eylül sabahında kızımın kardeşine kavustum görenler ablasının aynısı dediler.cok şükür 3.5 aylık oldu bebeğim.her gün yüzlerce defa cok şükür diyorum.ve yüreği yansn bütün annelere içten dua ediyorum.sabirdan sonra şükretneyi nasip etsin diye.acı gecmez ama zaman biraz ilacı ve kardesi teseelisi olur.burda yazılan umut verici hayatları okuyunca acaba ben de yasar miyim diye umut ededim.ama bir o kadar da. Bana uzak gelir ve korkardm.meğer sabrın sonunda şükür de yazmış Rabbim.Allah isteyen bekleyen herkese nadip etsin kisa sürede dayanma gücü versin hepimize.
Evet ekim annesi grubunu takip ediyorum.seni cok cok iyi anlıyorum.ben dogumdan 2 sy sonra 2 aylk bi bebegi gördüğümde isteyip sevmeyi düşündüm ama severken aglayacagimi bildiğim icin vazgectim.sana tavsiyem ne yapmak istiyorsan onu yap.kendini kasmakim ne düşünür dite düşünme.sevmek istediginde sev bi bebegi istemiyorsan daha kötü oluyorsan alma kucagina istedigin yerde istedigin zaman agla.ben kendimi kasmaktan kolum uyusmaya basllamisti artk.kendine gem bedenen gem psikoljik olarak iyi bak.ins.kisa surede tekrar bebegin olur acin hafifler .Sizin adınıza çok sevindim sağlıkla sihhatle büyütün bebeğinizi sizler bizlere bir ışık oluyorsunuz.ekim annesimiydiniz nickiniz yabancı gelmiyor benimde bebegim yaşasaydı 3.5 aylık olacaktı.. benim için öpün lütfen kuzunuzu.dışarıda bir bebek gördüğüm zaman öpüp koklayasım geliyor.tabi ki isteyemiyorum delimidir diye düşünecekler.
B BlackandBlack Canım Allah razı olsun yazdıkların için tesekur ederim.
Bebegimde 20.haftadan sonra gelişim geriliği başladı.son haftalar kemiklerde 5 haftaya çıktı gerilik.38 haftada 2300 43 cm bebegim oldu küvezde idi enfeksiyon sarılık bahanesi oldu. bebegim gelişemedi karnımda.ikili testim ayrıntılı hepsi temiz cıktı.33 yaşındayım ben çok zayıf hamile kaldım 47kg o dönem ölmücek kadar yiyordum normalde balık etliyim ailevi sorunlar vardı zayıflamıştım istemdışı.6 haftalıkken çok kanamam geldi benim oluk oluk akiyordu söylemesi ayıp.bi dr kalp atimi yavaş alalım dedi.bi dr kese benzeri şeyler görmüştü ultrasonda 5-6tane.o dönem araştırmıyorum tabi böyle şeyler yasacagimi bilmiyordum.ben parsiyel mol gebelikten şüpheleniyorum dr öyle bisey değil desede.sagliksiz beslenen kadınlarda olurmuş mol gebelik.o kese benzeri yapılar neydi dr bile bilemiyor.kafa ölçüsü haftasindaydi anneden yada plasentadan kaynaklanan sebeplerde asimetri gelişim gerili olurmuş.
BİR YANIM SABIR...BİR YANIM ŞÜKÜR....
burdakiler tanır beni.ama yaşadıklarımı yazmak istiyorum. Evlendikten 1 yıl sonra çocuk düşünmeye başladk.ilk aydan olur sanyrdm olmadı.2.ay 3.ay derken1 yıl gecmesine rağmen olmadı öyle kihic çocuğum olmayacak diye endiselenmeye basladk.derken tedaviye basladdk.iki igne takibi 1 aaşılama da olumsuz sonuçlandı.o ay umudumuz kayboldu.tam olmuyo derken ara verdigim ay tedavisiz gebe kaldığımı öğrendim.o kadar sevindik ki mucizem dedim beklenmedik oldu gelisi bebegimin 21.ayda gebe kalmıştm.sonra rutin kontroller.hersey yolunda sorunsuz bir gebelik.heyecanla yapılan alisveris artk anne olmann verdigi sonsuz mutluluk.kizim geliyordu hayatıma.bekledigim cennet kokulum ömrüm geliyordu.dogum vakti bahara mart ayin geliyordu.evime bahar gelecek kalbim neselenecek diyordum.karnımda severkrn gelmeden de seni cok özledim bebeğim derdim.öyle bir ozlem öyle bir sevgi ki burnumun diregi sizlardi severken.karnımdaykdn konuşup okşayıp hareketini kayıt altına bile almistm.derken son haftalar ve dogum vakti.37.haftadan sonra artk kritik sureci gecmenin verdigj umut..sorun yok sıkıntı yok be normal dogumu bekliyorum.bir sabah karşı komşmun balkonunda gördüğüm pembe zibinlar demek komsum dogum yaptı dedim..sevdim karnımi hadi kizim sıra sende sen de dog hasretim bitsin seveyim dedim.tam 20 gün sonra 39.haftamn bittiği gün yine kontrol günü.hazırlandk kapıda esim ayakkabısini giyerken son kez dönüp besigine baktim kizimin.nedendir ki Rabbim hayırla döneyim evime dedim ve çıktık evden 26 mart 2016 sabahı .bebegim kucağmda dönmeyi haysl ederek kontrole gittik.hastanede fis alırken aniden sancm başladı ve birşeyler aktığını hissettim.tabi ya nisandedim. Akan bikac damla kandi aferin kizim tam zamaninda doguyorsun dedim.dr muaeyene etti acik sezaryan dedi..normal istiyordum ama kizima kavusuyorum ya sezaryan dediysevardr bir bildigi deyip sevincle dogumhaneye sevincle dogumhaneye indim.hemen nefes al denilip bikac defa narkoz verildi ve sonra uyandrlmaya çalışılmam.uyanamadammn bebegimi sordum iyi dediler.odaya çıktım bebeğim nerde dedim gelecek yogun bakımda dediler.tabi iyidir diye düşündüm hem dogumdan önce kalp atışını duymustum ya.beni bebegime götürün dedim yürüyemezsin dediler .yürürum kalkacam gerekirse kosarim dedim.kalktım yine götürmediler.sonra wc de sutum akinca ağlamaya basladm.acı gercgi tahmin edebiliyorm ama inanmak istemiyorum.esime ablama neden süt istemiyolat sütüm boşa akiyo dedim.gerek yok mama veriyolar dediler.bebeğimizin durumu kritik kendini herseye hazırla dediler.ben kendimi bebegimi kaybetmeye nasıl hazırlayacaktm ki.defalarca gidecem dedim kimsegoturmedj kızımın yanına.gelen hemsirenin agzindan laf alabilmek icin bana bebeğimin fotografini cekip getirmesini rica ettim olnaz makinalar bozulur dediler.gelen temizlikciye bile bebeğimi sordum beklr dediler.bekledim kızım seni cok bekledim zaten hasretle seni beklemiştim.ertesi sabah esime bebeğimi sordum hadi beni götür dedim.gidemeyiz kaybettik dedi.dünyam başima yıkıldı elimizde bebek cantalari akan sutum gözyaşlarıyla döndüm eve.ah kızım bari bi defa kucağıma verselerdi bir defa öpüp koklasaydm.öpüp koklaya hazrladgm hersey toplanmıştı.o kadar zorki yasayan anlar.günlerce bis beşigin başında bebegim diye diye agladm.Rabbim dindir acimi bana dayanma gücü ver dedim.carcabuk da teseidini kardesini istedim.ilk 6 ay bittiğinde aglamadigim gün yoktu.kizim bir dk bir sn aklimdan çıkmadı.cikmaz da.sonra eski hayatıma dönmeye çalıştım ama kendimi boymu bükük yarm hissederek.kimileri bebegi sordu agladm.gece yarısı komsumun bebegine uyanıp ağladım.girdigim mağazada bebek ayakkabısı görüp ağladım.densiz insanlarin lafına agladm.minicik mezarinin başında ağladım.aglarken de bir yandan sabir ve tesellisini istedim sonra yeniden düşünen gebelik.beklenmedik bir zamanda yeniden nasip etti Rabbimm.hüzünle umt ettim.bu defa güzel olacak kavuşacam dedim koku endişe heyecanla gecen 9 ay ve her gün vurunulan igne..ve 37 +2 de 22 eylül sabahında kızımın kardeşine kavustum görenler ablasının aynısı dediler.cok şükür 3.5 aylık oldu bebeğim.her gün yüzlerce defa cok şükür diyorum.ve yüreği yansn bütün annelere içten dua ediyorum.sabirdan sonra şükretneyi nasip etsin diye.acı gecmez ama zaman biraz ilacı ve kardesi teseelisi olur.burda yazılan umut verici hayatları okuyunca acaba ben de yasar miyim diye umut ededim.ama bir o kadar da. Bana uzak gelir ve korkardm.meğer sabrın sonunda şükür de yazmış Rabbim.Allah isteyen bekleyen herkese nadip etsin kisa sürede dayanma gücü versin hepimize.
Sagol canim benim
Ben de sasirdim ancak prof cok emin konustu
On gun once ikinci bebegim de bos gebelik oldu ilk baktigi gun bildi bu bos gebelik ama bekliyelim dedi
Bende profa inanmadim canim devlwt hastesine gittim bes alti kez o arada biri uc haftalik dedi biri dort haftalik o gittigimiz prof bakti bebegin yedi haftalik ve bos gebelik dedi dusuk yaparken yine adama inanmadim devlet hastanesine gittim uc haftalik bebegin diyen drlar bebegin yedi haftalik dediler hemde bebek duserken bende ikna oldum adam isini biliyor diye ama bilemiyorum tabi...
Prof sunu dedi ama kanda pihtilasman olabilir ama dokuz aylik bir bebek ondan ölmez dedi kesin ve net soyledi daha dusuk yapmamistim o vakit hocam aspirin kullanayim mi pihtilasma icin dedim guzrl bir ornek verdi bir kanal dusun ve herkes oraya buyuk kucuk abdestini yapiyor adamin biri gidip buyuk abdestini yapti diye o kanal tikanmaz o kanal adamin buyuk abtestinden tikandi kesin diyen biri gibi bu seyler dedi kanitlanmamis ama kendini iyi hissedeceksen kullan dedi dusununce de mantikli geliyor bilemiyorum tabi ama adam devlet hastanesinde ayni ultrasonla ayni egitimi alan drlarin arasindan ilk tespitleriyle siyrildi bos gebelik bu dedi...her sey dedigi gibi de oldu...
Lafi cok uzattim ama sanirim o prof sunu demeye calisti sende kan pihtilasmasi olsaydi bebegin o zamana gelemeden ölürdü zaten pihtilasma evet bir problem ama dokuz aylik bir bebekte tek basina bir sebep degil belki sekerin tansiyonun cikti belki bebegin strese girip mekonyum yedi vsvs iste... yani sonucta kimseyi de bilmedrn yonlendirmek istemem tabi nasip...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?