Zaten insanlara bu kadar uzulmemiz de garip geliyor
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...
- Konu Sahibi 24kasim
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- sezeryan doğum
Merhamet,vicdan meselesi...kimeleri korunma yöntemi gibi kürtajlarini oluyorlar nasıl bir vicdan aklım almıyor.
Ben yavrumun vebalinden korkuyorum herşeyimi yapmışım bi yerde bi hatamı yaptım yanlış bisey mı konuştum bilmeden diye.ne diyelim Allah Islah etsin merhamet versin.
Evet. Ben de çok suçladım kendimi 2 yaşında oğlum var onu kucagima aldım ondan mi oldu yerimden hızlı kalktım ondan mi oldu diye yedim bitirdim kendimi
- 14 Mart 2016
- 1.486
- 1.625
- 133
Beni şuan hüngür hıçkırık ağlattın.. ben senden 15 gün önce gelmiştim buralara o gün bugündür de buralardayım herzaman yazmasam da muhakkak her girdiğimde okur takip ederim. Sizlerden daha rahat konuşabildiğim kimse yok Çok çok sevindim arkadaşım inan kendimmişim gibi sevindim rabbim sağlıkla sıhhatle kucağına alıp büyütmeyi nasip etsin inşallah herbirimize. Buruşuk buruşuk anneanne babanne olup çocuklrımız ve torunlrımızla koca bi aile olduğumuz günleri de görelim inşallah. Bende iki defa kimyasal gebelik sonrası şükür şuan 7 haftalık gebeyim. Ve inan tevekkül halindeyim. Rabbim inşallah bu defa yüzümüze güler, Kucaklarımızı boş bırakmaz .. beni de duana ekle olur mu? Müsait olduğun ilk an bize haber et dualarım seninle olacak muhakkk çek cennet kokusunu içine yaralarına derman ruhunun ilacına kavuş allhın izniyle
- 5 Mart 2015
- 7.196
- 30.506
- 598
- 37
BİR YANIM SABIR...BİR YANIM ŞÜKÜR....
burdakiler tanır beni.ama yaşadıklarımı yazmak istiyorum. Evlendikten 1 yıl sonra çocuk düşünmeye başladk.ilk aydan olur sanyrdm olmadı.2.ay 3.ay derken1 yıl gecmesine rağmen olmadı öyle kihic çocuğum olmayacak diye endiselenmeye basladk.derken tedaviye basladdk.iki igne takibi 1 aaşılama da olumsuz sonuçlandı.o ay umudumuz kayboldu.tam olmuyo derken ara verdigim ay tedavisiz gebe kaldığımı öğrendim.o kadar sevindik ki mucizem dedim beklenmedik oldu gelisi bebegimin 21.ayda gebe kalmıştm.sonra rutin kontroller.hersey yolunda sorunsuz bir gebelik.heyecanla yapılan alisveris artk anne olmann verdigi sonsuz mutluluk.kizim geliyordu hayatıma.bekledigim cennet kokulum ömrüm geliyordu.dogum vakti bahara mart ayin geliyordu.evime bahar gelecek kalbim neselenecek diyordum.karnımda severkrn gelmeden de seni cok özledim bebeğim derdim.öyle bir ozlem öyle bir sevgi ki burnumun diregi sizlardi severken.karnımdaykdn konuşup okşayıp hareketini kayıt altına bile almistm.derken son haftalar ve dogum vakti.37.haftadan sonra artk kritik sureci gecmenin verdigj umut..sorun yok sıkıntı yok be normal dogumu bekliyorum.bir sabah karşı komşmun balkonunda gördüğüm pembe zibinlar demek komsum dogum yaptı dedim..sevdim karnımi hadi kizim sıra sende sen de dog hasretim bitsin seveyim dedim.tam 20 gün sonra 39.haftamn bittiği gün yine kontrol günü.hazırlandk kapıda esim ayakkabısini giyerken son kez dönüp besigine baktim kizimin.nedendir ki Rabbim hayırla döneyim evime dedim ve çıktık evden 26 mart 2016 sabahı .bebegim kucağmda dönmeyi haysl ederek kontrole gittik.hastanede fis alırken aniden sancm başladı ve birşeyler aktığını hissettim.tabi ya nisandedim. Akan bikac damla kandi aferin kizim tam zamaninda doguyorsun dedim.dr muaeyene etti acik sezaryan dedi..normal istiyordum ama kizima kavusuyorum ya sezaryan dediysevardr bir bildigi deyip sevincle dogumhaneye sevincle dogumhaneye indim.hemen nefes al denilip bikac defa narkoz verildi ve sonra uyandrlmaya çalışılmam.uyanamadammn bebegimi sordum iyi dediler.odaya çıktım bebeğim nerde dedim gelecek yogun bakımda dediler.tabi iyidir diye düşündüm hem dogumdan önce kalp atışını duymustum ya.beni bebegime götürün dedim yürüyemezsin dediler .yürürum kalkacam gerekirse kosarim dedim.kalktım yine götürmediler.sonra wc de sutum akinca ağlamaya basladm.acı gercgi tahmin edebiliyorm ama inanmak istemiyorum.esime ablama neden süt istemiyolat sütüm boşa akiyo dedim.gerek yok mama veriyolar dediler.bebeğimizin durumu kritik kendini herseye hazırla dediler.ben kendimi bebegimi kaybetmeye nasıl hazırlayacaktm ki.defalarca gidecem dedim kimsegoturmedj kızımın yanına.gelen hemsirenin agzindan laf alabilmek icin bana bebeğimin fotografini cekip getirmesini rica ettim olnaz makinalar bozulur dediler.gelen temizlikciye bile bebeğimi sordum beklr dediler.bekledim kızım seni cok bekledim zaten hasretle seni beklemiştim.ertesi sabah esime bebeğimi sordum hadi beni götür dedim.gidemeyiz kaybettik dedi.dünyam başima yıkıldı elimizde bebek cantalari akan sutum gözyaşlarıyla döndüm eve.ah kızım bari bi defa kucağıma verselerdi bir defa öpüp koklasaydm.öpüp koklaya hazrladgm hersey toplanmıştı.o kadar zorki yasayan anlar.günlerce bis beşigin başında bebegim diye diye agladm.Rabbim dindir acimi bana dayanma gücü ver dedim.carcabuk da teseidini kardesini istedim.ilk 6 ay bittiğinde aglamadigim gün yoktu.kizim bir dk bir sn aklimdan çıkmadı.cikmaz da.sonra eski hayatıma dönmeye çalıştım ama kendimi boymu bükük yarm hissederek.kimileri bebegi sordu agladm.gece yarısı komsumun bebegine uyanıp ağladım.girdigim mağazada bebek ayakkabısı görüp ağladım.densiz insanlarin lafına agladm.minicik mezarinin başında ağladım.aglarken de bir yandan sabir ve tesellisini istedim sonra yeniden düşünen gebelik.beklenmedik bir zamanda yeniden nasip etti Rabbimm.hüzünle umt ettim.bu defa güzel olacak kavuşacam dedim koku endişe heyecanla gecen 9 ay ve her gün vurunulan igne..ve 37 +2 de 22 eylül sabahında kızımın kardeşine kavustum görenler ablasının aynısı dediler.cok şükür 3.5 aylık oldu bebeğim.her gün yüzlerce defa cok şükür diyorum.ve yüreği yansn bütün annelere içten dua ediyorum.sabirdan sonra şükretneyi nasip etsin diye.acı gecmez ama zaman biraz ilacı ve kardesi teseelisi olur.burda yazılan umut verici hayatları okuyunca acaba ben de yasar miyim diye umut ededim.ama bir o kadar da. Bana uzak gelir ve korkardm.meğer sabrın sonunda şükür de yazmış Rabbim.Allah isteyen bekleyen herkese nadip etsin kisa sürede dayanma gücü versin hepimize.
burdakiler tanır beni.ama yaşadıklarımı yazmak istiyorum. Evlendikten 1 yıl sonra çocuk düşünmeye başladk.ilk aydan olur sanyrdm olmadı.2.ay 3.ay derken1 yıl gecmesine rağmen olmadı öyle kihic çocuğum olmayacak diye endiselenmeye basladk.derken tedaviye basladdk.iki igne takibi 1 aaşılama da olumsuz sonuçlandı.o ay umudumuz kayboldu.tam olmuyo derken ara verdigim ay tedavisiz gebe kaldığımı öğrendim.o kadar sevindik ki mucizem dedim beklenmedik oldu gelisi bebegimin 21.ayda gebe kalmıştm.sonra rutin kontroller.hersey yolunda sorunsuz bir gebelik.heyecanla yapılan alisveris artk anne olmann verdigi sonsuz mutluluk.kizim geliyordu hayatıma.bekledigim cennet kokulum ömrüm geliyordu.dogum vakti bahara mart ayin geliyordu.evime bahar gelecek kalbim neselenecek diyordum.karnımda severkrn gelmeden de seni cok özledim bebeğim derdim.öyle bir ozlem öyle bir sevgi ki burnumun diregi sizlardi severken.karnımdaykdn konuşup okşayıp hareketini kayıt altına bile almistm.derken son haftalar ve dogum vakti.37.haftadan sonra artk kritik sureci gecmenin verdigj umut..sorun yok sıkıntı yok be normal dogumu bekliyorum.bir sabah karşı komşmun balkonunda gördüğüm pembe zibinlar demek komsum dogum yaptı dedim..sevdim karnımi hadi kizim sıra sende sen de dog hasretim bitsin seveyim dedim.tam 20 gün sonra 39.haftamn bittiği gün yine kontrol günü.hazırlandk kapıda esim ayakkabısini giyerken son kez dönüp besigine baktim kizimin.nedendir ki Rabbim hayırla döneyim evime dedim ve çıktık evden 26 mart 2016 sabahı .bebegim kucağmda dönmeyi haysl ederek kontrole gittik.hastanede fis alırken aniden sancm başladı ve birşeyler aktığını hissettim.tabi ya nisandedim. Akan bikac damla kandi aferin kizim tam zamaninda doguyorsun dedim.dr muaeyene etti acik sezaryan dedi..normal istiyordum ama kizima kavusuyorum ya sezaryan dediysevardr bir bildigi deyip sevincle dogumhaneye sevincle dogumhaneye indim.hemen nefes al denilip bikac defa narkoz verildi ve sonra uyandrlmaya çalışılmam.uyanamadammn bebegimi sordum iyi dediler.odaya çıktım bebeğim nerde dedim gelecek yogun bakımda dediler.tabi iyidir diye düşündüm hem dogumdan önce kalp atışını duymustum ya.beni bebegime götürün dedim yürüyemezsin dediler .yürürum kalkacam gerekirse kosarim dedim.kalktım yine götürmediler.sonra wc de sutum akinca ağlamaya basladm.acı gercgi tahmin edebiliyorm ama inanmak istemiyorum.esime ablama neden süt istemiyolat sütüm boşa akiyo dedim.gerek yok mama veriyolar dediler.bebeğimizin durumu kritik kendini herseye hazırla dediler.ben kendimi bebegimi kaybetmeye nasıl hazırlayacaktm ki.defalarca gidecem dedim kimsegoturmedj kızımın yanına.gelen hemsirenin agzindan laf alabilmek icin bana bebeğimin fotografini cekip getirmesini rica ettim olnaz makinalar bozulur dediler.gelen temizlikciye bile bebeğimi sordum beklr dediler.bekledim kızım seni cok bekledim zaten hasretle seni beklemiştim.ertesi sabah esime bebeğimi sordum hadi beni götür dedim.gidemeyiz kaybettik dedi.dünyam başima yıkıldı elimizde bebek cantalari akan sutum gözyaşlarıyla döndüm eve.ah kızım bari bi defa kucağıma verselerdi bir defa öpüp koklasaydm.öpüp koklaya hazrladgm hersey toplanmıştı.o kadar zorki yasayan anlar.günlerce bis beşigin başında bebegim diye diye agladm.Rabbim dindir acimi bana dayanma gücü ver dedim.carcabuk da teseidini kardesini istedim.ilk 6 ay bittiğinde aglamadigim gün yoktu.kizim bir dk bir sn aklimdan çıkmadı.cikmaz da.sonra eski hayatıma dönmeye çalıştım ama kendimi boymu bükük yarm hissederek.kimileri bebegi sordu agladm.gece yarısı komsumun bebegine uyanıp ağladım.girdigim mağazada bebek ayakkabısı görüp ağladım.densiz insanlarin lafına agladm.minicik mezarinin başında ağladım.aglarken de bir yandan sabir ve tesellisini istedim sonra yeniden düşünen gebelik.beklenmedik bir zamanda yeniden nasip etti Rabbimm.hüzünle umt ettim.bu defa güzel olacak kavuşacam dedim koku endişe heyecanla gecen 9 ay ve her gün vurunulan igne..ve 37 +2 de 22 eylül sabahında kızımın kardeşine kavustum görenler ablasının aynısı dediler.cok şükür 3.5 aylık oldu bebeğim.her gün yüzlerce defa cok şükür diyorum.ve yüreği yansn bütün annelere içten dua ediyorum.sabirdan sonra şükretneyi nasip etsin diye.acı gecmez ama zaman biraz ilacı ve kardesi teseelisi olur.burda yazılan umut verici hayatları okuyunca acaba ben de yasar miyim diye umut ededim.ama bir o kadar da. Bana uzak gelir ve korkardm.meğer sabrın sonunda şükür de yazmış Rabbim.Allah isteyen bekleyen herkese nadip etsin kisa sürede dayanma gücü versin hepimize.
Canım rahatsız ediyorum kusura bakmayın siz adıyamanlıydınız değil mi doktorunuz kimdi ben Adıyaman'dayım doktor arayışındayım
- 5 Mart 2015
- 7.196
- 30.506
- 598
- 37
Evet adiyamanliym yardmci olmak isterdim ama baska sehirde yaşıyorum
Hangi sehirdesiniz acaba gebelik sürecindeki doktorunuzu öğrenebilir miyim rica etsem
- 25 Mart 2017
- 300
- 292
- 103
Yazınızı ağlayarak okudum. Böyle sonunda mutlu hikayeler okuyuncada kendim doğum yapmış gibi mutlu oluyorum. Bize de umut oluyorsunuz.Rabbim sabrınızın sonunda mükafatınızı vermiş acınızı bir nebze de olsa dindirmiş. Sağlıkla güzellikle büyütün yavrunuzu. Bende 6 ay önce ikiz meleklerimi kaybettim. bir yanım çok istiyor bir yanım korkuyor. Siz nekadar zaman sonra hamile kaldınız
Aynisini yasadim ne eksik ne fazla. Aglattiniz beni. Gerci bu aralar yine sakinlesemiyorum. Bebegime aldigim hersey dolabinda duruyor. Bakip bakip agliyorum. Nasil duzelicem bilmiyorum. Cok zormus coook....
- 5 Mart 2015
- 7.196
- 30.506
- 598
- 37
Sezaryandan 6 ay sonra düşünmeye basladk.3ay sonra gebe kaldm.iki sezaryan arası tam 18 ay oldu.
Sizin adınıza çok sevindim sağlıkla sihhatle büyütün bebeğinizi sizler bizlere bir ışık oluyorsunuz.ekim annesimiydiniz nickiniz yabancı gelmiyor benimde bebegim yaşasaydı 3.5 aylık olacaktı.. benim için öpün lütfen kuzunuzu.dışarıda bir bebek gördüğüm zaman öpüp koklayasım geliyor.tabi ki isteyemiyorum delimidir diye düşünecekler.
Benim ilk çocuğum 24 eylül saat 10:24 doğdu.hep düşünmüştüm dakika 24 nedir yaa 25 niye demediler diye küsüratli gelmişti.taki bu çocuğumda anladım nedeni kaybettiğim bebegimde 28 eylül 10:28 de doğdu. araları tam 4 gün 4 dakika.bu hayatta hiçbir şey tesadüf değil tevafuk işte.bu yaşadıklarımızin da bir nedeni var bizler bilemiyoruz.
- 5 Mart 2015
- 7.196
- 30.506
- 598
- 37
Evet ekim annesi grubunu takip ediyorum.seni cok cok iyi anlıyorum.ben dogumdan 2 sy sonra 2 aylk bi bebegi gördüğümde isteyip sevmeyi düşündüm ama severken aglayacagimi bildiğim icin vazgectim.sana tavsiyem ne yapmak istiyorsan onu yap.kendini kasmakim ne düşünür dite düşünme.sevmek istediginde sev bi bebegi istemiyorsan daha kötü oluyorsan alma kucagina istedigin yerde istedigin zaman agla.ben kendimi kasmaktan kolum uyusmaya basllamisti artk.kendine gem bedenen gem psikoljik olarak iyi bak.ins.kisa surede tekrar bebegin olur acin hafifler .
- 16 Ekim 2015
- 1.721
- 2.312
- 133
- 41
Canım kesin sebep pıhtılaşma diyemem ama kesinlikle pıhtılaşma testlerini yaptır. 6 lı trombofili panali, protein s, protein c, homosistein, AntiDNA ve ANA. Pıhtılaşmaya sinir, stres, üzüntü de tetikliyormuş. Bebeğinin geri kalmasının beslenmeden kaynaklandığını düşünmüyorum. Çünkü bebek senin depolarını bile kullanabiliyor. Sen beslenmesen de gerekirse kemiklerindeki kalsiyumu bile kullanabiliyor. O sebeple sen de lütfen bu dediğim testleri yaptır...
Canım benim yazdıklarını okuyunca sanki ben yazmışım gibi oldum. Dedim demek ki tüm melek anneleri aynı duyguları yaşıyor. Ben de her gün her gün şükrediyorum meleğim Mustafamın kardeşi Metehanı bana verdiği için Yaradan. Sabrın sonunda şükür de varmış çok şükür dediğin gibi :) Rabbim evlatlarımıza sağlıklı, huzurlu, hayırlı, upuzuuuunnn ömürler versin inşallah :) Çok sevindim çok :):):)
- 16 Ekim 2015
- 1.721
- 2.312
- 133
- 41
Ne bileyim canım, ben Dr.lara güvenmemeyi maalesef çok acı bir şekilde öğrendim. Bence Prof. da olsa sen de güvenme. Evet o Dr. Prof olmuş ama uzmanlık alanı ne? Belki uzmanlık alanının gebelik ile bile ilgisi yoktur. Atıyorum Rahim kanseri konusunda uzmanlaşmıştır... Sen bence sonuçlarını bir de Perinatologa göster. İçin daha rahat eder... Perinatologlar bu konuda uzman insanlar çünkü. Bu konuda çoğu prof.tan daha bilgililerdir emin ol...
Ben bebeğimi kaybettikten sonra o kadar çok Dr. gezdim ki... O yüzden sana bunu söylüyorum... Bazı Dr.lar Prof.un dediği gibi son haftalarda pıhtılaşmadan bebek kaybedilmez dedi, bazı Dr.lar 40.haftada bile kaybedilebilir dedi... Hepsi farklı farklı şeyler söylüyor... Yani senin içinin rahat etmesi açısından söylüyorum...
Bir de kaç geninde pıhtılaşma vardı canım? Değerlerin neydi?
B
BlackandBlack
bilemiyorum canım ya teşekür ederim ilgilendiğin bikaç genetik test yaptırdık pihtilasma ya bakılmadi o söylediklerinin hepside bende vardı stres, üzüntü. Hamileliğim de karsik bölgemde atar damarda agri oluyordu yürüyünce.dr söylemiştim onemsemisti bende çok üzerinde durmadım sonradan geçti.
Dr.konusunda Prof. Falan hikaye perinatoloji Dr beni korkutunca tavsiye üzerine bir Prof a Gittim ölçümleri bol keseden atıyordu 30.haftadsn sonra ona da gittim 36.haftada 49 cm demişti bebeğim için. Diğer hastaneyi bıraktım beni üzüyorlar diye profta doğumu mu oldum.tabi hicbirsey arastirilmadi.simdi ben o Dr ne diyim profmus yerim onun unvanını. Hipokrat yemini nerde kaldı.Parayi aldı işi bitti.
Dr.konusunda Prof. Falan hikaye perinatoloji Dr beni korkutunca tavsiye üzerine bir Prof a Gittim ölçümleri bol keseden atıyordu 30.haftadsn sonra ona da gittim 36.haftada 49 cm demişti bebeğim için. Diğer hastaneyi bıraktım beni üzüyorlar diye profta doğumu mu oldum.tabi hicbirsey arastirilmadi.simdi ben o Dr ne diyim profmus yerim onun unvanını. Hipokrat yemini nerde kaldı.Parayi aldı işi bitti.
