Merhaba arkadaşlar, ben mi büyütüyorum yoksa mevzu ciddi bir sorun mu ikilemde kaldım. Neredeyse 2 yıllık evliyiz. İlk zamanlar çocuk düşünmüyorduk cinsel yaşamda sorunumuz yoktu. Cocuk düşündük 2. Ay hamile kaldım ama düştü. Ondan sonra cinselligimiz cocuk yapmak üzerine kurulu oldu ki cocugu benden cok o istiyor. Ama son birkaç ayda dönemim değilse yaklasmiyorken bu ay ise ovulasyon dönemi olduğunu bilmesine rağmen hiçbir temasta bulunmuyor. Normalde de öpeyim sarılayım biri değil. Durup dururken sarılıp öpmesi bir elin parmağını geçmez. Ama bu itekleme hali beni çok yordu. Artık istenmiyorum duygusu ağır gelmeye başladı. Cocuk için aşılama falan yapalım bitsin derdimiz moduna geldik ama büyük sorunu nasıl çözerim bilemedim.
Ben bu durumlarda eşle açık açık konusulmasi taraftarıyım. Mutsuzsam beni mutsuz edenle yuzlesmeliyim. Ki çocuk işini de erteleyin derim. Çünkü bu iş cozulmezse halı altı edilirse hamilelik lohusalık çocuk her şey eşinizin bahanesi olacak. Bu konuşma yargılayıcı değil ifade edici olmalı. Ne hissettiğimiz açıkça anlatıp beklentilerinizi dile getirin. Eğer maddi manevi bir sıkıntı varsa karısı olarak çözümünde destekçisi olduğunuzu da ifade edin.Merhaba arkadaşlar, ben mi büyütüyorum yoksa mevzu ciddi bir sorun mu ikilemde kaldım. Neredeyse 2 yıllık evliyiz. İlk zamanlar çocuk düşünmüyorduk cinsel yaşamda sorunumuz yoktu. Cocuk düşündük 2. Ay hamile kaldım ama düştü. Ondan sonra cinselligimiz cocuk yapmak üzerine kurulu oldu ki cocugu benden cok o istiyor. Ama son birkaç ayda dönemim değilse yaklasmiyorken bu ay ise ovulasyon dönemi olduğunu bilmesine rağmen hiçbir temasta bulunmuyor. Normalde de öpeyim sarılayım biri değil. Durup dururken sarılıp öpmesi bir elin parmağını geçmez. Ama bu itekleme hali beni çok yordu. Artık istenmiyorum duygusu ağır gelmeye başladı. Cocuk için aşılama falan yapalım bitsin derdimiz moduna geldik ama büyük sorunu nasıl çözerim bilemedim.
Ailesinden sevilmeyi görmemiş biri kocam. Herkes saygı duyar ama sarılıp öpmeli sevgiyi ben de gördü diyebilirim. İlk başlarda tuhaf geliyordu ama zamanla alıştı. Açıkça konuşunca da çocuk olmuyor boşuna uğraşıyoruz demişti bir keresinde.Bu konuyu acik konusmaniz lazim. Kolay seyler yasamamissiniz. Belki baski altinda hissediyor ve o yüzden uzak duruyor
Merhaba arkadaşlar, ben mi büyütüyorum yoksa mevzu ciddi bir sorun mu ikilemde kaldım. Neredeyse 2 yıllık evliyiz. İlk zamanlar çocuk düşünmüyorduk cinsel yaşamda sorunumuz yoktu. Cocuk düşündük 2. Ay hamile kaldım ama düştü. Ondan sonra cinselligimiz cocuk yapmak üzerine kurulu oldu ki cocugu benden cok o istiyor. Ama son birkaç ayda dönemim değilse yaklasmiyorken bu ay ise ovulasyon dönemi olduğunu bilmesine rağmen hiçbir temasta bulunmuyor. Normalde de öpeyim sarılayım biri değil. Durup dururken sarılıp öpmesi bir elin parmağını geçmez. Ama bu itekleme hali beni çok yordu. Artık istenmiyorum duygusu ağır gelmeye başladı. Cocuk için aşılama falan yapalım bitsin derdimiz moduna geldik ama büyük sorunu nasıl çözerim bilemedim.
Ona çok şüphem yok açıkçası yani cinsellik dışında geri kalan her şey çok iyi ki ona göre cinsellik evet olmalı ama öyle çok da gerek yok modunda. Ama çocuk için de belli bi seviyede olması lazım bu konuda ters düşüyoruz.Eşiniz çocuk istiyor olabilir ancak değişen davranışları nedeniyle insanın aklına farklı şeyler geliyor. Aşılama vb yöntemlerden önce eşinizle ilişkinizi gözden geçirmeniz daha doğru olabilir.
Eşinizin bu evliliği sürdürmek istediğinden emin misiniz ?
Siz yine de çocuk sahibi olmayı düşünmeden önce, eşinizin davranışlarının neden değiştiğini bir sorgulayın derim.Ona çok şüphem yok açıkçası yani cinsellik dışında geri kalan her şey çok iyi ki ona göre cinsellik evet olmalı ama öyle çok da gerek yok modunda. Ama çocuk için de belli bi seviyede olması lazım bu konuda ters düşüyoruz.
Keşke cidden onlar getiriyor olsaydı her ay stres ve hayal kırıklığı olmazdıLeyleklerin getirmesini mi bekliyor
Sizin aranızda sevgi kalmamış bence. Dokunmak istemiyor öpmüyor falan...
Diğer konuya gelecek olursak da. Stresten dolayı gerçekten de ovulasyon günleri bizimde olmuyordu çünkü çocuğa odaklanıyorduk hatta eşimde sertleşme sorunu bile oluşmuştu. Tabi bizim aramızda ilişkiden kaçma normalde yoktu sadece ovulasyon günleri olmuyordu ya ben istemezdim yada eşim.
Sonrasında tüp bebekle dünyaya gelen çocukla birlikte, ikimizede bir özgüven geldi adamdaki sertleşme sorunu da kendiliğinden geçti
Teşekkür ederim sorguluyorum o yüzden buraya yazdım farklı açıdan görüş almak için. Tip 2 tanısından sonra biraz daha değişti her şey ama sorun sadece o mu bilmiyorumSiz yine de çocuk sahibi olmayı düşünmeden önce, eşinizin davranışlarının neden değiştiğini bir sorgulayın derim.
Daha önce cinsel hayatınızda bir sorun yokmuş demek ki eşiniz için hiçte olmasa da olur bir olay değilmiş.
Ailesinden sevilmeyi görmemiş biri kocam. Herkes saygı duyar ama sarılıp öpmeli sevgiyi ben de gördü diyebilirim. İlk başlarda tuhaf geliyordu ama zamanla alıştı. Açıkça konuşunca da çocuk olmuyor boşuna uğraşıyoruz demişti bir keresinde.