bazen şiddetle konuşacak birine ihtiyaç duyuyorsunuz. ama bazı şeyler anlatılamıyor, ne yapacağınızı şaşırıp bu yükün altında eziliyorsunuz.
durduk yerde benden aylarca kaçan sevgilim nihayet kendini toparladığında neden benden bu şekilde kaçıyorsun sevmiyorsan doğrudan söyle herşey bitsin dediğim zaman bu soruya 'senden gizlememem gerekirdi.. kendimi daha yeni topluyorum, kabullenmek zor oldu.. ben kanserim..' diye yanıt verdi.
o ana kadar bu adam benle gönül eğlendirdi benle oynadı diye kendini yiyip bitiren ben donup kaldım..
bu konuda konuşmuyor.. yapayalnız yaşıyor, ailesinden kaçıyor, telefonları açmıyor.. bana da bazen çok kötü hissettiğini ve bu haliyle kimseyi görmek istemediğini söylüyor.. ailesini de beni de yanında istemediğini.. yalnız kalmak istediğini..
bense nasıl davranacağımı bilmiyorum.. hiç konuşmayan bir insan olup çıktı.. üstelik farklı şehirlerdeyiz.. onu görmek için gittiğimde ertesi gün beni geri gönderdi.
hasta olduğunu hala anlayamamış olmalıyım ki mesajlarıma telefonlarıma yanıt gelmeyince bu adam beni hiç umursamıyor deyip kavga çıkarıyorum..
ben galiba anlamıyorum...
bu kaçış bir duygu eksikliğinden mi diye soruyorum hala..
ama belki de kanser olduğunu öğrenen ve öleceğini düşünen beni şuraya gömün tabutumla buradan geçerim diye şkalar yapan bir adam, sevgilisine mesaj atmayı düşünemez herhalde.. ondan hala özel bir ilgi beklemek de bencilliğin daniskası olur..
aramazsan üstüne düşmezsem biliyorum ki o da aramayacak..
herkesten kaçtığı gibi benden da kaçacak..
bu hastalığı acınası bir hal bir eziklik olarak yorumluyor.
o aramadan sürekli benim aramam da adamı bunaltmak gibi geliyor bana..
benden kaçan bir erkeği sürekli kovalayan kız gibi hissediyorum..
arkadaşlar bakın hala anlayamamışım.
benim sevgilim kanser ve ben bunun ne olduğunu kavrayamamışım.
nasıl davranmalıyım?
nasıl davranmalıyım?
lütfen biri yardım etsin
ben galiba hala kabullenemedim
durduk yerde benden aylarca kaçan sevgilim nihayet kendini toparladığında neden benden bu şekilde kaçıyorsun sevmiyorsan doğrudan söyle herşey bitsin dediğim zaman bu soruya 'senden gizlememem gerekirdi.. kendimi daha yeni topluyorum, kabullenmek zor oldu.. ben kanserim..' diye yanıt verdi.
o ana kadar bu adam benle gönül eğlendirdi benle oynadı diye kendini yiyip bitiren ben donup kaldım..
bu konuda konuşmuyor.. yapayalnız yaşıyor, ailesinden kaçıyor, telefonları açmıyor.. bana da bazen çok kötü hissettiğini ve bu haliyle kimseyi görmek istemediğini söylüyor.. ailesini de beni de yanında istemediğini.. yalnız kalmak istediğini..
bense nasıl davranacağımı bilmiyorum.. hiç konuşmayan bir insan olup çıktı.. üstelik farklı şehirlerdeyiz.. onu görmek için gittiğimde ertesi gün beni geri gönderdi.
hasta olduğunu hala anlayamamış olmalıyım ki mesajlarıma telefonlarıma yanıt gelmeyince bu adam beni hiç umursamıyor deyip kavga çıkarıyorum..
ben galiba anlamıyorum...
bu kaçış bir duygu eksikliğinden mi diye soruyorum hala..
ama belki de kanser olduğunu öğrenen ve öleceğini düşünen beni şuraya gömün tabutumla buradan geçerim diye şkalar yapan bir adam, sevgilisine mesaj atmayı düşünemez herhalde.. ondan hala özel bir ilgi beklemek de bencilliğin daniskası olur..
aramazsan üstüne düşmezsem biliyorum ki o da aramayacak..
herkesten kaçtığı gibi benden da kaçacak..
bu hastalığı acınası bir hal bir eziklik olarak yorumluyor.
o aramadan sürekli benim aramam da adamı bunaltmak gibi geliyor bana..
benden kaçan bir erkeği sürekli kovalayan kız gibi hissediyorum..
arkadaşlar bakın hala anlayamamışım.
benim sevgilim kanser ve ben bunun ne olduğunu kavrayamamışım.
nasıl davranmalıyım?
nasıl davranmalıyım?
lütfen biri yardım etsin
ben galiba hala kabullenemedim