Aynen öyle oldu.Sizi yadirgamiyorum fakat birşeyi merak ettim mutlu iliski içindeyken nasıl başkasindan hoşlandiniz ama taktir ettiģim mantikli davranip diğer kişiden ayrilmişsiniz gerçekten sevseydiniz sanirim başkasindan hoşlanmazdiniz
Çok güzel anlatmişsiniz peki o size hiç kızdımı daha doğrusu ne deyip ayrıldınız fazlami merakli oldum :)Aynen öyle oldu.
Çook mutlu olduğum,aslinda çok da sevdiğim biriydi. En yakın arkadaşım,akıl daniştiğim, gerçekten pırlanta gibi bir insan yani. Sadece son zamanlarda o eski dolu dizgin aşk-heyecan gitmiş, amcaoğlu gibi takılmaya başlamıştık :)
Aşk-tutku yerini arkadaşça bir sevgiye bırakmıştı.
O arada başka birisinden (hatta onun ayak tırnağı etmeyecek birisinden) hoşlanmaya basladim; iş yerinde saatlerce konuşmak, iş çıkışlarında öylesine (sevgilime haber verip) onunla zaman geçirmek falan...
Ben dindar bir insan değilim,dini boyutu olsun diye değil sadece durumumu özetlesin diye söylüyorum.
Zinayi yasaklayan ayette 'zina yapmayin' demez, 'zinaya yaklasmayin' der ya. Ayni o şekilde arkadaş arkadaş, masum masum ilerlerken arkadaşlığımız boyut değiştirdi.
Ben de sevgilimden ayrilmak durumunda kaldım haliyle.
Pişman mıyım?
Gerçekten ruh eşim olsa böyle bir yanlış yapmazdım. O yüzden ayrılmamız hayırlı oldu. Bu yüzden pişman değilim. Ama zaman içinde adını hatirlamayacağim bir insan için onun kalbini incitmiş olmaktan dolayı coook pişmanım.
(Üstünden 4 sene geçti,o başka ülkeye taşındi vs vs ama garip bir şekilde hala sıkı bir bağ ile bağliyiz. Çoğu insan anlayamaz belki ama nişanlanmayi düşünmeden önce bile arayip uzun uzun bazı konularda fikrimi aldı, kararını desteklememe sevindi. Ben de yarın bir gün evlilik teklifi alsam aklıma mutlaka onunla paylaşmak gelir heralde. Böyle de ilginç bir yere evrildi dostlugumuz. Bugün onu eski sevgilim gibi değil gerçekten bir amcaoğlu, bir dost, bazen de bir abi olarak görüyorum)
Ben gayet şık giyinirdim ve çok coll davranıp kendime vakit ayrıldım bana vakti yoksa benim de ona yok ego şişirmeye gerek yokMerhaba arkadaslar
Yaklasik 6-7 aydir biriyle birlikteyim. Ayni is yerinde calisiyoruz ki tanismamizda öyle oldu zaten. Kendisi inakilmaz muhabbetli sen sakrak birisidir. Hani herkesle muhabbet edebilen dilli insanlar vardir ya.. belki cok yakisikli degildir yada cekici ama o diliyle istedigini tavlar bu tipler deriz ya.. kendini sevdiren seytan tüyü olan o erkeklerden.
Daha yeni tanistigimiz zamanlarda beni cok begenmis benim en yakin arkadasima hakkimda sorular sormus ve sonrasinda beni tavlamak icin gercekten ugrasmisti. Sürekli tenefüslerde benimle konusmaya calisir begendigini belli ederdi. Ilgi alaka hat safadaydi yani.. bana olan bakislarini söylememe gerek bile yok. Bakislarindan begendigini hissederdim ve hosuma da giderdi bu durum cünkü bende etkilenmeye baslamistim..
bana acilmasi biraz zaman aldi ama sonunda acildi ve bende kabul ettim iliskimiz basladi. Baslarda hersey güzel ilerliyordu ama zamanla kendi hayatinda yasadigi sorunlar sebebiyle beni ihmal etmeye basladi. Bunu dile getirdigimde bana her defasinda cözmede zorlandigi problemlerinin oldugunu, sorunlari varken keyifsizken kendini kapadigindan bahsedip dururdu. Bazen günlerce yazmazdi ben yazmasam aramasam belkide haftalarca iletisime gecmezdi. Ben anlayis gösterdikce sanki daha cok ihmal edildim. Kendisi anlamasi cözmesi zor bir insan. Bana bastan duygulari hakkinda bile acikca konusamayan bir yapiya sahip oldugunu söylerdi. Bu kötü bir huy farkindaydi ama duygularindan asla konusamazdi. Bana birkere sevdigini söylemedi mesela.. benim icin degerlisin lafini duydum sadece. Kafami cok karistirmaya baslamisti biz neyiz ne yasiyoruz diye sorgulamaya basladim.
Tabi bu arada benim duygularim gün gectikce yogunlasiyor. Isteyken arkadas ortaminda ilsikimizi belli etmezdik. Yani kimse bilmiyor bir iliskimiz oldugunu tabi farkedenler illaki olmustur ams bizim acikladigimiz bir durum yoktu. Calisma aralarinda ayni masada oturur hepberaber muhabbet ederdik o yine bana gözlerini diker beni incelerdi. Bu sekilde flörtlesmemiz cok hosuma gidiyordu ama hersey beni gördügünde güzeldi sonrasinda yine soru isaretleri! Bir insan gercekten isterse zaman ayirabilirdi buna hayatin zorluklari sorunlar problemler engel degilki.. ama ben her insan baskadir, problemlerle farkli farkli basa cikar diye sabretmeye basladim. Bir süre böyle devam etti. Is yerine geldiginde tatli tatli bakardi görenler bu cocuk sana bos degil derdi. Is yerindeyken ilgisinde bir sorun yoktu hatta keyfi yerindeyse gelir gider bana satasirdi gülerdi sakalar yapardi. Bazen öyle bakardi ki beni arzuladiginida hissederdim. Is biter araya haftasonlsri girer ben yine kendimi onu beklerken bulurdum. Sorunlari basladigindan beri bu ihmaller artmaya baslamisti.. birseyler vardi tam yerine oturmayan anlayamadigim.. sürekli soru isaretleri bu ne istiyor diye.. hoslaniyor mu hoslanmiyor mu? Niyeti sadece cinsellik mi? Bizimkisi sadece seks iliskisi mi? Sordugumda tabiiki kabul etmedi. Benim onun icin bundan cok daha fazla sey ifade ettigimi söyledi.
Ben duygularim arttikca daha cok sabir göstermeye basladim ama icim icimi yerdi hergün acabalardan yorulmustum artik. Bir yandan istedigim seyin bu olmadiginin farkindaydim yani benim anlasabilecegim bir erkek degildi bu erkek ama su duygular... birbirimizden oldukca zit yapilardayiz. O hareketli yerinde duramayan konuskan sevecen sakaci biriydi. Ben agir biriyimdir mantikliyimdir herkesle samiyet kuramam ama herkesle muhabbet ederim. Iletisime hayatimda olan insanlara acik olmayi önemserim. Bir sorun varsa konusulmasindan yanayimdir. Sevdigim insanlara zaman ayirir deger verdigimi gösteririm. Bu zitliklar birini sevmek icin engel degil. Ama kapali bir kutu olan biriyle bir iliski yasamak beni inanilmaz yordu. Ben üzerine gitmezdim ve o bu yönümden cok hoslandigini defalarca dile getirdi. Buna ragmen ben bir süre sonra dayanamadim ve artik sürekli kendisine neden? Diye sormaya basladim. Daha cok görüsmek istedigimi söyledim özledim dedim ama hicbiri bir ise yaramadi. Telefonlasirdik o da beni özledigini söylerdi ama hersey burda kalirdi.. böyle oldukca ben daha üzerine gitmeye basladim ve ufak bir tartismamiz oldu.
Kisa bir süre önce is yerine yeni bir eleman geldi. Yabanci Genc bir kiz.Ayni bunun gibi konuskan sürekli gülümseyen herkesle konusup kahkahalar atan kendinide kisa sürede herkese sevdiren genc bir kiz. Tabi bu ikiside is yerinde normal muhabbet ediyorlar. Benimkisinin zaten muhabbet etmedigi kimse yok is yerinde.. o yüzden killanmadim hic. Ama nezamanki kizin buna ilgisini ögrendim beni bir korku aldi yalan degil. Kiz sürekli bunun karsisina oturuyor süzüyor süzüyor gülümsüyor.. ben gün gectikce kizin ilgisini gördükce kaybetme korkusuna girmeye basladim. Birgün kendisine bu konuyu actim. Kizin ilgisini kendiside farketmis ve bana olabilir böyle seyler demisti yani herkes herkesten hoslanabilir normal birsey bu ama benim ona karsi bir ilgim yok dedi. Benim tarzimds degil tipimde zaten dedi. Kiskanmani takmani gerektirecek hicbirsey yok dedi. Hatta bana kiskandigin kiza bak bile dedi. Güzel olsa bari.. böyle seyler güzellige bakmaz dedim zevk meselesi.. tamam iste zevkimede uygun degil dedi tekrarliyorum kafana takacagin hicbirsey yok dedi. Inanmis gibi yaptim! Ama icime süphe düstü birkere.. buda aslinda kendisine hic güvenmedigimi bana göstermis oldu. Son bir haftadir kiza birkac bakisini yakalsdim. Kizin ilgisi sanirim hosuna gitti.. ben konuyu actiktan sonra araya mesafe koymus olsada dedigim gibi kiza bir kac kez bakislarini yakaladim.
Tabi buarada bizim aramizdaki sorunlar hala devam ediyor. Ona beni cok yordugunu söyledim neden böyle oldugumuzu onu özledigimi defalarca dile getirdim. Son konusmamizda eger seni mutlu edemiyorsam ve yoruyorsam bukadar ara verelim dedi! Birdenbire neden söyledin böyle birsey dedigimde birdenbire degil suan sana istedigin gibi ayirabilecegim bir zamanim yok dedi. Benim kendime bile ayirabilecegim 3-5 saatim yok dedi.. seni üzüyorsam yoruyorsam istersen biraz ara verelim dedi. Gercekten sevep bu mu bana acik ol dedigimde „senin aklindan gecen sebebi ben biliyorum dedi sen seni birakip o kizla takilmak istedigimi mi düsünüyorsun“ dedi. Bana gayet geceröi bir sebep gibi geldi dedigimde ben sana o kizin benim ilgimi cekmedigini benim tarzim olmadigini hatta okadar serefsizmiyim bile dedi. Yine inanmis gibi yaptim ve söylediklerini kabul ederek peki görüsmeyelim ozaman dedim.
Ben simdi napayim kizlar arkadaslar?
Gözümün önünde bakismalarini mi izleyecegim böyle? Ya hoslanmaya baslarsa? Ya gercekten hoslanmaya basladiysa? Aklimda deli sorular.. canim yaniyor bir yandan cünkü gözümün önündeler nasil basa cikacagim hic bilmiyorum! Aklim mantigim birak diyor zaten bu iliskinin icinde mutlu degildin diyor.. seni bir baskasi icin biraktiysa zaten cehenneme kadar gitsin diyor. Yalanci ve güvenmedigin bir insanla iliskin devam etse nolur diyor! Ama duygularim mantigimin tam tersi.. canim yaniyor korkuyorum. Gözümün önünde birsey yasanirsa kaldiramam diye korkuyorum. Daha bir hafta önce beni cok özledigini söyleyen benden gözlerini alamayan adamin duygulari hemen degismis olabilir mi? Icimdeki bu süphe beni zaten kemirirken isin duygusal kismi iyice cöktü üzerine.. is yerinde birsey belli etmiyorum normal arkadas gibi konusuyoruz ama bundan sonra nasil hareket etmem gerektigi konusunda bana lütfen fikir verin? Gülüp eglenip birsey yokmus olmamis gibi mi davranayim? Istedigim aslinda tekrar dikkatini cekmek ama mantigim ne ise yarayacakki bu diyor? Yüz vermeyip umursamaz mi davranayim? Kacan kovalanir hesabi taktik mi uygulayayim napayim?
Hadi diyelim mantigimi dinledim akillica davrandim ve ayriligi kabullendim. Ayni is yerinde hergün görerek ben nasil devam edicem arkadaslar? Kafam ikadar allak bullak ve duygularim okadar karisikki.. ve okadar üzgünümki
Ben gayet şık giyinirdim ve çok coll davranıp kendime vakit ayrıldım bana vakti yoksa benim de ona yok ego şişirmeye gerek yok
Bırak gitsin.mutlu ve umursamaz takıl.Yoksa daha çok kaçar sen de kosarsin pesinden ama asla yakalayamazsin.çünkü kaçan kovalanır.sen kovalayan olma.
Sadece isyerinde ilgili diyorsunuz. Acaba adam evlimi yada baska sevgilisimi var diye düsündüm benn...