Merhaba herkese..su an moralim cok bozuk. ailemden ve arkadaslarimdan uzakta cok yalnizim,derdimi sizlerle paylasabiliyorum ancak..1.5 seneyi biraz gecmis bir iliskim var.erkek arkadasimi cok seviyorum,o benim hem en iyi arkadasim, hem buradaki ailem gibi,hem de bir tanecik sevgilim.ona karsi cok buyuk bir sevgi duyuyorum,daha once hissetmedigim kadar buyuk bu sevgim..ama bugun aramizda gecenler beni cok uzdu.
soyle soyliyim,biz bu kadar birbirimizi sevmemize ragmen bunca zamandir gelecekle ilgili tek kelime konusmadik..ben 28 yasindayim,sevgilim 33,maddi hicbir engelimiz yok.ikimiz de yurt disindayiz uzun senelerdir, ve ben artik hayatimin bir duzene girmesini,sevdiklerimin yaninda olmayi istiyorum,1-2 sene icinde Turkiyeye temelli gitme dusuncelerim var.erkek arkadasim da donme fikrine sicak bakiyor ama beraber doneriz orda bir hayat kurariz gibi hicbir konusma gecmiyor,genel olarak konusuyoruz yurt disinda kalmali mi gitmeli mi gibilerden.
Neyse daha fazla uzatmadan olayi anlatayim,laf nasil geldi onemli degil,su an yasadigim eve bisey almami onerdi, ben de dedim ki burasini kendi evim gibi gormuyorum benim icin gecici bi ev o yuzden icimden dekoratif biseyler almak gelmiyo. demez mi,niye oyle diyosun senelerce kalacgin ev diye. ben senelerce bu evde kalmayi dusunmuyorum 1-2 seneye izmire donmek istiyorum diye.hicbirsey demedi,neyse biz bu ana bakalim 2sene sonra ne olacagini nerden bilelim falan diye kapatmaya calisti konuyu. Ben de artik dayanamadim,senelerce ne demek,biz senelerce boyle takilicaz mi yani demek istiyosun dedim. Yok iste senelerce lafi abarti olarak cikmis agzindan,dusunerek soylememis falan.
gelecekle ilgili hicbir plan yapmamamiz bana o kadar dokunmus ki tutamadim gozyaslarimi
cok sinirlendim,dedim yani bu kadar zamandir beraberiz insan hic mi birsey soylemez,donmeyi dusunuyorum diyorum bana su ana bakalim diyosun dedim.yok neymis sok olmus ben oyle deyince,uzerinde dusunmek istemis ani tepki vermek istememis.sok olduysan birsey soyle, boyle hicbirsey soylemeyince bir de agzindan senelerce diye laf cikinca ben de en kotuye yoruyorum dedim.
en sonunda konusmaya basladi, annesiyle babasi kucuk yasta ayrilmislar,kendi de boyle birsey yasamak istemediginden bu karari almasi cok zormus,dogal akisina birakip olmasini istiyomus,yasayip gormek istiyomus. Ben de dogal olsun istiyorum ama benim de bi hayatim var planlarim var, hayatima bi yon vermek istiyorum burada yabanci bi ulkedeyim.zamani gelince aile kurmak cocuk sahibi olmak istiyorum dedim,su an hemen bi karar verilsin demiorum ama insan hic mi birsey soylemez,yakin zaman icin bile konusuldugunda hic mi plan yapmaz,ne bu boyle ani yasayalim ilerisini dusunmeyelim falan insanin siniri bozuluyo,bana degersiz hissetiriyosun kendimi dedim. Bana dedigi su, bu cok buyuk bir asama,cok buyuk bir karar,insanin icinin rahat olmasi lazim,dogru zaman gelince sihirli bisey hissetmesi lazim falan diye. Ben de dedim ki senelerce senin icine sihirli bi an gelmesini mi bekliycem.neymis bu an 1sene sonra da olabilirmis,ama dogal gelismesini istiyomus falan.olay sirf sevgi olayi degilmis, benle ilgili degilmis sadece bu karari alirken ici rahat olarak almaliymis..ama tabi bunlari ikimiz de aglayarak ve biraz sesimizi yuselterek konustuk.ozellikle de ben cok sinirlendim dediklerini duydukca,iyice gururum kirildi sanki ben yarin evlenelim demisim gibi. O sinirle ben de sana bayilmiyorum zaten dedim,aglamaya basladi falan( cok pisman oldum oyle dedigime ama gururum kirildigi icin agzimdan cikti oyle bir laf . Bu konusmalar olurken onun evindeydik, ben en sonunda artik burada duramicam dedim ciktim.aksam aradi evde bazi esyalarini unutmussun bu hafta ihtiyacin olur dedi,benim evime getirdi. Sarldik birbirimize bi an. Nasilsin falan diye sordu,ben aglamaya basladim.biraz yanmda durdu sonra kalkti,ikimiz de zor bir gun gecirdik,su an ustune gelmek istemiyorum seni cok uzdum bugun dedi. Gidiyomusun dedim, su an bu kadar sicagi sicaginayken konusmayalim,sakinleselim biraz dedi. Peki dedim, ve gitti .
Su an cok uzgunum.icim parcalaniyor sanki.onu cok seviyorum,beni de cok sevdigini dusunuyodum..Ama gercekten seven bir insan gelecekle ilgili konusmaya bu kadar cekinir mi,sevdigiyle bir hayat kurmak istemez mi..goruslerinize ihtiyacim var..
soyle soyliyim,biz bu kadar birbirimizi sevmemize ragmen bunca zamandir gelecekle ilgili tek kelime konusmadik..ben 28 yasindayim,sevgilim 33,maddi hicbir engelimiz yok.ikimiz de yurt disindayiz uzun senelerdir, ve ben artik hayatimin bir duzene girmesini,sevdiklerimin yaninda olmayi istiyorum,1-2 sene icinde Turkiyeye temelli gitme dusuncelerim var.erkek arkadasim da donme fikrine sicak bakiyor ama beraber doneriz orda bir hayat kurariz gibi hicbir konusma gecmiyor,genel olarak konusuyoruz yurt disinda kalmali mi gitmeli mi gibilerden.
Neyse daha fazla uzatmadan olayi anlatayim,laf nasil geldi onemli degil,su an yasadigim eve bisey almami onerdi, ben de dedim ki burasini kendi evim gibi gormuyorum benim icin gecici bi ev o yuzden icimden dekoratif biseyler almak gelmiyo. demez mi,niye oyle diyosun senelerce kalacgin ev diye. ben senelerce bu evde kalmayi dusunmuyorum 1-2 seneye izmire donmek istiyorum diye.hicbirsey demedi,neyse biz bu ana bakalim 2sene sonra ne olacagini nerden bilelim falan diye kapatmaya calisti konuyu. Ben de artik dayanamadim,senelerce ne demek,biz senelerce boyle takilicaz mi yani demek istiyosun dedim. Yok iste senelerce lafi abarti olarak cikmis agzindan,dusunerek soylememis falan.
gelecekle ilgili hicbir plan yapmamamiz bana o kadar dokunmus ki tutamadim gozyaslarimi
cok sinirlendim,dedim yani bu kadar zamandir beraberiz insan hic mi birsey soylemez,donmeyi dusunuyorum diyorum bana su ana bakalim diyosun dedim.yok neymis sok olmus ben oyle deyince,uzerinde dusunmek istemis ani tepki vermek istememis.sok olduysan birsey soyle, boyle hicbirsey soylemeyince bir de agzindan senelerce diye laf cikinca ben de en kotuye yoruyorum dedim.en sonunda konusmaya basladi, annesiyle babasi kucuk yasta ayrilmislar,kendi de boyle birsey yasamak istemediginden bu karari almasi cok zormus,dogal akisina birakip olmasini istiyomus,yasayip gormek istiyomus. Ben de dogal olsun istiyorum ama benim de bi hayatim var planlarim var, hayatima bi yon vermek istiyorum burada yabanci bi ulkedeyim.zamani gelince aile kurmak cocuk sahibi olmak istiyorum dedim,su an hemen bi karar verilsin demiorum ama insan hic mi birsey soylemez,yakin zaman icin bile konusuldugunda hic mi plan yapmaz,ne bu boyle ani yasayalim ilerisini dusunmeyelim falan insanin siniri bozuluyo,bana degersiz hissetiriyosun kendimi dedim. Bana dedigi su, bu cok buyuk bir asama,cok buyuk bir karar,insanin icinin rahat olmasi lazim,dogru zaman gelince sihirli bisey hissetmesi lazim falan diye. Ben de dedim ki senelerce senin icine sihirli bi an gelmesini mi bekliycem.neymis bu an 1sene sonra da olabilirmis,ama dogal gelismesini istiyomus falan.olay sirf sevgi olayi degilmis, benle ilgili degilmis sadece bu karari alirken ici rahat olarak almaliymis..ama tabi bunlari ikimiz de aglayarak ve biraz sesimizi yuselterek konustuk.ozellikle de ben cok sinirlendim dediklerini duydukca,iyice gururum kirildi sanki ben yarin evlenelim demisim gibi. O sinirle ben de sana bayilmiyorum zaten dedim,aglamaya basladi falan
( cok pisman oldum oyle dedigime ama gururum kirildigi icin agzimdan cikti oyle bir laf . Bu konusmalar olurken onun evindeydik, ben en sonunda artik burada duramicam dedim ciktim.aksam aradi evde bazi esyalarini unutmussun bu hafta ihtiyacin olur dedi,benim evime getirdi. Sarldik birbirimize bi an. Nasilsin falan diye sordu,ben aglamaya basladim.biraz yanmda durdu sonra kalkti,ikimiz de zor bir gun gecirdik,su an ustune gelmek istemiyorum seni cok uzdum bugun dedi. Gidiyomusun dedim, su an bu kadar sicagi sicaginayken konusmayalim,sakinleselim biraz dedi. Peki dedim, ve gitti .Su an cok uzgunum.icim parcalaniyor sanki.onu cok seviyorum,beni de cok sevdigini dusunuyodum..Ama gercekten seven bir insan gelecekle ilgili konusmaya bu kadar cekinir mi,sevdigiyle bir hayat kurmak istemez mi..goruslerinize ihtiyacim var..
Son düzenleyen: Moderatör:
