- 29 Temmuz 2015
- 36
- 16
- 8
Merhabalar
Aile ortamından da yaklaşık 5 yıldır tanıyorum onu. Ama hiç muhabbetimiz yoktu. Geçen yaz bana mesaj attı. Bir şekilde koptuk, konuşmamaya başladık. Bir ay önce tekrar bir mesaj geldi ondan. Ben artık kopmak istemiyorum, niyetim kötü değil adam akıllı konuşalım dedi. Yaklaşık 10 gün arkadaşlık çerçevesinde konuşsak da artık buna bir isim koyalım dedi. İlk adımı hep o attı yani. Kabul ettim ben de ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım çünkü. Sonra beni annesine ve ablasına anlattığını öğrendim, kendi anneme anlatmam için çok istekli. Fakat henüz ciddi bir şeyler yok ortada ikimiz de öğrenciyiz ben daha anneme söylemek istemedim. Bunu duyunca çok sevindim. Onun daha önceden çok fazla kız arkadaşı olmuş, bana hep sen onlardan farklısın özelsin diyordu. Hareketlerinden de hep bunu anladım zaten. Bana kendimi o kadar iyi hissettirdi ki. Keşke diyorum bu kadar mükemmel gitmeseydi her şey, birden eşekten düşmüşe döndüm.
Çok sinirli biri ve olayları gereğinden fazla büyütebiliyor. Arkadaşı yüzünden tartıştık. Hep birlikte bir ortamda gayet güzel bir şekilde oturup sohbet ediyorduk. Ben şaka yollu arkadaşına bir şey söyledim ve buna arkadaşından çok o alındı. Hemen ikisi bir kalkıp gittiler orda yalnız kaldım. Yalnız bu tepkisine bakıp kötü bir şey söylediğimi düşünmeyin. Ne olduğunu bile inanın hatırlamıyorum yüz ifademden de belli ve gülerek söylüyorum zaten. O an neye uğradığımı şaşırdım. Mesaj attım bu ne demek oluyor diye. Etmediği laf kalmadı. Yok oturaklı olacakmışım yok kaç yaşına gelmişim nasıl konuşacağımı bilmiyormuşum. Ben defalarca özür diledim hatta yanlış anlaşıldıysam diye. Akşamına o özür dilemedi ama bir şekilde affettirdi kendini.
Geçen gün de telefonda konuşuyorduk. İnsan naz yapar sevgilisine değil mi? Laf arasında söylediğim bu tarz bir şeyi ciddiye aldı biz yine aynı noktaya geldik. Bazı şeyleri çok abartıyor. Benim de bir özelliğim var. Olayların üstüne giderim ki o an kapansın daha sonra karşıma sorun olarak çıkmasın. O da tam tersi neyse neyse diye geçiştirmeyi seviyor. Ben kapatalım diye üstüne gittim her seferinde. Acele ettiğimi ve onu tedirgin ettiğimi söyledi. Güya bu mesele de çözüldü ve barıştık.
Ama o kadar soğuk ki anlatamam size. Sevgili olmadan önceki ilgisine bakıyorum her saat arayan adam günde bir mesaj atmaya üşeniyor. Ben de üstüne düşmüyorum ki sıkılmasın daha kötü olmasın ama çok üzülüyorum. Bir an önce düzelsin istiyorum. Sevgili olunca mı kıymetim kalmadı yoksa 20 günde sıkıldı mı benden kızlar. Ne yapmalıyım?
Aile ortamından da yaklaşık 5 yıldır tanıyorum onu. Ama hiç muhabbetimiz yoktu. Geçen yaz bana mesaj attı. Bir şekilde koptuk, konuşmamaya başladık. Bir ay önce tekrar bir mesaj geldi ondan. Ben artık kopmak istemiyorum, niyetim kötü değil adam akıllı konuşalım dedi. Yaklaşık 10 gün arkadaşlık çerçevesinde konuşsak da artık buna bir isim koyalım dedi. İlk adımı hep o attı yani. Kabul ettim ben de ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım çünkü. Sonra beni annesine ve ablasına anlattığını öğrendim, kendi anneme anlatmam için çok istekli. Fakat henüz ciddi bir şeyler yok ortada ikimiz de öğrenciyiz ben daha anneme söylemek istemedim. Bunu duyunca çok sevindim. Onun daha önceden çok fazla kız arkadaşı olmuş, bana hep sen onlardan farklısın özelsin diyordu. Hareketlerinden de hep bunu anladım zaten. Bana kendimi o kadar iyi hissettirdi ki. Keşke diyorum bu kadar mükemmel gitmeseydi her şey, birden eşekten düşmüşe döndüm.
Çok sinirli biri ve olayları gereğinden fazla büyütebiliyor. Arkadaşı yüzünden tartıştık. Hep birlikte bir ortamda gayet güzel bir şekilde oturup sohbet ediyorduk. Ben şaka yollu arkadaşına bir şey söyledim ve buna arkadaşından çok o alındı. Hemen ikisi bir kalkıp gittiler orda yalnız kaldım. Yalnız bu tepkisine bakıp kötü bir şey söylediğimi düşünmeyin. Ne olduğunu bile inanın hatırlamıyorum yüz ifademden de belli ve gülerek söylüyorum zaten. O an neye uğradığımı şaşırdım. Mesaj attım bu ne demek oluyor diye. Etmediği laf kalmadı. Yok oturaklı olacakmışım yok kaç yaşına gelmişim nasıl konuşacağımı bilmiyormuşum. Ben defalarca özür diledim hatta yanlış anlaşıldıysam diye. Akşamına o özür dilemedi ama bir şekilde affettirdi kendini.
Geçen gün de telefonda konuşuyorduk. İnsan naz yapar sevgilisine değil mi? Laf arasında söylediğim bu tarz bir şeyi ciddiye aldı biz yine aynı noktaya geldik. Bazı şeyleri çok abartıyor. Benim de bir özelliğim var. Olayların üstüne giderim ki o an kapansın daha sonra karşıma sorun olarak çıkmasın. O da tam tersi neyse neyse diye geçiştirmeyi seviyor. Ben kapatalım diye üstüne gittim her seferinde. Acele ettiğimi ve onu tedirgin ettiğimi söyledi. Güya bu mesele de çözüldü ve barıştık.
Ama o kadar soğuk ki anlatamam size. Sevgili olmadan önceki ilgisine bakıyorum her saat arayan adam günde bir mesaj atmaya üşeniyor. Ben de üstüne düşmüyorum ki sıkılmasın daha kötü olmasın ama çok üzülüyorum. Bir an önce düzelsin istiyorum. Sevgili olunca mı kıymetim kalmadı yoksa 20 günde sıkıldı mı benden kızlar. Ne yapmalıyım?
Son düzenleme:
