Sevgilimin hayırsız babası

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

Yol yakınken ayrılın. Burdaki konuların çoğu farklı şehir evliliğinden kaynaklanıyor.

Burdan bile uyumsuzluk çok bariz,siz bu aile ile baş edemezsiniz.Bir şekilde eş tarafının sorunlarının içine cekilirsiniz.Kız peşinde koşan kayın baba sorunu çok büyük aman banane diyeceğiniz bir durum değil Adam "o benim babam ,atamam " derse , babasının koluna takıp geldiği kadınları evine davet etse ne olacak????? Başka şehirde yaşarız aşkım yalanını bir geçin ,yemeyin artık bunları.Kimse ailesini kesip atmasın ama yanlışa yanlış deyip tavır almıyor tarafını belli etmeden ortada top ceviriyorsa evlendiğinde nasıl davranacagi çok belli.Ya sesinizi cikarmayip çekeceksiniz,ya da bana aileme ters diye yolları ayiracaksiniz.....

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

Hayatınıza kastınız var sanırım

Şimdi şöyle. Burda konu ne kadar aileye bağlı olduğu. Sürekli görüştüğü, aynı evde kaldığı, her etkinliği birlikte yaptığı bi ailesi varsa geçmiş olsun. Yıllardır kendi ayakları üstünde duran, pek bağı olmayan bi adam olsa o zaman pek sorun görmezdim. Bu tip bi aile değil ama bazı başka sorunlsrı olan bi aileye denk geldim. Ama eşim zaten yıllardır yalnız başınaymış. Kardeşi bile neler yapıyor dün gece hiç üzülmüyo musun diye sordum hayır üzülmüyorum dedi. Çünkü biz daha 1 haftalık nişanlıyken çok ağır bi kavga ettiler. O günkü tepkisini hatırlattım ve işte o gün bitti içimdeki kardeşlik duygusu artık yok hiç bişey hissetmiyorum dedi. Ben bu cümleyi kuramazdım muhtemelen.

Bakın bu işin ucu bana asla dokunmuyor bu insanlar beni asla üzmüyor kişisel olarak hatta beni seviyorlar bile (halası dıdısı falan geniş aileden bahsediyorum) ama eşime yaptıkları bana dokunuyor elbette. İstemsiz bi antipati gelişiyor. Çünkü eşim sonuçta ne kadar yara aldığını görüyorum ve o gerginlik ilişkimize yansımasa da benim karşı taraf aileye olan duygularımı kesinlikle etkiliyor. Bu durumda beni ilgilendirmez diyebilir miyiz? Aman bana ne diyip görmezden gelmiyorsun çünkü eşin olarak seçtiğin adama yapılanı kendine yapılmış gibi görüyorsun. Çekirden ailesiniz ya hani. Olayların bi köşesinde oluyosun mutlaka. Bütün aileyle sorunlu olan amcanın çocuklarıyla hiç tanışmamışken, 1-2 kere görmüşken hiç muhatap olmamışken 1 günlük evliyken laf yedim. Neymiş hastanedeki babanneyi gelinlik damatlıkla ziyaret etmemişiz. Kendi nikamıza geç kaldık biz nereye gidiyoruz ki nikah gecesi 11 buçukta hastaneye gittik üstümüzü değiştirip. Yüzümdeki makyaj duruyodu yani. Yine de laf soktular bana o babannenin yanında 1 hafta sonra eve geldiğinde. Babanne elime hafifçe vurmuştu sakin olmamı uyarmıştı sessizce bende usulünce cevap verip susturmuştum. Şimdi yine ortamda görünce bebeğimi sevmek istiyolsr tiksiniyorum içten içe. Hani beni ilgilendirmiyordu?

Ayrıca burda okuduğum gördüğüm kadarıyla akadamik başarı biraz kültürleri de etkiliyor aile dinamiğinde. O yüzden denklik bu konuda ön planda bence. İyi biri olması sizi sevmesi tek başına yetmiyor. Ama ayrılmak içinde acele etmenize gerek yok belki de. Sonuçta sınav için aylsrdır evden çıkmamış yorumda gördüm. Bi sınav geçsin bakalım. Eski hayatına ne kadar dönecek? Bi de eşlerden biri daha evcimen biri daha sosyal olunca da sorunlar oluyo istemsiz. İlla ki birinden biri diğerine uyum sağlamak zorunda kalıyor çok nadir dengenin bulunduğu.

Bi de ben sorunsuz aileme gencecik kızların peşinde gezen bi adamı kayınbabam diye tanıştırmak istemezdim galiba.

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

Evleneceğin kişi sadece sevmek gerekmiyor, ailesine bakacaksın , kendi ailene bakacaksın bu adamı koluma alıp bir topluluğa girebilecekmiyim diye soracaksın utanırmışım diye düşüneceksin. Ailelerim bir araya gelse konuşur , sohbet edebilirmişiz diye düşüneceksin . Çabalıyor demişsin ama bunu evlenene kadar düşünüyorum . Benim farkettiğim erkek ne kadar okursa okusun neyse o . Özünü geliştirmiyor.

Hani konulara yazıyoruz ya evlenmeden önce de böyle değil miydi bu adam sen seçtin evlendin şimdi niye sorun ediyorsun diye. Aha o adamların evlenmeden önceki hali bu işte. Zorlayıp debelenip evlenip sonra kocam şöyle kocam böyle diye konu açacaksın…

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

Ee ayrıl.

Niye olmayacak şeyi ısrarla saplantı haline getirip oldurmaya çalışıyorsun ya da olacağını bekliyorsun. Yaşın 19-21 arası olsa anlarım ayrılmamanı, ama 25 yaşındasın artık hayatta ne oluyor ne bitiyor anlayacak yaştasın.

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

Çabalayıp çabalayıp sonuca gelemiyorsa devam etmenin anlamı yok bence. İstediğin gibi biri olamayacak o yüzden istediğin gibi birini bul derim.

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

icepeak .!.:

Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum.

Genişletmek için tıkla...

icepeak .!.:

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'yü terk etmişken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi.

Genişletmek için tıkla...

ODTÜ'yü neden terk ettiniz ? Okul başarısı olarak nasıl denk değilsiniz ?

icepeak .!.:

DGS ve KPSS önlisans sınavına hazırlanıyoruz, aylardır evden bile çıkmadı. Gerçekten çok çabalıyor ama bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Bu sınavlara beraber hazırlandığınıza göre, benzer önlisans bölümleri okumuş olmalısınız ve gayette denksiniz.

Sevgilinizin babasına bu kadar ağır konuşma haddini size kim verdi? Sevgiliniz verdiyse babası hakkında böyle konuşturan yarın neler yapar Allah bilir. Denginiz değilse gidin denginizi bulun, konuşmalarınız sadece kibir dolu kalbiniz kirli üzgünüm

gelecek görmüyorsan ayrıl geç zaman kaybetmeye gerek yok
akademik başarıya takılan biri olmasam da sınavda 1 milyonuncu olmak ciddi bi sorun
türkçe bile yapamamış demek oluyor bu
türkçe'yi küçümsediğimden değil aksine, temel yeterlilik olarak gördüğüm için diyorum bunu
sayısaldan full çekmiş olan biri türkçe'de başarısızsa onun için de aynı şeyi düşünürüm
aileyi beğenmediysen zaten hiç bulaşma. ciddi düşünüyorsan aile çok önemli
arkadaş ortamına gelince. insanın sosyalleşmesi, arkadaşlarının olması çok güzel
ve ruhsal sağlık için belli bi seviyede buna da ihtiyaç var
ama aşırısı da doğru değil
benim çok sevdiğim bi dostum var. çok iyi biri ama arkadaş çevresi yüzünden çok yorucu bi hayat yaşıyor
her yerden bi arkadaşı çıkıyor, arkadaş sorunları kendisinin hayatına sıçrıyor falan yani nerde çokluk orada bokluk diye boşuna dememişler

ODTÜyü nedne bıraktın ben de burayı anlayamadım

Ben denk değiliz kısmına inanmıyorum. Kendine denk birini bulamayan bence bulduğu kişiye denktir. Ben de ODTÜ mezunuyum tüm sevgililerimi okuldan buldum, ortak bir kampüs kültüründen, eğitim seviyesinden bulmak varken disarda ne idugu belirsiz kişilerin peşine evde kalmayayım diye takılmak da
kusura bakma da orda binlerce insan içinde de bir tane mi bulamadın yani Şaşılacak şey.

icepeak .!.:

Önce kendimden bahsedeyim. Ben 25 yaşındayım. Sınavlara çalışıyorum, memur olmaya çalışıyorum , bir yandan hayalimdeki üniversiteyi okumaya çalışıyorum. Geleceğim ile ilgili güzel hayallerim var ama evlenmek de istiyorum.

Bir sevgilim var ama okul başarısı olarak hiç denk değiliz. Ben odtü'lu iken o üniversite sınavında 1 milyonuncu olan biriydi. Benimle tanıştığından beri bana söz verdi ve o da benimle birlikte sınava hazırlanıyor. Beni pek arkadaşım gezdiğim tozduğum yoktur ama onun sosyal çevresi çok geniş. Arkadaş peşine takılabiliyor.
Sevgilimin ailesi de sıkıntılı. Babası 45 yaşında, genç bir Suriyeli kız peşinde. Hayırsız adi bir adam. Sevgilimin aile akraba ilişkileri çok sikidir, aşiret gibiler (samsunlular) bizim de tam tersi. Aile ilişkilerimiz bu denli güçlü değil. Ve sıkı aile ilişkilerine gelecek bir insan değilim. Sevgilim "evlenince zaten farklı şehirde yasayacagiz" diyor ama ben "o işler öyle olmuyor, annem babam halam teyzem dedem ninem kötü durumda , gitmem lazım deyip gideceksin yine" dedim.
Üstelik benim ailem problemsiz bir ailedir. Gayet derli toplu memur ailesiyiz. Sevgilimin hem serseri babası hem akademik başarı eksikliği hem ortam sevmesi beni düşündürüyor. Benim için gerçekten çabalıyor bu arada ama huylu huyundan vazgeçmez diye de düşünüyorum. Geçmişte çok sıkıntılar zorluklar yaşadım. O yüzden negatif durumlara gelemiyorum artık, biraz nefes almak istiyorum. Bu kötü şeyleri düşününce boğulacak gibi oluyorum. Sizce ne yapmalıyım?
Edit: bu arada sevgilimin sadece negatif taraflarindan bahsettim, o yüzden hep kötü bir izlenimmis gibi durdu. Kendisi oldukça çabalıyor

Genişletmek için tıkla...

Akademik olarak bile denk değilsiniz ne konusuyorsunuz ki ? Bir ODTÜ ogrencisi ile bir milyon sıralama yapan birinin ortak ne noktası var. Siyah ve beyaz bile sizin kadar zıt değil. Aile zaten çorba.

pamuk musun nesin .!.:

ODTÜ kazanmış biri olsam üniversite sınavında milyonuncu olan adamla pek işim olmazdı diye düşünüyorum.

Konuştuğu dilin sorularını çözse milyondan daha iyi derece yapar.

Bu akademik başarıdan öte genel kültür olarak baktığım bir durum aslında.

Kültürsüz bir adamı, onun işe yaramaz azgın babasını problemsiz aileme sokmazdım.

Genişletmek için tıkla...

Babamın karşısına böyle bir adamı dünür diye çıkarmaya utanirdim. Adam Ali Rıza gibi felç geçirir.

kerkenes .!.:

Ben denk değiliz kısmına inanmıyorum. Kendine denk birini bulamayan bence bulduğu kişiye denktir. Ben de ODTÜ mezunuyum tüm sevgililerimi okuldan buldum, ortak bir kampüs kültüründen, eğitim seviyesinden bulmak varken disarda ne idugu belirsiz kişilerin peşine evde kalmayayım diye takılmak da
kusura bakma da orda binlerce insan içinde de bir tane mi bulamadın yani Şaşılacak şey.

Genişletmek için tıkla...

Okulu bırakmış zaten. Belli ki kültürel olarak çevreye uyum sağlayamamış. Akademik başarı yanında her zaman kültürel gelişimi de getirmiyor. Bomboş da gelsen ODTÜ gibi bir üniversitede küpünü doldurman çok kolayken okulu bırakacak raddeye gelecek kadar uyumsuz kalıyorsan zaten karşıdaki adamın sıralamada 1 milyonuncu olması da çok mesele olmaz bence.

Bazı cevaplar gerçekten saç baş yolduracak cinsten. Şahsıma kadar hakaret başladı
ODTÜ yu hayalimdeki bölüm olmadığı için bıraktım art niyetli cadılar. Okulumdaki arkadaşlarim da hocalarım da beni çok sever sayarlardi

mhdvran .!.:

Akademik olarak bile denk değilsiniz ne konusuyorsunuz ki ? Bir ODTÜ ogrencisi ile bir milyon sıralama yapan birinin ortak ne noktası var. Siyah ve beyaz bile sizin kadar zıt değil. Aile zaten çorba.

Genişletmek için tıkla...

ODTÜ terk.

tulumbachen .!.:

ODTÜ terk.

Genişletmek için tıkla...

Demek ki senin kafan da o üniversiteyi devam ettirmeye yetmemis. Yoksa bu çocuğu bulmazdin. Yine de bu çocukla olmaz. En azından kazanabilecek kadar iyisin.

Not: konu sahibi sen degilmissin.ozur dilerim.

icepeak .!.:

Bazı cevaplar gerçekten saç baş yolduracak cinsten. Şahsıma kadar hakaret başladı
ODTÜ yu hayalimdeki bölüm olmadığı için bıraktım art niyetli cadılar. Okulumdaki arkadaşlarim da hocalarım da beni çok sever sayarlardi

Genişletmek için tıkla...

Kızımmmm burda seni çiğ çiğ yerler bilesin. Madem o kadar akıllıydın, hayallin olan bölümü kazansaydın? Madem o kadar akılllıydın, ipsiz sapsız elemanın peşine niye takıldın daha iyisi yok muydu? Geçiceksin bunları sen de lise mezunusun, o da , sen adama aşk diye yapışmışsın sen adamı kendine denk görmüşsün o zaman denksiniz bebeğim. Şimdi uslu bir kız ol ve okula tekrar girmeye çalış, bu çocuğu da bırak gitsin, burda da bize öyle hakaret makaret yazma öperim o yanağından