merhaba bayanlar.
benim 3 yıllık bir birlikteliğim var. 21 yaşındayım. erkek arkadaşım 27.
10 ay sonra söz yapıcaz. ailelerimiz tanışıyor.
1 sene sonra da nişanımız var. bir görseniz annemle beni. nişan salonu araştırıyoruz, nişanlık bakıyoruz.
hediyelikler, dağıtılacaklar.. bi hevesle koşuşturmacada ve araştırmadayız. üstelik annem çalışıyor. boşluktan, aylaklıktan değil yani :)
erkek arkadaşımın annesi, öyle umursamaz, vurdumduymaz, ''amaaan olduğu kadarr''cı bi kadın ki..
erkek arkadaşım tek çocuk, çok iyi işi ve maaşı var. buna rağmen hiçbir şey yapmıyorlar.
ev almak için bekliyoruz. annesinin bankada küçük bir miktar birikmiş parası var. bu parayı erkek arkadaşıma peşinatını tamamlamak için vereceğini söylemişti. ben de oradaydım. fakat bunun gerçekleşmesi için babanın emekliliğini bekliyorlar.
biz de onlar yüzünden 1 senedir beklemedeyiz. ha baba emekli olsun, ha olcak.
geçen gün babadan duyduğum. emekli olayım, bankadaki parayı çekip kendime spor bi bmw alıcam.
ki bu adam 60 yaşına kadar bir baltaya sap olamamış. girdiği işleri batırmış, tuhaf bi insan.
sonuç olarak, 1 yıl sonra nişanımız olucak ama hiçbir seyimiz hazır değil.
hem bizi oyalıyorlar. (erkek arkadaşım ben özel sektördeyim annemin arkamda olduğunu bilmeden büyük krediler çekemem diyor ki haklı)
ama ona rağmen tüm maaşından sadece 1000tl biriktirebiliyor. alışverişi, yemeği, içmeyi, gezmeyi çok seviyor.
kızlar biz istanbuldayız şu an. malum ev fiyatları.. benim ailem baya varlıklılar çok şükür. ama memleketteler.(marmara bölgesinde yine)
annem de bana şey diyor, olsun, kiraya evlenirsiniz, sonra ben size ev alırım..
ama ben bunu istemiyorum. biz kendimiz alalım. gelin evimi istediğim gibi yaptırayım. kiralarda, ev sahipleriyle uğraşmayalım.
sanırım oğullarının mal sahibi olmasını istemiyorlar. ya da ben öyle hissediyorum, hissettiriyorlar.
çünkü şimdi ailesine de para gönderiyor maaşından.
****************************
saçmasapan ve karışık yazdıysam üzgünüm. çok sinirliyim bugün yine tartıştık.
çok kelepir bir ev bulmuştum, değerinin oldukça altında. onu görelim, şartlarımızı zorlayalım dedim.
annemi ikna edemem dedi kapattı konuyu
benim 3 yıllık bir birlikteliğim var. 21 yaşındayım. erkek arkadaşım 27.
10 ay sonra söz yapıcaz. ailelerimiz tanışıyor.
1 sene sonra da nişanımız var. bir görseniz annemle beni. nişan salonu araştırıyoruz, nişanlık bakıyoruz.
hediyelikler, dağıtılacaklar.. bi hevesle koşuşturmacada ve araştırmadayız. üstelik annem çalışıyor. boşluktan, aylaklıktan değil yani :)
erkek arkadaşımın annesi, öyle umursamaz, vurdumduymaz, ''amaaan olduğu kadarr''cı bi kadın ki..
erkek arkadaşım tek çocuk, çok iyi işi ve maaşı var. buna rağmen hiçbir şey yapmıyorlar.
ev almak için bekliyoruz. annesinin bankada küçük bir miktar birikmiş parası var. bu parayı erkek arkadaşıma peşinatını tamamlamak için vereceğini söylemişti. ben de oradaydım. fakat bunun gerçekleşmesi için babanın emekliliğini bekliyorlar.
biz de onlar yüzünden 1 senedir beklemedeyiz. ha baba emekli olsun, ha olcak.
geçen gün babadan duyduğum. emekli olayım, bankadaki parayı çekip kendime spor bi bmw alıcam.
ki bu adam 60 yaşına kadar bir baltaya sap olamamış. girdiği işleri batırmış, tuhaf bi insan.
sonuç olarak, 1 yıl sonra nişanımız olucak ama hiçbir seyimiz hazır değil.
hem bizi oyalıyorlar. (erkek arkadaşım ben özel sektördeyim annemin arkamda olduğunu bilmeden büyük krediler çekemem diyor ki haklı)
ama ona rağmen tüm maaşından sadece 1000tl biriktirebiliyor. alışverişi, yemeği, içmeyi, gezmeyi çok seviyor.
kızlar biz istanbuldayız şu an. malum ev fiyatları.. benim ailem baya varlıklılar çok şükür. ama memleketteler.(marmara bölgesinde yine)
annem de bana şey diyor, olsun, kiraya evlenirsiniz, sonra ben size ev alırım..
ama ben bunu istemiyorum. biz kendimiz alalım. gelin evimi istediğim gibi yaptırayım. kiralarda, ev sahipleriyle uğraşmayalım.
sanırım oğullarının mal sahibi olmasını istemiyorlar. ya da ben öyle hissediyorum, hissettiriyorlar.
çünkü şimdi ailesine de para gönderiyor maaşından.
****************************
saçmasapan ve karışık yazdıysam üzgünüm. çok sinirliyim bugün yine tartıştık.
çok kelepir bir ev bulmuştum, değerinin oldukça altında. onu görelim, şartlarımızı zorlayalım dedim.
annemi ikna edemem dedi kapattı konuyu