- 14 Mart 2013
- 7.552
- 3.667
- 448
sadece düğüne kadar katlansınlar birbirlerine sonra zaten hiç görüşmüyorlar , bizimkiler ayrı illerde gerçi ama ben 1.5 yıllık evliyim sadece istemede ve düğünde görüştü ailelerimiz.
arkadaşlar, aranızda yaşıtlarım/küçüklerim/ablalarım da vardır her olgunlukta insanın yorumuna ihtiyacım var şöyle ki ben 88 doğumluyum ve 2buçuk senelik bir ilişkim var. ilk sevgilim kendisi, ben de onun ilk sevgilisiyim. aramızdaki şeyler çok masum ver gerçekten hayatımın en mutlu 2bucuk yılını geçirdim. her iliskideki gibi ufak tefek sorunlarımız oldu ama atlattık hep, hiç uzun süre küs kalmadık, 1 gece bile iyi geceler dilemeden yatmadık birbirimize. ve böyle güzel giden bi ilişkimiz olduğu için artık adını koymak istedik aileleri tanıştırmak istedik ve tanıştırdık ta... onun ailesi beni biliyordu, benimkiler onu biliyordu. hiç sorun çıkmaz sanarken tanışma olduktan sonra annen beni yanına çekti ve bu aileden biriyle evlenmemi asla istemediğini söyledi nedenini çok uzun çabalarım sonucu öğrendim meğerse sevgilimin annesi babamın eski nişanlısıymış. hatta annemden önce yıllarca nişanlı kalmışlar, kadın babamdan evli olmadan hamile kalmış, bebeği düşürmüş, evlenmelerine 2 hafta kala bi sebepten ayrılmışlar. ama annemin dediğine göre babam o kadını çok sevmiş kolay kolay unutamamış hatta annemle ilk evlendiği zamanlar anneme sürekli yanlışlıkla o kadının ismiyle seslenmiş. ve annemin dediğine göre tanışma olduğu gün babam masada yemekteyken annemden gözlerini kaçırmış hep ve bikaç kere de kadına bakarken yakalamış babamı. biliyorum bi çoğunuz bu senin hayatın vs diyecek ama ben annemi herşeyden çok, kendimden çok, sevgilimden çok seviyorum ve bilebile annemi üzmek hayatta yapmak isticeğim en son şey. ama sevgilimi de terketmek istemiyorum çünkü çok mutluyum gerçekten. ama evlensem illa ki iki aile birbiriyle görüşecek ya babamın aklı kayarsa ya annemden soğursa allahkorusun bu vebalin altından nası kalkarım annemin yüzüne nası bakarım ben. sevgilime de diyemem ki evlenelim ama ailenle hiç görüşmeyelim diye sonuçta onun da kendi ailesi o da annesinin üzülmesini hiç istemez. birde ben bu konusmadan sonra sevgilimin agzını aradım ailen n düşünmüş sevmiş mi beni ve ailemi diye hiçbi şeyden haberi yok sanırım gayet gülere çok sevmişler şimdilik bi sorun yok gibi hatta annem seni çok sevmiş çok kibar kız oğlum aaferin bu kızı kaçırma dedi" dedi. günlerdir bu konuyu düşünüyorum ne annemin yüzüne bakabiliyorum ne sevgilime eskisi gibi davranabiliyorum.
Sakın sevgilin kardeşin çıkmasın? Düşük yaptigina emin miymiş annen? Düşük yapma süsü verilmiş olmasın?
Zira kardeşseniz evlenemezsiniz de?
Kimsenin vebaline girmek istemem ama biri gelini fakir diye oglunu ayirmak ister, digerinin babasiyla sevgilisin annesi eskiden nisanli cikar.
Yeşilçam gibi kk bu akşam...
arkadaşlar, aranızda yaşıtlarım/küçüklerim/ablalarım da vardır her olgunlukta insanın yorumuna ihtiyacım var şöyle ki ben 88 doğumluyum ve 2buçuk senelik bir ilişkim var. ilk sevgilim kendisi, ben de onun ilk sevgilisiyim. aramızdaki şeyler çok masum ver gerçekten hayatımın en mutlu 2bucuk yılını geçirdim. her iliskideki gibi ufak tefek sorunlarımız oldu ama atlattık hep, hiç uzun süre küs kalmadık, 1 gece bile iyi geceler dilemeden yatmadık birbirimize. ve böyle güzel giden bi ilişkimiz olduğu için artık adını koymak istedik aileleri tanıştırmak istedik ve tanıştırdık ta... onun ailesi beni biliyordu, benimkiler onu biliyordu. hiç sorun çıkmaz sanarken tanışma olduktan sonra annen beni yanına çekti ve bu aileden biriyle evlenmemi asla istemediğini söyledi nedenini çok uzun çabalarım sonucu öğrendim meğerse sevgilimin annesi babamın eski nişanlısıymış. hatta annemden önce yıllarca nişanlı kalmışlar, kadın babamdan evli olmadan hamile kalmış, bebeği düşürmüş, evlenmelerine 2 hafta kala bi sebepten ayrılmışlar. ama annemin dediğine göre babam o kadını çok sevmiş kolay kolay unutamamış hatta annemle ilk evlendiği zamanlar anneme sürekli yanlışlıkla o kadının ismiyle seslenmiş. ve annemin dediğine göre tanışma olduğu gün babam masada yemekteyken annemden gözlerini kaçırmış hep ve bikaç kere de kadına bakarken yakalamış babamı. biliyorum bi çoğunuz bu senin hayatın vs diyecek ama ben annemi herşeyden çok, kendimden çok, sevgilimden çok seviyorum ve bilebile annemi üzmek hayatta yapmak isticeğim en son şey. ama sevgilimi de terketmek istemiyorum çünkü çok mutluyum gerçekten. ama evlensem illa ki iki aile birbiriyle görüşecek ya babamın aklı kayarsa ya annemden soğursa allahkorusun bu vebalin altından nası kalkarım annemin yüzüne nası bakarım ben. sevgilime de diyemem ki evlenelim ama ailenle hiç görüşmeyelim diye sonuçta onun da kendi ailesi o da annesinin üzülmesini hiç istemez. birde ben bu konusmadan sonra sevgilimin agzını aradım ailen n düşünmüş sevmiş mi beni ve ailemi diye hiçbi şeyden haberi yok sanırım gayet gülere çok sevmişler şimdilik bi sorun yok gibi hatta annem seni çok sevmiş çok kibar kız oğlum aaferin bu kızı kaçırma dedi" dedi. günlerdir bu konuyu düşünüyorum ne annemin yüzüne bakabiliyorum ne sevgilime eskisi gibi davranabiliyorum.
Suan arkadasimin uvey annesinin eski kocasiyla, arkadasimin dükkanı yanyana sayılır. Dükkan zaten oturdukları evin alti :))hönkkkk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?