Sevgilimle 4 yıldır beraberiz 27 yaşındayım. Benden 2 yaş küçük ticaretle uğraşıyor bi lokanta açtı çok da iyi işliyor ama borçla açtığı için onları bitirmek üzere henüz. Tanıştığımızdan beri ticaretin farklı kollarında hep de bana destek olmuştur hep sürprizler hep beni mutlu etmek üzeredir hayatı. Tabi ticari risklerinden çok da etkilendiğimiz olmuştur. Ben memurum ondan sonra memur oldum kendinden önce bana en iyisini yapmaktır hedefi. 4 senedir gördüğüm tek kötü yanı bahis serüveniydi onu da kendi hattı kendi çıktı kendi parasıydı kendi ödedi bir kere daha olsa ayrılırım dedim 2 senedir görmedim tekrarını yapıyorsa kendi günahı.
Annem zaten istemiyor onu esnaf ve Kürt diye. Ben onu anneme savunup duruyorum ama sevgilime karşı çok acımasız çok ani tepkiler veren onu hep bozan biri oldum iyice. O beni alttan aldıkça ona ani fevri çıkışlarım hiç bitmiyor. Normalde çok sinirli biri ama kavga etmeyelim diye beni ne kadar alttan alırsa tepesine çıkıyorum son zamanlarda iyice. Sizce onu sevmiyor muyum artık? Annem son 2 aydır öğrendi ve ben çok yıprandım sanırım onla ciddiyet durumu beni çok yıprattı. Evlenecek duruma henüz gelemedik. İçimde hep onu suçluyorum o beni ne kadar mutlu etmeye çalışsa da hep onu suçluyorum ona diyemiyorum. Onunla uyumayı hala çok sevsem de sevismek de istemiyorum artık hiç. Sizde annem öğrendi diye mi böyle oldum yoksa onu sevmiyor muyum? Hayatım onun üzerine kurulu ev iş arasında gidip geliyorum artık o da iş üzerine kurulu hayatımın heyecanı sıfır. Ona da tahammülüm kalmadı
Annem zaten istemiyor onu esnaf ve Kürt diye. Ben onu anneme savunup duruyorum ama sevgilime karşı çok acımasız çok ani tepkiler veren onu hep bozan biri oldum iyice. O beni alttan aldıkça ona ani fevri çıkışlarım hiç bitmiyor. Normalde çok sinirli biri ama kavga etmeyelim diye beni ne kadar alttan alırsa tepesine çıkıyorum son zamanlarda iyice. Sizce onu sevmiyor muyum artık? Annem son 2 aydır öğrendi ve ben çok yıprandım sanırım onla ciddiyet durumu beni çok yıprattı. Evlenecek duruma henüz gelemedik. İçimde hep onu suçluyorum o beni ne kadar mutlu etmeye çalışsa da hep onu suçluyorum ona diyemiyorum. Onunla uyumayı hala çok sevsem de sevismek de istemiyorum artık hiç. Sizde annem öğrendi diye mi böyle oldum yoksa onu sevmiyor muyum? Hayatım onun üzerine kurulu ev iş arasında gidip geliyorum artık o da iş üzerine kurulu hayatımın heyecanı sıfır. Ona da tahammülüm kalmadı