Sevgilim manipülasyon mu yapıyor yoksa ben mi abartıyorum

Edit:
Konuştuk ve hallettik kızlar. Aramızda birkaç yanlış anlaşılma olmuş. Ekstra olarak bu aralar oldukça depresiftim. Algılama şeklim çok olumsuzdu sanırım her şeyi. Hepinize yardımlarınız için çok teşekkür ederim

Merhabalar kızlar.
2 senelik sevgilimle son bir senedir uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ve aylardır buluşamamıştık. Bu arada ciddi düşündüğüm ve normal şartlarda evlenmek istediğim birisi. Nihayet birkaç haftaya buluşmaya karar verdik. Buluşmaya daha iki hafta var ama ben biraz heyecanlanır plan yaparız gibi düşünmüştüm. Sevgilim hiçbir şekilde konuyu açmayınca ben açtım ve Sevgilimin yeterince heyecanlanmadığını hissettim. Dahası o günle ilgili planını sorduğumda işte öylesine aklına gelen bir plan yaptı anlık. Kahvaltı yaparız, sinemaya gideriz, istersen hayvanat bahçesine de gideriz gibi bir plan. Ha bu arada biz sadece bir gün buluşabileceğiz ve yine aylar boyu görüşemeyeceğiz. Artı olarak da doğum günümden 3 4 gün önce buluşuyor olacaktık bu durumda ki ekstra bir plan heyecanlanma vs beklememin bir nedeni de bu. Diğeri de 7 8 aydır görüşmemiş olmamız. Ama sevgilim genel olarak hiçbir şekilde gelecek için de hayal kurmayan birisi. Yani oturup gelecekte hayallerimizden konuşmayız. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama anca işte konuyu ben açarsam anca bu hayal muhabbetleri dönüyor.

Neyse ben buluşmaya heyecansızlığına bozuldum tabi Ve tepki de verdim baya. İki gündür baya bozuğum. Güya heyecanlanmış beni çok özlemiş ama iki hafta önceden plan yapmak ona göre değilmiş iki üç önceden konuşurmuşuz. Ama bu konu dışında iki gündür ekstra her şeyi de düşünür oldum. Geçen de buraya konu açmıştım. Sevgilimin sorumsuz tavırları korkutmaya başladı. Ve hiç benim için çabalamıyormuş gibi gelmeye başladı. İlişkimizin ilk zamanlarında ve yüz yüze olduğumuz zamanlar hep çabasını hissettim. Oldukça ince düşünceli biridir normalde. Ama uzak mesafede ben hep yalnız kalmış hissediyorum. Şu an çalışmadığım için boşluktan ona da sarmış olabilirim. Böyle bir durum varsa beni kendime getirin diye de yazdım biraz buraya. Her gün işten dönüşte arar mutlaka konuşuruz. Derdimi de dinler ama pek yorum yapmaz. Son dönemlerde sadece nedense beni dikkatsiz dinliyor gibi geldi. Yeterince dikkatini vermiyor ama zaten dikkat eksikliği olan birisi. Sevdiğini dile getirir, hissettirmeye çalışır hep. Canım dürüm istemişti mesela ona biraz kırgındım 4 5 gün önce bana sipariş edip sürpriz yapmış. Bu tarz birisi.

Dediğim gibi bu aralar iyi günler geçirmiyorum. Evde aşırı sıkılmış ve yalnız hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu da bulunduğum şehirde olmadığından dışarı da çıkmıyorum haftalardır. Bu nedenden ona sarmış da olabilirim belki. Ama dün de buraya yazdıktan sonra ve öneriler üzerine kendimi biraz geri çektim ve çabalaması için ona alan tanımak istedim. Dünki buluşma meselesinden sonra kırgındım ve bugün aradığında böyle olmayalım, seninle kırgın olunca içim sıkılıyor vs dedi ama olayı açıklayan herhangi bir şey olmayınca yeterli gelmedi. İçimin kırgınlığı da tam geçmedi ve ben yine sessiz kaldım genelde telefonda. Ben susunca kapattı. Arkadaşıyla dışarı çıktı. Gece gelmiş eve yine dönüşte aradı. Ama o saate kadar hiç arama mesaj yok. Ben evde berbat haldeyim ve o dışarıda geziyor. Eve geldiğinde de bir çaba bekledim ama ben konuşmayınca telefonda konuşma dönmüyor. Zorlana zorlana bir şekilde konuşturdu beni. Dedim hep böyle mi olacak ben konuşmayınca konuşmuyorsun çaba yok vs. Bunları da sakince söylemedim tavrım biraz sertti. Sonra aslında tam içimi bile dökemeden "Hep abartıyosun. Sürekli bu döngünün içindeyiz. Kendi hislerini düşünüyorsun ama sen bana nasıl hissettiriyorsun biliyor musun? Ben bu kadar mı kötüyüm..." şeklinde söylemlerde bulundu ki kavgalarımız bu şekilde genelde. Ama sık kavga etmeyiz bu arada dediği gibi bir döngü yok yani. Bunlar bana onun istemeden yaptığı manipülasyonlar gibi geliyor artık ama yine de abartıyor muyum diye de kendimi sorguladım.

Onun çabasını hissetmek istiyorum aslında. Sürekli seni seviyorum gibi sevgi sözcüklerini hep söyler ama uzak mesafede karşıdakinin seni sevdiğini hissetmek zaten yeterince zor. Ben de bu aralar kendimi yalnız hissediyorum. Genel olarak o benim yanımda değilmiş gibi geliyor. Yüz yüze olsak sıkıntımız yok ama uzak mesafede bu his var bende. Sanki hep benim çabamla yürüyor gibi. Normalde de sorunlarda ben konuşurdum öyle bir konuşma dönerdi. Şu an ben sustuğum için sorun gittikçe büyüyor. Ama kendimi geri çekip çaba beklemeye devam edeceğim. Ya çabalamazsa da ilişkimiz biterse diye de üşünmüyor değilim ama benim çabamla yürüyorsa zaten sağlam değil demektir. Onun da korkmasını istiyorum beni kaybetmekten. Yanlış mı düşünüyorum sizce, çok mu abartıyorum acaba?

Uzak mesafe ilişkisi zor. Telefonda iki boyutlu bir ilişkide sıkışıp kalıyor insan. Bu süreç ne kadar devam edecek?, yaşlar kaç?
Sevgilinizi de haklı bulmadım ancak eğer konuşacak vakit geçirecek bir çevreniz yoksa kafanızda sürekli kurmaya başlamış, sevgiliniz eğer çalışıyor ise aynı ilgiyi bekler hale gelmiş olabilirsiniz. Bu da üst üste geldiyse onu yormuş olabilir.
Mizaç da farklı olabiliyor, adam açıkça söylemiş ben haftalar öncesinden düşünmem iki üç gün kala düşünürüz birlikte demiş. Böyle bir mizaca ve yaşam tarzına tamam mısınız önce onu düşünün.

cuytherock .!.:

Uzak mesafe ilişkisi zor. Telefonda iki boyutlu bir ilişkide sıkışıp kalıyor insan. Bu süreç ne kadar devam edecek?, yaşlar kaç?
Sevgilinizi de haklı bulmadım ancak eğer konuşacak vakit geçirecek bir çevreniz yoksa kafanızda sürekli kurmaya başlamış, sevgiliniz eğer çalışıyor ise aynı ilgiyi bekler hale gelmiş olabilirsiniz. Bu da üst üste geldiyse onu yormuş olabilir.
Mizaç da farklı olabiliyor, adam açıkça söylemiş ben haftalar öncesinden düşünmem iki üç gün kala düşünürüz birlikte demiş. Böyle bir mizaca ve yaşam tarzına tamam mısınız önce onu düşünün.

Genişletmek için tıkla...

Yaşlarımız 25. Mizaç farkı da olabilir haklısınız. Yani aylar sonraki buluşma için okul gezisi gibi vakit öldürecek planlar yerine otursak gün boyu konuşsak birbirimize baksak daha iyi hissederdim. Özledim de çünkü baya. Ama ben ayarlamalıymışım ve her şeye ben heves ediyormuşum gibi. Sırf bu konu için de değil genel olarak böyle. Ne de olsa benim her şeyi düşüneceğimi bildiğinden sevgilim çabalamıyor gibi hissediyorum. Biraz daha baskın olmasını tercih ediyorum ama ben işin aslı. Hatta benim yerime biraz daha ayarlayan halleden taraf o olsun istiyorum

thepinka .!.:

Merhabalar kızlar.
2 senelik sevgilimle son bir senedir uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ve aylardır buluşamamıştık. Bu arada ciddi düşündüğüm ve normal şartlarda evlenmek istediğim birisi. Nihayet birkaç haftaya buluşmaya karar verdik. Buluşmaya daha iki hafta var ama ben biraz heyecanlanır plan yaparız gibi düşünmüştüm. Sevgilim hiçbir şekilde konuyu açmayınca ben açtım ve Sevgilimin yeterince heyecanlanmadığını hissettim. Dahası o günle ilgili planını sorduğumda işte öylesine aklına gelen bir plan yaptı anlık. Kahvaltı yaparız, sinemaya gideriz, istersen hayvanat bahçesine de gideriz gibi bir plan. Ha bu arada biz sadece bir gün buluşabileceğiz ve yine aylar boyu görüşemeyeceğiz. Artı olarak da doğum günümden 3 4 gün önce buluşuyor olacaktık bu durumda ki ekstra bir plan heyecanlanma vs beklememin bir nedeni de bu. Diğeri de 7 8 aydır görüşmemiş olmamız. Ama sevgilim genel olarak hiçbir şekilde gelecek için de hayal kurmayan birisi. Yani oturup gelecekte hayallerimizden konuşmayız. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama anca işte konuyu ben açarsam anca bu hayal muhabbetleri dönüyor.

Neyse ben buluşmaya heyecansızlığına bozuldum tabi Ve tepki de verdim baya. İki gündür baya bozuğum. Güya heyecanlanmış beni çok özlemiş ama iki hafta önceden plan yapmak ona göre değilmiş iki üç önceden konuşurmuşuz. Ama bu konu dışında iki gündür ekstra her şeyi de düşünür oldum. Geçen de buraya konu açmıştım. Sevgilimin sorumsuz tavırları korkutmaya başladı. Ve hiç benim için çabalamıyormuş gibi gelmeye başladı. İlişkimizin ilk zamanlarında ve yüz yüze olduğumuz zamanlar hep çabasını hissettim. Oldukça ince düşünceli biridir normalde. Ama uzak mesafede ben hep yalnız kalmış hissediyorum. Şu an çalışmadığım için boşluktan ona da sarmış olabilirim. Böyle bir durum varsa beni kendime getirin diye de yazdım biraz buraya. Her gün işten dönüşte arar mutlaka konuşuruz. Derdimi de dinler ama pek yorum yapmaz. Son dönemlerde sadece nedense beni dikkatsiz dinliyor gibi geldi. Yeterince dikkatini vermiyor ama zaten dikkat eksikliği olan birisi. Sevdiğini dile getirir, hissettirmeye çalışır hep. Canım dürüm istemişti mesela ona biraz kırgındım 4 5 gün önce bana sipariş edip sürpriz yapmış. Bu tarz birisi.

Dediğim gibi bu aralar iyi günler geçirmiyorum. Evde aşırı sıkılmış ve yalnız hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu da bulunduğum şehirde olmadığından dışarı da çıkmıyorum haftalardır. Bu nedenden ona sarmış da olabilirim belki. Ama dün de buraya yazdıktan sonra ve öneriler üzerine kendimi biraz geri çektim ve çabalaması için ona alan tanımak istedim. Dünki buluşma meselesinden sonra kırgındım ve bugün aradığında böyle olmayalım, seninle kırgın olunca içim sıkılıyor vs dedi ama olayı açıklayan herhangi bir şey olmayınca yeterli gelmedi. İçimin kırgınlığı da tam geçmedi ve ben yine sessiz kaldım genelde telefonda. Ben susunca kapattı. Arkadaşıyla dışarı çıktı. Gece gelmiş eve yine dönüşte aradı. Ama o saate kadar hiç arama mesaj yok. Ben evde berbat haldeyim ve o dışarıda geziyor. Eve geldiğinde de bir çaba bekledim ama ben konuşmayınca telefonda konuşma dönmüyor. Zorlana zorlana bir şekilde konuşturdu beni. Dedim hep böyle mi olacak ben konuşmayınca konuşmuyorsun çaba yok vs. Bunları da sakince söylemedim tavrım biraz sertti. Sonra aslında tam içimi bile dökemeden "Hep abartıyosun. Sürekli bu döngünün içindeyiz. Kendi hislerini düşünüyorsun ama sen bana nasıl hissettiriyorsun biliyor musun? Ben bu kadar mı kötüyüm..." şeklinde söylemlerde bulundu ki kavgalarımız bu şekilde genelde. Ama sık kavga etmeyiz bu arada dediği gibi bir döngü yok yani. Bunlar bana onun istemeden yaptığı manipülasyonlar gibi geliyor artık ama yine de abartıyor muyum diye de kendimi sorguladım.

Onun çabasını hissetmek istiyorum aslında. Sürekli seni seviyorum gibi sevgi sözcüklerini hep söyler ama uzak mesafede karşıdakinin seni sevdiğini hissetmek zaten yeterince zor. Ben de bu aralar kendimi yalnız hissediyorum. Genel olarak o benim yanımda değilmiş gibi geliyor. Yüz yüze olsak sıkıntımız yok ama uzak mesafede bu his var bende. Sanki hep benim çabamla yürüyor gibi. Normalde de sorunlarda ben konuşurdum öyle bir konuşma dönerdi. Şu an ben sustuğum için sorun gittikçe büyüyor. Ama kendimi geri çekip çaba beklemeye devam edeceğim. Ya çabalamazsa da ilişkimiz biterse diye de üşünmüyor değilim ama benim çabamla yürüyorsa zaten sağlam değil demektir. Onun da korkmasını istiyorum beni kaybetmekten. Yanlış mı düşünüyorum sizce, çok mu abartıyorum acaba?

Genişletmek için tıkla...

Bana manipülatif olan taraf sizmişsiniz gibi geldi. Adamın sizden başka hayatı da var ama sizin yok. Haliyle siz dönüp dolaşıp aynı yere gelirken, sevgiliniz o yeri çoktan aşmış oluyor. Bu durumda da aynı şartlarda bulunmadığınız için ne o sizi anlar ne de siz onu. Yaşam şartlarınızı değiştirin lütfen.

eylulcmre .!.:

Bana manipülatif olan taraf sizmişsiniz gibi geldi. Adamın sizden başka hayatı da var ama sizin yok. Haliyle siz dönüp dolaşıp aynı yere gelirken, sevgiliniz o yeri çoktan aşmış oluyor. Bu durumda da aynı şartlarda bulunmadığınız için ne o sizi anlar ne de siz onu. Yaşam şartlarınızı değiştirin lütfen.

Genişletmek için tıkla...

Ne anlamda beni manipülatif buldunuz? Yanlış anlamayın özeleştiride bulunmak için yazıyorum bunu

thepinka .!.:

Merhabalar kızlar.
2 senelik sevgilimle son bir senedir uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ve aylardır buluşamamıştık. Bu arada ciddi düşündüğüm ve normal şartlarda evlenmek istediğim birisi. Nihayet birkaç haftaya buluşmaya karar verdik. Buluşmaya daha iki hafta var ama ben biraz heyecanlanır plan yaparız gibi düşünmüştüm. Sevgilim hiçbir şekilde konuyu açmayınca ben açtım ve Sevgilimin yeterince heyecanlanmadığını hissettim. Dahası o günle ilgili planını sorduğumda işte öylesine aklına gelen bir plan yaptı anlık. Kahvaltı yaparız, sinemaya gideriz, istersen hayvanat bahçesine de gideriz gibi bir plan. Ha bu arada biz sadece bir gün buluşabileceğiz ve yine aylar boyu görüşemeyeceğiz. Artı olarak da doğum günümden 3 4 gün önce buluşuyor olacaktık bu durumda ki ekstra bir plan heyecanlanma vs beklememin bir nedeni de bu. Diğeri de 7 8 aydır görüşmemiş olmamız. Ama sevgilim genel olarak hiçbir şekilde gelecek için de hayal kurmayan birisi. Yani oturup gelecekte hayallerimizden konuşmayız. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama anca işte konuyu ben açarsam anca bu hayal muhabbetleri dönüyor.

Neyse ben buluşmaya heyecansızlığına bozuldum tabi Ve tepki de verdim baya. İki gündür baya bozuğum. Güya heyecanlanmış beni çok özlemiş ama iki hafta önceden plan yapmak ona göre değilmiş iki üç önceden konuşurmuşuz. Ama bu konu dışında iki gündür ekstra her şeyi de düşünür oldum. Geçen de buraya konu açmıştım. Sevgilimin sorumsuz tavırları korkutmaya başladı. Ve hiç benim için çabalamıyormuş gibi gelmeye başladı. İlişkimizin ilk zamanlarında ve yüz yüze olduğumuz zamanlar hep çabasını hissettim. Oldukça ince düşünceli biridir normalde. Ama uzak mesafede ben hep yalnız kalmış hissediyorum. Şu an çalışmadığım için boşluktan ona da sarmış olabilirim. Böyle bir durum varsa beni kendime getirin diye de yazdım biraz buraya. Her gün işten dönüşte arar mutlaka konuşuruz. Derdimi de dinler ama pek yorum yapmaz. Son dönemlerde sadece nedense beni dikkatsiz dinliyor gibi geldi. Yeterince dikkatini vermiyor ama zaten dikkat eksikliği olan birisi. Sevdiğini dile getirir, hissettirmeye çalışır hep. Canım dürüm istemişti mesela ona biraz kırgındım 4 5 gün önce bana sipariş edip sürpriz yapmış. Bu tarz birisi.

Dediğim gibi bu aralar iyi günler geçirmiyorum. Evde aşırı sıkılmış ve yalnız hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu da bulunduğum şehirde olmadığından dışarı da çıkmıyorum haftalardır. Bu nedenden ona sarmış da olabilirim belki. Ama dün de buraya yazdıktan sonra ve öneriler üzerine kendimi biraz geri çektim ve çabalaması için ona alan tanımak istedim. Dünki buluşma meselesinden sonra kırgındım ve bugün aradığında böyle olmayalım, seninle kırgın olunca içim sıkılıyor vs dedi ama olayı açıklayan herhangi bir şey olmayınca yeterli gelmedi. İçimin kırgınlığı da tam geçmedi ve ben yine sessiz kaldım genelde telefonda. Ben susunca kapattı. Arkadaşıyla dışarı çıktı. Gece gelmiş eve yine dönüşte aradı. Ama o saate kadar hiç arama mesaj yok. Ben evde berbat haldeyim ve o dışarıda geziyor. Eve geldiğinde de bir çaba bekledim ama ben konuşmayınca telefonda konuşma dönmüyor. Zorlana zorlana bir şekilde konuşturdu beni. Dedim hep böyle mi olacak ben konuşmayınca konuşmuyorsun çaba yok vs. Bunları da sakince söylemedim tavrım biraz sertti. Sonra aslında tam içimi bile dökemeden "Hep abartıyosun. Sürekli bu döngünün içindeyiz. Kendi hislerini düşünüyorsun ama sen bana nasıl hissettiriyorsun biliyor musun? Ben bu kadar mı kötüyüm..." şeklinde söylemlerde bulundu ki kavgalarımız bu şekilde genelde. Ama sık kavga etmeyiz bu arada dediği gibi bir döngü yok yani. Bunlar bana onun istemeden yaptığı manipülasyonlar gibi geliyor artık ama yine de abartıyor muyum diye de kendimi sorguladım.

Onun çabasını hissetmek istiyorum aslında. Sürekli seni seviyorum gibi sevgi sözcüklerini hep söyler ama uzak mesafede karşıdakinin seni sevdiğini hissetmek zaten yeterince zor. Ben de bu aralar kendimi yalnız hissediyorum. Genel olarak o benim yanımda değilmiş gibi geliyor. Yüz yüze olsak sıkıntımız yok ama uzak mesafede bu his var bende. Sanki hep benim çabamla yürüyor gibi. Normalde de sorunlarda ben konuşurdum öyle bir konuşma dönerdi. Şu an ben sustuğum için sorun gittikçe büyüyor. Ama kendimi geri çekip çaba beklemeye devam edeceğim. Ya çabalamazsa da ilişkimiz biterse diye de üşünmüyor değilim ama benim çabamla yürüyorsa zaten sağlam değil demektir. Onun da korkmasını istiyorum beni kaybetmekten. Yanlış mı düşünüyorum sizce, çok mu abartıyorum acaba?

Genişletmek için tıkla...

Tepkilerinin abartı. Çevreniz olmadığı için bir ugrasiniz, işiniz olmadığı için fazla sarmışsın adama. Ama bence kendini frenle. Ortada manipüle yok. Ha sizin kadar sıcak değil orası ayrı ama her insanın mizacıda farklı.

Seni çok iyi anlıyorum. Uzak mesafede bir ilişki yaşamak çok zor, yaşamayan bilemez gerçekten. Yan yana derdini anlatmak ile telefonla kırgınlığını adama hissettirmeye çalışmak bir değil. Ben şunu merak ediyorum canım, yan yana olduğunuzda nasılsınız? Aşkını, sevgisini hissediyor musun?

Ben hanımefendiyi haklı buldum. Sosyal hayat ayrı şeydir özel hayat ayrı şeydir. Özel hayatında biri varsa ona gerekli özeni göstermelisin. Rahatsız olduğunuz konuları arkadaşınızla açıkça paylaşın. Herkes elini taşın altına koyacak siz yeterince koymuşsunuz zaten.

Dünki konunuza baktım sevgiliniz rahat, kaygısız, çabasız siz kontrolcü, planlı birisiniz. Daha ne kadar onu iteleyeceksiniz ki? Olmuyorsa olmuyor zorlamanın alemi yok. Hayatı boyunca değişeceğini zannetmiyorum. Ama kendinizi birkaç gün çekin bakalım kavga etmeden trip atmadan o size adım atacak mı yakın davranacak mı? Sizin için çabalayacak mı? Manipülasyon başka ilgisizlik başka şey.

callnjeane .!.:

Seni çok iyi anlıyorum. Uzak mesafede bir ilişki yaşamak çok zor, yaşamayan bilemez gerçekten. Yan yana derdini anlatmak ile telefonla kırgınlığını adama hissettirmeye çalışmak bir değil. Ben şunu merak ediyorum canım, yan yana olduğunuzda nasılsınız? Aşkını, sevgisini hissediyor musun?

Genişletmek için tıkla...

Yan yana olduğumuzda sevgisini çokça hissettiren birisi. Ve dediğiniz gibi uzak mesafe çok zor. Son dönemlerde kendimi ona karşı kırgın hissediyorum ve zor bir dönemden geçiyorum. Desteğini de bekliyorum tabi. Beklentilerimin karşılığını göremiyor olmak da beni yıprattı haliyle

Konusamam Yalnizca Burhan .!.:

Ben hanımefendiyi haklı buldum. Sosyal hayat ayrı şeydir özel hayat ayrı şeydir. Özel hayatında biri varsa ona gerekli özeni göstermelisin. Rahatsız olduğunuz konuları arkadaşınızla açıkça paylaşın. Herkes elini taşın altına koyacak siz yeterince koymuşsunuz zaten.

Genişletmek için tıkla...

Aa beni hatırladınız mı, sizi dün açtığım konudan hatırlıyorum. Güzel yorumlarınız için çok teşekkürler

dumbelldore .!.:

Dünki konunuza baktım sevgiliniz rahat, kaygısız, çabasız siz kontrolcü, planlı birisiniz. Daha ne kadar onu iteleyeceksiniz ki? Olmuyorsa olmuyor zorlamanın alemi yok. Hayatı boyunca değişeceğini zannetmiyorum. Ama kendinizi birkaç gün çekin bakalım kavga etmeden trip atmadan o size adım atacak mı yakın davranacak mı? Sizin için çabalayacak mı?

Genişletmek için tıkla...

Tepkilerimi abartı bulduğunuzu söylemişsiniz. Dediğiniz gibi de olabilir evde durmak beni çok yıprattı. Atandım ama göreve başlamayı bekliyorum uzun süredir ve önümde bir ayım daha var. Belki de dediğiniz gibi abartı da olabilir. Dünki konu ve bugünki konuma bütüncül baktığınızda ne düşünüyorsunuz? Fikrinizi merak ettim.

Bulunduğunuz şehirden, görüşebileceğiniz bir kişiyle sevgili olmanızı diliyorum.

Uzaktan bende yaşadım çok zor. Zaten ilgisizlige ayrı rahatlığa ayrı ayar olan birisiyim Hep böyleyse yandın değişen birşey olmuyor. Can sıkıntısı ile kaliyorsun öyle.

7, 8 ay görüşmemek çok uzun değil mi? Sebebi nedir? Başka ülke, hastalık vs değilse, açıkçası 7, 8 aydır görüşmediğim birine sevgilim demek değişik hissettirirdi bana.

thepinka .!.:

Dahası o günle ilgili planını sorduğumda işte öylesine aklına gelen bir plan yaptı anlık. Kahvaltı yaparız, sinemaya gideriz, istersen hayvanat bahçesine de gideriz gibi bir plan.

Genişletmek için tıkla...

Hayvanat mı bahçesi?
8 yaşında mı sanıyor sizi acaba?

thepinka .!.:

Ha bu arada biz sadece bir gün buluşabileceğiz ve yine aylar boyu görüşemeyeceğiz. Artı olarak da doğum günümden 3 4 gün önce buluşuyor olacaktık bu durumda ki ekstra bir plan heyecanlanma vs beklememin bir nedeni de bu. Diğeri de 7 8 aydır görüşmemiş olmamız. Ama sevgilim genel olarak hiçbir şekilde gelecek için de hayal kurmayan birisi. Yani oturup gelecekte hayallerimizden konuşmayız. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama anca işte konuyu ben açarsam anca bu hayal muhabbetleri dönüyor.

Neyse ben buluşmaya heyecansızlığına bozuldum tabi Ve tepki de verdim baya. İki gündür baya bozuğum. Güya heyecanlanmış beni çok özlemiş ama iki hafta önceden plan yapmak ona göre değilmiş iki üç önceden konuşurmuşuz. Ama bu konu dışında iki gündür ekstra her şeyi de düşünür oldum. Geçen de buraya konu açmıştım. Sevgilimin sorumsuz tavırları korkutmaya başladı. Ve hiç benim için çabalamıyormuş gibi gelmeye başladı. İlişkimizin ilk zamanlarında ve yüz yüze olduğumuz zamanlar hep çabasını hissettim. Oldukça ince düşünceli biridir normalde. Ama uzak mesafede ben hep yalnız kalmış hissediyorum. Şu an çalışmadığım için boşluktan ona da sarmış olabilirim. Böyle bir durum varsa beni kendime getirin diye de yazdım biraz buraya. Her gün işten dönüşte arar mutlaka konuşuruz. Derdimi de dinler ama pek yorum yapmaz. Son dönemlerde sadece nedense beni dikkatsiz dinliyor gibi geldi. Yeterince dikkatini vermiyor ama zaten dikkat eksikliği olan birisi. Sevdiğini dile getirir, hissettirmeye çalışır hep. Canım dürüm istemişti mesela ona biraz kırgındım 4 5 gün önce bana sipariş edip sürpriz yapmış. Bu tarz birisi.

Dediğim gibi bu aralar iyi günler geçirmiyorum. Evde aşırı sıkılmış ve yalnız hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu da bulunduğum şehirde olmadığından dışarı da çıkmıyorum haftalardır. Bu nedenden ona sarmış da olabilirim belki. Ama dün de buraya yazdıktan sonra ve öneriler üzerine kendimi biraz geri çektim ve çabalaması için ona alan tanımak istedim. Dünki buluşma meselesinden sonra kırgındım ve bugün aradığında böyle olmayalım, seninle kırgın olunca içim sıkılıyor vs dedi ama olayı açıklayan herhangi bir şey olmayınca yeterli gelmedi. İçimin kırgınlığı da tam geçmedi ve ben yine sessiz kaldım genelde telefonda. Ben susunca kapattı. Arkadaşıyla dışarı çıktı. Gece gelmiş eve yine dönüşte aradı. Ama o saate kadar hiç arama mesaj yok. Ben evde berbat haldeyim ve o dışarıda geziyor. Eve geldiğinde de bir çaba bekledim ama ben konuşmayınca telefonda konuşma dönmüyor. Zorlana zorlana bir şekilde konuşturdu beni. Dedim hep böyle mi olacak ben konuşmayınca konuşmuyorsun çaba yok vs. Bunları da sakince söylemedim tavrım biraz sertti. Sonra aslında tam içimi bile dökemeden "Hep abartıyosun. Sürekli bu döngünün içindeyiz. Kendi hislerini düşünüyorsun ama sen bana nasıl hissettiriyorsun biliyor musun? Ben bu kadar mı kötüyüm..." şeklinde söylemlerde bulundu ki kavgalarımız bu şekilde genelde. Ama sık kavga etmeyiz bu arada dediği gibi bir döngü yok yani. Bunlar bana onun istemeden yaptığı manipülasyonlar gibi geliyor artık ama yine de abartıyor muyum diye de kendimi sorguladım.

Onun çabasını hissetmek istiyorum aslında. Sürekli seni seviyorum gibi sevgi sözcüklerini hep söyler ama uzak mesafede karşıdakinin seni sevdiğini hissetmek zaten yeterince zor. Ben de bu aralar kendimi yalnız hissediyorum. Genel olarak o benim yanımda değilmiş gibi geliyor. Yüz yüze olsak sıkıntımız yok ama uzak mesafede bu his var bende. Sanki hep benim çabamla yürüyor gibi. Normalde de sorunlarda ben konuşurdum öyle bir konuşma dönerdi. Şu an ben sustuğum için sorun gittikçe büyüyor. Ama kendimi geri çekip çaba beklemeye devam edeceğim. Ya çabalamazsa da ilişkimiz biterse diye de üşünmüyor değilim ama benim çabamla yürüyorsa zaten sağlam değil demektir. Onun da korkmasını istiyorum beni kaybetmekten. Yanlış mı düşünüyorum sizce, çok mu abartıyorum acaba?

Genişletmek için tıkla...

Biliyor musunuz TAM böyle bir uzak mesafe ilişkisi ben de yaşadım.
Ben İstanbul'da kendi hayatımda epey meşgul ve mutlu olmama rağmen adamın sığırlığı nasıl batıyordu bana anlatamam. Kendinize bulmayın hatayı yani, siz sardırmıyorsunuz. Adam gerçekten ruhsuz.
Sıfır çaba, sıfır heyecan, dertlerimle ilgilenmez, hastayım derim arkadaşlarıyla çıkar filan...

Bunun sonu olmuyor maalesef. Yanınıza dönerse veya siz onun olduğu yere taşınırsanız bilemiyorum ama uzak sürdürecekseniz çok bi değişim beklemeyin...

thepinka .!.:

Merhabalar kızlar.
2 senelik sevgilimle son bir senedir uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ve aylardır buluşamamıştık. Bu arada ciddi düşündüğüm ve normal şartlarda evlenmek istediğim birisi. Nihayet birkaç haftaya buluşmaya karar verdik. Buluşmaya daha iki hafta var ama ben biraz heyecanlanır plan yaparız gibi düşünmüştüm. Sevgilim hiçbir şekilde konuyu açmayınca ben açtım ve Sevgilimin yeterince heyecanlanmadığını hissettim. Dahası o günle ilgili planını sorduğumda işte öylesine aklına gelen bir plan yaptı anlık. Kahvaltı yaparız, sinemaya gideriz, istersen hayvanat bahçesine de gideriz gibi bir plan. Ha bu arada biz sadece bir gün buluşabileceğiz ve yine aylar boyu görüşemeyeceğiz. Artı olarak da doğum günümden 3 4 gün önce buluşuyor olacaktık bu durumda ki ekstra bir plan heyecanlanma vs beklememin bir nedeni de bu. Diğeri de 7 8 aydır görüşmemiş olmamız. Ama sevgilim genel olarak hiçbir şekilde gelecek için de hayal kurmayan birisi. Yani oturup gelecekte hayallerimizden konuşmayız. Sizde nasıl oluyor bilmiyorum ama anca işte konuyu ben açarsam anca bu hayal muhabbetleri dönüyor.

Neyse ben buluşmaya heyecansızlığına bozuldum tabi Ve tepki de verdim baya. İki gündür baya bozuğum. Güya heyecanlanmış beni çok özlemiş ama iki hafta önceden plan yapmak ona göre değilmiş iki üç önceden konuşurmuşuz. Ama bu konu dışında iki gündür ekstra her şeyi de düşünür oldum. Geçen de buraya konu açmıştım. Sevgilimin sorumsuz tavırları korkutmaya başladı. Ve hiç benim için çabalamıyormuş gibi gelmeye başladı. İlişkimizin ilk zamanlarında ve yüz yüze olduğumuz zamanlar hep çabasını hissettim. Oldukça ince düşünceli biridir normalde. Ama uzak mesafede ben hep yalnız kalmış hissediyorum. Şu an çalışmadığım için boşluktan ona da sarmış olabilirim. Böyle bir durum varsa beni kendime getirin diye de yazdım biraz buraya. Her gün işten dönüşte arar mutlaka konuşuruz. Derdimi de dinler ama pek yorum yapmaz. Son dönemlerde sadece nedense beni dikkatsiz dinliyor gibi geldi. Yeterince dikkatini vermiyor ama zaten dikkat eksikliği olan birisi. Sevdiğini dile getirir, hissettirmeye çalışır hep. Canım dürüm istemişti mesela ona biraz kırgındım 4 5 gün önce bana sipariş edip sürpriz yapmış. Bu tarz birisi.

Dediğim gibi bu aralar iyi günler geçirmiyorum. Evde aşırı sıkılmış ve yalnız hissediyorum. Arkadaşlarımın çoğu da bulunduğum şehirde olmadığından dışarı da çıkmıyorum haftalardır. Bu nedenden ona sarmış da olabilirim belki. Ama dün de buraya yazdıktan sonra ve öneriler üzerine kendimi biraz geri çektim ve çabalaması için ona alan tanımak istedim. Dünki buluşma meselesinden sonra kırgındım ve bugün aradığında böyle olmayalım, seninle kırgın olunca içim sıkılıyor vs dedi ama olayı açıklayan herhangi bir şey olmayınca yeterli gelmedi. İçimin kırgınlığı da tam geçmedi ve ben yine sessiz kaldım genelde telefonda. Ben susunca kapattı. Arkadaşıyla dışarı çıktı. Gece gelmiş eve yine dönüşte aradı. Ama o saate kadar hiç arama mesaj yok. Ben evde berbat haldeyim ve o dışarıda geziyor. Eve geldiğinde de bir çaba bekledim ama ben konuşmayınca telefonda konuşma dönmüyor. Zorlana zorlana bir şekilde konuşturdu beni. Dedim hep böyle mi olacak ben konuşmayınca konuşmuyorsun çaba yok vs. Bunları da sakince söylemedim tavrım biraz sertti. Sonra aslında tam içimi bile dökemeden "Hep abartıyosun. Sürekli bu döngünün içindeyiz. Kendi hislerini düşünüyorsun ama sen bana nasıl hissettiriyorsun biliyor musun? Ben bu kadar mı kötüyüm..." şeklinde söylemlerde bulundu ki kavgalarımız bu şekilde genelde. Ama sık kavga etmeyiz bu arada dediği gibi bir döngü yok yani. Bunlar bana onun istemeden yaptığı manipülasyonlar gibi geliyor artık ama yine de abartıyor muyum diye de kendimi sorguladım.

Onun çabasını hissetmek istiyorum aslında. Sürekli seni seviyorum gibi sevgi sözcüklerini hep söyler ama uzak mesafede karşıdakinin seni sevdiğini hissetmek zaten yeterince zor. Ben de bu aralar kendimi yalnız hissediyorum. Genel olarak o benim yanımda değilmiş gibi geliyor. Yüz yüze olsak sıkıntımız yok ama uzak mesafede bu his var bende. Sanki hep benim çabamla yürüyor gibi. Normalde de sorunlarda ben konuşurdum öyle bir konuşma dönerdi. Şu an ben sustuğum için sorun gittikçe büyüyor. Ama kendimi geri çekip çaba beklemeye devam edeceğim. Ya çabalamazsa da ilişkimiz biterse diye de üşünmüyor değilim ama benim çabamla yürüyorsa zaten sağlam değil demektir. Onun da korkmasını istiyorum beni kaybetmekten. Yanlış mı düşünüyorum sizce, çok mu abartıyorum acaba?

Genişletmek için tıkla...

Çok abartiyorsun.surekli evde boş oturuyorsun adam çalışıyor ediyor akşam geliyor nasıl pür dikkat senin dertlerini dinlesin.yoruluyor.Hemen iş bulman lazım. Yoksa sonu yazık olur. Özellikle senin açından. Ortada incir çekirdeğini doldurmayan bir neden varken " ben evde heba olmuş haldeyim" demek iyi değil. Herkesin yapisi farklıdır adam genelde de hayal kurmayan biriymiş. Benim eşim de şunu bunu yaparız diye günler öncesinden hayal kurmaz.

7 aydır görmediğin adam sevgilin değildir net .
kendi başına bişeyler yaşıyor gibisin
aylar sonra buluşacaksınız sanırım sadece 1 gün geçireceksiniz ve onda da çocuk gibi sinema ve hayvanat bahçesi mi gezeceksiniz ?
koca koca insanlarsınız ilişki böyle yaşanmaz.
akşam bi kahve içelim mi diyemediğin insan da sevgilin değildir .
zor anında acil ihtiyacım var dediğinde yanına koşamayan insan sevgilin değildir .
aylar aylar sonra buluşunca sinema, hayvanat bahçesi diyen tip seni sevmiyordur net
ayrıca neden bu kadar uzun süre buluşmadan duruyorsunuz o sorulara cevap vermemişsin
uzak mesafe ilişkisi tercih edenler kendilerine şu soruyu sorsunlar, ben neyden korkuyorum ? neden ilişkiden kaçıyorum neden yanı başımdakini değil uzaktakini seçip konfor alanına kısılıyorum

Uzak mesafe ilişkisi zor ya görmeyince iki tarafta stres oluyor telde bu sefer yanlış anlamalar stres gerginlik .
Tabi iki tarafta çaba verirse olur da erkekler genelde çabuk sıkılıyor .
Yani yapan var da genel anlamda zor bir ilişki türü.
Insan sevgilisiyle en az haftada 1-2 gün vakit geçirmek ister ama bu mümkün olmuyor .

Uzak mesafe ilişkisi zor ya görmeyince iki tarafta stres oluyor telde bu sefer yanlış anlamalar stres gerginlik .
Tabi iki tarafta çaba verirse olur da erkekler genelde çabuk sıkılıyor .
Yani yapan var da genel anlamda zor bir ilişki türü.
Insan sevgilisiyle en az haftada 1-2 gün vakit geçirmek ister ama bu mümkün olmuyor

sino2023 .!.:

7 aydır görmediğin adam sevgilin değildir net .
kendi başına bişeyler yaşıyor gibisin
aylar sonra buluşacaksınız sanırım sadece 1 gün geçireceksiniz ve onda da çocuk gibi sinema ve hayvanat bahçesi mi gezeceksiniz ?
koca koca insanlarsınız ilişki böyle yaşanmaz.
akşam bi kahve içelim mi diyemediğin insan da sevgilin değildir .
zor anında acil ihtiyacım var dediğinde yanına koşamayan insan sevgilin değildir .
aylar aylar sonra buluşunca sinema, hayvanat bahçesi diyen tip seni sevmiyordur net
ayrıca neden bu kadar uzun süre buluşmadan duruyorsunuz o sorulara cevap vermemişsin
uzak mesafe ilişkisi tercih edenler kendilerine şu soruyu sorsunlar, ben neyden korkuyorum ? neden ilişkiden kaçıyorum neden yanı başımdakini değil uzaktakini seçip konfor alanına kısılıyorum

Genişletmek için tıkla...

Iyide insan sevebilecegi anlaştığı kisiyi uzaksa da bulabilir ki .
Bu konfor alanından çıkmamak falan değil.
Zorluklarını biliyorum ama konfor alanından çıkmamak için uzak mesafe ilişkisi yapıldığını ilk defa duydum.

Isabella_7 .!.:

Uzak mesafe ilişkisi zor ya görmeyince iki tarafta stres oluyor telde bu sefer yanlış anlamalar stres gerginlik .
Tabi iki tarafta çaba verirse olur da erkekler genelde çabuk sıkılıyor .
Yani yapan var da genel anlamda zor bir ilişki türü.
Insan sevgilisiyle en az haftada 1-2 gün vakit geçirmek ister ama bu mümkün olmuyor

Iyide insan sevebilecegi anlaştığı kisiyi uzaksa da bulabilir ki .
Bu konfor alanından çıkmamak falan değil.
Zorluklarını biliyorum ama konfor alanından çıkmamak için uzak mesafe ilişkisi yapıldığını ilk defa duydum.

Genişletmek için tıkla...

ben böyle düşünüyorum bana normal gelmiyor (geçici süreli uzaklıklar hariç)
ne kadar iyi anlaşırsan anlaş telefonla ilişki yaşıyorsun aslında
göremediğin insanla ne ilişkisi ?
sevgilim var ama iş çıkışı bi kahve bile içemiyorum, sevgilim var ama özlediğimde sarılamıyorum, sevgilim var hep yalnızıma dönüyor iş
koca koca insanların telefon konuşmalarıyla , azıcık görüşmelerle yetinmesi normal değil
uzak mesafede olup haftada 1 görüşen tanıdıklarımda var onları bu düşünceme dahil etmiyorum çünkü yolsa yol , zamansa zaman kahrına katlanıp en azından haftada 1 buluşabiliyorlar
ama bu konuda 7 8 ay görüşmemekten bahsediyorlar
çok nadiren yan yana gelebildiğin insanı sevmek bana tuhaf geliyor ona sevgilim diyebilmek
ben normal bulmuyorum
yüzlerce insan arasından kendine anlaşabilmek için kendinden uzaktaki birini bulduysan sorunu kendinden araman lazım
konuya dönecek olursam kızımız ilişkisinden zaten memnun değil adam çoktan kopmuş ilişkiden yani bu konu için anlaşabileceği, seveceği tek insan aylar sonraki görüşme için hayvanat bahçesi planı yapan biriyse orda bi sorun varır