- Konu Sahibi hezarfen20
- #1
siteye yeni üye oldum sanırım.Bu tür soruyu paylaşabileceğim başka bir başlık var mıydı bilmiyorum.Çok kafam karışık ve yardıma ihtiyacım var.14 aydır beraber olduğum bir sevgilim var.İkimiz de 21 yaşındayız,üniversite 3.sınıftayız.Bu bizim içim ciddi bir ilişki.İkimiz de ilişkisinde kararlı insanlarız.Fakat bu günlerde kafam çok karışık.Ben sevgilimle evlenmenin doğru bir şey olup olamadığını düşünüyorum.Onu seviyorum ama bazı özellikleri çok kafamı kurcalıyor.bizimki zor bir ilişki aramızda 10 saatlik bir mesafe var ve bu mesafeye ragmen bişeyleri yürütmeye çalışıyoruz.Erkek arkadasım beni çok seviyor bundan eminim.Fakat o şuan okuduğu yerde mutlu değil.Sanki o hayatının hiçbir safhasında mutlu değil gibi..beraber olduğumuz zamanlarda ruh hali iyi ama cok kırılgan o zamanlarda da.Bu hali beni cok yoruyor.Acaba o iflah olmaz bir melankolik mi?hiç zaman ah deyip mutlu olamıcak mı diye düşünüyorum..evin dağınık,pis olması bişeylerin pek yolunda olmaması hemen huzursuz ediveriyo onu.yasadığı sehir gercekten de hiç ona göre değil bu yüzden ben bu zamanlara kadar hep anlayışlı olmaya calıştım ama artık bıktım bu ruh halinden,tükeniyor gibiyim.Fakat böyle bir nedenden ötürü onu bırakmak,zor gününde arkanı dönüp gitmek benlik değil ki zaten seviyorum onu..
bunların yanı sıra problemlerimiz de var.Ailem kendi memleketimden biriyle evlenmemin doğru olacagını söylüyor.Bize uzak bir sehirden sevgilim olması onları üzüyor.Onların böyle olması da beni üzüyor.Gerçeketen annemin dediği gibi bu mesafeler evlilikte büyük bir zorluk mu olacak bana,ya da bu farklı kültür..şuan bunun bir sıkıntısını cekmiyorum ama bu konuda ileriyi de öngöremiyorum.
Bunlar kafamdaki en büyük sorular..bunların da yan sıra aslında bunlar kadar önemli olamayan bişey daha var aklımda.benim boyum 1.60 civarında sevgilim 1.70 gibi.yani oldukça minyon bir erkek.Biraz daha uzun olsaydı diyorum bazen kendi kendime ama tabi bunu ne ona ne de bir başkasına söyleyebiliorum.Aslında ben de minyonum ama yanımda güçlü gözüken bir erkek olsun istiyorum kimi zaman.Belki bu başta anlattığım ruh halleri olmasa hiç de gözüme batmayacaktı bu durum..
Daha yasım genc biliyorum.yolun cok basındayım.birini seviyorum ama yoruldum.artık bana negatif cümleler içeren mesajlar gelmesin istiyorum.psikolojim bozuluo ve artık gelen mesajları cok da takmıyorum bazen.o da farkediyor bunu takmıosun beni diyor.bu ruh halinden bıktığımı dile getiriyoum.Yapabileceğim bişey yok.nefret ediyorum burdan diyor.Ama başka bir yere gittiğinde de farklı olmuyor.Hep var can sıkacak bişeyler onun hayatında..
Beni okudugum bölüm mezun olduğumda hemen iş bulabilceğim ve güzel paralar kazanabilecegim bir bölüm,onun ise okuldan sonrası pek belli değil.Bu ayrı bekleyiş süreci daha ne kadar sürecek bilmiyorum.Ben onu yıllarca bekleyip,evlendiğimde hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.Tek istediğim mutlululuk..
benimki biraz dertleşmek gibi oldu,anlatmak istemiyorum arkadaslarıma özel hayatımı,ne yapayım,nasıl düşüneyim,akıl verebilecek tecrübeli ablalarım varsa şimdiden cok teşekkürler
bunların yanı sıra problemlerimiz de var.Ailem kendi memleketimden biriyle evlenmemin doğru olacagını söylüyor.Bize uzak bir sehirden sevgilim olması onları üzüyor.Onların böyle olması da beni üzüyor.Gerçeketen annemin dediği gibi bu mesafeler evlilikte büyük bir zorluk mu olacak bana,ya da bu farklı kültür..şuan bunun bir sıkıntısını cekmiyorum ama bu konuda ileriyi de öngöremiyorum.
Bunlar kafamdaki en büyük sorular..bunların da yan sıra aslında bunlar kadar önemli olamayan bişey daha var aklımda.benim boyum 1.60 civarında sevgilim 1.70 gibi.yani oldukça minyon bir erkek.Biraz daha uzun olsaydı diyorum bazen kendi kendime ama tabi bunu ne ona ne de bir başkasına söyleyebiliorum.Aslında ben de minyonum ama yanımda güçlü gözüken bir erkek olsun istiyorum kimi zaman.Belki bu başta anlattığım ruh halleri olmasa hiç de gözüme batmayacaktı bu durum..
Daha yasım genc biliyorum.yolun cok basındayım.birini seviyorum ama yoruldum.artık bana negatif cümleler içeren mesajlar gelmesin istiyorum.psikolojim bozuluo ve artık gelen mesajları cok da takmıyorum bazen.o da farkediyor bunu takmıosun beni diyor.bu ruh halinden bıktığımı dile getiriyoum.Yapabileceğim bişey yok.nefret ediyorum burdan diyor.Ama başka bir yere gittiğinde de farklı olmuyor.Hep var can sıkacak bişeyler onun hayatında..
Beni okudugum bölüm mezun olduğumda hemen iş bulabilceğim ve güzel paralar kazanabilecegim bir bölüm,onun ise okuldan sonrası pek belli değil.Bu ayrı bekleyiş süreci daha ne kadar sürecek bilmiyorum.Ben onu yıllarca bekleyip,evlendiğimde hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.Tek istediğim mutlululuk..
benimki biraz dertleşmek gibi oldu,anlatmak istemiyorum arkadaslarıma özel hayatımı,ne yapayım,nasıl düşüneyim,akıl verebilecek tecrübeli ablalarım varsa şimdiden cok teşekkürler