Sevgilim ailesi evlenmemizi istemiyor .

ceyarceyar

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Haziran 2018
16
14
37
Merhaba sevgili kadınlar. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama yorumlardan da korkuyorum.

Sevgilimle 1 yıla yakın zamandır birlikteyiz. Kendisi doğu kökenli ben değilim. 30 yaşındayız. Kamuda çalışıyoruz.

Bu yaşta pek olmaz ama gerçekten ilk görüşte birbirimize tutulduk. Daha ilk gün bile ciddi düşündüğümüzü ifade ettik.

Asıl çekindiğim ise şu ben yaklaşık 4 yıl önce evlendim ve bir yıl sürmeden de boşanmıştım. Kendisi de bunu ilk günden biliyordu. Sorun etmedi.

Artık evlenip aile kurmak istiyoruz ve o da ailesine söyledi ama aile beklediğinden de büyük bir tepki verdi. Bunu tabiki bekliyorduk ama bu kadarı da değil . Annesinin kendini yerden yere atması fenalaşması küsmesi daha neler neler . Hatta her gün arayan anne şimdi de aramıyor da .

Biz de ne yapacağız şaşırdık ayrılmak istemiyoruz. Bir kaç kere acaba ayrılsak mı dedik ama yapamadık . Bazen ben onun kapısındayım bazen o benim kapımda . Ama devam da edemiyoruz.
Yanyana yürüyoruz bazen saatlerce yan yana otruuyoruz ama biz çözüm bulamıyoruz .

Kötü insanlar değiller biliyorum ama tepki çok büyük oldu ve biz de ne yapacağız şaşırdık. Ailesinin rızasını almadan evlenmek istemiyoruz ama alabilecek gibi de değiliz.

Sadece çok sıkılmış ve boğulmuş durumdayız belki birileriniz derman olacak bir şey söyler ve bize farklı bir bakış açısı sunabilir.
 
Bana vakit kaybı gibi geldi, üzgünüm.
Evet, elbette sonradan sevilebilirsiniz de aile tarafından ama bu çok düşük bir ihtimal.
Çünkü o eşiğe gelişin bile önü dimdirekt kapatılmış.

Sevgiliniz de size bu derece yansıttığına göre ailesine karşı gelemeyecek gibi göründü bana.
"Sular elbette durulur, durulacak, ben de üzgünüm ama bir çaresi bulunacak" şeklinde net bir duruşu da yok belli ki ayrılıp barışıldığına göre.

30 yaşında bir adamdan daha net bir duruş beklerdim ben olsam.
İkinci evliliğime de daha bismillah demeden sorunlarla başlamayı tercih etmezdim.
 
Merhaba sevgili kadınlar. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama yorumlardan da korkuyorum.

Sevgilimle 1 yıla yakın zamandır birlikteyiz. Kendisi doğu kökenli ben değilim. 30 yaşındayız. Kamuda çalışıyoruz.

Bu yaşta pek olmaz ama gerçekten ilk görüşte birbirimize tutulduk. Daha ilk gün bile ciddi düşündüğümüzü ifade ettik.

Asıl çekindiğim ise şu ben yaklaşık 4 yıl önce evlendim ve bir yıl sürmeden de boşanmıştım. Kendisi de bunu ilk günden biliyordu. Sorun etmedi.

Artık evlenip aile kurmak istiyoruz ve o da ailesine söyledi ama aile beklediğinden de büyük bir tepki verdi. Bunu tabiki bekliyorduk ama bu kadarı da değil . Annesinin kendini yerden yere atması fenalaşması küsmesi daha neler neler . Hatta her gün arayan anne şimdi de aramıyor da .

Biz de ne yapacağız şaşırdık ayrılmak istemiyoruz. Bir kaç kere acaba ayrılsak mı dedik ama yapamadık . Bazen ben onun kapısındayım bazen o benim kapımda . Ama devam da edemiyoruz.
Yanyana yürüyoruz bazen saatlerce yan yana otruuyoruz ama biz çözüm bulamıyoruz .

Kötü insanlar değiller biliyorum ama tepki çok büyük oldu ve biz de ne yapacağız şaşırdık. Ailesinin rızasını almadan evlenmek istemiyoruz ama alabilecek gibi de değiliz.

Sadece çok sıkılmış ve boğulmuş durumdayız belki birileriniz derman olacak bir şey söyler ve bize farklı bir bakış açısı sunabilir.
Önemli olan sizin birbirinizi sevmeniz istemeniz aileyle görüşmeyi kesersiniz bitti gitti
 
Çok üzüldüm ama başınızdan bir kere evlilik geçmiş, ince düşünüp sık elemeniz gerek tekrar evlilik konusunda bence. Fikrimi sorarsanız, ailenin rıza göstermediği evlilik pek yürümüyor. Sonuçta eşiniz o ailenin bir bireyi, o anne yetiştirdi onu yani şimdi annesini önemsemiyor görünse de yarın fikri değişir.
 
Merhaba sevgili kadınlar. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama yorumlardan da korkuyorum.

Sevgilimle 1 yıla yakın zamandır birlikteyiz. Kendisi doğu kökenli ben değilim. 30 yaşındayız. Kamuda çalışıyoruz.

Bu yaşta pek olmaz ama gerçekten ilk görüşte birbirimize tutulduk. Daha ilk gün bile ciddi düşündüğümüzü ifade ettik.

Asıl çekindiğim ise şu ben yaklaşık 4 yıl önce evlendim ve bir yıl sürmeden de boşanmıştım. Kendisi de bunu ilk günden biliyordu. Sorun etmedi.

Artık evlenip aile kurmak istiyoruz ve o da ailesine söyledi ama aile beklediğinden de büyük bir tepki verdi. Bunu tabiki bekliyorduk ama bu kadarı da değil . Annesinin kendini yerden yere atması fenalaşması küsmesi daha neler neler . Hatta her gün arayan anne şimdi de aramıyor da .

Biz de ne yapacağız şaşırdık ayrılmak istemiyoruz. Bir kaç kere acaba ayrılsak mı dedik ama yapamadık . Bazen ben onun kapısındayım bazen o benim kapımda . Ama devam da edemiyoruz.
Yanyana yürüyoruz bazen saatlerce yan yana otruuyoruz ama biz çözüm bulamıyoruz .

Kötü insanlar değiller biliyorum ama tepki çok büyük oldu ve biz de ne yapacağız şaşırdık. Ailesinin rızasını almadan evlenmek istemiyoruz ama alabilecek gibi de değiliz.

Sadece çok sıkılmış ve boğulmuş durumdayız belki birileriniz derman olacak bir şey söyler ve bize farklı bir bakış açısı sunabilir.
Ailesine ben sevdim siz de arkamda durun diyemeyen adam için çok da cabalamayin bence.
 
Şimdi evlenseniz bile bu işin sonu yok,adamla öylece yan yana yürüyüp ,saatlerce susup oturmakla olmaz bu iş O adam eninde sonunda annem ,babam diyecek .Hem sizi istemeyen ayilip , bayılan kadının oğlunu aşkımdan ölsem istemem .Cüzzamlıymışım gibi davranan,sanki kerhaneden çıkartmış beni oğlu gibi aşırı önyargılı insanlara kendimi anlatmaya uğraşmam .Zaten ilk evliliğinden gün yüzü gornemişsiniz bile bile lades olmasın...
 
Sevgiliniz tek başına karar alabilen bir birey değil mi?
Hırsız mısınız, katil misiniz sanki? Ne olmuş evlenip ayrıldıysanız. 5 çocukla kapılarına dayanmadınız sonuçta. ( ki öylede olabilirdi)
Anne, babanın rızasını herkes ister elbette ama bu hayatı yaşayan/yaşayacak olan sevgiliniz.
Evlenip aynı yastığa baş koyacak olan sizsiniz.
Ailesine ne oluyor bu kadar kuduruyorlar?
"Ben bu kadını seviyorum, evleneceğim, sizde ailem iseniz arkamda olursunuz" diyip elinden tutması gerekiyor.
Böyle oturup ergenler gibi neyin çözümünü arıyorsunuz? Kadın çok itici ayrıca. Kendini yerden yere atmak nedir ya, neyin zihniyeti bu. Yarın bir gün bu ne zaman istediği olmasa kendini yerden yerlere vurur. Senin zavallı da "vah annem çok üzülüyor" diye seni istemediğin bir çok şeye zorlar evlilik hayatında.
 
Sorunun kaynağı sevgiliniz bence. 30 yaşında işi olan adam ailesinin tercihlerine göre evlilik yapmamalı. Anası babası ekmeğini, oturduğunu evini vermedikçe özgür bir insan. Onlara ister sizi kabul etmelerini söyler isterlerse de kabul etmemelerini. Ama dik durması gerekir, bu şekilde saatlerce yürüyüp kapıda bekçilikle bir yere varamazsınız.
Annesi de tam bir drama queen. Kendini yere atma, fenalaşma falan... İstediğini aldırmak için ağlayan çocuk gibi, çok çiğ davranışlar.
 
X