Popüler Konu Sevgili günlük...

otuzaazkala .!.:

kim bilir, belki bir gün cesaret edebilirsem, anne olurum .. annemi seviyorum . babam gittiğinden beri farkındayım içine döndü. böyle çok içine en içine. biraz daha sessiz artık. çocuktum ben şimdi ise çocuğum oldu. 27 kere yaş aldım daha, 62 yaşında çocuğum oldu. kıyamıyorum ona, pamuklara sarmak istiyorum onu. alıp baştan büyütmek istiyorum. bi başı ağrısa tonlarca senaryo yazıyorum . sahi ya gitse babam gibi, ben ne yaparım ? tek kaldı koskoca köy evinde, gel diyorum anacığım benimle yaşa? yok diyor evimde mutluyum. biliyorum yük olmak korkusu. ömründe hiç dayanmamış ki kendinden başkasına. ama kızıyım onun, eşimde oğlu.. yük olmaz ki bize. sır olur ancak bize sırdaş olur. şimdi iftarda ekşi ekşi yoğurt çorbası yaptı benim için. köydeyim bugün. babam yok gerçi. onuda çok özlüyorum ama o ayrı bir konu....

Genişletmek için tıkla...

26 martta ki günlüğümü yazarken ''bir gün cesaret edebilirsem'' anne olurum belki yazmışım . 16 günlük anne adayıymışım meğerse. cesaretsiz yakalandım biraz. ama o bana güç veriyor. karnımda var olduğunun tam 75. günü. babam gideli de epey oldu. bayram hediyesi gibi geldi minik bize. tam bayramda babamın yokluğuna ağlayacağım ki aklıma bebeğim geliyor. sanki biz ağlamayalım diye babamın hediyesiydi o. babamsız ve bebeğimle ilk bayramımdı bu. annemde benimle daha çok yaşamak zorunda kaldı tabi. kıyamıyor kızına . yemeklerimi yapıyor evimizi toparlıyor. allah binbir kere razı olsun anacığım diyorum. şimdi kendini yükte hissetmiyor hem . annem bunca zaman hep bir işe yaramış, hiç boş kalmamış, hep çalışmış. ama heeeppp çalışmış. o yüzden kendini yük hissetmesi. ama geçti. şimdi diyor ki '' benden iyisi mi var, kızım var oğlum var eeee torunumda yolda daha ben ne isteyeyim '' allah bizi birbirimizden ayırmasın anacığım . allah seni eşimi ve bebeğimi korusun

Sevgili günlük,

bu dünyada en güzel şeylerden biri Aşık
olmak
Ahh keşke doğru seçim yapsaydım

Çok oyalama, şu ömrüme yetiş…

Sevgili günlük,

eş insana iyi gelmeli ama benim eşim bana iyi gelmiyor beni mutsız ediyor dibe çekiyor, neden neden kapıyı vurup çekip gidemiyorum. Onunla mutlu değilim insanı akrep gibi sokuyor, yılan gibi sivri dili var, negatifin önde gideni, herşeye ama herşeye kötü tarafından bakıyor onun yanında pozitif olmak çok zor, kavga eder gibi gergin gergin yüksek sesle konuşması yokmu - onunla sohbet muhabbet etmek resmen işkence- car car hiç sosmuyor hep o konuşsun… ben artık katlanmak istemiyorum bu insana. Hayattan zevk almıyorum, bilmiyorum sırf onun yüzündenmi yoksa kendi karakterimden dolayımı, hiçbirşeyden mutlu olamıyorum. Kös kös tüm gün oturuyorum evde. Yazık en güzel yıllarım gençliğim çürüdü resmen.

Sevgili günlük,

Şu herşeyi didikleyen, soru üstüne soru soran meraklı insanlardan nefret ediyorum, onlara cevap olarak “S A N A N E “ demeyi çok isterdim…

Dün tesadüfen yaşadığın şehirden hatta ilçeden geçtik.Aklıma sen geldin. Müdürü olduğun okulu gördüm yanından geçtik ne tesadüf. Alabildiğine yeşil ama köy gibi bir yerdi. Evlenirsek memleketime gelmeyi hatta beni hemen eş durumundan getirmeyi vaat etmiştin, bilmiyorum blöf müydü ama inanmıştım. Ben bile seni unutmamışken beni unuttuğunu hatta hayatın boyunca unutabileceğini hiç sanmıyorum. Eminim bazen ufak şeyler sana beni hatırlatıyordur. Bana karşı saf ve temiz bir sevgi vardı içinde biliyorum. Bir iki yıl oldu sen evleneli, benimse yıllar geçti. Her zaman mutlu olmanı dilerim. Olamazdık üzgünüm.

Sevgili günlük,

biyerde okumustum:

Bazilarinin evliligi sabir
Bazilarinin evliligi sükür evliligi olurmus …
Nasibine sabir evliligi düsenlere selam olsun

Günlüğüm,
Öyle bıktırdı ki görümcem beni o kadar kötü o kadar fesat ki içi... Nasıl anlatayım bilmiyorum her hareketimde acaba yanlış anlayacak mı acaba kötü düşünecek mi diye kendimi sorguluyorum. O ise her lafı gayet rahat bir şekilde söylüyor. Kim üzülmüş kim kırılmış umurunda değil. Ne güzel ben de onu umursamıyordum ama yüzünü görünce o mahkeme suratı o taş gibi sert ve ağır lafları o ben ve kardeşlerim varız sen dış kapının dış mandalısın tavırları... Kendi kocasına bile sen gidersen yerine bulurum ama kardeşlerimin(onun deyimiyle gardaşlarım) bir daha bulunmaz dedi. Bunu iki çocuğunun babası, on beş yıllık hayat arkadaşına dedi. İnşallah kalbinden geçenleri Allah başına versin zaten bu lanet karakteri onun belası olmuş. İnsana her şeyi sorgulatıyor. Allah a yakın bana uzak olsun hem de upuzak.

Ne istiyorum ben ? Galiba işin sırrı bu soruda. İşim de çok rahatım,Maaşım iyi. (çok şükür, daha fazlası lütfen) Kendi işimi yapmak istiyorum aslında günlük. Kendime bir iş kurmak. Çok daha fazla çalışıcam belki, çok yorulucam evet ama çocuklarımla birlikte yürütebileceğim bir iş istiyorum. Kahve dükkanı isteğim bence gayet makul bir istek. Çocuklarım okuldan çıkıp yanıma gelsinler istiyorum. Lütfen lütfen lütfen Şuan bulunduğum yerde ki mesleki tatminsizlik ben
mutsuz ediyor farkındayım. İletişim kurmaya çok ihtiyacım var ama iletişim kurmak bile istemiyorum, o kadar tekilleştim ki burada. Çok daha iyi günlere umarım.

Öyle bir yere doğru sürükleniyorum ki... İnşallah yanlış bi karar vermem.. Hayatımın hiçbir döneminde bu kadar sıkıştığımı hatırlamıyorum.. Diken üstünde oturmak çok tedirgin ediyor.. Olumsuz senaryoları düşünmeden duramıyorum.. Allahım sen hakkımda en hayırlısı olan neyse bana onu en kolay en tez şekilde nasip et..

Memleketteyim arkadaşlarımla iki kere benim aramamla görüştük. Günlerdir beni aramadılar, yarın gidiyorum. Regl dönemimdeyim ve duygu durum bozukluğu yaşıyorum bu dönemde. Ani tepkiler vermek istemiyorum ama canım da sıkkın. Normal zamanda olsaydım önemser miydim onu da bilmiyorum. Ben bir zaman sonra memleketime gelmek isteyecek miyim… şu an çocuklarımla hiçbir yere sığamıyorum sanki. Yaşamaktan bıktım sözlük, bir kaldırıma oturup köyün delisi gibi gelene geçene boş boş bakmak istiyorum. Evime gidince ilk iş psikologdan randevu almak istiyorum ama regl dönemi bitince erteleyeceğimi adım gibi biliyorum. Çok yıprandım bana ne iyi gelir bilmiyorum. Biliyorum ama uygulamamın imkanı yok

Arkadaşım geçen gün beni aradı ve beni neden aramadığını açıkladı. Kadın zordaymış, kötü şeyler olmuş. Bunun üzerine ben kendimi suçladım, uzun zamandır bir alo demediğim için üzüldüm. Zaten ona kızgın değildim. İçten içe kesin bir şey oldu diyordum, içime doğuyordu. Bazen gerçekten ani tepkiler vermemek itidalli olmak önemli, bazen değil her zaman

Şimdiki aklım olsaydı öğretmenle evlenirdim

Kalbim acıyor, günlerce uyumak istiyorum, çok üzgünüm, yorgunum

Sevgili günlük,

bi isi tamamlayamiyorum bir türlü, zaten baslamak uzun bir zaman aliyor nihayet basliyorum yapiyorum ama yarim kaliyor bitiremiyorum tamamlayamiyorum, bu beni cok yoruyor, temizlik olsun yeni düzen olsun alisveris olsun hersey ama herseyde böyle, önceden tembellik derdim „ben tembelim“ derdim ama artik tembellik degilde hastalik oldugunu düsünmeye basladim. Ben nasil düzelirim
Kendimde yeni farkettigim; yemek yerken su iciyoruz ya, yemegimi bitiriyorum ama bardaktaki suyu tam olarak icmiyorum, icinde 3/1 birakiyorum, bunu bilincli yapmiyorum acaba neden böyle yapiyorum cok merak ediyorum.

Sevgili Günlük,
Yine yorgun, bıkkın, berbat bir tatilin içindeyim. Bugün ilk günü nolur çabuk bitsin. Başkalarının ücretini de ödediğimiz bu tatilde en çok benim sıkıntı çekip yorulup hiç keyif almamam beni deli ediyor. Olayın adı tatil kendi işkence benim için, nolur bitsin noluuuurrr. Nefret ediyorum artık tatillerden keşke bitse keşke... Bir daha böyle berbat tatiller yaşamamak için boşanmayı bile düşünüyorum. Gerçekten yoruldum bağımlı, saçma hatta sapıkça ilişkilerinden... Bugün içimden cidden dedim ki Allah'ım bana uzun ömür versin de evlatlarımın başında olayım, onları koruyayım. Nefret ediyorum artık hepsinden, yüz bin kere aynısını dinlediğim saçma sohbetlerinden, vıcık vıcık ilişkilerinden. Ben artık böyle hissetmek istemiyorum günlük. Böyle yalnız, çaresiz, mutsuz, depresif... Sürekli içimden küfretmek istemiyorum. Ben de gerçekten mutlu olmak istiyorum ve artık dayanamıyorum. Dört berbat gece daha var, inşallah biter. Bu evlilikte bu tatiller de bitsin artık, gücüm kalmadı.

Sevgili günlük,

küçükken bana bir parfüm hediye edilmisti, aradan 27-28 yil gecmistir herhalde hala sakliyorum, bazen yatacağım vakit bilegime sıkıp o koku eşliğinde uyuyorum, huzur veriyor sanki sanki çocukluğuma dönüyorum

Oğlumu çok seviyorum . Onunla değişen tüm hayatım, yürüdüğüm yoldaki kaldırım taşından tuttum, evimdeki çiçeklere kadar her şey farklı. Sanki , bir gülüşüne yazılmış tüm şiirler, bir bakışına şarkılar dizilmiş hepsi oğluma armağan edilmiş. Biliyorum bu anneliğin delilik hali. Tüm zorlanmalarıma tüm yorgunluğuma ve yalnızlığıma rağmen hayattaki en güzel kokunun yanı başımda olması beni diri tutuyor günlük.
Anne olunca ve hayatta yerinde durmayan bir bebeniz varsa , eski arkadaş ilişkilerine mola veriyorsunuz ister istemez. Buna bendeki milleti rahatsız mı edeceğim düşüncesi daha da körükler saçıyor olsa gerek. Canım oğlum biraz oturmayı bilseydi:) belki bende , o arkadaşım gibi bundan dört beş sene önce bebeğini alıp bana gelen , hani şu çiçekli kahvede birlikte kahve içebildiğimiz arkadaşım gibi yapardım. Özlediğim herkese kahve ısmarlardım :) hayır oğlum seni kimseyle kıyaslamıyorum sen böyle de güzelsin kahve içememek değil de arada sevdiklerini görme ihtiyacı elzemdir büyüdüğünde beni anlarsın
Neyse ki halden anlayan iki üç dost var. İnsan anne olunca arkadaşlık ilişkileri de evrim geçiriyor sana kim değer veriyor , her şeye rağmen kim yanında anlıyorsun. Umarım unutmam da bu günleri

otuzaazkala .!.:

26 martta ki günlüğümü yazarken ''bir gün cesaret edebilirsem'' anne olurum belki yazmışım . 16 günlük anne adayıymışım meğerse. cesaretsiz yakalandım biraz. ama o bana güç veriyor. karnımda var olduğunun tam 75. günü. babam gideli de epey oldu. bayram hediyesi gibi geldi minik bize. tam bayramda babamın yokluğuna ağlayacağım ki aklıma bebeğim geliyor. sanki biz ağlamayalım diye babamın hediyesiydi o. babamsız ve bebeğimle ilk bayramımdı bu. annemde benimle daha çok yaşamak zorunda kaldı tabi. kıyamıyor kızına . yemeklerimi yapıyor evimizi toparlıyor. allah binbir kere razı olsun anacığım diyorum. şimdi kendini yükte hissetmiyor hem . annem bunca zaman hep bir işe yaramış, hiç boş kalmamış, hep çalışmış. ama heeeppp çalışmış. o yüzden kendini yük hissetmesi. ama geçti. şimdi diyor ki '' benden iyisi mi var, kızım var oğlum var eeee torunumda yolda daha ben ne isteyeyim '' allah bizi birbirimizden ayırmasın anacığım . allah seni eşimi ve bebeğimi korusun

Genişletmek için tıkla...

Karnımda bir can taşımanın 136.günü. o kadar korkuyorum ki her şeyden . ona zarar gelecek diye ödüm kopuyor. annelik kocaman bir korkudan ibaretmiş meğerse. lisedeyken anneme kızdığım günler geliyor aklıma . anne olunca anlarsın diye başlayan cümleler .... daha kucağıma bile almadım oysaki kızımı ... ama o kadar çok anne oldum ki. benim başıma ne gelirse gelsin elimi yaksam bile aklıma kızım geliyor. onun için koruyorum kendimi. babam görebilseydi keşke torununu . o kadar hevesliydi ki. hele kız olacağını duysaydı varyaaaa :) severken aklını kaybederdi herhalde :) gözünün bebeğiydim babamın . sinirliydi epey , birazda korkardım ondan . mesela ben babama ilk '' seni seviyorum '' dediğimde yoğun bakımda son günleriydi. o kadar pişmanım ki. birde menemen istemişti benden . son cümlesi buydu :) yapamadım . unutmayın beni demişti birde . işte o an baya bi ağlamıştım. gideceğini anlamıştı çünkü. 46 gün hiç durmadan adımı sayıklamış. tanıdık hemşire varmış orada meğerse. zaten biliyormuş öleceğini. bana söylememişler. bana iyi olacak demişlerdi. aklımı sıyıracak gibi oluyorum o günlere dönünce . evine ayaklarının üzerinde değil omuzlar üzerinde getirdim seni babam , affet. isteme merasimim için kocaman bir masa yapmıştı elleriyle. kim derdi ki tabutunu koyacakmışız üzerine ... donuktu yüzü epeyde zayıflamıştı oysa bal dede derlerdi babama , tonton yanakları vardı . benim en büyük kaybım babamdı . son olsun inşallah . ara ara içimi dökmek rahatlatıyor beni. ama daha fazla ağlamamalıyım . acımı deşince karnım ağrıyor başım çatlıyor. güzel şeylerden bahsedelim ... meselaaa... kızımdan :)

Sevgili günlük,

ben ahmak ve aptal bir kadinim, beceriksizim güçsüzüm…