Popüler Konu Sevgili günlük...

İnsanlarla savaşmaktan nefret ediyorum! Düşmanlık beslenilmesinden nefret ediyorum! Sakinlik ve doğru anlaşılmak istiyorum!
Ne yapabilirim kendimde bunun değişmesi için bilmiyorum!
Kendimi sıkmaktan, kısıtlamaktan, rahat edememekten, önlem almamın gerekmesinden nefret ediyorum ama hayat böyle gerektiriyor...
 
Ruhen hep yalnızdım, bedenen bir türlü yalnız olamıyorum. Tam tersini istiyorum artık.
 
Mars yengece geçince bir gad yengeç olarak sinirli hissetmeye başladım ve aile içi gerginlik sinyalleri de alıyorum.
Sağol anne insanlara hakkımda gereksiz yere kötü düşünecek malzeme verdiğin için. Bileyim bilmeyeyim bu enerjiler benim canım sıkıyor bir şekilde.
Konuşulmaktan nefret ediyorum.
Ah bir yalnız kalsam...
 
Kimsem yok bu ilçede arayıp gideceğim bana gelecek hastalandığımda ziyaretime gelecek kimsem yok yalnız hissediyorum sadece..huzurluyum kavga gürültü aşağılanma artık yok çok şükür ama en azından bir arkadaşım olsaydı
 
Başarılı insanlar hayatta çevresinde en az bir kişi tarafından görülmüştür deniyor..
Görülmedim.. Başaramadım da.. Henüz...
 
Kalbime güç ver Allah'ım.
Onu koruyabilmemi sağla.
Bu kadar hassas olmaktan nefret ediyorum...
Kendimi, bedenimi, ruhumu, kalbimi koruyabilecek gücü, soğuk kanlılığı, sakinliği muhtaç olmadan, sertçe değil güzellikle, kolaylıkla ver bana Rabbim...
Hem kendimi bu pislik dolu hayatta kolaylıkla koruyup hem de kendimi, benliğimi özgürce yaşayabileceğim mutlu, huzurlu bir hayat istiyorum...
 
“Sabır saadeti ebedi kalır, sabır kimde ise o nasip alır.” Sabrın kendisi bir nasip galiba, bir değer…
 
Ben her an kırılma korkusuyla, buna hazır olmalıyım endişesiyle yaşamak istemiyorum. Çünkü baya şoka girip üzülüyorum. Hassaslığım yoruyor. Bu duygudan "tam anlamıyla" kurtulmak istiyorum. Evet zamanla azaldı ama bitsin istiyorum. Bu hayatın kötülükleriyle artık rahatça başa çıkabilmek istiyorum. Artık alışayım şu lanet olası dünyaya. Bunları düşünme zorunluluğundan nefret ediyorum, çok yoruluyorum, kaldırmakta zorlanıyorum. Bu dünyada var olmak bile ağır geliyor.
 
Bugün çok depresif değilim nedenini bilemiyorum altan , içimde bir umut var o umudu bir iki yıl daha kaybetmeyeceğim bu bir iki yılda beni anlayacak biriyle tanışmayı isterdim sanırım
 
Başım ağrıyor ve yine yatmak için geç kaldım.
Geceler güzel, sessiz, sakin.. Daha az enerji...
Günlük, keşke tekrar örgün olarak üniversite okuyabilsem. O ortamı bu sefer "gerçekten" yaşayabilsem...
İyi olacak mıyım acaba günlük.. Yapmam gerekenleri ve istediklerimi yapabilecek miyim...
Ahh ah...
 
Sevgili günlük..
Bugün benim dogum günüm.27 oldum.Zaman cok hızlı geçiyor dimi. Anılara dair birsey hatirladıgımda tekrar o güne dönecekmisim gibi hissediyorum.Sanki o anı hızlandrp geldim tekrae yasayacakmisim gibi cok tuhaf.Ömrüm yeterse yıllar sonra yine aynıno diyecegim biliyorum.Ne hızlı gecti seneler..
Tabi boş gecmemesi icin çabaladim çoğu zaman başaramadim.Cok hayalim sular altında..Aslında cok onemsemiyorum dogum günlerini desemde her dogum günümde Rabbim den imtiyaz bekliyorum açıkcası rüyamda babamı göreyim diye. E artık o isteğe oğlumda eklendi. Yine göremedim rüyamda bile.Olsun ne diyelim dışarıya gülmeye devam.
Ne bilsin onlar içimdeki yangını.Onların köz sandiğı seylerin beni yakıp tükettiğini...
Ben her sevdigim insanin özel gunune hep onem verdim.Suprizler organizeler ..Tabi cok normal günlerde bile insanlari mutlu etmeye cabaladim. En kinci halimle bile birileri mutlu olsun istiyorum.Bana hic cabalayan olmasa bile. İyiki annem var.İyiki ailem var..
Ama bu sefer doğum günüm ayri yakiyor canimi .

Gecen sene son adet tarihimdi bugün .
Bir ay sonrasinda oğluma hamile oldugumu ögrenmistim. Yaşasaydin oğlum bugun kucagimda annenin gününü kutlardın gülüsünle.Yalnız hissetmezdim sana sarılırdım sımsıkı hayata tutunurcasına.. Bak yine bomboş çöp gibi yığılı oturuyorum odamda. Her üzüntümde olduğu gibi uyuyacağim simdi yine..
 
İnsanlardan, davranışlarından nefret ederek nasıl yaşanır? Nasıl alışılır yaşamaya?
Kalbime, bilincime güç ver Allah'ım.
 
Bir de sigara, alkol gibi alışkanlıklarım olsa ayvayı yemiştim galiba bu hassas bünyeyle.
Gerçi hassas olan ruhum ama bedenime direkt yansıyor ne yazık ki...
Ruh sağlığı ciddi etkiliyor insanı...
 
Her gece olduğu gibi yine yürüyüşe çıktım, hava biraz nemliydi yerler ise ıslak, böyle havalarda salyangozlar çıkar hep, büyük olanları görebilirsiniz ama küçükleri seçmekte zorlanırsınız.
Yol boyunca ezerim diye korkarak parmak uçlarıma basarak yürüdüm, bilmeden incittiğim salyangozlar varsa özür dilerim

Kırılgan kabuklarıyla dolaşan salyangozlardan, sonra karıncalardan ve yerde gezen irili ufaklı böceklerden özür dilerim.

En çok hayvanlardan özür dilerim çünkü onlar hiç bir canlıya bilerek zarar vermez insanlar gibi.
Kötülük nedir, haset nedir, zarar vermek nedir bilmezler, çok çok kendilerini veya belki yavrularını korumak için savunmaya geçerler ama insanın yapacağı kötülüğün binde birini bile yapamazlar, onların akılları kötülüğü almaz zira.

“Hayatta her şey olabilirsin fakat önemli olan hayatın içinde insan olabilmektir.” Şems-i Tebrizi.

İnsan olabilmeyi nasip et
 
Şuan çok üzgünüm.
Çünkü aklıma eski bir kötü anım geldi.
Ara ara geliyor ve beni üzüyor.
 
Tek başıma yaşasam, yakınımda kimsenin enerjisi olmasa başka bir beni keşfedebilecekmişim gibi..
 
Şu şekeri, tatlıyı tamamen bırakırım inşallah, buna niyetliyim.
Bir de en az haftada bir gün sosyal medyayı tamamen girmemeyi denemek istiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…