Popüler Konu Sevgili günlük...

Canım acıyor gibi. Gibi fazla oldu canım çok acıyor.

Gereksiz bir agresiflik var üzerimde... Şu anda her şeyden nefret eder bir durumdayım, kimse beni ellemesin istiyorum...

Fiziksel olarak yalnız zamanlar geçirmek istiyorum... Buna çok ihtiyacım var... Yakın çevremde benim kontrolümün olmadığı negatif şeyler, konuşmalar, saçmalıklar yaşanmasın istiyorum... Kendimi bildim bileli negatif olumsuz huzursuz bir ortamda oldum artık tahammül etmekte çok zorlanıyorum kaçmak istiyorum o an o ortamdan ama özgür değilim bu konuda ne yazık ki.
Beni negatif etkilemiş bir ortamdan dönüşsüz bir şekilde çıkarken neredeyse göbek ata ata çıkacak gibi oluyorum, utanmasam yaparım, bir keresinde böyle bir anda sürekli gülüyordum tutamıyordum kendimi "çok mutlu gibisin" demişti ortamdakiler, insanlara bağlanmam zor zaten, ortamın genel havası, enerjisi benim için önemli...
Bir kere daha bunun hayaliyle yaşıyorum(tek başıma yaparsam bu mutluluğu yaşarım gibi)... Ama bu sefer mutluluğumu biraz dizginleyebilsem iyi olur... Ama eğer hayalim gerçek olursa bunun çok başka ihtimali var...

Keşke gerçek bir inzivaya geçebilsem. Tek başıma. Birilerinin sorgulamalarından, başkalarının konularından uzak.

Rüyalarımı bir kenara yazma alışkanlığım olsa ne güzel olur.
Gerçi meraklı, saygısız insanlar yüzünden pek bir şey yazamadım hiç ömrüm boyunca...
En azından kaba taslak, tarihiyle falan dijital ortama yazsam güzel olabilir ama uyanır uyanmaz buna girişmek de zor oluyor...
Yine de bir uğraşmak lazım, lazım oluyor gibi hissediyorum.

Kimseyi, ailemi de değil, sadece kendimi kendimle gururlandırmak istiyorum... Bunun da herkesin farkında olmasını istiyorum...

Allah'ım korktuğum başıma gelmesin lütfen. Konuyu biliyorsun. Ben öyle biri olmak istemiyorum.

11.11.19 tarihinde kaba taslak bir dilek kağıdı yazmışım(astrolojik bir gösterge varmış, şu gün şu saatte şunu yapın denilince içten gelmediğinden, hayatta böyle söylenen her şey bana baskı hissi verdiğinden, robotik bir hal aldığımdan ama değerlendireyim de dediğim için karalamışım bir şeyler), bir kitabın arasına koymuşum ve o kitabı dün alıp okumaya başladım(ikinci defa, biraz ağır geldiği için bitirememiştim bir ara) ve öyle bir esip sayfa aralarına baktığımda o kağıdı buldum, tam olarak 2 sene sonra yine 11. ayın 11'inde. Kitap da manidar gerçi, bu günler için de manidar... Geçenlerde gördüğüm rüya ile de manidar...

Vind .!.:

11.11.19 tarihinde kaba taslak bir dilek kağıdı yazmışım(astrolojik bir gösterge varmış, şu gün şu saatte şunu yapın denilince içten gelmediğinden, hayatta böyle söylenen her şey bana baskı hissi verdiğinden, robotik bir hal aldığımdan ama değerlendireyim de dediğim için karalamışım bir şeyler), bir kitabın arasına koymuşum ve o kitabı dün alıp okumaya başladım(ikinci defa, biraz ağır geldiği için bitirememiştim bir ara) ve öyle bir esip sayfa aralarına baktığımda o kağıdı buldum, tam olarak 2 sene sonra yine 11. ayın 11'inde. Kitap da manidar gerçi, bu günler için de manidar... Geçenlerde gördüğüm rüya ile de manidar...

Genişletmek için tıkla...

Çok daha ötesi varmış... Hayırlısı olsun, ilk defa böyle bir şey yaşadım... Ya da ilk defa farkına varabildim, bir şeyleri bağlayabildim...

Keşke çocuk gelişimiyle, psikolojisiyle ilgili şeyleri çok daha bangır bangır internet kullanıp o konulara bakmayanların da internet kullanmayanın da defalarca gözüne sokacak şekilde paylaşsalar halkla...

Allah'ım güç ver, enerji ver, pes etmeyeyim hiç bir konuda ve doğru yaklaşımlar, davranışlar gösterebileyim.

Yaklaşan değişimler var, bazı şeylerin zamanı geliyor gibi

Allah'ım bir gerginlik var üzerimde bir süredir ve bazı şeylere tahammülüm daha bir düşük, yalnız kalmaya ihtiyacım var, seslenilmesin bana istiyorum. Bir yere gidip ya da bir odaya kapanıp herkesten soyutlanmak istiyorum bazen, canım istedi mi ihtiyacım oldu mu böyle bir yere kaçabilmek istiyorum özgürce ve kimse bana ulaşmaya da çalışmasın istiyorum o süreçte. Huzurlu, konforlu, keyifli, ihtiyacım olan her şeyin olduğu, verimli bir yalnızlık istiyorum bir süre.
Bir film izledim oradaki gibi ormana gidip özgürce bağırasım kendi kendime konuşasım da var.
Ah özgürlük...

Sevgili günlük,
Dolunay olacakmış 19 Kasım’da ondan mı yoksa yaklaşan regl dönemimden mi bilmem anan yüreğim sıkışıyor. Birçok şey yapmak isteyip hiçbir şey yapmıyorum. 26. yaşıma geldiğimde böyle olacağımı hiç düşünmemiştim. Herkesin küçük göstermemi yüzüme vurmasından çok sıkıldım. Bir de bu ara biraz kilo aldım galiba ya da vücudum şiş bilmiyorum. Gelecek kaygısı desen hat safhada. Ne olacak bilmem

Sevgili günlük
Oğlum kucağımda uyuyor. Beni çok yoruyor. Her şeyden bıktım. Sabaha kadar deliksiz uyumak istiyorum ama imkansız. Uykusuzluktan yorgunluktan kendime gelemiyorum. Öyle bıktım ki her şeyden. Parasızlıktan yetememekten...
Oğlum bir an önce büyü.
Rabbim sen bana sabır ver.

Gerçek günlük tutmak şart ama meraklı da çok, saygı yok..

Anlaşılmak istiyoruuuum diye bağırasım geliyor bazen. Rahatça avazımızın çıktığı kadar bağırabilme özgürlüğümüz yok.

Allah'ım sen sabır ver valla bir anda agresifleşicem patlıcam gibi geliyor durmam lazım, tahammül derecem yükselmeli.

Bir şeye odaklanıp daima pozitif ve disiplinli şekilde anda kalmak, enerjiyi korumak ne zor, benim için çok zor... Bazen bir süre başarıyorum bunu ama sonra farkına varmadan enerjim düşmüş, odağımı kaybetmiş oluyorum ve toparlamakta zorlanıyorum. Ama eskiye göre daha iyi olmamı da es geçmemeliyim, daha da iyi olabileceğim demek ki

Birilerine anlatmayı çok istediğim ama anlatmamam gereken şeyler var günlük... Bir gün zamanı gelecek mi ya da anlatabileceğim belli kişiler mi bulacağım bilmiyorum... Çatlamazsam iyidir :) Belki daha bu durumlarla ilgili başka farkındalıklarım da olacak... Bir şekilde günlük tutmam gerektiğini de hissediyorum... Aslında gerçekten deftere tutmak istiyorum ama sıkıntılı bir durum, yine dijital olarak denemeliyim belki de... Üşenmesem güzel olur, yazı yazmak, kafamı toparlamak hep zor oldu, çabuk da yoruluyorum ama anlamlı bir zamanda biraz günlük tutmuştum ve yakın zamanda bunun çok anlamlı bir geri dönüşünü yaşadım, bence bu günlük tutmam gerektiğini gösteriyor...

Bir de, sen istediğin kadar diren, hayat seni kendi istediği, gitmen gereken, gidersen daha iyi olacak olan yere zorla çekiştirerek götürüyor, gitmiyor musun al sana acı, üzüntü, zorluk. Direnmek kendi hayatını kendin kontrol etmek istemek, benim istediğim olsun demek, zorunluluklara kafa tutmak faydasız, her şeyi doğru bilmiyorsun, her zaman kafanın diki de pek iyi olmuyor, ipleri tamamen kadere de veremezsin tabi, bir şeyleri anlayıp çözüp birlikte dans edebilmek gerekiyor. Ha yine kolayca salamıyorum şu noktada, emin olma isteği de hep oluyor ama bir farkındalık kazandım. Belli bir çerçeve içinde bir şeyler yapman lazım zamanla açılabilmen, alanının genişlemesi için, dengeli gitmek lazım mümkün mertebe, çünkü belli bir çerçeveye doğuyorsun istemesen de. Zaman gösteriyor her şeyi. Ama pes etmemek lazım. Bilmekle uygulamak aynı değil tabi. Umarım bundan sonra daha da iyi olurum. Ama bence olurum, bebek adımlarıyla da olsa her daim ilerledim, geriye düşmedim çok şükür... Yine de umarım adımlarım artar, büyür artık, artık bir tamamlanma yaşarım... Rabbim beni korkularımdan, blokajlarımdan arındır ve doğru zamanda doğru kararlar alarak, azimle, disiplinle, yüksek yaşam enerjisiyle bunları sürdürebilmemi sağla, hayatımı daha iyiye götürmeme yardım et...