Popüler Konu Sevgili günlük...

Çevreme akıllı mantıklı, güvenilir, düşünebilen, farkındalık sahibi, egosu yüksek olmayan, anlayışlı, iyi niyetli, temiz kalpli insanlar nasip et Rabbim. Duygusuz da olmasın elbet, dengeli olsun.

Giderim yolum uzun yare kalmadı sözüm... bugün dilimde bu türkü vardı açtım bir de göbek attım hatta. Sabah çok mutsuzdum oysa. Zaten türkü hiç sevmem aslında, dinlemem genelde. Bugün kar yağdı buralara. Bahçede oynadı bizimkiler. Bir saat sonra falan da dışarı çıkacağız komşularla. Şu dengesizlik ve aymazlık olmasa yaşanmaz galiba. Dağlar iğdeli yarim, sana yandım vay vay, gönlüm sevdalı yarim de ben aldandım vay vayy...

Ikına ıkına iyileşiyorum, değişiyorum resmen, ağır ağır.

Rüya gibi gelecek, hiç gerçekten olabileceğine inanamayacağım, "ben şuan bunu yaşıyor muyum" dedirtecek güzel bir şey yaşama isteği duydum şuan.

Günaydın günlük... yine dün akşamdan mütevellit mutsuz olduğum bir sabaha uyandım. Hayatımda şükredecek çok şeyim var ama bir evliliğim istediğim gibi olmadı. Şimdi gidip günlük işlere başlayacağım. Kulaklığımı takıp notları gireceğim kahvaltıdan sonra. Yine mutsuzluğun üstüne aymazlık ekip mutluluk çiçeklendirmeye çalışacağım. Açsalar bile ne kadar kalabilirler solmadan hiçbir fikrim yok.

Vind .!.:

Çevreme akıllı mantıklı, güvenilir, düşünebilen, farkındalık sahibi, egosu yüksek olmayan, anlayışlı, iyi niyetli, temiz kalpli insanlar nasip et Rabbim. Duygusuz da olmasın elbet, dengeli olsun.

Genişletmek için tıkla...

+ saygılı, kendini ve ne istediğini bileni de ekleyeyim.

Kendi anladıklarına, yargılarına göre benim söylediklerimi, davranışlarımı yargılayan, yorumlayan insanlar istemiyorum artık, olmayan şeyler düşünülmesinden sıkıldım! Özellikle kendimle ilgiliyse konu ne diyorsam o! Abarttığım yok çarpıttığım yok yalanım yok. Ağzımımı açmayalım napayım? Neyse bu durumun dersi bitsin gitsin artık...

Hedef belirlemekte çok zorlanıyorum günlük.. Yaş ilerledi. Danışacak doğru düzgün kimse yok, neden bunu yaşadığımı anlayabilecek kimse yok, ruha önem veren yok, yok da yok.
"Ama böyle yapmalısın yoksa olmaz" tarzı laflar bana hiç bir fayda sağlamıyor, yapmalıyım ama yapamıyorum işte bunun nedenini bulmaya çabalıyorum, neden yapamıyorum ve nasıl yapacağım, "nasıl" sorusunun cevabını bulamıyorum, eksik hissettiriliyorum anca, çözmeye çalıştığım beni engelleyen başka sebepler var.

Profil resmini değiştir günlük çok vasat

Bazen şu çenemi tutamıyorum.

20.01.2021
Nerden aklına geldiysem uzun bir aradan sonra arama gereği duydu, konuşacak birşey de bulamıyoruz o da ayrı bir mevzu gerçi.
Hep aynı şeyler hakkında dön dolaş konuş.
Yine de bu arama beni mutlu etti, inkar edemeyeceğim.
Tuhaf biri olduğuna kesin kanaat getirdim ama normalden farklı insanlarla da arkadaşlık etmeyi seviyorum nedense.
Acaba bende anormal olduğum için mi?

Ne fena şey konfor alanı... Ne berbat şey... Çıkması çok zor...

Allah'ım, bana şifa ver...

İçtenlik, iyi niyet elle tutulur gözle görülür bir şey olsa keşke, kendimi bildim bileli bunu istemişimdir bu konularda haksız ithamlarla karşılaşıp ciddi etkilendiğim için ama zamanla daha bir kabullendim mecbur.

Kendime inanamayarak seni çok özlüyorum. Özgüven pompaladın bana resmen. Bazen bir şeyler beni üzse de hayatıma renk gelmişti o günlerde.

Hayatın ne getireceği belli olmaz. Sürprizlere, mucizelere açığım. Bu olay bir mucizeyle nihayete erecek. Ben de sevinç gözyaşları dökeceğim.

Beni hoyrat bir makasla, ah eski bir fotoğraftan oydular...

En ufak bir şeyden ya da yanlış anlaşılarak sataşıp muhalefet olup inatlaşıp gereksiz büyütülecek, can sıkabilecek tartışmaların çıkabileceği bir hava var gibi. Haklı olsan da çok gerekli değilse susmak, olayı büyütmeyecek davranışlarda bulunmak gerekiyor gibi hissediyorum Bakalım, hayırlısı.

Çok hüzün annecim, çok mutsuzluk.. çok sıkıldım günlük. İşin kötüsü tatilde memlekete gittiğimde orada da dinlenemeyeceğimi biliyor olmam. Her gün küçük şeylere şükretmeye çalışıyorum, kendimi teskin ediyorum. Ama bazı zamanlar yetmiyor işte. Yorgunluk mu mutsuz ediyor, mutsuzluktan dolayı mı yorgunum anlamak çok zor. İki gün tek başıma bir yerlere kaçmak için neler vermezdim... çocuklar büyüyünce yapmayı düşündüğüm çok şey var kafamda. Bu günleri unutmayı istiyorum o zaman. Allah nasip ederse kendimi dinlendireceğim günleri görmek istiyorum sohbet etmeye, doyasıya gülmeye ihtiyacım var. Aslında pandemi sona erince yine değişik bir şeyler yapmak isterim kısmetse. Basit mutluluklar... bir misafir çağırabilsem mesela

Hangi kitabı alacağım konusunda bu kadar zorlanmasam ne güzel olacak. Acaba hangisi ihtiyacım olanı verir diye düşünüp duruyorum