Popüler Konu Sevgili günlük...

Sevgili günlük . Aynı şeyleri yaşamaktan çok korkuyorum. Aradan yıllar geçse de bazı korkular insanın içinden gitmiyor. Herkes için bu kadar kolay olan bir şey benim için neden bu kadar zor? 33

Şu son 3 gün ciddi anlamda sınanıyorum, Rabbim lütfen ne hata yaptıysam affet, sevdiklerime bir şey olmasın.
Maddi zarardan vazgeçtim, sağlık sıhhat ver lütfen

Umut, sen ne güzel bir şeysin!!!

Günlük gecenin bir yarısı karmakarışık bir hâldeyim. Kaygı üst düzeyde.
İnşallah kazasız belasız aylar sonra gelir buraya 940 yazabilirim.

Sevgili Günlük,
İçimin sıkıntısı, kaygı bozukluğum, korkularım çok arttı. Umarım bütün bunlar mutluluğa giden yolun bedelidir. İşe bile gitmek istemiyorum artık. 29

Haftalrdır denize gidelim deyip duruyorum kabul etmiyor. Kendim için değil ha ben girmeyeceğim bile. Maksat çocuklar ayaklarını soksunlar kumda oynasınlar.değişik bir gün yaşasınlar.. Haftaiçi iki çocukla gitmek çok zor hangi birine bakayım. Bugün artık isyan edecektim ki hava kapalı. Arkadaşları bir plan yapsaydı ayakları kıçına vura vura giderdi. Sevmiyorum seni, sıkıcı herifin tekisin, babanın kopyasısın. Bi de rol model falan hikaye diyorsun. Biz karı koca hiçbir şey yapamayacak mıyız... otel tatili dışında dışarda gezme eğlence bilmiyorsun

İnsanın aylarca aptal yerine konulduğunu öğrenmesi çok üzücüymüş.
Herşeyi farketmiş ama sinsice içten içe izlemiş tüm olanları.
Madem bazı şeyleri anlamış buna rağmen ....

Sabah kahvaltı sonrası karşılıklı hakaretlerle dolu bir kavga ettik. O başlattı ağız bozmayı ben devam ettirdim misliyle karşılık verdim, bağrıştık çılgınca. Çocukların önünde olması çok yanlıştı çok üzüldüm. Ama bir yandan da annelerini işittiği laflara sessiz kalan bir ezik olarak görmeleri doğru olur muydu onu da bilemiyorum... oysa ki uzun zamandır iyiydik hah şimdi oldu diyordum. Bugün hiç yanyana gelmedik, başka odalarda bahçede gezip durduk. Çocukları ona kitlediğimi söylememe gerek yok herhalde. Zaten çok keyifsizim. Sokaklarda koşmak istiyorum

Çok küfür edesim var günlük ama doğru yapmış olmam gibi. Sevmem ama ağzıma geleni saymak istiyorum. Çok hak ediyorlar çok. Napsın insanlar artık, kendilerini yırtıyorlar, daha napsınlar, oof of. Çok üzücü, çok. Rabbim yardımcımız olsun cümleten.

Allahım onlar da şükürsüzlükleriyle kahrolacaklar değil mi? Ben evlat kokusuna hasretken onlar verdiğin evlatların cinsiyeti aynı diye mızmızlanırken kazanan ben olacağım değil mi?

Sevgili günlük,
Benim gibi her şeyin en kötüsünü düşünen birine söyemeseydi keşke. Stresten yerimde duramıyorum şimdi. Umutlanıyorum, sinirleniyorum, kızıyorum, sonra tekrar umursamıyorum... Allahım ne olursun hayrıma çöz bu işi

Gerekli gereksiz her şeye burnunu sokan insanlara cevap vermek adına üzerinde "sanane" yazan mini bir pankartım olsun istiyorum.

Bugün burda sonbahar...

Ankaram kasvetli bugün...

Çocukların daha iyi bir toplumda, huzurla, sevgiyle, saygıyla büyümesi için neler mümkün? Evren?

Sevgili Günlük,
Bir zafer kazanmış gibi elinde çiçeği tutuşu çok zoruma gidiyor. Her gün dua ediyorum aynısını yaşayabilmek için. Hele bayramdaki mutluluğu, rahatlığı...Çok üzülüyorum bazı şeylere bu hayatta . İsyan etmek isyemiyorum ama artık ağır geliyor . 20

Günlük yorgunluğum geçmedi günlük katlanıyor sadece

Geçmişi hatırladıkça hayattan soğuyorum...
Ne çaresi var,ne çözümü
Keşke zamanı geri alabilsek,bunu isteyen kaçıncı kişiyim kim bilirrr...

Ne ara geçti 29 yıl günlük. Bazen durup bir bütün olarak düşününce, sayı olarak bakınca garip ve çok geliyor ama yaşananları düşünce daha kısa sanki. Geçmesi zor gelen o seneler nasıl geçti. Çok şükür geçti. Büyümek beni bu dünyaya daha bir alıştığım için mutlu ediyor. Ben hem değiştim hem değişmedim. Seneler de ağır geçti değişimler de. Yalnızsan ağır ilerliyor. Ama artık köklü bir değişikliğe ihtiyacım var. Umarım olur günlük. Bunca yıl boyunca evet çok üzüldüğüm, düştüğüm anlar oldu, çok durağan yaşadığım anlar oldu(depresyon) ama her an ilerledim, her anım az ya da çok önceki andan daha gelişmişti, hep ilerledim çok şükür. Hep gözlem yaptım ve hep anlamaya çalıştım. Maddi dünyada pek görünmedi ama çok şey oldu içeride, peki artık dışarıdan görünmesinin zamanı gelmedi mi? Gelmiş olsun. Az kalmış olsun. Bulunduğum yeri, bu dünyayı daha bir kabul ettim artık. Tüm çabam da burada nasıl daha huzurlu ve "ben" olarak yaşarımı çözmekti. Varım ama yaşadım sayılmaz henüz. Tam değil ama önemli bir süreci aştığımı düşünüyorum. Hayırlısı... İnsan bir durup "nasıl ilerledim, nasıl da aştım şu süreçleri, ne güzel geçmişte kaldı" demeli. Dersleri almak da mühim tabi. Rabbim hiç doğru yoldan sapmama izin verme, doğru, hayırlı kararlar vermemi sağla ve biliyorsun diğer dualarımı da, o köklü değişimin ne olmasını istediğimi, hayırlısıyla olmasını diliyorum..

Sevgili günlük,

gün gelir zaman makinası icat edilirmi acaba, ben çocukluğuma dönmek istiyorum...