İçimden gelmediği halde birilerine kibarlık yapmak zorunda olmam, zorla gülümsemek zorunda olmam, zorla iletişim kurmak zorunda olmam vs... Böyle zorakilikleri hiç sevmiyorum ve zaten yapmacık oluyorum genelde, bu sefer de hoş görülmüyor, yapmasan da hoş görülmüyor. Bu dünyada inziva güzel ama bunları öğrenmek de şart bir ölçüde çünkü kaçışın yok.. İstemediğim bir şeyi söylerken kibarlaştıramama, dolaylı anlatamama gibi bir durumum da var, nasıl yapmam gerektiğini bulmaya çalışmak yorucu geliyor, dümdüz olamıyorsun her zaman. Neyse ki eskiye nazaran biraz daha iyiyim ama dahası da lazım, kendimle kalma isteğim çok olduğunda, kendi hayatıma daha bir odaklandığımda kimseyle ne olursa olsun iletişim kurmak istemiyorum, özellikle yakın hissettiğim biri değilse... Dünyanın gerekleri ile içimden gelenlerin bir dengesini bulmak ve bunu "doğallaştırmak" gerekiyor.