Popüler Konu Sevgili günlük...

Selam Günlük.
Stresten nefes alamıyorum. Sevdiğim adam yanımda, ailem yanımda herkes sağlıklı çok şükür ama thy sınav açacak mı? Açsa bile şartları bana uyacak mı? ve en büyük derdim beni işe alacak mı? Kilo vermem yolunda gidiyor. İngilizce de çalışıyorum. Tüm bu stres yetmezmiş gibi. İşsiz kalma durumumda var. Gelecek kaygısı beni yavaş çüritüyor sanki yaşadığım andan keyif alamıyorum. En azından işimden olmayayım nolur ya.

Günlük sana itiraf ediyorum artık; ben 25 yaşına girince özellikle bir şeyler oldu hormonlarıma.
Anne olasım geldi. İşim yok, evliliğin yanından bile geçmiyorum ama istemsizce bu istek içinde buldum kendimi.
Ayrı bir düzen kurma isteği de arttı biraz. Yani "istiyorum" da değil tam, baya dürtüymüş bu yahu.
Aklıma dişi kuşumun anne olma isteğiyle hormonlarının coşması ve öncesinde yuva hazırlamak için uğraştığı geldi bir an.
Ama mantıken baktığımda daha var bunların olmasına, insan olmak da burada başlıyor işte, "düşünmek".
İşsiz evlenmeye(topluma karışmadan nerden bulcam zaten?! sıkıntılı), evlenip hemen çocuğum olmasından çekinirim.
Her şey otursa zaten hazır hissetmek o sorumluluğa ayrı bir şey olur gibi.
Bazen de aman ne uğraşcan şimdi elin adamıyla tonla konu var burada görmüyor musun iş bulup bir süre evlenme yapamadıklarını yap diyorum, adamı geçtim ailesi dert oluyor ben de zaten insanları idare etmeyi, uğraşmayı, laf dalaşına girmeyi, karmaşayı sevmeyen kendi halinde bırakılmak isteyen biriyim, yoruluyorum diyorum ama bu dürtüyü de yaşıyorum(hoş normalde evlilik insanı olduğumu düşünüyorum, öyle çok sosyalliği seven biri de değilim bir iki kişi yeter bana, ama yanıp tutuşmak ayrı mesele tabi(şuan yok ki olsa da şartlar uygun değil), bir de bahsettiğim özelliklerimi falan düşününce bir an dert arama kendine diyorum). Ha her şey kafamdaki gibi ilerlese neyse de.
Ay neyse, nedense bir utanma hissi yaşadım bir süre bu dürtüyle birlikte ama bu hissimi dökesim geldi, bu yaşa kadar annemin aklımdan evliliğin e si geçmezken pc ekranında gelinlik denk gelmesiyle ya da evlilikle alakalı(benle alakası olmasa bile oraya çekiyor) bir yorum muhabbet yaptığım zaman anında bana "aklın nerelerde" diye kızarak carlamasından kaynaklı olabilir bu durum. Bir de milletin "evlilik, çocuk meraklısı" etiketinden kaynaklı toplum baskısı var haliyle, annemin de bana yaptığı gibi, hiç de değildim ama vakti zamanı gelince olur kafasındaydım yani..

Günlük dzim çok ağırıyor günden güne daha kotu oluyor ve beni korkutuyor insallah gecer

Allah olunceye kadar kimselere muhtac etmeden yasatsin

Merhaba günlük.
Bayram da bitti. Zaten daha bayram gelmeden anlamıştım bu bayramın buruk geçeceğini. Annemin kurduğu kahvaltı sofrası olmadan bayram mı olurmuş?
Üstelik çok uzağız annemlere, otobüsle gitsen 26 saat düşün yani.
Bayrama Hakkari'de girmek de varmış günlük. Çok ağladım, üzüldüm ama bitti gitti sonunda. Sahi, hep bayramlardan nefret mi edicem ben de diğerleri gibi?
Yok canım, ağlamıyorum. Toz kaçtı toz.

Bazen hayata yetişemediğimi düşünüyorum , yani anlayacağın her şeye geç kalıyorum .

Kuyruğu dik tutmakda fayda var canım :O

Güçlü olmak ne demek günlük?
Neye göre, kime göre?
Bana göre çoğu zaman "hayata ayak uydurmak"tan ibaret.
Bu da çoğu zaman aslında "yanlış".
Amaç sadece üzülmemek, kırılmamak hatta bazen güçlü olmayanları(!) kırmak.
Güzel duyguları yok eden bir şey.

Sanki o eve geçince herşey değişecek mi , hayır hiçbirşey değişmicek , değişen tek şey mekân olacak .

Gelmedi günlük, ona çok önemli birsey demem gerekiyordu demesemde olurdu ama bugun bir mesaj atmasi o kadar onemliydi ki.. atmadi. Gozlerimi kapatip uyumak 've bir daha uyanmamak istiyorum, ölmek istiyorum günlük ölmek ..Sabaha kadar ölmüş olmak istiyorum..

Sevgili gunluk bu ayda olmadi bu ayda adet oldum bu ayda umutlarimi gelecek aya devrettim... Uzuldum.yiprandim ama.pes etmedim....

Günlükcüğüm biz şu an otobüsle seyahat ediyoruz. Benim koca kişisi, kafasını yasladığı gibi uyumaya başladı. Nasıl bu kadar kolay uyuyabiliyor anlayamıyorum
Ben de türk pop müzik kliplerindeki gibi başımı cama yasladım kulağımda kulaklık müzik dinliyorum. Arada kocam hırrkkk diye ses çıkarıyor dürtüyorum
Çişim de geldi. Şoför yakın zamanda mola vermezse idrar torbam okeye dönecek.

Nolacak benim bu geceyi sevmelerim gunluk.. Herkes gider mersine ben giderim tersine.
Suan bacaklarimda karincalanmalari da dusunuyorum, rahatsizim yoksa uyumaya niyetliydim (sannki hafiften baska bolgelerimde de var, emin olamadim). Neden oluyor acaba? Of, su bacaklarim delirtecek beni. Yok batigi izleri yok dizde kikirdak zedelenmesi simdi de bu cikti. Allah'im muhtac etmesin kimseye bundan korkuyorum en cok.

62 kilo oldugum gunleri ariyorum resmen. Neden gitmiyor su lanet kilolar niye bu kadar zorluyorlar gunlukcum.

Sevgili günlük,bugün beynimi patlamak istiyorum zira yoruldum kimse anlamıyor robot muyum ben yaaaa yoruldum işte

toparlanmam lazım. tembelliğe iyice alıştım son 2 haftadır.
kalk totom kaaaalk yarın yeni bir başlangıç

acaba bir gün bugünlerime bakıp gülümseyebilecek miyim?

Içim yanıyor,açıyor...son güvendiğim hayalde kırıldı malesef,sevgili günlük.
Imtihanim bitmemiş,nede çok heveslenmiştim.. .

Günlük, bir enerji var üstümde çok hoşuma giden.
Hep böyle kalmayı umuyorum, gardımı yükseltmeliyim artık insanlara. Rabbim yardım et...
Doğru düşündüklerimden biraz çıkacağım belki ama asıl doğruları daha iyi yapabilmem için enerjimin kolay düşmemesi lazım..
Ah bir de işim olsa! Biraz daha hırslı bir insan olsam!
İstiyorum ama sevmediğim meslekleri okumak ve iş hayatındaki ikiyüzlülüklerle mücadele etmek ciddi anlamda zor geliyor. Hiç o insanlar gibi çıkarcı olamadım..
Ya daima şüpheci ve yorgun olmayı gerektiriyor benim için ya da istediğim gibi rahat davranıp canım çok sıkılıyor, ortayı bulmakta, sakince alttan alttan laf çarpmakta falan güçlük çekiyorum, ya dan dan söylemem lazım ya da susturuyorum kendimi şimdi anlamayacaklar seni, fazla yükselebilirsin falan diyerek kendi kendime, her şey düzgünce hakkıyla olsa nolur sanki.
Ah güzel sanatlar... Bu ara seni çok ister oldum.

Günlük aslında hep düşündüğüm, savunduğum, doğru bulduğum şey içimi göstermekti insanlara en başından..
"Doğru bu, niye kötü olsun ki?" demiştim hep, başıma bir şey gelirse bundan gelsin, doğru bu demiştim. Ama hep kırıldım, ben de kolay kırılıyorum gerçi.
Bana sonradan sonradan kendini göstermek ikiyüzlülük gibi gelirdi, yani baştan farklı tanıtıp sonra aslında ben buyum demek gibi. Hoş yine her türlü yanlış anlaşıldım ama, yapım böyle demek ki, bilmiyorum bana normal gelmiştir...
Ama toplumun normal ayarı benim reddettiğimmiş.

Of, sinirlendim!
Uykusuz dergisinden çıkan kağıttan figürlerim yok, vantilatörden uçtu desem bakındım olsa görürdüm, anneme attın mı yoksa dedim yere düşmüşse falan atmış olabilirim dedi.
Al işte, ya kağıttan figür olabilir ama onlar benim odamda, ben koymuşum oraya güzelce duruyor, gördün biliyorsun, ne diye atarsın ki? Bana boş yere sinirlendiğin bir konudan dolayı vantilatörden de önüne düşünce öf deyip alıp atmışsın gibi geldi. Kaldırmış olsan yine odamdaki bir dolapta olurdu heralde. Bir kağıt parçası olabilir ama geçen ki açılan konu gibi, izinsiz birine vermek/kullanmak/atmak tarzı bir şey...
Çok sinir oldum.